摘要
"Dito ka lang, mahal na kita. Alam mo 'yan." seryoso ang mukha niya habang sinasabi iyon sa akin. nakahawak pa rin ang kamay niya sa balikat ko.
"Ba-bakit ako, Vien?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya pero alam kong malungkot ang mga mata niya.
"Dahil ikaw lang naman ang nakapagpabago sa akin, Ren. Ikaw ang naging sandigan ko nang wala akong masabihan sa mga problema ko. You made me feel special despite of some things I had. Before I know it, I started to care for you, to follow you every single day, and to love you every seconds of my life." Sagot niya.
Ayoko pa atang maniwala sa mga sinabi niya. Pero anong magagawa ng puso kong kusa na lang tumitibok kapag nasa harap ko siya.
Oo nga't may hindi kami pagkakaintindihan noon, pero mahal ko na talaga ang lalaking 'to.
Kusa na lang tumulo ang luha ko kaya napapikit ako para pigilan ito. Pinunasan niya ang mga luha ko at niyakap. Hindi ko gustong makita niyang umiiyak ako, pero hindi naman dahil sa lungkot ang luha ko. Dahil ito sa masaya na akong alam kong siya na ang makakasama ko habang buhay... kahit ano pa man ang paningin ng ibang tao sa kanya... dahil iba siya.
© xiarls
4-27-2020
All right reserved
你也許也喜歡
與他人分享您的想法
寫檢討作者 xiarls