[16] HE'S A NECROPHILIAC


"Isang bangkay nanaman ang hinukay sa Redrose City Cemetery. Ayon sa tagapagbantay ng naturang sementeryo ay may nakita lang s'yang lalaking nakaitim na hoodie pero bigla nalang daw s'yang nahimatay at... blah blah blah." sabi ng reporter sa TV.

Napailing nalang ako, "Ano ba 'yang nangyayari? Halos araw araw nalang may napapabalitang hinukay na bangkay sa iba ibang cemetery dito sa Redrose." napabuntong hingingang sabi ko sa bestfriend kong si Kiro.

Nagkibit balikat s'ya at napailing din. "Kaya nga, Nat. Alam mo ba? May serial killer pa nga dito noon." nanlaki ang mata ko at napatigil sa pagkain. Nandito kami ngayon sa canteen at kumakain ng lunch at nakikinig sa balitaba nagmumula sa TV. Usually ay tatlo kaming magkakasamamg kumain, kasama ang boyfriend ko. Pero hindi ko alam pero wala syang ngayon. Busy yata sa pagpractice ng soccer.

"A-Ano? Serial killer?" napaawang ang labi ko. Tumango tango s'ya sa itinigil ang pagkain at mas lumapit sa'kin upang mag kwento.

"Yep. They called it the 3 o'clock killer. Matagal na panahon na talaga 'yon. Mga dalawang dekada na yata? Wala pa kami noon dito sa Redrose," tumigil s'ya sandali at uminom habang ako ay nakatingin lang sa kan'ya at tahimik na nakikinig. "Kaya ito binansagang 3 o'clock killer ay dahil tuwing alas tres ito ng madaling araw umaatake. Araw araw ay isang tao ang pinapatay nito tuwing alas tres. Tumigil ito at naging payapa at tahimik na ang Redrose City. Pero noong halos makalimutan na nila ang bangungot na dinala ng serial killer na iyon ay bigla nanaman itong bumalik pagkatapos ng limang taon." kwento nito. Hindi ko alam na may bangungot na nakaraanan pala itong syudad na nilipatan namin.

"Teka. Saan mo naman nalaman ang lahat ng iyan?" nagtatakhang tanong ko. Ang tagal na non. Siguradong hindi pa kami nabubuhay ng mga panahong iyon.

Nagpatuloy s'ya sa pagkain, "Nabasa ko lang sa history ng Redrose City." sabi n'ya at tuluyan na inilagay ang focus sa pagkain.

Napanguso nalang ako at pinagpatuloy na din ang pagkain. Grabe, ah. May serial killings palang naganap dito. Tapos ngayon naman may nangunguha ng bangkay mula sa hukay ng mga ito, ano namang gagawin nito sa mga bangkay? Baka naman 'yung mga pinatay ng 3 o'clock killer noon ang hinuhukay ngayon ng kung sino man iyon? Napakurap ako at napalunok sa sinubo ko. Nasamid ako at napaubo. Uminom ako ng tubig habang si Kiro naman ay tinatawanan lang ako.

"H'wag mo masyadong isipin ang ikinwento ko sa'yo, matagal na nangyari iyon." natatawa nitong sabi.

Noong kumalma na ako ay sinamaan ko s'ya ng tingin at saka ngumuso.

————

"Colt.." tawag ko sa boyfriend ko. Kasalukuyan kaming naglalakad papauwi. Hatid sundo n'ya ako, sabay kaming naglalakad dahil walking distance lang mula sa bahay papunta sa school. S'ya lang ang medyo malayo layo ang condo. Iniiwan nalang n'ya ang sasakyan n'ya sa tapat ng bahay namin upang sabay kaming maglakad. Wala lang. Mas trip kong maglakad papasok, eh. Kaya sinabayan nalang n'ya ang gusto ko.

"Hmm?" tanong nito. Nakaakbay s'ya sa'kin habang ako ay nakayakap sa baywang n'ya. Ngumuso ako. Halatang pagod s'ya. Napasobra yata s'ya sa pag practice.

"May gagawin ka tommorow?" tanong ko sa kan'ya. Friday na kasi ngayon at gusto kong magdate kami bukas.

Lumingon s'ya sa'kin at pagod na ngumiti, "Magpapahinga siguro ako bukas. Buong maghapon kaming nagpractice." matamlay na sabi nito.

Napakunot ang noo ko at hinawakan ang noo at leeg n'ya upang tignan ang temperatura n'ya. Nagaalala ako ng husto ng naramdaman kong sobrang init n'ya.

"Colt. Inaapoy ka ng lagnat." huminto kami at nasa tapat na kami ng bahay. "Sure ka bang kaya mong magdrive pauwi?" nag aalalang tanong ko sa kan'ya.

Bumitaw s'ya sa pagkakaakbay sa'kin, hinawakan n'ya ang magkabilang balikat ko at saka s'ya ngumiti. "I'm fine, Natalie. I can manage." sabi n'ya at saka humikab.

"What if you passed out?" 

"No. I'm really fine, okay? You don't need to worry. Pumasok kana sa loob, baka lamukin ka pa dito." sabi n'ya at sumandal sa hood ng sasakyan.

"Sure ka? Samahan kaya kita? I'll be your nurse."

Umiling s'ya, "Really, Nat. I'm okay." sabi n'ya at nagkibit balikat, "Lagnat lang ito. May gamot ako sa bahay, effective ang gamot na 'yon dahil t'wing nilalagnat ako ay 'yun lang ang kailangan ko, gumagaling agad ako." ngumiti ito, "Sige na, Nat. Pumasok kana sa loob ng bahay n'yo at nang makauwi na ako para sa gamot."

Kahit nagaalangan ay tumango ako at ngumiti, "Ingat ka." sabi ko at pumasok sa bahay. Dahan dahan ko pa itong isinara at nakita kong kumaway s'ya at ngumiti. Tuluyan ko na naisara ang gate. Ilang sandali pa ay narinig ko ang pagstart ng sasakyan at ang pag-alis nito.

Napabuntong hininga nalang ako at nagaalala parin kahit niassure n'ya na kaya n'ya at okay lang. Pumasok na ako sa loob ng bahay namin, nakita ko si mama na nanonood ng TV sa living room. "Oh, Nat. Kumain kana." nagmano ako sa kan'ya at tumango.

————

Natapos akong kumain ng dinner. Nandito ako ngayon sa kwarto ko at walang magawa kung hindi ang mag cellphone. Tinignan ko ang oras sa cellphone ko at 7:30 na ng gabi.

Kumain na kaya s'ya?

Tatawagan ko na sana s'ya pero biglang nag chat sa'kin si Kiro.

Akiro Mendez:
... - .- -.-- / .- .-- .- -.-- / ..-. .-. --- -- / .... .. -- / .... . '... / .- / -. . -.-. .-. --- .--. .... .. .-.. .. .- -.-.

You:
What? Haha.

Napailing nalang ako, ang lakas talaga ng trip nitong si Kiro. Kinuha ko ang bag ko upang kunin sana ang notebook ko kung saan ko nilista ang nga codes and ciphers ngunit ng buksan ko ito ay may hoodie na nakalagay.

Napaawang ang labi ko. Ito ang hoodie na paboritong paborito ni Colt! Hiniram ko nga pala ito kanina dahil nagtataka ako kung bakit gustong gusto n'ya ito. 'Yun pala ay sobrang comfortable nito sa pakiramdam. Bumilis ang tibok ng puso ko. Sa wakas mayroon na akong dahilan upang magpunta sa condo n'ya at alagaan s'ya!

Agad akong nagbihis ng comportableng damit at nagpaalam kay mama na nilalagnat si colt at kailangan ko s'yang alagaan. Pinayagan naman n'ya ako basta daw umuwi agad ako at dito matutulog sa bahay.

Ilang minutong byahe ay nakarating na din ako sa wakas. Hindi ko alam pero bakit kinakabahan ako? Hindi naman ito ang first time kong makakapunta sa condo n'ya. Dahil siguro gabi na?

Nandito na ako sa tapat ng condo n'ya. Nagaalangan akong tawagin s'ya. Baka tulog s'ya? Baka maka istubo ako? Sobrang pagod pa naman n'ya. Napabuntong hininga ako at umatras. Bukas nalang ako siguro babalik upang isauli ang hoodie n'ya.

Tumalikod ako at hahakbang na sana papalayo nung may bigla akong narinig na ingay mula sa loob ng condo n'ya. Parang nay nabasag.

Nanlaki ang mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Pinihit ko ang doorknob at hindi naman pala ito naka lock. dahan dahan akong pumasok. Tinignan ko muna ang loob at nakita ko s'ya. Gulat na gulat ako sa nadatnan. Gulo gulo ang loob. Nakatanggal ang bedsheet sa kama at nasa sahig naman ang mga unan. Kalat kalat ang gamit n'ya. Nakatumba ang lamesa na maliit. Bukas ang aparador n'ya na naglalaman ng mga damit n'ya at pati ang laman nito ay halos wala na sa loob kung hindi ay nakakalat sa sahig ng condo at ang iba ay sa kama. Tila ba hinahalughog n'ya ito at may hinahanap na napaka importanteng bagay.

"Colt?" tawag ko sa kaniya habang inililibot ko ang paningin sa paligid. Pero nung tignan ko ulit s'ya sa pwesto n'ya ay nagulat nalang ako nung makutang wala na s'ya doon.

Lalabas na sana ako ng condo n'ya ng bigla akong napahiga sa sahig. Nakaramdam ako ng sakit sa likod ng ulo ko hanggang sa wala akong makita kung hindi kadiliman.

————

Unti unti kong imunulat ang mga mata ko. Nakahiga ako sa isang matigas at malamig na higaan. Parang bakal na walang kutson. Sa una ay wala akong makita kung hindi kadiliman pero noong ikinurap kurap ko ang mata ko ay naging maayos na ang aking paningin. Naigawi ko ang tingin ko sa gilid ko dahil parang may nanataan akong gumalaw. Napasinghap nalang ako ng makita si Colt na nakatitig sa'kin at parang may ginagawa s'ya sa aking tabi may narinig akong munting haliling mula sa kanya bago tumigil at inayos ang sarili.

Mas lalo s'yang lumapit sa'kin. Nanlaki ang mata ko at pilit na gumalaw pero ngayon ko lang napagtanto na nakakadena pala ang kamay at paa ko sa bakal.  "Hmm.. grr." sinubukan ko ding magsalita pero hindi ko magawa dahil may pumipigil sa'kin, isang tela na nakatali sa bibig ko.

"Ha? Anong sabi mo? Ayusin mo nga ang pagsasalita mo, Natalie." malamig ang boses na tanong nito. Tiningnan ko s'ya ng masama. Gago ba s'ya? Paano ako makakapagsalita kung tinapalan n'ya ng tela ang bibig ko?

"Ah." usal n'ya na sinundan n'ya ng halakhak. "You're helpless. Sad." hinawakan n'ya ang pisngi ko kaya pilit kong inilalayo ang mukha ko. Tinanggal n'ya ang telang nakatakip sa bibig ko at saka s'ya ngumiti.

"Demonyo ka! Pakawalan mo ako dito!" agad kong sigaw at suminghap nung matanggal n'ya ang tela. Pero ngumisi lang ito.

"No, bunny. You'll be my playmate tonight." lumayo s'ya, tumalikod at lumapit sa isang lamesa na hindi ko makita kung ano ang mga nakalagay. "Wala talaga akong balak na idamay ka. Kaso kasalanan mo, eh. Bakit pumunta kapa sa condo ko at dala dala ang hoodie ko habang nababaliw ako?" humarap s'ya sa'kin habang nakangiti. Hawak n'ya ang isang kutsilyo. Nanlaki ang mata ko at pinilit na kumakalas sa kadenang nakatali sa'kin. Tumawa lang si Colt habang dahan dahang naglalakad papalapit sa'kin at pinaglalaruan ng kamay n'ya ang kutsilyo. May ngiti paring nakapaskil sa kaniyang labi na gusto kong burahin.

"Anong ginawa ko sa'yo?! Anong kailangan mo?!" hindi ko mapigilan na umiyak. Umagos ang luha mula sa mata ko. Napasinghap ako ng tuluyan na s'yang lumapit sa'kin. Napatigil ako sa pagpupumiglas at nanginginig na hindi ako makagalaw sa sobrang takot.

"Wala naman. Masyado ka lang talaga wrong timing, Natalie." ngumisi s'ya at itinapat ang patalim sa aking leeg. Napailing iling ako.

"H'wag! Please. Ibibigay ko kung ano ang gusto mo, Colt. Colt, I love you.." pagmamakaawa ko habang umiiyak, umaasang lumambot s'ya at itigil ang kabaliwan n'ya.

Nababaliw na s'ya. Baliw s'ya baliw. Bakit hindi ko alam? Bakit hindi ko napapansin? Masyado ko ba s'yang minahal kaya hindi ko mapansin pansin ang dark side n'ya?

"I love you, too. But, I want you. I want your body, Natalie." tila nababaliw na usal nito.

"Y-You can take me, Colt! I'm yours. My body is yours."

Ngumiti ito at inilayo ang patalim sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag habang nagdadasal sa aking isipan.

"Really?"

"Y-Yes, Colt." sabi ko at pilit na ngumiti habang nanginginig parin ang nga labi ko.

Lumapit ito sa'kin. Nakagat ko ang pangibabang labi ko. Napapikit ako.

"But, I don't want you to move, Natalie." napamulat ako ng mata ang kumunot ang noo ko.

"Okay? I won't move. I won't." kahit nagtatakha ay sinabi ko ito.

"Imposible." napaawang ang labi ko sa sinabi n'ya. Inilapit n'ya ulit ang patalim sa leeg ko. "I mean. Literally, Natalie. Ah. I can't wait." ramdam ko ang pagdiin nito sa leeg ko, "Ever heard about the news?" napakurap ako at umawang ang labi ko. D-Don't tell me..? Nanlaki ang mata ko. Ngumisi s'ya. "Can't you see your surroundings?"

Don't tell me s'ya 'yung nasa balita? 'Yung humuhukay ng mga bangkay? No.. No way. No please. No.

Kahit nagaalangan at natatakot dahil sa maaring malaman ay nanginginig na inilibot ko ang paningin ko sa paligid at agad na nagulantang sa nakita. Napanganga ako at sobrang nanlaki ang mata ko nung makitang madaming bangkay sa paligid. Ang iba ay inaagnas na. Lahat ito ay walang saplot.

Napatingin naman ako sa gilid kung saan may ginagawa s'ya kanina noong nagising ako at mas lalong napaiyak nung makitang may bangkay din dito ng babae, nakatuwad ito at walang saplot.

"Bunny, your boyfriend is a necrophiliac." malambing na bulong nito at nakaramdam ako ng sobrang sakit nang tuluyang idiniin ang patalim sa leeg ko at pinadulas ito dito.

————

TRANSLATION;
... - .- -.-- / .- .-- .- -.-- / ..-. .-. --- -- / .... .. -- / .... . '... / .- / -. . -.-. .-. --- .--. .... .. .-.. .. .- -.-.
— "Stay away from him he's a necrophiliac."

NECROPHILIA
—"an irresistible sexual attraction to dead bodies"

———
Akane Daltsuki

India is very big market for marvel and not releasing disney plus show in India will cause large amount of loss to disney [ marvel ] so , the question arise where will be disney plus show will release in India so , let's start. 

Disney-fox merger has been completed and fox owned many Indian tv channels [ star sports and every channel  related to star ] . By this merger disney now owns hotstar it's very popular app in INDIA where you can see movies, tv shows , news and national biographies so , according to many sources disney is not going to release disney plus in India . But nothing have been said about Hindi dubbing so , maybe you've to watch shows in English. 

Spanish- India es un mercado muy grande para la maravilla y no lanzar Disney Plus Show en India causará una gran cantidad de pérdidas para Disney [Marvel], así que surge la pregunta de dónde se lanzará Disney Plus Show en India, así que, comencemos.

 La fusión de Disney-Fox se ha completado y Fox posee muchos canales de televisión de la India [deportes estrella y todos los canales relacionados con estrellas].  En esta fusión, Disney ahora posee Hotstar, es una aplicación muy popular en la INDIA donde puedes ver películas, programas de televisión, noticias y biografías nacionales, por lo que, según muchas fuentes, Disney no lanzará Disney Plus en la India.  Pero no se ha dicho nada sobre el doblaje en hindi, así que tal vez tengas que ver programas en inglés.

French - L'Inde est un très gros marché pour merveille et ne pas publier Disney Plus Show en Inde causera de grandes pertes à Disney [merveille]. La question se pose donc de savoir où sera Disney + Show qui sortira en Inde, alors commençons.

 La fusion Disney-Fox a été achevée et Fox possédait de nombreuses chaînes de télévision indiennes [sports vedettes et toutes les chaînes liées à la vedette].  Grâce à cette fusion, Disney possède maintenant Hotstar, une application très populaire en Inde, où vous pouvez voir des films, des émissions de télévision, des actualités et des biographies nationales. Selon de nombreuses sources, Disney ne sortira pas Disney plus en Inde.  Mais rien n'a été dit sur le doublage en hindi, alors vous pouvez peut-être regarder des émissions en anglais.

Portuguese- A Índia é um mercado muito grande para a maravilha e não liberar disney plus show na Índia causará grande perda para disney [maravilha], então, surge a questão de onde será disney plus show na Índia, então, vamos começar.

 A fusão Disney-raposa foi concluída e a Fox possuía muitos canais de TV indianos [esportes de estrelas e todos os canais relacionados a estrelas].  Com essa fusão, a disney agora possui o hotstar, seu aplicativo muito popular na ÍNDIA, onde você pode ver filmes, programas de TV, notícias e biografias nacionais; portanto, de acordo com muitas fontes, a disney não lançará o disney plus na Índia.  Mas nada foi dito sobre a dublagem em hindi; talvez você deva assistir a programas em inglês.

Hindi- भारत मार्वल के लिए बहुत बड़ा बाजार है और भारत में डिस्नी प्लस शो को जारी नहीं करने से डिस्नी [मार्वल] को बड़ी मात्रा में नुकसान होगा, इसलिए यह सवाल उठता है कि डिस्नी प्लस शो भारत में कहां रिलीज होगा, तो चलिए शुरू करते हैं।

 डिज़नी-फॉक्स विलय पूरा हो गया है और कई भारतीय टीवी चैनलों [स्टार स्पोर्ट्स और स्टार से संबंधित हर चैनल] पर स्वामित्व है।  इस विलय के माध्यम से अब इंडिया में हॉटस्टार का यह बहुत लोकप्रिय ऐप है, जहाँ आप फिल्में, टीवी शो, समाचार और राष्ट्रीय आत्मकथाएँ देख सकते हैं, तो कई स्रोतों के अनुसार भारत में डिज्नी प्लस को रिलीज़ नहीं किया जा सकता है।  लेकिन हिंदी डबिंग के बारे में ऐसा कुछ नहीं कहा गया है, शायद आप अंग्रेजी में शो देखना चाहते हैं।

"Steven bakit umiiyak si Shaina?" nagtatakang tanong ni Tom nang paglabas ni Shaina ang siya namang papasok nito. 

"I saw her making a fight with Rebecca." I said to him, trying to keep control his bad temper. When he saw Shaina and Rebecca fighting each other was unexpected. 

"But! Seriously bro, sino sa kanilang dalawa ang nauna?" 

"I don't know!" nahilamos niyang mukha, mukhang kinakain siya ng konsensiya kasi nakita niya the way she react na para bang hindi nito magagawang mauna sa isang gulo but instead defend her ay mas nagalala ako kay Rebecca dahil ayaw niya ipakita kung ano man ang tinatago niyang nararamdam rito.


Nagtatago sa gilid ng puno si Shaina, pinagladas niya ang mga luha kanina'y di pa pumapatak. Nagmo-moment na siya nang may bumulaga sa likuran niya sa gulat bigla ako napatalon at muntikang mahulog pahiga sa may kanal-este yung putikan kaya pumikit ako. 

Namalayan kong di pala ako nahulog sa putikan kundi sa matitigas at mamasel na nakapulupot sa kaniya, di pa niya makuhang maidilat ang mga mata. Hindi naman amoy ni Orlando o ni Mark, mas lalong hindi amoy nina Tom, Alejandro, at Steven. Para mahulaan ko kung sino nakayakap sa akin, dahang-dahan ko idinilat ang aking mga mata. Si Shawn ang nabungaran niya, sa ganda ba naman ng mga mata nito at may dimples sa pisngi ay sobrang mapula din ang labi nito.

"Teka! Mabigat."

"H-huh?" taka naman sa sinasabi nito.

"Mabigat!" she realized what position there were in, she pose herself while Shawn is chuckled. That was most embarrassing in my whole life, she turns away and to hide her face blushing.

"Bakit ka nga pala umiiyak kanina?" nakalimot siya sa nangyari, "makikinig ako" Sabi nito nag-indian sit. She started to tell about Me and Rebecca of how did it happen in the locker room.

"Ganun!" 

"Oo!" tanging nasabi niya, may kinapa ito sa bulsa niya nakita ko sa gilid ng mata ko na isang panyo kulay blue at ipinahid nito sa mga pisngi niya ang luhang tumutulo. Lumingon ako sa kaniya, nakaramdam soft hearted.

"Alam mo ganyan lang talaga ang mga brothers ko pero masasanay ka rin sa mga ugaling meron sila, wag mo na lang pansinin ang bawat pagsusungit sa'yo ni Steven." ngumiti ito abot sa tenga, napansin niya pantay na pantay ang mga ngipin at puting-puti nito at puwede maging commercial toothpaste sa TV.

"Salamat Shawn."


Paglabas ni Alejandro sa hotel. Nakita niyang nakaupo sina Shaina at Shawn sa gilid ng puno, di alam pero nagseselos siya at ikinuyom ko ang kamao.

Naririnig niya ang bawat tawa ni Shaina, masaya ito kapag kausap nito si Shawn. Ang Hindi alam ni Alejandro na di lang siya ang nakakita kina Shaina at Shawn na may halong pagseselos, pati narin sina Orlando sa may kotseng nakasakay, si Steven at Tom na nakasilip sa bintana ng office nito, pati na si Ken na dating nobyo ni Shaina.

Iisa na lang siguro ang di pa nagkakagusto kay Shaina, yun ay si Mark na kakarating lang sa trabaho nito.

Laging malas si Shaina sa buhay, magmula nang mamatay ang ama niya sa isang car accident. Mas naging malas pa siya nang mabalitaan niya na baon sila sa utang dahil sa pagiging talo ng ama sa sugalan kaya for the sake of god nagawa siyang ireto ng ina sa matandang mayaman at walang gusto ay ang mapangasawa siya at gustong matikman pati ang puri niya. 


Kaya tumakas siya sa kanila para di matuloy ang pagreto ng ina sa matanda. Sa kasamaang palad, mas lalong malas ang buhay niya nang makilala ang magkakapatid sina Shawn ang pala kaibigan, si Steven ang bolero, si Tom na napakamaniyakis, si Alejandro ang babaero, si Mark ang tahimik ngunit mabait, si Ken na dating ex boyfriend niya, si at Orlando na masungit. Nabasag niya ang vase na nagkakahalagang 3 million dahil sa galit niya kay Orlando at naibato niya ang mga vase ngunit nakailag to.

Nagmakaawa siya ngunit di siya pinagbigyan pero sa isang kundisyon, magtrabaho siya bilang waitress ng mga ito sa isang bar dahil nabasag niyang vase. Ako naman si loka loka handang gawin ang lahat mabayaran Lang niya mga ito.

Paano kung umibig siya isa sa mga lalaki, at paano kung may mga pagtingin din ito sa kaniya? pagaagawan kaya siya?

 After running for which seemed like forever, Aaron started walking. He saw no sign of Beth. It was a little surprising to him. But he always couldn't figure her out.


He walked along the right side of the road. He came up saw a tall little sign:


HISTORIC MARKER AHEAD


With an arrow pointing to the right. He walked until a slightly bigger but shorter green metal sign appeared


Aaron walked up to the sign. It was  The top of the sign had the New Hampshire state logo on it.


"New Hampshire. Huh. Guess she wasn't lying."


When they initially met at the camp, Beth told him about the cabin but she only said it was near the border of Canada. He thought he was actually over the border. Guess not.


The sign read:


45TH PARALLEL


At this point, you stand on the 45th parallel, halfway between the Equator and the North Pole. At this point, you stand also at longitude 71° 24' West from Greenwich, England. A line from this point through the center of the earth would emerge in the Indian Ocean 982 miles southwest of Perth, Australia.


Aaron read the sign. He let out a "Huh." And looked out passed the sign. He saw a car on the right side of the road in the distance.


****


The car was an SUV, but it didn't look abandoned. He heard someone. Someone yelling. As he got closer, he saw a girl sitting in the car with the drivers' side door open and her legs and feet outside the car. White smoke billowed out. It was starting to turn grey.


"Hello?" He yelled out.

"Dude! Can you help me? You got a phone?" The girl asked. 

"No."

"Shit."

"Is it dead?" Aaron asked as he walked up to the car.

"Basically. My phone just died.  And the car did too. Fml right?"

"Pop the hood. I'll look at it."

The girl gave him a look. "Huh?"

Aaron tilted his head. "Dude I don't know cars…" The girl sighed.

"Lever on the floor"

The girl looked down. "Oh…" she reached down and pulled it.


Aaron felt the heat from the hood but got it open. He reached for the rod and held it up..

Aaron shook his hands out. He looked at the engine and with 30 seconds he could see that the radiator was overheating. He shut the hood.


"Radiator is busted. It's wrecked."

"Shit. You know any repair shops?"

"Not really. But you shouldn't be out here."

"I guess. You're not a serial killer, right?!'

" No. But I gotta get moving. This girl is gonna  kill me with her death orbs."

"What?!" The girl's voice raised

"Long story. Coming?"

" Uhhh…" The girl started to get back in the car but Aaron stopped her and held the door open. The girl yelled out "Dude what the fuck?!"

"Please? I need someone to help me. I have no place to live. My house burned down."

"Was it that house that was hit by a meteor? I read about it online."

Aaron thought the meteor was made up by the media. He went with it. "Yeah…"

"Well, ill tell you what... Put the gun you have tucked behind you and put it in your front pocket where I can see it"


"Shit forgot all about it." 

And Aaron did what she asked.


The girl made sure she got her stuff out of her car before locking it. Both started walking when Aaron suddenly stopped. 


"Shit. I forgot that I money at the house "

"It's probably a crime scene by now"

"I know how to get it. No one knows it was there."


"You were squatting!?" Her voice raised enough for it to echo a bit.

"Lower your voice...and yes."

"How do I know you didn't burn it down?"

Aaron's voice got lower. "I didn't. She did. The girl with the death orbs."

The girl looked at him. "Where is it?"


Aaron turned and pointed down the road.



****


It took about an hour before they got to what remained of the house. It was gated off and a No Trespassing sign was screwed on in the front . They walked around. Aaron turned around towards her.


"Who are you?"

"Who are you?"

"Aaron."

" Sydney. Like the city." 

Aaron nodded "You mind looking for my bag? It should be over here. He pointed to what was left of the basement

"Uhhh…."

"Fine."

Aaron climbed over and sifted through the ash. The bag was black so it blended in. He picked it up and got over the fence. 


Aaron unzipped the bag and drugged through it. He handed Sydney the money.

"That should get you a charger for your phone. Now all you need is a store to get one.


Sydney pointed and yelled "onward."

Aaron only rolled eyes in response.


****

While starting their trip Aaron said:

 "there's something you should know."


Sydney stopped again "What now?"

"My name's not Aaron. It's Ronnie."

"Why Aaron?"

"Because when i was in my orphanage, they had a lot of TV shows on DVDs." Ronnie said.

"Why not use your real name?"

Ronnie sighed. "I ran off a few times. Some of the kids there called me Runaway Ronnie. Guess it got to me."

"Why'd you run?"

"Honestly? Boredom."

"Does the girl with the death orbs know?"

"No. She'd think that would be a sign of weakness. " Now come on...We gotta get to the mountains."

Soon after her 13th birthday, Amber soon discovers that she can summon plasma from the sun at will. She must learn to harness before it expands and collapses like the sun itself.


Meanwhile, her estranged mother lives secluded life miles from the Canadian border. Until an acquaintance starts showing up unannounced. But Beth has secrets and a mission of her own: to reclaim Amber or burn everything down trying.

(This is a work in progress. things may be changed. And changed again)

NAGMAMADALING dinampot ni Shieralyn ang cellphone niya nang madinig niyang tumunog iyon. Ngunit nadismaya lang siya nang makita hindi galing kay Iñigo ang text message kung 'di kay Timmy. Nakasibangot niyang nilapag ulit ang cellphone saka bumalik sa ginagawang pag-i-stretching sa sahig.




Parte iyon ng morning rituals niya bago magsimulang magtrabaho sa clinic niya na nasa tabi lang ng bahay nila. Dalawang araw na siyang hindi natanggap ng pasyente dahil sa pagmumukmok na lubos na kinaiinis ng mama niya. Pabago bago kasi ang emotions niya. Iiyak tapos bigla na lang tatawa o 'di kaya magagalit. Tinapat na nga siya ng mama niya na handa na siya ipasok sa institutions na mariin niyang tinanggihan.




Ngayon, pag-yo-yoga at home exercise lang pinagkaka-abalahan niya liban sa paghihintay ng text message ni Iñigo. Dalawang araw na din ang lumipas mula ng makilala niya ito, maka-usap at maka-make out. Yes, they did that on his sister-in-law's coffee shop. Kung may bucket list siya at kasama iyon, feeling wagi siguro siya kaso, wala. Nagpalitan sila ng contact number at hanggang ngayon nag-aabang siya sa text message nito.




"Shien, magbubukas ka na ba ng clinic mo? Nagtatanong yung kapitbahay natin dahil nilalagnat yung baby niya," tanong sa kanya ng mama niya saka naupo ito sa sofa at binukas ang TV nila. 




"Later 'ma," she said while bending her back above the gym ball.




"Ano balak mo sa mga gamit ni Timmy? I-donate sa goodwill box o ibalik sa kanya?" tanong pa ulit nito.





"Itapon, bagay 'yan sa basurahan," iritado siyang nag-indian seat sa sahig saka tinuon ang atensyon sa TV.




Nanlaki ang mga mata niya nang makita sa screen ng TV si Iñigo. She asked her mom to increase the volume so she could here the news about Iñigo Dominguez. Namangha siya sa impormasyon na nalaman niya tungkol kay Iñigo. Hindi pala ito basta negosyante lang na gaya ng nakwento nito. He owned an advertising company and youngest son of an ex-politician and broadway singer. May kapatid itong abogado, artista at doctor. Kapartner ng kumpanya nito ang isa ring malaking advertising company. Bakit nung nag-ku-kwento ito sa kanya ay ang simple simple lang ng buhay nito. 




"Do you know him?" Tumango siya bilang sagot sa ina. "How?"




"Two days ago, when I caught Timmy cheating, I crashed on his blind date and we made out," she said to her mother whose eyes widened upon hearing the last words that she uttered. "I know mali 'yon pero nangyari na and we exchange contact numbers,"




"Nagtext na ba o tumawag?"




Umiling siya. "Nope…" 




"Forget about him basically he's not interested at all. Huwag ka muna magpaligaw o makipag-date. Focus on your clinic whose already suffering. Huwag mo sayangin ang ilang taong pag-aaral – no hanggang ngayon nag-aaral ka pa din pala at lisensya mo." Mahabang litanya sa kanya ng mama niya na kina-awang ng bibig niya. "What?"




"Uhm, wala lang. Its odd that you're giving me advice pero pareho lang naman tayo," wika niya dito dahilan upang batukan siya nito. "Ma, masakit 'yon,"




"Kulang pa 'yan at ayokong tumulad ka sa akin. Matalino ka, gamitin mo 'yon." Pero wala namang cum laude sa pag-ibig, kahit ang pinaka-matalinong tao sa mundo minsan na din nahing tanga dahil sa pag-ibig. No exemptions at lalong hindi mo alam kung kailan ka ulit magiging tanga. "Napasa mo na thesis mo sa St. Martin Medical Center? I'm waiting na magkaroon na ng professor title bago ang pangalan mo just like your dad,"




Her dad who died in a medical operation in Mindanao. He's a hero and her mom couldn't find someone similar to his dad. Kahit nakikipagdate ito, hirap pa din itong palitan ang tatay niya. Her dad was an amazing man, provider and partner. Nakasuporta ito sa pangarap ng mama niya kahit pangalawa lang sila sa priority list nito. Understanding pa at sobrang bait kaya naman madaming pasyente ang humahanga dito noon hanggang ngayon. She became a doctor because of her father. Pasyalan niya ang ospital noon at nag-aasist niya parati dito. 




"May lakad ka?" tanong niya dito.




"Yes, me and Emillio have a date," mapait siyang napangiti.




Bagong lalaki na naman at tahimik niyang dinalangin na sana iyon na ang katapat ng mama niya. Basta may similarities sa papa niya nakikipag-date ang mama niya without knowing na torture iyon sa side ng lalaki. She wouldn't find someone like her dad because he's only one. At imbis pangaralan niya ito pabalik, pinili niyang tumahimik na lang.




"I'll pass my thesis later after my morning patients," aniya dito.




"Great. See you later, my love," sambit nito saka hinalikan siya sa pisngi.




"Okay, enjoy."




Tumayo siya at isa isang niligpit ang mga gym equipment na nakakalat sa living room. Sunod niyang timungo ang kinalalagyan ng cellphone dinampot iyon saka tumungo na sa kwarto niya para maghanda. Nang matapos, direcho siyang tumungo sa clinic at sinumulan ang pag-che-check up sa mga babies na siyang mga pasyente niya.




Inabot iyon hanggang lunch kaya naman nang makalabas ang pinaka-huling pasyente, nagpaalam siya sa nurse na kasama niya na aalis muna at may pupuntahan lang. Binilinan niya ang mga ito na puro schedule check up muna ang tatanggapin habang wala pa siya sa clinic. Kailangan niya makausap si Dr. Sloan – ang paboritong doctor ng kanyang papa. Dito niya ilalapit ang thesis niya at kilala na din naman siya doon dahil doon siya nagresidency at fellowship bago nagdesisyon na manatili sa clinic ng papa niya. 




"Hi!" Bati niya sa mga nurse na nagku-kwentuhan sa nurse station. 




"Dra. Dela Cruz!" Sabay sabay na bati ng mga ito sa kanya.




Nilapag niya ang bitbit niya mga sandwich na siyang binili niya bago magpunta doon. "Para sa inyong lahat 'yan," aniya at nagpasalamat naman ang mga ito sa kanya. Ngunit isang doctor ang hindi niya ka-close at lubos na kinaiinisan ang bigla sumalo sa kanilang lahat. Napahalukipkip siya at pasandal na tumayo sa nurse station counter table.




"Hello, Dra. Shien! Ngayon lang kita ulit nakita dito at namiss kita," sambit sa kanya ni Dra. Camilla Esquivel. Sinubukan niyang huwag mapairap bigla dito dahil lang sa kaplastikan nito.




"Likewise." She almost vomit when she said those words. Pag pinlastik ka, plastikin mo din. "Anyway, I need to go may appointment pa ako kay Dr. Sloan." Paalam niya sa mga nurse saka lumakad na papunta sa office ni Dr. Sloan. Hindi siya nagpaalam pa kay Dra. Camilla dahil 'di naman sila close. Habang naglalakad, naramdaman niyang nagvibrate ang cellphone niya at napawi ang inis nararamdaman dahil sa text message na natanggap. Approved na ang loan niya para pagpapalaki sa clinic niya na matagal din niya hinintay. 




"You seem happier today than two days ago," anang tinig na nagpalingon sa kanya agad. It was Iñigo wearing a casual clothes. Ibang iba sa Iñigo na nakilala niya two days ago. Nakangiti ito habang nakapamulsa ang mga kamay.




"Iñigo…" sambit niya sa pangalan nito.



"Hi, its been awhile and I'm sorry I hadn't contacted you," anito sa kanya. 




"Ah, wala iyon. Kamusta?" Ang awkward nito pero sige kaya ko ito…




"I should be the one asking you that," 




"I'm… fine. Totally fine," she said and smile at him. "Uhmm, anong ginagawa mo dito?" tanong niya dito at wala naman siya nakikitang masama doon. She just want to know why he's there even though its not necessary.




"Sinusundo ko yung sister-in-law ko at pamangkin." Sabay sila lumakad papunta sa direksyon ng opisina ni Dr. Sloan. Nauna itong huminto sa unang pintuan bago ang opisina ni Dr. Sloan na siyang pakay niya. Kumatok ito doon at pagbukas, sabay na lumabas doon ang cute na mga bata na mukhang kambal kung hindi siya nagkakamali. Nagpabuhat kay Iñigo yung batang babae habang yung batang lalaki kumapit lang sa kamay nito.




Damn, he still looks good…aniya sa isipan.




"Uncle, are you going to take us home?" tanong ng batang babae kay Iñigo.




"Yes, Addie and I'll stay at your house tomorrow until Sunday." Masayang punalakpak yung dalawang bata dahil sa sinabi ni Iñigo. Lalo niyang hinangaan ito at panay panay din ang mabilis na pagtibok ng puso niya.




"Dra. Dela Cruz, I didn't know you're already here." Pukaw ni Dr. Sloan sa kanya.




"Sorry, doc, nalimutan kong kayo pala pakay ko," aniya na kinatawa naman nito.




Napatingin siya kay Iñigo at nakita niyang may mga tanong na nababakas sa mukha nito. Hindi niya nasabing doctor siya at hindi din naman kasi ito nagtanong. Inaya siya ni Dr. Sloan sa opisina nito matapos magpaalam kina Iñigo, Dr. Dominguez at sa asawa nito. Agad siya pinaupo ni Dr. Sloan at kinuha sa kanya ang thesis na hawak.




"I hope na mabigyan ako considerations ng higher authority na maging professor."




"May offer naman sa 'yo and this thesis of yours will help you a lot." Sambit sa kanya ni Dr. Sloan.




Nilinaw na niya noon na pagkatapos ng ilang taon niya sa SMMC bilang residente at fellow na balak niya ituloy ang pangarap ng papa niyang magkaroon ng clinic. Ang hinihingi niya'y considerations at boto upang mapadali ang pagbibigay sa kanya ng panibagong titulo. Politics in the field of medicine was quite dirty also so she have to be bold and never let enemies ruined her plan. Lahat gagawin niya para matupad ang pangarap niya at ng papa niya. Pagkatapos nila mag-usap ni Dr. Sloan, agad niya nilisan ang ospital. Paglabas niya si Iñigo agad ang una niyang nakita. Nakatayo ito pasandal sa sasakyan nito at tila siya ang inaantay. Wala naman masamang ma-assume ng slight. Awtomatiko itong ngumiti nang makita siya at gano'n din siya.




"Are you done for today?" tanong nito sa kanya.




"Yes." Mabilis niyang sagot. "Wait, why are you still here? Di ba hahatid mo sister-in-law at mga pamangkin mo?" Nilapitan niya ito saka sinalubong ang mga titig nito. 




"Nahatid ko na sila," anito sa kanya. "Can I invite you to have coffee with me?"



"Doon ulit?" balik tanong niya dito. 




"If you want there, its fine with me."




"Libre mo?" She heard him chuckles. Iñigo held her hand and gently pulled her a little closer. She tried to read what's on his mind but she didn't succeed. Ang hirap nitong basahin at hindi siya sigurado kung ano ang ibig sabihin ng mga kilos nito. "Why you didn't contacted me immediately? Na-turn off ka ba or what?"




"I gave you time to process everything. Kakabreak mo lang sa cheater mo'ng ex-boyfriend. I didn't want to be your rebound but upon seeing you today, I think maybe we can be friends for awhile, I guess?"




Ang buong akala niya si Timmy na ang pinaka-sweet at caring sa lahat ng lalaki sa mundo, hindi pala. Iñigo was right about how odd to date someone new after break up. Baka maari nga na maging magkaibigan muna silang dalawa. Later on they will know if they're effective as a couple or they'll remained as friends. Awkward yes but at least they both know their limitations.

A series about the love stories of Dominguez's first generations. Join Niko, Joaq, Migs, Iñigo, Macoy, and Cali in their journey to love and finding the right person. They're all have that void that needed to fill in. Longing for a love that will last forever. Will society status be a hindrance?

1. Joaquin Jacob Dominguez - Me After You
2. Juan Miguel Dominguez - The Music In Me
3. Julio Nikolas Dominguez - Suddenly Its Love
4. Jose Ignacio Dominguez - A Lot Like Love
5. Marco Jose Dominguez - Begin Again
6. Aurora Calida Dominguez - Taming Cali


DISCLAIMER: 

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Copyright © 2019 by Mary Ruth Oba

All rights reserved. No part of this novel may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including typing, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the publisher, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by copyright law.

C H A P T E R  E L E V E N
~**~


"Wow! Ang laki naman ng bahay ninyo!" manghang sabi ni Jisoo habang pinagmamasdan ang kabuuan ng bahay. "Inyo na ba ito pagkatapos ng episode niyo?"

"Tangeks, pinahiram lang sa kanila ito," sabi ng kambal niyang si Misoo.

"Dream house talaga ang Harrison Homes," wika naman ni Danna matapos makaupo sa couch.

Tumango ako bilang pagsang-ayon. This house is modern. Isang palapag lang ngunit napakalawak. May garden at may pool pa na makikita when you turned on some button that will turn the wall into glass. One of my goals is to buy mom a dream house from Harrison Homes at hanggang ngayon pinag-iipunan ko iyon. I want my queen to live in the castle that's why I'm working so hard.

Even the appliances is all modern na import pa galing Japan at bihirang makahanap dito sa Pilipinas, for now. Kahit dito lang ako sa bahay buong araw hindi ako mabo-bore dahil maraming maaaring paglibangan.

"Nasaan na si Baby Timo? I'm so excited to meet him!" ngiti-ngiting sabi ni Mia.

Nilabas ko ang phone ko at tinawagan si Arcel, ang babysitter ni Baby Timo.

"Ah, wawa! Di ka na baby ni Ate Xiana!" pang-aasar ni Misoo sa kambal niya.

Sumimangot si Jisoo. Nagtawanan kaming lahat maliban sa kanya. Para makabawi, niyakap ko siya habang hinihintay na sagutin ni Arcel ang tawag ko.

"Hello po, nakauwi ka na, Xiana?"

"Yes. Nandito rin sa bahay yung mga kagrupo ko. Pwede mo na bang dalhin si Baby Timo dito?"

"Opo, opo. Sige po papunta na kami dyan."

Nilibot ng apat ang bahay habang naghihintay sa pagdating ni Baby Timo. Inaabangan kong may makapansin sa hidden room pero hindi nila ito napagtuunan ng pansin. Sayang! Bbibigyan ko pa naman sana ng prize ang makapansin. 

"Mommy!"

Lumingon kaming lima kay Baby Timo na tumatakbo papunta sa akin. Through the corner of my eye, nakita kong sumimangot si Jisoo.

"Napanood kita TV kakanta!" 

Natuwa ako sa sinabi ni Baby Timo. Binuhat ko siya at pinaupo sa kandungan ko.

Kagagaling lang namin sa isang live afternoon show at doon namin unang pinromote ang new album namin. And yes! Pwede na akong magbakasyon!

Makakapagbakasyon naman talaga ako sa ayaw at sa gusto ko dahi nasa activity list namin ni Lian ang pagpunta sa Tagaytay. Pwede na rin kahit na kasama ang buong 1hundred Days team. Hindi naman 24/7 na sa amin itututok ang mga cameras.

Makakapag-enjoy pa rin ako with privacy. Yipeee!

"Ang cute!" Nilapitan ni Jisoo si Baby Timo at kinuha sa akin.

"Pasimple ka, Jisoo! Baka mamaya kinukurot mo na yan sa selos mo!"

"Di naman ako kasing sama ng iniisip mo! Nilalaro ko nga eh."

Ayan na nag-aaway na ang dalawa.

"Weh..." patuloy na pang-aasar ni Misoo.

"May crush ka lang kay Kuya L, eh."

Biglang tumahimik si Misoo sa sinabi ni Jisoo. Gusto kong matawa pagkakita sa biglang pamumula ng mukha ng una.

"Di kaya!" bulalas niya at nagtakip ng mukha.

Lalong lumakas ang tawa namin pati si Arcel natatawa rin sa reaksyon ni Misoo.

"Crush lang naman ah. Bakit ba? Di naman masama yun diba, Ate Xiana?"

Umiling ako. "Di masamang magka-crush. Wag lang kay Lian dahil─"

"Dahil sa'yo siya?" putol ni Danna sa sasabihin ko.

Now, it's my time to turn red. "Wag ka ngang sumabad, Danna! Ang sabi ko, wag lang kay Lian dahil pasasakitin lang ng pasaway na yun ang ulo mo, Misoo."

"Sus. Ayaw mo lang na may ibang magkagusto kay L eh. Gusto mo ikaw lang. Aminin mo na kasi," nakisali pa itong si Mia.

"Shh! Quiet! Narerecord yung mga pinagsasasabi nyo," saway ko sa kanila at tinuro ang mga cameras na naka-install sa taas ng wall.

"Natatakot ka bang mabuking?" Laglag ang panga ko nang pati si Arcel nakisali na.

Kinuha ko ang bata at tinaboy silang lahat. "Umalis na nga kayo dito! Wag na kayong babalik!"

***

Nanonood ako ng teaser ng 1hundred Days: XL EPISODE sa laptop nang bigla akong yakapin ni Baby Timo.

"Aba, nanlalambing ang baby ah." Hinalikan ko siya sa pisngi.

"Sopas!" sabi niya at nagtatatalon sa kama. Nasa hidden room kami, anyway.

"Kaya pala nanlalambing ang baby dahil may request!" gigil na sabi ko at pinisil ang pisngi niya. "Upo ka muna tapos behave."

Sinunod niya ang utos ko. Umupo siya ng pa-indian sit at tahimik na tumitig sa akin.

"Tatawagan ko si Daddy L mo, huh? Sabihin ko sa kanya pasalubungan ka ng sopas."

"Yehey!" masayang sabi niya with matching taas pa ng mga kamay.

Ngumiti ako at ginulo ang buhok niya tapos ini-stretch ko ang paa ko papuntang side table kung nasaan  nakapatong ang phone ko tapos sinungkit sa pamamagitan ng pag-ipit nito sa dalawang daliri.

"Bakit ngayon ka lang nagsabi? Nasa gate na ako papasok ng bahay."

"Ganun ba? Sige hayaan nalang natin umiyak si Baby Timo nakakaawa naman."

Lumingon sa akin si Timo na naglalaro ng leggo pagkarinig sa pangalan niya.

"Nangonsensya ka pa. Sige na maghahanap ako kahit gabi na. Alagaan mo ng mabuti yang anak natin babalik agad ako."

Napangiti ako sa sinabi niya. "Ingat ka!"

Nilagay ko sa isang bag ang mga laruan ni Baby Timo tapos binuhat siya. Lumabas kami ng hidden room at nagpunta sa living area. Pinaupo ko siya sa malaking couch at nilatag ko doon ang mga laruan niya. Binuksan ko rin ang TV at nanood kami ng cartoons habang hinihintay si Lian.

"Iba ka maglihing bata ka."

Napalingon ako ng marinig ang boses ni Lian. Nag-lighten up ang mukha ko nang makitang may dala nga siyang sopas. Ngunit may isa pa akong napansin sakanya.

"Ba't ganyan itsura mo?" tanong ko habang sinusundan siya ng tingin. Gulo gulo kasi ang buhok at damit nito.

Pumunta siya sa coffee table at nilapag doon ang tatlong sopas na nasa styro foam at tatlo ding disposable spoon.

"Hinarass na naman ako ng mga babae habang bumibili ako ng sopas. Kayong mga babae talaga katawan lang ang habol sa'kin," iiling iling na sabi niya.

"Alam mo na kasing marami kang lukaret fans di ka pa nag-disguise ng kaunti."

Lumapit si Lian para buhatin si Baby Timo at paupuin sa carpet. Sumunod ako at naupo sa tabi ng bata. Bale napaggigitnaan namin siya ni Lian.

"Wow sopas!" tuwang tuwang sabi ni Baby Timo.

"Susubuan kita, baby, ah? Wag kang malikot mapapaso ka, sige. Mainit itong sopas."

Sumandok ako ng sopas sa kutsara at hinipan.

"Kumain ka na?" tanong ni Lian.

Tumingin ako sa kanya saglit. "Oo. Kasama kong nag-dinner yung mga kagrupo kanina. Baby Timo, say ahhh."

Matapos kong subuan si Baby Timo tumingin ulit ako kay Lian at siya naman ang tinanong. "Ikaw, kumain ka na?"

"Ngayon palang."

Nilagay ko ang pagkain ko sa tapat niya. "Sa'yo na 'yan."

"Wala na bang pagkain sa kusina?"

"Inubos na nung apat yung niluto ng chef."

"Nung apat o ikaw?"

"Grabe, tingin mo ba mauubos ko yun?"

"Oo. Halimaw ka sa pagkain eh."

"ANONG SINABI MO?"

"Mommy, sopas!" Baby Timo demand.

"Ay, sorry. Ito na po." Sumandok uli ako ng sopas tapos hinipan. "Pero kung gusto mo pwede kitang lutuan."

"Wag na napipilitan ka lang ata eh."

"Ewan ko sa'yo!"

"Mommy, subo!"

Kanina pa nakatapat sa bibig ni Baby Timo ang kutsara at kaya naman pala di niya sinusubo kasi walang laman. Kaya sumandok ulit ako at sinubo sa kanya.

Nanlaki ang mata ni Baby Timo tapos biglang sumigaw. Nataranta kami ni Lian. Agad din naman naming naintindihan kung bakit dahil binuka ng bata ang bibig niya. Napaso. Si Lian, hinihipan ang bibig ni Baby Timo.

"Mainit ba," tanong ko sa sarili tapos sumubo din ng isang kutsarang sopas. Katulad ng naging reaksyon ni Baby Timo ang naging reaksyon ko. Nadagdagan lang ng pagpaypay ko sa bibig ko gamit ang kamay ko.

Nagulat nalang ako nang biglang hinawakan ni Lian ang chin ko tapos katulad ng ginawa niya kay Baby Timo, hinipan niya rin ang bibig kong nakabukas. The air that comes from him gently touched my tounge. 

Feeling ko nakalimutan ko bigla na napaso ang dila ko. My eyes were so wide as I looked at him. And damn! His lips barely touch mine. And I've gone crazy.

Naitulak ko siya at napatingin kay Baby Timo. Nakatunganga siya sa amin ni Lian.

"Nakikita ka sa camera!" sabi ko sa kanya.

"Bakit, anong masama? Hinihipan ko lang naman bibig mo ah?"

I stared at him. Hindi ba niya talaga naramdaman ang saglit at napaka-light na pagdikit ng buttomlip niya sa buttomlip ko o sadyang nagmamaang-maangan lang siya? Pero teka... our lips brushed! Partly. Consider na bang kiss yun? WAS THAT MY FIRST KISS?

"I love you and I don't care if I might break their last rule..."


Xiana and L are labelmates. Walang araw na hindi sila nag-away at nagbangayan. Bully si L. Tagasaway naman itong si Xiana. Hindi nakakapalag si L sa mga pambabasag na ginagawa ni Xiana sa mga trip nya.

Until destiny uses 1hundred Days show and pairs them up. 

Pinaniwala ni L si Xiana na dapat siya nitong suyuin at ligawan para mapapayag nyang pirmahan ang kontrata. If not, problema na ito ng babae. 

Walang palag na napasunod sya ni L sa mga trip nito. Nandyan ang inuutus utusan siya, pinagsasayaw at halos gawin ng alila.

Pero walang lihim na hindi nabubunyag. Nang magkaalaman na ng totoo, ayun, world war  3 na...

Maririnig sa loob ng wasak-wasak na Wan-Ke Dream City ang isang tunog ng pagdagundong.
Isang ahas na may kapal ng baywang ng isang tao ay parang isang kidlat na sumugod papunta sa dalawang Indiyanong armado ng mga scimitar. Tumalon ang dalawang Indiyano ng may 'WHOOSH' na may taas na lima hanggang anim na metro bago kumapit sa isang window railing ng isang apartment building. Napakalakas na winasak ng buntot ng halimaw na ito ang isang puno sa gilid nito. Lumipad ang punong ito sa taas na 5 hanggang 6 meters bago ito gumawa ng isang 'KACHA' na tunog bago ito nahati sa dalawa at dumagundong sa pagbagsak nito sa lupa.
"Haha, sinusubukan mo bang patayin ako?" Sa mga oras na ito ay mabilis na tumatakbo si Luo Feng hawak ang isang shield sa kanyang isang kamay.
Wala sa sariling hinabol ng dalawang ulo ng twin headed black striped snake si Luo Feng!
Whoosh! Whoosh!
Sinwing niya ang kanyang isang braso at naglabasan ang dalawang throwing knives mula sa lalagyan nito. Magmumukha sa malayo na ginamit ni Luo Feng ang kanyang braso para ibato ang mga throwing knives pero sa totoo lang ay kinokontrol talaga ang mga ito ng kanyang spiritual force matapos niya itong ibato na nagbigay sa dalawang throwing knives na ito ng kahanga-hangang bilis. Hindi na gaanong maaninag ng mata ng kahit sino ang dalawang blurred na throwing knives habang lumilikha ito ng isang nanlalamig na ilaw papunta sa twin headed black striped snake!
"HISS~~" sumigaw ang twin headed black striped snake habang sinusubukan nitong umilag.
"Change!" makikita ang nanlalamig na tingin sa mga mata ni Luo Feng sa mga oras na ito.
Agad namang nagbago ang dalawang throwing knives ng kaunti papunta sa ibang direksyon. Dahil mas mabilis pa ang mga ito kaysa sa isang bala mula sa sniper ay walang makakapagsabi kung nagbago ba ito ng direksyon puwera na lang kung talagang magkaibang magkaiba ang direskyong pinuntahan nito.
"PUCHI!" "CHI!"
Ang isa sa dalawang throwing knives ay gumasgas sa kaliwang ulo ng ahas habang patuloy itong dumadaplis habang ang isa naman ay direktang tumama sa kaliwang ulo nito. Mula noong magsimula ang kanilang laban ay nagpakawala na si Luo Feng ng anim na throwing knives. Ang lahat ng mga ito ay ibinato niya papunta sa kaliwang ulo ng ahas. Kaya sa mga oras na ito ay punong puno na ng kagulat-gulat na sugat at nagdurugo na ito ng husto.
"HU!" Napakagaan ng katawan ni Luo Feng at ang sprinting speed niya ay talagang kagulat-gulat.
Sabik na sabik na sumigaw ang leader ng Indian group na may dala-dalang bo staff habang hinahabol nito ang ahas. Humahabol ito sa likod ni Luo Feng na para bang isang tumatakbong aso. Matapos ay sunod-sunod niyang pinagpapalo ng kanyang staff ang mga sugat sa kaliwang ulo nito. Hindi nagawang gamitin ng kalaban nilang ahas ang isa pa nitong ulo para salagin ang pagatake ng kalbong lalaki gamit ang kanyang staff, ang tanging nagawa lang nito ay ilagan sa abot ng kanyang makakaya ang mga atakeng papalapit sa kanya.
Alamin natin na kahit hindi ganoon kalakas ang isang staff at hindi ito kasing talim gaya ng isang spear…
Ang lahat ng lakas nito ay naiipon sa dulo ng staff sa tuwing tumatama ito sa kahit anong hampasin nito. Hindi gaanong kalakihan ang tip nito kaya maituturing na isang nakamamatay na sandata ang maliit na tip na iyon ng staff.
"Dalian mo Indian, ipagpatuloy mo lang iyan!" sigaw ni Gao Feng.
Ang dalawang mga alalay nito na gumagamit ng dalawang malalaking scimitar at shield ay sabay na umatake sa katawan ng twin headed black striped snake kasabay si Gao Feng. Una, kaya nilang mapigilan ito sa pagwasiwas nito sa kanyang buntot para atakihin si Luo Feng at ang Indian leader. At pangalawa ay gusto nilang atakihin ang napakalaking snake na ito na may kapal na 7 inches!
Ang weak point ng ahas na ito ay 7 inches. Ang 7 inches na ito ay isang abstract number siyempre; ang pinakapunto nito ay ang pagatake sa mga vital organs ng halimaw na ito.*
Note mula sa TL: Magrefer na lang kayo sa dulo para sa iba pang impormasyon tungkol dito.
Kahit na tiwalang tiwala ang ahas na ito sa kanyang depensa ay hindi pa rin nito hahayaan na tamaan ni Gao Feng at ng dalawa pa niyang mga kasama ang kanyang vital organs. Kaya ipinulupot niya ang kanyang buntot sa parteng kinaroroonan ng kanyang mga vital organs... habang nag-iisip ito ng paraan kung paano lalabanan sina Gao Feng at ang dalawa pa niyang mga kasama.
"Whoosh!"
Ang shield na hawak hawak ni Luo Feng ay apektado ng kanyang spiritual force at gamit ang kanyang inilagay na force sa kanyang paa ay intense itong lumipad papunta sa posisyon ng captain niyang si Gao Feng. Noong makalapit siya rito ay bumulong siya sa kanyang kapitan ng "Kapag nakalapit na kayo sa ahas mamaya, gamitin niyo ang hawak niyong hammer para hampasin ang kaliwang ulo ng ahas na ito!"
"Hehe naiintindihan ko," agad na naintindihan ni Gao Feng ang ibig sabihing iyon ni Luo Feng.
Talagang kakaiba at unpredictable ang mga galaw ni Luo Feng sa battlefield. Hindi siya kailanman lumapit sa ahas na iyon; dumepende lang siya sa kanyang bilis para ikot-ikutan ang ahas sa loob ng battlefield.
"YA!" biglang sumigaw ang Indian leader habang namumula ang mukha nito; patuloy na dumaloy ang dugo sa buong katawan nito hanggang umabot ito sa limit ng kanyang katawan. Sa loob ng isang sandali ay nagmukha siyang isang legendary buddhist arhat. Ang bo staff na kanyang hawak-hawak ay naging napakabilis at napakabangis habang sumusugod na para bang nagpapakamatay papunta sa twin headed black striped snake. Umabot na sa limit ang bo staff nito at sa loob lang ng isang saglit ay makikita ang dose dosenang anino na humahampas sa ahas!
BANG! BANG!
Ang dalawa sa dose dosena nitong anino ang humampas sa kanang ulo ng ahas na ito. Wala na itong magawa kundi ay manginig na para bang mahihimatay ito. At pagkatapos ay ang isang dagundong ang maririnig at makikita na ng lahat na bumagsak na pala ang kanang ulo ng ahas na ito sa lupa.
"HISS~" agad na nagpakawala ng isang katakot-takot na sigaw ang kaliwang ulo ng twin headed black striped snake at nagsimula na ring gumalaw ang napakalaki at napakalambot nitong katawan. Mabilis itong gumapang na parang gumagawa ng mga wave habang mabilis itong tumatakbo.
"Bilisan niyo!" sigaw ng kalbong leader ng tatlong Indian.
Sumigaw naman si Gao Feng na kanina pang nastuck sa ilalim ng ahas na ito, "Mamatay ka na!" Ginamit niya ang lahat ng kanyang lakas para hampasin ang ahas gamit ang kanyang heavy hammer na hawak hawak. Parang isang artillery shell na humampas ang kanyang hammer sa kaliwang ulo ng twin headed black striped snake. Agad naman itong umilag nang makita ang pag-atakeng iyon ni Gao Feng. Noong makita iyon ni Luo Feng ay ginamit niya ang kanyang spiritual force para pabilisin pa lalo ang hammer na hawak-hawak ni Gao Feng!
"PENG!"
Agad na nakailag ang kaliwang ulo ng twin headed black striped snake. Pero kahit na hindi nito direktang tinamaan ang ulo ng halimaw ay tumama naman ito sa leeg nito!
Gamit ang napakatinding lakas ni Gao Feng na sinuportahan ng spiritual force ni Luo Feng ay hindi na mapapantayan pa ang lakas ng impact ng hammer na ito. Ang tanging nagawa rin ng kaliwang ulo ng halimaw na ito ay nahihilong bumagsak sa lupa. Pero noong nagkaroon na muli ito ng malay hindi nagtagal ay tumayo itong muli!
Nagpakita ng isang ngiti si Luo Feng!
"PUCHI!" ang isang black knife ay agad na lumipad mula sa lupa at tumagos sa mukha ng kaliwang ulo ng halimaw, direktang papasok sa ulo nito!
Hindi na muling bumangon pa ang kaliwang ulo ng halimaw na ito.
"PU!" lumipad ang alloyed bo staff ng kalbong Indian leader na para bang isang kidlat papunta sa isang mata ng kanang ulo ng ahas na wumasak sa isang mata nito bago tumagos papasok sa ulo ng twin headed black striped snake! Wala nang buhay ang halimaw na ito pero nagpapatuloy pa rin sa paggalaw ang katawan nito. Ilang sandali pa ay bumagal na ito sa paggalaw hanggang sa tuluyan na itong tumigil!
"Haha!" Ang tanging nagawa na lang ng Indian leader ay malakas na tumawa sa nangyari.
"Napakaganda," masaya rin zi Gao Feng habang naglalakad siya para damputin ang kanyang hammer. Ngumiti rin si Luo Feng habang isa-isa niyang dinadampot ang kanyang throwing knives.
Mula noong una hanggang magtapos ang laban ay hindi naisip ng mga Indiyano na kinokontrol ng spiritual force ang kanilang mga sandata!
Lalo na noong last hit kung saan lumipad ang throwing knife ni Luo Feng mula sa lupa para saksakin ang bumangang ulo ng halimaw na iyon.
"Kaibigan," bati ng kalbong leader ng Indiyano kina Luo Feng at Gao Feng.
"Good!*"
Note mula sa TL: Sinabi niya ang salitang "good" sa Ingles.
"Hindi rin pangit ang ginawa niyo," tawa ni Luo Feng habang sinasabi niya ito. Masasabi niya na itinaya ng Indiyano ang kanyang buhay sa final move na iyon. At hanggang ngayon ay namumula pa rin ang mukha ng kalbong Indiyano na ito habang nagmamaga ang mga ugat niya sa buong katawan.
"Kunin niyo ang kalahati habang amin naman ang kalahati!" sabi ng kalbong lalaki.
Tumuro si Luo Feng sa kaliwang ulo ng ahas at bahagyang ngumiti "Paghahatian din natin ang kaliskis nito."
Naramdaman ng bawat panig ang lakas ng isa't isa. Maging sa grupo man ito ni Luo Feng o sa grupo ng mga Indiyano. Nakasisiguro tayo na ang bawat isang panig ay mayroong nakatagong kasama na gumagamit ng heated weapon habang nakatingin sa kanila ngayon. Iyon at ang pagiging malakas ng parehong panig ang nakapagpaganda sa kani-kanilang mga mood. Matapos nito ay sinimulan na ni Luo Feng at Gao Feng ang pagdidissect sa kaliwang ulo ng twin headed black striped snake!
Habang ang mga Indiyano naman ay nagsimula na sa pagdidissect sa kanang ulo ng halimaw na ito.
"Napakabangis talaga ng blade na iyon," bulong ni Gao Feng.
Tumawa si Luo Feng habang kinukuha niya ang kanyang black throwing knife mula sa ulo ng ahas matapos niyang idissect ito. Walang duda na ang pag-atake niyang iyon ang pumatay sa kaliwang ulo ng ahas na iyon.
Nang biglang---
"Huh?"
Agad na tumingin sina Luo Feng at Gao Feng para tingnan ang mga aninong hugis tao na papalapit sa kanila. Maging ang mga mukha ng Indian squad ay biglang nangiba noong makita nila ito.
May siyam na fighter na hindi kalayuan na nagsimulang maglakad papalapit sa kanila; ang kulay ng karamihan sa kanila ay yellow. Noong nakita ng siyam na ito ang napakalaking ahas sa kanilang harapan ay agad nilang nalaman ang halaga nito—ilang bilyong Chinese dollars. At dahil dito ay agad na makikita sa isang tao ang pagkagahamang bumabalot sa mga puso nito.
"Umalis na kayo rito!" sigaw ng kalbong Indiyano sa paparating na fighters sa wikang Chinese.
"Sinong mag-aakala na makikita rin pala natin dito ang Tiger Fang Squad. Sigurado talaga akong matagal na kayong dumidikit sa amin," tiningnan ng maigi ni Gao Feng ang grupong papalapit sa kanyang harapan.
Tahimik namang tumingin si Luo Feng sa mga ito. Maliban sa anim na miyembro ng Tiger Fang Squad, makikita ang isang matandang beterano, isang malaki at maputi na maskuladong lalaki at isang batang fighter.
"Haha, talagang nakipagsanib puwersa pa kayo sa mga Indiyano ah. Hmmm… pero talagang napakadalang para sa inyo na makapatay ng isang halimaw gaya ng twin headed black striped snake." Nanlalamig na tawa ng captain ng Tiger Fang Squad, "Kung nag-iisip kayo ay maging praktikal kayo at umalis sa lugar na ito ng tahimik. Hahayaan kayo ng Thunderbolt Squad kung gagawin ninyo iyon. Pero kung hindi naman ay…. Hmmm, huwag niyo kaming sisisihin sa mga mangyayaring hindi maganda sa inyo. Oo nga pala, kasama namin si Senior Liu dito ngayon. Siya ang captain ng aming Thunderbolt Squad. Si Mr. Ka Long naman ang aming vice captain."
Si Senior Liu ang matandang beterano na iyon habang si Ka Long naman ang maputing maskulado na ito.
Nanlalamig ang tingin ni Luo Feng sa bawat isa sa kanila.
"Ito ang unang beses ko rito sa #003 city kaya akin ang halimaw na ito. Puwede na kayong makaalis," nakangiting sinabi ng batang fighter.
Ang matandang beterano at ang maputing matipunong lalaki ay nakatayo sa magkabilang gilid ng batang fighter habang tinitingnan nilang maigi ang grupo ni Luo Feng.
"Kung sino man ang magtangkang nakawin ang halimaw ko… ay mamamatay!" sabi ng kalbong leader ng Indian group. Makikita rin sa itsura ng dalawang kasama nitong may hawak na scimitar ang intensiyong pumatay. Sa tingin mo ba ay ganoon na lang kadali bang pumatay ng twin headed black striped snake? Una sa lahat, ang halimaw na ito ay napakahalaga dahil itinuturing na nila itong rare noon palang. Bukod pa riyan ang hirap na naranasan nila sa pagpatay nito.
Makikita rin sa mukha ni Gao Feng ang katakot-takot nitong tingin habang hawak-hawak ang kanyang hammer.
"Kung gusto niyong nakawin ito ay lumapit lang kayo," Tumapak si Luo Feng sa ulo ng ahas bago ito nanlalamig na tumawa at tumingin sa grupo sa kanyang harapan, "Kung kaya naming patayin ang twin headed black striped snake na ito, ang grupo niyo…. oo nga pala muntik ko nang makalimutan, nakatututok na pala sa inyo sa mga oras na ito ang sniper rifle ng kasamahan namin!"
"Nakatutok din sa inyo ang sniper rifle ng kasama namin!" nanlalamig na sinabi ng isa sa dalawang lalaki na armado ng scimitar sa kabilang grupo.
"Sniper?"
Ang karamihan sa siyam sa grupo ay hindi mapigilan ang kanilang mga sarili at nagsimulang tumingin sa mga nakapaligid na residential apartments pero wala silang nakita na ni isang anino sa mga ito kaya mas tumindi ang kanilang takot. Malinaw sa Tiger Fang Squad na si Chen Gu ang sniper ng Fire Hammer Squad. Pero hindi ba't nagdala rin ng sarili nilang professional snipers ang mga Indiyano?
----
Note mula sa TL (tungkol sa 7 inches part): Okay, para doon sa mga mambabasa na gusto ng iba pang impormasyon, ito ay isa talagang kasabihan: 打蛇打七寸 (kung gusto mong atakihin ang isang ahas ay atakihin mo ang 7 inches nito). Narinig ko na may tatlong variations din ang 3 inches, pero mayroong dalawang kahulugan ang kasabihang ito. Ang una, huwag mo aatakihin ang isang ahas kung mas maiksi ito sa 7 inches. Pangalawa, ang 7 inches ay ang perpektong lugar para atakihin ang isang ahas. Maaring magrefer na lang kayo sa mga picture sa internet tungkol dito.


Taong 2056, sa loob ng isang siyudad na makikita sa Su Jin Area makikita ang isang teenager na nakasuot ng combat vest, pangsundalong pangibaba at battle boots na gawa sa alloy na nakaupo sa tuktok ng isang sira sirang six story residential apartment. Makikita sa kaniyang likuran ang isang hexagonal shield at ang kaniyang hawak hawak na blood-shadow battle knife. Tahimik siyang nakaupo sa dulo ng rooftop. Makikita sa mga oras na ito ang kumikinang na kalangitan at mararamdaman ang napakapreskong hangin na kasalukuyang umiihip patungo sa kaniya. Pero tanging katahimikan lamang ang maririnig sa sira sira at abandonadong siyudad na ito at kung minsan ay mayroong paisa isang pagalulong ang maririnig na magbibigay takot sa sinumang makarinig nito.

Singkatnya, Yun Mengshi mampir, dan di bawah bujukan Yun Bixue, dia pergi dengan membawa undangan. 
Setelah mengatur segalanya, Yun Bixue merasakan tubuh dan pikirannya menjadi hidup. Dia berpikir bahwa perasaan memiliki segalanya dalam genggamannya adalah brilian. Seolah-olah kemampuannya sendiri sedang meningkat ketika dia semakin lama menghabiskan waktu dengan Xie Limo. 
Menatap dari gedung Snow Cloud Group, Yun Bixue ingat bahwa perusahaan Keluarga Su berniat untuk memasuki industri hiburan. Dalam hal itu, Snow Cloud Group-nya juga akan bergabung dengan industri film. 
Naskah yang dia pilih untuk berinvestasi didasarkan pada gim baru yang dirancang Duan Qiushu. 
Ketika dia bertemu Duan Qiushu, pria itu sangat bekerja keras. 
Menyadari bahwa Yun Bixue telah tiba, Duan Qiushu buru-buru bangkit dan berkata dengan hormat, "Nona Yun."
"Kenapa sopan sekali? Seharusnya kau tidak bekerja terlalu keras. Bagaimana kesehatan orang tuamu?" 
Tatapan Duan Qiushu menjadi lembut ketika berbicara tentang orang tuanya. "Ya, benar. Aku berhasil membeli rumah yang Anda bantu tinjau untukku menggunakan kemampuanku sendiri. Orangtuaku sudah menetap di sana, jadi sepulang kerja nanti aku akan pulang untuk makan malam." Dia tidak pernah bermimpi bahwa dia akan mengalami hari seperti hari ini. Dia bisa memenuhi tugasnya sebagai anak laki-laki dan berbakti pada orang tua, membiarkan orang tuanya hidup nyaman. 
Yun Bixue duduk di sofa presiden dan berkata, "Apa kau tahu mengapa pada awalnya aku menyukaimu? Justru karena karaktermu. Berbakti kepada orang tuamu adalah sifat yang paling penting, dan kau telah melakukannya dengan sangat baik." 
"Ini semua karena kebaikan Nona Yun." 
Melihat betapa jujurnya Duan Qiushu, Yun Bixue mencibir, "Kau masih terus terang. Kota Ning An penuh dengan keluarga bangsawan. Terlalu sedikit orang sepertimu di sini. Jangan terlalu sibuk, oke? Sudah waktunya bagimu untuk mencari seorang istri." 
Saat menyebutkan topik ini, wajah Duan Qiushu berubah masam. Sudut bibirnya melengkung membentuk senyum masam. "Aku hanya ingin bekerja keras dalam pekerjaanku dan merawat orang tuaku dengan baik. Aku tidak ingin memikirkan hal lain." 
"Kau tidak lagi muda. Sudah waktunya untuk mempertimbangkannya. Haruskah aku memperkenalkan seseorang kepadamu?"
"Tidak, tidak. Tidak perlu." Duan Qiushu menggelengkan kepalanya dengan panik. 
Yun Bixue berhenti menggodanya. Sambil menahan senyumnya, dia berkata, "Oke, lihat betapa takutnya dirimu. Alasan kedatanganku adalah untuk membahas pembuatan serial TV berdasarkan gim kita yang paling populer."
Duan Qiushu terkejut. Bisakah game dibuat sebagai seri TV? Itu adalah pertama kalinya dia mendengarnya. "Nona Yun, apakah itu mungkin? Saat ini, serial TV semuanya ditulis dan diarahkan secara khusus. Jika kita mengikuti kisah dalam gim, bukankah semua orang tahu jalan ceritanya?" 
"Aku pikir ini adalah strategi yang sama-sama menguntungkan. Untuk memasuki industri hiburan, kita harus menjadi terkenal dalam sekali waktu. Meskipun metode ini agak berisiko, itu juga metode terbaik, bukan? Gim ini sudah memiliki pasukan pendukung setia, dengan hampir satu miliar orang sebagai penonton. Jika serial TV ini lepas landas, gim ini juga akan meledak lebih banyak." Tidak ada yang pernah membuat film serial TV dari sebuah gim, dan dia akan menjadi yang pertama yang mencobanya. 
Duan Qiushu memandang Yun Bixue, yang dipenuhi dengan keyakinan. Dia tampak terampil dan cerdas, dan perasaannya perlahan menjadi bersemangat. 
Semakin dia berinteraksi dengan Nona Yun, semakin dia mengagumi dan menghormatinya. Dialah yang membantunya dan telah mengakui bakatnya. Dia bersumpah dalam hatinya bahwa dia tidak akan pernah mengkhianati Nona Yun dalam kehidupan ini. Dia akan membantunya mencapai semua yang diinginkannya. 
Setelah beberapa pertimbangan, nama 'A Thousand-Year Dreaming Fox' ditetapkan untuk gim terbaru dan paling populer. Itu menggambarkan kisah cinta antara para pahlawan luar biasa. Setelah diskusi, Snow Cloud Group mulai mengadakan beberapa pertemuan tingkat tinggi dan akhirnya menyerahkan pekerjaan produksi kepada tim. 
Pada akhir tahun, Yun Bixue membeli beberapa barang dan meminta Yang Mei membawa seseorang. Dia berpikir mungkin dia perlu mengunjungi Miao Zifu. 
Melihat anak laki-laki berusia 18 tahun yang pemalu di depannya, Yun Bixue tidak bisa mendamaikan bahwa pria itu terkait dengan 'jari emas' misterius dari pasar saham. Dia sendirian mengendalikan beberapa krisis keuangan. 


Yun Bixue mengalami kesulitan yang serius—

Tunangannya meninggalkannya demi sosialita teratas di negara itu. Yang paling parahnya, keluarganya dinyatakan bangkrut, dan media masa membuatnya putus asa. Dalam kesedihannya, dia mencari bantuan dari Tuan Muda Xie yang mempunyai kekuasaan, dan mendapatkan kekuatan melalui pernikahannya dengan pria itu saat berada di titik terendahnya. Sejak hari itu dan seterusnya, dia menyemangati diri sendiri untuk menjadi lebih kuat dan menjadi istri terbaik untuk suaminya.

Novel ini adalah buku yang manis, dan cantik. Tidak ada adegan yang menyayat hati atau salah pengertian.

Adegan Manis

Yun Bixue: "Limo, tidakkah kau akan bertanya siapa yang aku temui hari ini?"

Xie Limo: "Tidak masalah siapa yang kau temui. Yang penting adalah kau di sini, di sisiku sekarang."

Yun Bixue "Limo, ayo membuat janji. Di masa depan, aku akan memercayaimu, dan kau juga akan memercayaiku. Kita tidak akan membiarkan hal-hal luar memengaruhi rumah tangga kita, dan kita akan seperti kata pepatah 'jika kau tidak meninggalkanku, maka aku akan selalu berada di sisimu sampai akhir hayatku'."

Xie Limo bertemu dengan tatapan penuh tekad Yun Bixue dan tanpa berpikir, pria itu mengulurkan jarinya dan menyegel janji sebelum menjalin jari mereka bersama.

indian hindi tv serial

Okky tv

ONE SHOTS [tagalog]

Every thing a marvel fan should know

MEET THE RICH SEVEN BROTHERS(HANDSOME NA YUMMY PA)

Doomed to Burn

Dominguez Series

THE INNOCENT’S SECRET (ONE SHOT STORY)

Breaking The Last Rule

Swallowed Star (Tagalog)

Nyonya Muda yang Kaya: Istri Tersayang Tuan Muda Xie

People search indian hindi tv serial also like: