Chapter 1: Kabanata Uno
Damang-dama niya ang hapdi at kirot na nanunuot sa kanyang mga kalamnan. Pilit niyang iniinda ang lahat ng ito. Ayaw niyang humikbi. Kailangan niyang ipakitang malakas siya. Patuloy ang paghampas ng kaniyang ina-inahan sa kadahilanang siyay' nakagawa ng isang pagkakamali.
"Kailan kaba matututo bata ka, ha? Diba sabi ko sayo huwag na huwag mong sasaktan si Mea?" nanggagalaiti nitong sambit habang pinapalo siya ng bastong kahoy.
Impit na ungol lang ginagawa niya para pinipigilang humikbi, patuloy na umaagos ang luha sa kanyang pisngi. Nangangatog na ang kaniyang tuhod dahil sa pagluluhod niya habang pinapalo, gustuhin man niyang umupo alam niyang mas masasaktan lang siya. Kaya pinapanatili niya na parang matayog na puno ang kaniyang tuhod.
"So-Sorry Mommy." bulong nalang ito dahil sa pagpipigil ng kaniyang hikbi. Pero hindi parin ito nakatakas sa pandinig ng kaniyang stepmother.
"Aba't! Ilang beses ko na bang sinabi sayo na 'wag na 'wag mokong matatawag na mommy pag wala ang daddy mo?" Mas lalo pa itong nilakasan ang pagpalo sa kaniya dahil nakalimutan niya ang patakaran nito.
"Tama na po, 'di ko na ulit gagawin!" Kahit ang totoo wala naman siyang ginawa, kahit masagi man lang ng balahibo ni Mea sa daliri niya ay hindi ito nangyari. Ngunit walang saysay kung sasabihin niya iyon sa kaniyang stepmother dahil alam niya kahit kailan 'di siya paniniwalaan nito.
"Ano? Minamanduhan mo na ako? Sino ka ba? Kung 'di lang sa ama mong pinagtitiisan ko lang na napakayaman, pinatay na sana kita ngayon!" Patuloy pa rin ang pagpalo nito sa kaniya kung kaya't, hindi niya kinayang pigilan ang kaniyang hikbi sa sobrang lakas ng paglatay ng pamalo sa kaniyang katawan.
Habang patuloy siyang nagdurusa sa malupit na kamay ng kaniyang madrasta ay kaniyang nasilayan ang babaeng dahilan nito, si Mea. Nakangisi ito sa hagdan, pinapanood siyang humiyaw sa bawat palo ng ina nito na kaniyang natatanggap. Hindi niya alam, kaedad lang naman niya ito pero para itong demonyu sa mga batang mahirap, panget at lalo na sa kaniya.
Bigla niyang naalala ang mga bagay na kanyang nasaliksik na may kaugnayan sa kung ano ba ang nararapat na ginagawa ng isang batang musmos na tulad niya, na kung ano-ano ang ginagawa ng mga batang may edad sa nwebe. Pero wala siyang nakita kahit isa na katulad ng kung ano-anong kalokohan at pagpapahiya na ginagawa ni Mea sa kaniya.
"Hinihintay ko lang na matapos ang misyon kong patayin ang iyong ama at mapapasakin na ang lahat ng kayamanan niyo!" Tumawa ito na parang bruha at tinalikuran siya.
Tumingin siya kay Mea at dinalaan lang siya nito at nginisian at umakyat na sa kaniyang kwarto, na noon ay kwarto niya.
Hindi alam ng kaniyang ama ang ginagawa ng kaniyang stepmother. Ayaw niyang malaman ito ng kaniyang ama kundi paparusahan siya. Isa pa hindi siya paniniwalaan ng kaniyang ama. Halatang-halata niya sa umpisa pa lang na kung ano ang gusto ng kaniyang stepmother, ang pera at kayamanan nila.
Napakamatalinong bata si Fiona, isa sa dahilan kung bakit galit na galit sa kaniya si Mea. Nalalagpasan kasi niya si Mea pagdating sa talino at walang-wala siya ni Fiona. Kaya't araw-araw nagsisinungaling si Mea sa kaniyang ina para parusahan siya, araw-araw. Sa edad na nwebe ay natatandaan niya pa ang mga itinuro ng kaniyang ina noong buhay pa ito at sa mga klase-klaseng armas ang tinuro nito sa kaniya. Pero hindi niya ginawa ang lahat ng 'yon para gumabti sa mag-ina dahil alam niyang mali iyon.
Nakatitig lang si Fiona sa kaniyang hubad na katawan sa salamin, hindi maiwasang matanong sa sarili na 'sa isang nwebe anyos ay ganito ba talaga ang itsura ng katawan? Mga nagkaitim-itim at peklat dahil sa palo?" Kasama niyang itananong rin sa computer ang lahat ng iyon ngunit malayo sa katawan niya ang nasa larawan ng computer.
Bumaba siya para diligan ang mga bulaklak at halaman ng kaniyang stepmother, magdidilim na kasi ng matapos niyang tanungin ang sarili niya. Nakita niyang naka-ayos ang kaniyang stepmother at may tinatawagan, lumingon ito sa kaniya at ngumiti ng mala-demonyo. Yumuko nalang siya at nagtungo sa hardin at gawin ang mga patakarang at utos ng kaniyang stepmom araw-araw.
Habang nagdidilig siya ay may naramdaman siyang mga yapak na patungo sa kaniya. Lumingon siya at nakita niya ang kaniyang mga bruha sa buhay niya, nakangiti na parang demonyong kakatapos lang kumain ng tao.
"Huy panget!" pang-aasar ni Mea sa kaniya at dinilaan siya nito ngunit 'di niya pinapansin.
"Huy Impakta sa oras na magtagumpay kami ngayon ay lumayas ka na sa bahay nato dahil lahat ng kayamanan at pag-aari niyo ay masasa-akin na! HAHAHAHAH!" tumatawa ang mga bruhang mag-ina.
Hindi siya umimik at nakayuko parin ang ulo, isa sa patakaran ng stepmother niya na sa oras nagsasalita ito bawal siyang sasabat ng kahit katiting na letra man lang.
"Well, Impakta you know papatayin ko lang naman ngayon ang ama mo." Napasinghap siya sa narinig gustohin man na pigilan niya ito o sasabihan ang kaniyang ama ay 'di niya iyon magagawa. Ngunit sa isip niyang mamatay ang daddy niya na muntik ng gumahasa sa kaniya noon na patay na ay nakaramdam siya ng saya.
Hindi parin siya umimik at tinatawanan siya ng mga bruha ng buhay niya at biglang tumunog ang cellphone ng kaniyang stepmother.
"Hello, is this Mrs. Rosana Andrade?" tanong ng lalaki sa tawag.
"Yes, speaking"
"I'm one of the Doctor in Bontilao Hospital in Country Y. We have a bad news for you ma'am. Ang inyong mahal na asawa ay nabaril sa puso na malapit sa department store habang papasok sa kaniyang sasakyan. Dinala ito sa aming hospital ngunit hindi ito umabot, dead on arrival. Sa ngayon po ay kailangan may pupunta dito at kunin ang katawan ni Mister Samie Andrade."
"Si-sigi pupunta na ako." Pekeng umiyak ito at pinutol ang linya. Lumingon ito sa kaniya at tamis na tamis na ngumiti.
"Well, well, hindi ko na pala kailangang patayin ang ama mo dahil may nagpatay na sa kaniya, impakta! HAHAHAHHAHA!"
Hindi niya pinansin ang demonyong tawa ng mga bruhang mag-ina dahil nakaramdam siya ng saya sa kaniyang puso dahil sa narinig. Umalis na ang mag-ina at pumasok na siya sa bahay para gumawa ng assignments niya.
Tatlong araw ng nakaraan ng inilibing ang ama niya. Sa araw na inilibing ang kaniyang ama ay hindi man lang tumulo ang kaniyang luha ni isang butil man lang dahil sa nararamdamang saya, ngumuti pa siya noong ibinaba na ang katawan ng ama sa hukay. Yes, i'm free no one can track me now. She thought.
Bukas ay haharap na sa kanila ang attorney ng kaniyang ama para i-anunsyo ang mga mana. Pagkakatapos nito ay tatakas na siya sa demonyong bahay na tinutirhan niya.
Alas dyes ng umaga ng dumating ang attorney, kaagad na naging mabait sa kaniya ang kaniyang mga bruha sa buhay.
"Good Morning to all of you, this is the last will and Inheritance."
"First of all I don't want my daughter, Fiona Ashley Andrade be live in my house. She will be sent to the Angel Orphanage or any Orphanage.
Second, my lovely wife will be the one who will handle and control my company and businesses.
Third, all of my money in the bank will just for my sterdaughter, Mea Andrade..."
Ang mga bruha ay naging masaya sa last will ng kaniyang ama. Well, sana hindi nalang siya nakinig dahil wala itong saysay ang maganda lang ay lalayas siyang may bahay kaagad na matutuluyan. Sa edad na nwebe ay iyon talaga ang tumatatak sa isip niya.
Umalis na ang attorney at pumasok siya sa kwarto o sabihin na nating bodega noon at nilinis lang niya para maging komportable siya dito. Kinuha niya ang mga gamit na na kagabi pa naka-impaki at bumaba na siya ng hagdan.
Nakita ng kaniyang bruha sa buhay ang kaniyang dala at ngumiti ito sa kaniya.
"Excited ka yata, bata?" hindi niya iyon pinansin at lumabas na ng bahay para maghintay ng taxi patungong Angel Orphanage gamit ang naipon niyang pera habang nag-aaral siya. Medyo malaki kasi yung allowance binibigay ng kaniyang ama dahil sa pagnanasa nito sa kaniya.
Oo isa siyang bata, nwebe anyos pa lang pero napakataas ng IQ niya dahil rin sa pagtitrain ng mama niya noon. Muli na namang nakaramdam siya ng lungkot ng sumagi sa isipin niya ang kaniyang ina. Miss na miss na niya ito. Sana hindi na lang ito namatay. Namatay kasi ang ina niya 2 years ago dahil nahulog sa bangin ang sinasakyan.
Biglang may pumasok sa kaniyang isipan na sinabi ng kaniyang ina "Sa oras na wala ka ng matutuluyan kunin mo yung picture frame natin doon sa kwarto mo may nakasulat doon na address at doon ka magsimula." Hindi niya alam kung manghuhula ang kaniyang ina kung bakit alam nito na mawawalan siya ng tirahan.
Dali-dali niyang binuksan ang bag at kinuha ang frame nila ng kaniyang ina at sinuring may nakalagay ba doon hanggang sa nakita niya ang mga litra.
C N Y A D I H E I T L R O T R S O N O L N H O U R E T M O T N E F O
Isang code! Kumuha kaagad siya ng ballpen at papel para sagutan niya ito. Ito ang pinakamadaling cipher!
C o u n t r y R E a s t D o m i n o H o t e l N i n e t h F l o o r
"Country R East, Domino Hotel; Nineth Floor?" basa niya. Naghintay siya ng taxing may dadaan at sumakay kaagad siya ng may nakitang taxi at ibinigay ang address. Nasa Country R EastSouth siya kaya 'di kailangan ng eroplano.
Natagpuan niya ang sarili niyang pumapasok na sa elevator. Pagkapasok palang niya sa Hotel ay pinagtitinginan siya ng mga tao sa lobby maaring nagtatanung kung bakit may mag-isang bata may dalang mga malita.
Pumasok siya sa elevator ngunit walang number 9 sa mga numero ng palapag pero merong lumabas na screen para ipahold ang kaniyang thumb dito at mata.
Ipinadikit niya ang kaniyang hinlalaki at mata nagulat siya ng umandar ito. Habang umaandar ito ay marami siyang tanong sa kaniyang isipan katulad ng bakit dito binigay ang address ng kaniyang ina sa kaniya. Pagkabukas ng elevator ay maraming tumambad na malalaki ang katawan sa kaniya at nakayuko at sa unahan ay may lalaking nakangiti na parang naghihintay na yakapin niya ito. Pamilyar ang features ng lalaki kamukhang kamukha ng kaniyang ina! Kaagad niyang naalala ang picture na ipanakita ng kaniyang ina sa kaniya noon na Tito daw niya ito. Kaagad siyang tumakbo patungo sa kaniyang Tito at yinakap ng mahigpit at humikbi siya. Sa pagitan ng hikbi niya ay para itong nagsusumbong sa lahat ng sakit niyang nakuha sa puder ng kaniyang ama ng wala na ang kaniyang ina.
Nakaramdam parin siya ng sorpresa dahilan kung bakit napakahanda ng mga taong to ng kaniyang pagdating, at ang paghahanda sa kaniyang pagdating ay para siyang prinsesa na dadayo sa lugar na 'to.
Isinintabi niya muna sa kaniyang isipan na iyon dahil ngayon ay magana siyang kumakain ng tanghalian kasama ang kaniyang Tito.
Little did she know ng umapak siya at pumasok sa hotel na iyon ay ito na pala ang simula, simula na para maging isang may-ari ng pinakaboss sa lahat ng famiglia sa buong mundo at maging isang...
MAFIA QUEEN
------------
DeroraAchelois
CREATORS' THOUGHTS 
DeroraAchelois
DeroraAchelois Hello mga magaganda't at makikisig na mambabasa ko! Una po sa lahat, sana nasiyahan kayo sa unang kabanata. Alam ko po na ang kakayahang kong pagsusulat ay kailangan pang ayosin at tiyak ko pong tatrabahuin. Pangalawa, pasensiya na po sa mga maling ispeling, gramatika at maling impormasyong sinulat ko sa nobelang ito. Pangatlo, alam ko pong ginagamit kong dyanra ay kailangan po na halos ingles na lengguwahe ngunit ang ginagamit ko ay fipilipino na may kunting ingles dahil dito po ako komportable
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone