Sa Bahay...
Ano, natuto ka na ng leksyon...
Ye, Omma.
Mahal narito na ko... ano to ang init nanaman ng ulo mo kay Saeng Chul.
(Tahimik lang si Ya Nayang...)
Diba sabi ko huwag mong pagbubuhatan sya ng kamay!
Ya Nayang: Ye, (Pardon)? Lagi mo na lang kinakampihan yang ampom mo... hmm! (basta ayoko sa kanya...
Yori/ Buko: Naawa na nga po kami kay... dahil laging sya'y pinagbubuntunan ng galit simula nung di na po kayo umuuwi ng bahay araw -araw.
(Nagalit ng husto si Yunuko Gen kaya nasampal nya ang asawa nya ng dalwang malutong) (Slap! Slap!)
Kinabukasan...
(Nadatnan nilang isa nang malamig na bangkay si Yori at si Ya Nayang at mayniwang sulat si Nayang sa kanyang asawa.)
SC: Appa, tingnan nyo po't basahin ang sulat na kanyang iniwan sa inyo.
Ha...?
"Gen Jagiya;
Alam kong mahal mo ako mga anak mo maging si Saeng Chul ay tinuring mo ring anak, gayon din ako ngunit di ko alam kung bakit sa tuwing ikaw wala at ako'y namumrublema ay siya ang napagbubuntunan ko ng galit. Kagabi naginom akong magisa at hinaluan ng kaunting opyo, dumating si Yori at pinipigil ako ngunit di ko alam kung bakit ang tingin ko sa kanya ay bandido kaya sinaksak ko ng paulit-ulit. Paggising ko ng madaling araw saktong nahimasmasan na ako nakita kong patay na si Yori kaya sinabi kong ako'y susunod sa kanya. Kaya heto magpapakamatay na ako paalam na Buko, Gen at Saeng Chul.
Paalam, nagmamahal;
Ya Nayang."
(Kumalat sa buong lugar ang pagkamatay ni Nayang kaya dinagsa ng mga nakakakilala sa kanya at ng mga tagaroon ang bahay nila)