Chapter 6: Chapter 6
CECE POV:
NAABUTAN ko si kuya nakayupyop sa isang table. Nilapitan ko ito. He's murmuring something that i can't even understand.
"Hey kuya, gising. Do you hear me?" Tinapik tapik nya ang pisngi nito. Nagmulat ito ng mata at ngumiti.
"Hello baby girl" bati nito sa kanya. "You came. Ikaw na lang talaga ang maasahan ko baby" sabi nito. Hindi nya ito maintindihan. How can he say that thing.
"May problema ba?" She ask.
Tumango ito.
"Malaki. Sobrang laki. I think I'm losing my mind baby girl .." parang hirap na hirap.
She was about to ask him more but her brother passed out. Buti na lang ay hindi sila nakatayo. Baka natumba silang dalawa.
Hindi nya alam ang gagawin. Her brother is 6ft para sa kanyang maliit lang. hindi nya kaya ito.
"Kuya .. " tinatry nyang gisingin ito. Kahit man lang sa kotse.
"Cece is that you?" Someone ask from behind.
Napalingon ako, at nakita ko si Nico and Cody.
Inilibot ko ang paningin ko. Nakahinga ako ng maluwang ng makitang wala sya. Oo nga pala, may kasama nga pala itong babae and they will eat outside. She roll her eyes.
"Si Kuya Yoyo ba yan?" Cody ask.
Napatango ako.
"He's drunk. Ahmm. Guys, can you help me to carry kuya? Kahit hanggang kotse lang." Pakiusap nya sa dalawa.
"Oh yes." Nico
"Yeah" Cody
Sya naman ay nagtanong sa waitress na nakasalubong nya kung may payong ang mga itong ipapahiram.
Umuulan kaya hawak ang payong ay nakaalalay sya sa dalawa na ngayon ay sinusuportahan ang kapatid nyang wala ng malay.
"Thank you so much guys. I owe you this one" she sincerely said to the guys.
"Don't mention it." Sagot ni Cody.
"Yes and A-ahmm .. We're still friends right, I m-mean .." nauutal na tanong ni Nico.
"Yes. Oo naman." Nakangiting sagot nya.
Parang nakahinga ito ng maluwang.
"Pasok na kami Ce" Paalam ni nico. Tumango naman si Nico bilang pagsang ayon.
Inayos nya ang kapatid nya. She was about to start the engine ng makitang nyang wala ang bag nya.
"Shit!" Nagmamadali syang lumabas sa kotse. Naiwan nya ang bag sa loob.
Madami ng tao. Tumugtog na kasi ang DJ kaya naipon na ang mga tao sa gitna ng bar para mag sayaw. Nahirapan sya sa dami ng tao. Nasa pinakadulo pa man din ang pwesto ng kuya nya kanina.
Ng malapit na sya ay nakita nyang don na nakaupo si Nico and Cody at may isa pa na nakatalikod sa kanya.
Meron pala silang kasama? She ask herself.
"Ah Hi ulit guys, naiwan ko ata ang bag ko" tanong nya. Naging malikot ang mata ng mga ito. I still can't see the man infront of me. Nakatalikod kasi ito sa akin
"ah kasi .. Cece .." hindi matuloy ni Cody ang sasabihin.
"Ito ba ang hinahanap mo?" Itinaas ng lalaking nakatalikod sa kanya ang bag nya.
"Ah yes, that's it." Kukuhain na sana nya ito ngunit tumayo ang lalaki. And his back is so familiar. "Akin na ang bag ako" seryosong pagkakasabi nya. She already has the idea who is it. And she fucking don't care kung anong ginagawa doon ng lalaki.
"No. Talk to me please?" Naging mahina ang boses nito sa huling sinabi. Hindi parin ito tumitingin sa kanya.
"I- i am still not ready .. so please, my bag" pakiusap nya.
"B-but .." humarap na ito sa kanya. At tama sya, The great John Jacob is here infront of me with his begging eyes to talk to me.
Now looking this near to him, I realize that i miss him.
"Please, Promise pag kaya ko na .. ako mismo ang lalapit sayo para makipag usap. I just need my bag. I really need to go" Heads down i plea.
Inabot nya sa akin ang bag. Agad akong tumalikod but he grab my arm.
"I- i .. m-miss .. y-y- ou .. " Rinig ko ang pag hihirap sa kanyang boses. Pero bakit pa.
I shrug him, pinunasan ko ang mga luhang gusto na namang kumawala.
Tama na Cecelia, tapos kana sa pag iyak na yan. Sita ko sa sarili.
Tumakbo ako palabas at hinayaan ang sarili kong mabasa sa ulan. Because of that, because of the cold it caused, para akong namamanhid. Manhid na ako sa sakit.
The rain is my safest zone ..
JOHN JACOB POV:
PAGPASOK ko pa lang sa bar ay nakita ko na sila Nico and Cody, then his eyes landed to the woman he's been missing. She's like having a hard time to her drunk brother. Hindi sya lumapit. Alam nyang may pagkakataon para don, at alam din nyang hindi ito ang araw na iyon. But nonetheless, he will try his luck tonight talk to him.
Nakita nya kung paano inalalayan ng mga kaibigan nya ang kuya nito at ang pagsunod ng babae na may hawak na payong na sa palagay nya ay hiniram sa waitress na kinausap nito.
Hinintay nya ang dalawa sa table na iniwan ng mga ito. The he saw her bag. Gusto nya sanang sundan ang babae para maibigay dito ang gamit nito but he stayed. Maybe it's his chance. Cross finger he prayed to get to talk to her.
"Andito kana pala pre!" Bati ni Cody pagkakita sa kanya. Umupo ang dalawa
"Kararating ko lang, traffic e" sagot nya. Umorder sila ng beer.
"So bakit ka nagyaya dito?" Cody ask.
Nagkibit balikat sya.
"Nga pala bro, cece is ...." Hindi na natapos ni Nico ang sasabihin at naging malikot ang mata ng mga ito.
Naramdaman ko din na may tao sa likod ko. I was about to look when she speak.
Fuck, i miss her voice!
Tama sya. Binalikan nga ng babae ang bag nito. Itinaas nya iyon. Nagtangka itong kuhain sa kanya pero tumayo sya. He feel that she already knew that it was him dahil naging seryoso ang boses nito.
He looks at her. Then he saw her pain. Sakit na gawa nya. His voice is pleading to talk to her.
Tumalikod ito at alam nyang umiiya ito.
"I miss you .." bulong nya. Alam nyang narinig ito ng babae. But she run away. Just like he did to her proposal. He run away like a coward.
He run away to the woman he loves ..
"Bro .." tawag ni Nico sa akin.
"Iinom na lang naten yan pre!" Cody hand him the beer. Inabot nya iyon at tinungga.
He's thinking of her.
"Be patient to her pre. Nasaktan sya eh" Cody started the conversation
"Oo nga bro. Kinabahan nga ako kanina e, akala ko inunfriend na kami ni Cece" Nico trying to pull out a joke.
Napangiti sya. Knowing Cecelia, hindi nito gagawin ng iyon. She's the most kindest person he ever met. Isa iyon sa maraming katangiang nagustuhan nya sa babae.
"She's still hurting .." napatingin sya kay cody dahil sa kaseryosohan ng boses nito.
Nagkatitigan sila. Ayaw man nyang aminin, pero hindi nya gusto ang tunog iyon. It sounded like he cares for her in a romantic way.
"I know. She just saw me with someone and be in the same elevator with us" He said still not breaking their eye contact.
"We are here to drink, damn it!" Awat ni Nico sa kanila. He can feel the tention between the two of them. Nauna itong nagbaba ng tingin at tinungga ang beer nito
"Fix it, if you still can John. Because don't blame me for my actions in the future." Tumayo ito. "Una na ako" paalam nito.
Susundan na sana nya ito pero pinigalan sya ni Nico.
"Bro, palampasin mo na to. Lasing lang yon"
Pero hindi sya nagpatinag. Alam nyang hindi ito lasing. At alam din nya ang sekreto nito.
And he's mad. Very very mad that he wants to punch his face.
"Cody." Malamig na tawag nya sa kaibigan. Papasok na sana ito ng kotse. "Next time you'll talk like that again, I will punch you" banta nya. Nakakuyom ang mga kamao nya. He really wants to punch him. Tumingin ito dito.
"Don't worry pre, marunong din ako sumuntok. And don't threaten me, dahil mas takot pa akong malaman ni Cece ang nararamdaman ko sa kanya kesa sayo" mahabang sagot nito. At di nya napigilan ang sarili nya.
He punch him. Natumba ito.
"Fuck you Cody! Wag na wag kang gagawa nang tatapos sa pagkakaibigan natin"
"Then don't hurt her!" Tumatayong sagot nito.
"Konti na lang bibigay na ako." Cody said almost a whisper but enough for him to hear.
"I will kill you. And I'm not kidding" he threatens him.
Cody knows what he's capable of. Alam nang lahat yun. Si Cecelia lang ata ang walang alam sa ugali nyang iyon. Dahil sobrang bait naman nya sa harap ng dating kasintahan.
"I know you can. But i won't die without giving you a goddamn fight John! I will give you a month to fix what you've done. Then I will tell her pare." Sagot nito. And knowing Cody, alam nyang gagawin nito iyon.
Umalis na ito. Napasabunot sya sa buhok.
Fuck! Fuck! Fuck!
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone