Chapter 12: Chapter 12
PARANG hapong hapo si Cece na umupo sa mini sofa nya. Hindi gaanong malaki ang condo nya. Tama lang iyon sa maliit na tulad nya, hindi man ito kasinglaki ng dati nilang bahay, but she's comfortable.
Hindi parin mawala sa isip nya ang pinag usapan nila ng dating kasintahan. Wala silang closure, hindi pa sya handang sabihin dito. Masakit pa din. The pain is not just her heart, its range through her souls. Napaiyak sya.
Hanggang kailan ba sya iiyak? Gusto nyang mag patawad. Gusto nyang mawala ang sakit at pangungulila.
But how? When its deep. Sagad sa buto nya ang sakit. Gusto nya itong tingnan but everytime she did, she wants to blame him for everything. Napatanong sya sarili. Sino ba talaga ang may kasalanan? Sya o ang lalaki?
She's blaming herself of course, hindi lang sya nasaktan, napahiya, tinanggihan. Its deeper. Its more than that. Walang kapantay ang sakit na nararamdaman nya.
"Help me ..." Hinihingal na napabalikwas si Cecelia ng bangon. Nakatulugan pala nya ang pag iyak.
And when she touch her face, ay patuloy pa din ang pag agos ng luha mula sa mga mata nya.
Araw araw, binabangungot sya. And there's no one to blame kung hindi sya lang.
Wala syang mapagsabihan ng saloobin nya dahil ayaw nyang makadagdag pa sa alalahanin sa pamilya nya. She can't trust her friends anymore dahil pakiramdam nya pinagkaisahan sya.
Napasabunot sya buhok.
"Arrgghh!" Sigaw nya. Good thing her condo is sound proof.
Nagmadali syang nag suot ng roba. Ang alam nya may cafe sa baba na 24 hours, don muna sya. Natatakot sya sa mga posibilidad na magagawa nya.
Pagdating nya doon ay walang masyadong tao. Tatlo lamang ang laman niyon. Because who's in their right mind to go on the cafe at 3 am.
Umorder sya ng brewed coffee with cinnamon cake. And when she smells it, its smells delicious. Napapikit sya. It used to be John's favorite during elementary days nila. Cecelia, stop thinking about him! Sita nya sa sarili.
"Pwede na kitang gawin model ng cafe ko. You look natural" ani ng isang tinig.
Napamulat sya.
"Huh?" She ask. Hinahanap nya ang boses. Nakita nya ito sa gilid nya. And oh girl, The guy is tall and very handsome. He look like a freakin' myth god! Pero mas gwapo pa din si John. Singit ng makulit nyang isip.
Tinaasan nya ito ng kilay. Wala sya sa mood maging mabait.
"Hi, I'm Loony. And you are?" Pakilala nito. He offer a handshake. Tiningnan lang niya ito. "Okay." Parang nahihiyang ibinaba nito iyon
Sa palagay nya ay ito ang may ari ng cafe. Base sa pagkakatanda nya sa sinabi nito.
"You're the owner?" She ask. Gusto lang nyang i confirm.
"Yes. Is cinnamon cake is your favorite?" Tanong nito. "You look lovely a while ago while smelling it" dagdag nito.
"Ahmm, Yeah. And its someone favorite" sagot nya. Nakita nyang napangiti ito ng bahagya. And damn, may dimple ito!
"Oh. So are you new here? Ngayon lang kita nakita dito eh" he started the topic.
"Yeah, kakalipat ko lang" sagot nya.
Nakaupo na sila ngayon. Magkaharap.
She look around the cafe. It looks really peaceful and relaxing. Dim lights. A flower wall na makaagaw pansin. Meron ding free wall ang cafe. At may booth. May mini playroom din para sa mga bata.
"Cute" naisatinig nya. He trace what she's looking.
Nakita nya sa balintataw nyang napangiti ito.
"Yeah. I made that. Usually kasi mga students ang customer namin. At mga mommies na stress sa work" paliwanag nito.
"Impressive." Dahil totoong nakaka impress ang lalaki.
"Really?"
"Wala pa bang nagsabi sayo non?" She ask. Nakakunot noo.
Nakita nya kung paano naging malungkot ang mga mata nito.
"No one." He said. Napayuko ito.
"Ano kaba. I'm really impressed. By the way, I'm Cecelia. But you can call me Cece. I'm an Architech" pakilala nya.
Ewan ba nya, ayaw nya ang nakita nya sa mga mata nito.
"Wow. That's .. the real impressive." May paghangang sagot nito.
Nahihiya sya. Hindi sya sanay ng pinupuri.
"Hindi naman. Actually, ang gusto ko talaga maging Doctor. But my .. my .. friends took Architech and I don't want to be alone." Nasabi lang nya. Muntik na sya doon. Bakit ba nakapagaan ng loob nya sa taong ito samantalang wala pang isang oras ng makilala nya ito.
Hindi totoong kaibigan nya ang dahilan. Si John ang dahilan kung bakit sya nag Architecture. Engineering kasi ang gusto nito and she wants to be with him at work so she took it dahil ito ang pinakamalapit sa course nito. Lagi pa silang magkasama.
"I'm a Doctor." Rinig nyang sabi nito. Napatingin sya dito from head to toe.
"Really? Hindi halata ah" biro nya. But for a doctor? He's really handsome.
"Bakit? Ano ba sa tingin mo ang propesyon ko?" Tanong nito.
Natatawa sya sa naisip. Malaki kasing tao ito, palagay nya ay 6 footer. Malaki ang katawan.
"Why are you laughing? Ano yang iniisip mo ha?"
"Haha .. kasi, ano eh .. tingin ko" humagalpak sya ng tawa sa naiisip.
Nakatingin lang ito sa kanya na parang na we weirduhan sa kanya.
"Akala ko kasi, isa kang macho dancer eh! Hahahaha" hindi parin sya tumitigil sa pagtawa.
Nang tumingin sya dito ay nakatitig na lang ito sa kanya.
"Hoy, Mr. Macho dancer." Asar nya dito
He smiles. And fudge! From now on, crush na nya ito.
"You look like a goddess when you laugh"
"Really? Bagong pick up line ba yan? Never heard it. Ngayon lang. Sayo pa." Natatawa parin sya.
Ngayon pa lang ata narealise ng lalaki ang sinabi nya dahil na naningkit ang mata nitong dati ng maliit.
"What did you just say? Macho dancer? Grabe ka Ms. Cinnamon ah!" Parang batang humalukipkip ito. "Tampo ako sayo. Hmp!" Parang bakla ito. Natawa na naman sya.
"Eh kasi naman, mukha ka talagang macho dancer! Promise." Tinaas nya pa ang kaliwang kamay.
Tumaas ang kilay nito.
"Diba dapat kanan yun?" Nalilitong tanong nito.
"Ah, hindi kaliwa ata yun" pangloloko nya.
"Alam ko kanan talaga yun eh" parang nag iisip ito. Napatawa na naman sya.
"Gad, i never laugh like this before." Naisatinig nya. Kahit si John, hind sya napapatawa ng ganon e.
"Buti naman. Pero kanan talaga yun Ms. Cinnamon eh!"
"Oo na Mr. Macho Dancer."
Nag asaran lang sila. Gumaan ang pakiramdam nya.
Nakakatatlong plate na sya ng cinnamon cake, ang lalaki naman ay nagkakape lang.
"I'm curious Mr. Macho Dancer, are you a chinese?" She ask.
"Yeah. Half Chinese, half korean" sagot nito.
"Really? Buti nakakakita kapa!" Natawa na naman sya. But its rare ha.
"So, wala kang duty ngayon sa hospital?" She ask casually. Parang matagal na silang magkakilala kung mag usap.
"Tapos na duty ko Ms. Cinnamon. Sa 12th floor kasi ang condo ko, dumaan lang talaga ako dito para kumustahin ang mga staff"
"12th floor? Fudge! We're neighbors!" Nagulat sya. "So ikaw yung nasa kabilang unit. Akala ko kasi walang maka occupy eh"
"Halos isang linggo kasi ako sa hospital. Ang daming emergency. Halos don na ako natutulog." Aw, that's so sweet. Naniniwala kasi syang mga heroes ang mga doctor. Kaya nga nya pinangarap ang propesyong iyon e.
Napatingin ulit sya sa paligid. Nakita nya ang dalawang studyante na nakayupyop na sa lamesa. Naka uniporme kasi ang mga ito. Ito ang nakita nya kanina bago sya pumasok.
"Suggestion lang Mr. Macho dancer, you should have put sofa bed at the edge. Malaki naman ang space e. Para yung mga student makakapahinga na." Naawa kasi sya. "A two or four will be fine"
"I'll take note on that Ms. Cinnamon." May ngiti sa labing sagot nito.
Sabay na sila umakyat. At ng nasa labas na sila ng kanya kanya nilang unit ay,
"Ms. Cinnamon .." tawag nito.
Nilingon nya ito.
"Yes Mr. Macho Dancer?" Tanong nya.
"So ahm .. ahm, friends?" Inoffer ulit nito ang kamay.
But unlike kanina, she accepted it. With smile on her face.
"Friends, Mr. Macho dancer."
Lumawak ang ngiti nito, and again, she saw his cute dimple.
"Goodmornight Ms. Cinnamon"
"Goodmornight Mr. Macho dancer."
May ngiti sa labi syang pumasok sa unit nya. Hindi man natanggal ang sakit pero parang nabawasan iyon.
Is it because she laugh?
One thing is for sure, she met a new friend that is out of their group. And she can feel, Mr. Macho dancer is genuine.
ITS been one week, since hindi nya nakausap o nakita ang dating kasintahan. Pag pinupuntahan nya ito sa office ay laging wala, may mga binibisita daw na site, ani pa ng mga kasamahan nito.
Fuck! Hindi nya alam kung iniiwasan sya nito o nagkakataon lang.
Nakakapasok narin si Cody sa trabaho.
Naiinis parin sya pag nakikita ito.
And speaking of the devil.
"Bro, bakit nandito ka sa Architecture Department?" Nico ask.
"May tiningnan lang ako." Sagot nya.
"At wala ang tinitingnan mo tama?" Cody smirk at him.
"Damn, stop asking questions" umalis na sya.
Nakasalubong nya ang mga kaibigan ni Cecelia.
Ang sama ng tingin ng mga ito.
"Anong ginagawa mo dito!" Halos pasigaw na tanong ni Nina
Napabuntong hininga sya. He knows to his self na hindi lang si Cecelia ang nasaktan nya. He also ruined their friendship to these girls, Bella and Nina.
"Are you looking for Cece?" bella ask.
He wants to say no, but his body says otherwise because he nod.
"Well, Mr. Heartbreaker, She's in Cebu." Pagbibigay alam nito.
Napakunot ang noo nya.
"Cebu? Why the hell she's in there? Bakit walang nakarating sa akin?" Galit na sya. Pinipigilan lang nyang magwala sa harap ng dalawa.
"Kasi, hindi nya pinaalam sayo?" Umirap pa si Bella sa kanya. "Alam mo, ikaw ang pinaka gagong nakilala ko JJ." Dagdag nito.
"Stop it, Bella"saway ni Nina.
"No. Its okay, let her be" i said.
May binulong ito kay bella, as much as he wants to know what is it, hindi nya marinig ang mga ito. Bahagyang kumalma si Bella. Ano kaya ang sinabi ng babae?
He wants to know for fuck's sake! He is frustrated.
"Una na kami, ayaw kong makita ang pagmumukha mo at baka mapatay kita"
Umirap pa ang mga ito bago umalis sa harapan nya.
And all he did is to sigh.
Nagmamadali syang pumunta sa opisina.
"MIKAEL! In my office, now!"sigaw nya.
"Yes sir?" Fear is visible to his eyes.
Nang gigil na sya. Gusto na nyang manakit.
"I heard Cecelia is in Cebu? Bakit walang nakarating sa akin?" I said in a very cold tone. I am mad, pero nakakapag timpi pa ako.
"A-ah, k-kasi s-sir .. " Halos pautal utal nitong sagot.
"Ano? Sagot!" I shouted.
"Kasi sir Mr. Hakimoto, one of our big client requests Ms. Cece to change the design of his Resort in Cebu" paliwanag nito.
"And you did not tell me because?"
"Sir, i was about to tell you, but i didn't see you almost the whole day"
He sigh, nanghihinang napasandal sa swivel chair nya.
"Okay. Get out. Ready my private plane in 30 mins, I'm going to Cebu"
Hindi na nagulat ang sekretary nya at ngumiti pa.
"Yes sir, It won't be long i promise" nakangiti na nitong sagot.
Nang mapag isa sya ay napapaisip sya.
Iniiwasan ba sya ng dating kasintahan o nagkataon lang ang lahat.
And he will find it out, Soon.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone