Natapos na ang malalim na gabi at muling sumilay ang bukang liwayway tanging ang sinag lamang ng araw ang bumungad kay Yuhan. Kinapa niya ang katabi niya ngunit wala siyang nakapa. Inisip niya na siguro nga hanggang doon lamang iyon at pag dating ng araw matatapos din ang lahat na dismaya siya dahil wala na ang taong mahal niya at bumalik na ito sa totoong pamilya niya. Kaya paman bumangon siya na para bang walang lakas. Sinuot niya ang damit niya at bumaba, deritso siya sa kwarto at banyo niya para maligo. Matapos ng ilang minuto natapos na din siya at lumabas ngunit nagulat siyang nakita si Kevin ng nag hahanda ng almusal nila kasama ang kanyang ina.
"Goodmorning mahal"- bulong ni Kevin sa kanya ng dumaan ito. Napangiti siya at parang muling nabuhayan kaya naman tumulong na siya sa pag hahanda. Upang matapos na at makakain na sila. Natapos na silang kumain ng dumating naman si Zaila.
"Babe!!"- sigaw ni Zaila kay Kevin na ikinagulat naman ni Kevin.
"Zaila! But ka nandito diba sabi ko uuwi naman ako mamaya?"- saad ni Kevin at bigla naman siyang niyakap ni Zaila. Napatingin si Kevin kay Yuhan na ngayon nakatingin naman sa kanila.
"Kevin lets go may lunch patayo kasama sila mommy mo at daddy"- saad ni Kevin.
"Pero?!"
"Ok lang Kevin cge na baka importanteng bagay ang pag uusapan niyo go ahead masamang pinag aantay ang magulang."- pag puputol ni Yuhan at ramdam ang sakit sa mga salita na binanggit niya ngunit wala naman siyang magagawa.
"Sorry and salamat sa pagpapatuloy sakin dito see you nalang sa office tomorrow."- saad ni Kevin.
"Thank you Yuhan"- saad naman ni Zaila.
Ginantihan lang sila ng tango at ngiti ni Yuhan. Kinuha na ni Kevin ang gamit niya at umalis sinamahan sila ni Yuhan kahit masakit sa kanya ginawa niya padin bilang respeto sa relasyon nila. Ng sasakay na sila sa bangka niyakap siya ni Kevin.
"Sorry! Diko sinasadya!"
"Ok lang sanay nako"
Mga bulong sq isat isa, matapos ang yakapan nag paalam na sila sa isat isa. Habang papalayo na ang bangka unti unting namumuo ang luha sa mga mata ni Yuhan ng tuluyan na itong makalayo napa upo siya sa buhangin at sabay sabay na bumuhos ang kanyang mga luha sa kanyang mga pisngi.
"Bakit ganun! Ang sakit? Bakit ako nagkakaganito? Hanggang kailan ko mararamdaman ang sakit nato?"- tanong niya sa papalayong bangka. Makalipas ng ilang minuto di na siya natatanaw ang bangka kaya napag desisyonan na niyang bumalik sa bahay nila. Umakyat siya ng tree house at dun nagkulong ng buong araw at hindi na muli pang lumabas hanggang sa inantay ang kinabukasan. Nagulat siya ng muling tumunog ang kanyang telepono.
"Hello.."- malumanay na sagot niya.
"Bakit ka malungkot?umiyak kaba?"- saad ng boses sa kabilang linya.
"Kevin? Ikaw bato?"- tanong niya sa nag salita.
"Oo ako ito bakit ganyan ang boses mo?"- saad ni Kevin mula sa kabilang linya.
"Ng marinig niya ito at makumpirma na si Kevin nga iyon ay napalukso sa saya ang kanyang puso gusto niyang sumigaw ngunit hindi na niya magawa baka makabulabog siya.
"Akala ko hindi mona ako maalala pag nanjan kana sa inyo"
"Pwede ba yun? Sympre hindi ikaw lang ang mahal ko kami ni Zaila kasal lang sa papel pero yung puso ko sayong sayo lang"- saad ng binatang napatili naman sa saya si Yuhan ngunit hindi ito napapansin ni Kevin dahil pigil na pigil ito.
"Ohh bakit hindi kana makasagot jan?"- tanong ulit ni Kevin.
"Saglit lang kinikilig pa ako"- kinikilig na saad niYuhan. Ngunit natapos ang usapan ng dumating si Zaila.
Ang huling narinig lamang ni Yuhan ay tinatanong nito kung sino ang kausap niya.
"Sino ba yang kausap mo at gabi na iniistorbo ka?"- trabidang saad ni Zaila.
"Ahh si Yuhan may pinaalam lang na naiwan ko yung camera ko sa kanila"- sagot naman ni Kevin.
"Ahhh ganun ba? Ambait naman ni Yuhan."- saad ni Zaila.
"Oo nga ei"- sagot ni Kevin.
"Ayaw ko sa kanya!"- saad ni Zaila.
"Babe?"
"Buti nalang lalaki siya parang mas malapit siya sayo kisa sakin. Iniisip ko tuloy na baka mas mahal mo siya pero na isip ko lalaki siya malabo yun."- saad ni Zaila na kinakaba ni Kevin.
"Tumigil kana Zaila!"- saad ni kevin.
"Pano kung totoo?"- sigaw ni Zaila na ikinahinto ni Kevin.
"Stop Zaila pagod ako marami nang nayari ngayon araw!"- saad ni Kevin at umakyat na ng Kwarto.
Kinabukasan lumuwas na ng syudad si Yuhan agad siyang pumunta sa condo niya at nagulat siya kung sino ang nakaabang sa condo niya walang iba kundi si Kevin.
"Kevin anung ginagawa mo dito ang aga pa ahh!"- saad ni Yuhan.
"Namiss lang kita bawal naba kita puntahan dito?"- sagot ni Kevin sabay lagay ng dalawang bisig nito sa bewang ni Yuhan at hinalikan sa labi.
"Uyy!! Ano ba may makakakita satin!"- saad ni Yuhan.
"Wala naman dumadaan...tara na sa loob!"- saad ni Kevin binuksan ni yuhan ang pinto at pumasok silang dalawa.
Agad naman nito sinara at muling hinalikan ni Kevin si Yuhan at gumanti naman ito, pareho nilang nilabanan ang isat isa na animoy sabik sa mga labi ng isat isa. Hanggang sa unti unti na nilang napagtanto na pareho nilang hinuhubaran ang isat isa habang nakadikit ang mga labi nito. hanggang sa maging hubot hubad na silang dalawa. Dahil sa pagmamahal sa isat isa hindi nilang kayang magsawa kahit na alam nilang pareho silang lalaki. Unti unting binababa ni Yuhan ang mga halik nito mula dibdib hanggang sa pusod ni Kevin, dahil sa init nang katawan pinaangkin ni Kevin ang kanyang alaga kay Yuhan matapos nitong angkinin nilalaro nito sa kanyang mga bibig sa paraang pataas baba. Tanging ung*l lamang ni Kevin ang maririnig sa loob ng condo, hanggang sa mismong sariling b*tas ni Yuhan ipinasok ni Kevin ang kanyang alaga sa mga ilang sandali mula sa parang awiting hiyaw nilang dalawa ay kanilang naabot ang dulo ng kanilang nais, tanging napasandal lamang si yuhan sa mga bisig ni Kevin at si kevin naman patuloy na hinahabol ang hininga sa pagod sa kanilang ginawa. Hanggang sa makatulog at dina namalayan ang oras. Nawala sa isip nila ang kanilang trabaho, maging ang obligasyon sa kanya kanyang buhay nais lamang nilang dalawa ay tuonan ang isat isa at wala ng iba pa.
Alam nilang pareho na isa iyong pagtataksil, isang makasalanan pero ang tanging nais lamang nila ay ang magpapakatotoo sa kanilang mga sarili. Ngunit alam din nilang mali ito sa mata ng diyos ngunit mahal nila ang isat isa. At yung sigaw ng kanilang puso lamang ang tanging naging kanilang pinaniniwalaan. At pinangako sa sarili na kahit anung mangyari tanging ang isat isa lamang ang kanilang pipiliin hindi na muli silang maghihiwalay at di na nilang hahayaan na may sisira pang muli ng kanilang pagmamahalan. Ngunit hanggang saan ngaba ang kanilang pagamamahalan? Hanggang kailan nila itong paninindigan. Kakayanin kaya nila ang mga susunod na mangyayari sa kanilang relasyon?.
"Anung alam mo?"- saad ng isang dikilalang tao sa isang investigator.
"Nakita ko siyang pumunta sa isang condo ito ang mga nakuha kong litrato." Sagot ng investigator.
"Mga hayop!!!, hindi sila nahihiya sa pinanggagawa nila!"- saad nito.
"Napag alaman ko din na matagal napala itong tinutulongan ni Kevin siya din ang nagpadala sa ibang bansa upang makapag aral at makapagtapos tanging si Kevin din ang dahilan kung bakit naging matagumpay ngayon ang Isla de Villa "
"Kung ganun malalim nga ang relasyon nila..cge maraming salamat sa tingin ba nila mananahimik lamang ako!..ito na ang panahon upang taposin ang kanilang ugnayan"- saad nito.
Yuhan's Pov.
Nagising ako na kayakap yakap si Kevin, masaya ako kasi sa mga oras na ito siya ang kasama ko sana hindi na ito matatapos sana mas bumagal pa yung oras. Dahil sa kalikotan ko nagising ko si Kevin.
"Goodmorning.."- bulong niya sakin sabay halik sa labi ko. Grabi ang bango parin ng hininga niya kahit bagong gising.
"Goodmorning din mahal!"- saad ko na ikinatuwa naman niya at hinalikan ako ulit. Ramdam ko yung pagmamahal niya hinihiling ko na sana hindi na matapos ang araw nato. Matapos namin maglambigan naisip na din namin tumayo at pumasok sa trabaho, sabay kami naligo, ngunit nauna siyang matapos dahil ipaghahanda niya daw ako ng almusal. Ng matapos ako maligo at mag bihis hinanda kona din ang susuotin niya pinahiram ko muna siya ng damit. At bumaba nako naabotan ko siyang nag hahanda.
"Ohh tara breakfast na!!"- saad niya.
"Wow ang bango!"- saad ko naman
"Sympre special yan kasi ako may gawa"- saad niya ikinilig ko naman.
Hanggang sa matapos na kami kumain, at pinabihis kona siya. At sabay na kaming pumasok sa opisina dahil pareho naman kami ng pinag tatrabahohan.