บทที่ 329 : ชนชาวโลกมองจางเย่
_________________________________________________
กลางคืน
กลับถึงบ้านตอนสองทุ่ม
วันนี้ชายหนุ่มกลับไปบ้านของพ่อกับแม่ที่ไช่ซื่อโค่ว
พอเปิดประตูเข้ามา หน้าตาแม่ในชุดนอนตอนกำลังมาสค์หน้าดูน่าสะพรึงจริงๆ ถึงกับทำให้จางเย่ตกใจอยู่บ้าง ส่วนพ่อกำลังดูโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่น
"พ่อ แม่" จางเย่เรียก
"กลับมาแล้วเหรอลูก? ทำไมวันนี้กลับดึกล่ะ?" แม่เตะรองเท้าแตะมาให้ลูกชาย
จางเย่ยิ้มแย้มกล่าว "ครับ ไปกินข้าวกับเพื่อนที่ทำงานมา แม่กับพ่อกินข้าวกันหรือยัง?"
แม่ถาม "กินแล้วสิ เอ้อ วันนี้ลูกสอนเป็นยังไงบ้าง? ใช้ได้ไหม? พวกคนจากวงการนักเขียนนั่นไม่ได้ก่อกวนลูกใช่ไหม?"
จางเย่เปลี่ยนรองเท้า "เหอๆ ไม่ได้ดูคลิปเลคเชอร์ผมเหรอ?"
แม่ตอบ "แม่ดูก็ไม่รู้เรื่องหรอก แต่พ่อน่ะดูแล้ว บอกว่าลูกพูดได้ดีมาก"