Chapter 1043: 1043

บทที่ 1043 : ต้องสู้ถึงจะชนะ (จบ)!

เชี่ย!

เชี่ย!

เชี่ย!

พอโจ๊กเกอร์อ้าปาก ทุกคนก็ต้องตาถลน!

วันเวลาหน้าเกือบทิ่มพื้น!

เอมี่ผุดลุกขึ้นยืน!

หวังจุยซูอ้าปากค้าง!

หูเฟยและเสียวหลวี่คางแทบร่วงลงมาแล้ว!

ดอกไม้ต้องฝน ไม้ใกล้ฝั่ง ปวยเล้งและคนอื่นๆ ที่ข้างเวทีถึงกับซวนเซ

เหล่าผู้ชมในห้องอัดล้วนงงเป็นไก่ตาแตก!

ฮกเกี้ยน!

ภาษาฮกเกี้ยน!

อะไรกันเนี่ย?

เกิดเชี่ยอะไรขึ้น?

ทำไมโจ๊กเกอร์ถึงรู้ภาษาฮกเกี้ยน? เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้ชัดๆ! เขาไปเรียนภาษาฮกเกี้ยนตอนไหน? ใคร ใครแต่งเพลงนี้ให้เขา!?

โจ๊กเกอร์ไม่เห็นสีหน้าท่าทางและปฏิกิริยาของคนอื่นๆ เขาเปล่งเสียงเพลงด้วยสำเนียงมาตรฐานของฮกเกี้ยนออกมาดังลั่น

“เปรียบชีวิต คนดังคลื่นใต้น้ำใน ทะเล”

“บางครั้งขึ้น บางครั้งลง”

“ดวงดี ดวงอับ”

“พรหมท่านลิขิตไว้ให้เป็น”

“สามสิบลิขิตฟ้า เจ็ดสิบต้องฝ่าฟัน”

“ต้องสู้ ต้องสู้ถึงจะชนะ”

โอ้มายก็อด!

สุดยอด!

แม่งโคตรสุดยอด!