Chapter 53: 0053

บทที่ 52 ใครกล้าพูดว่า ‘อาจารย์จางแต่งกลอนไม่เป็น’?

หลังจากที่เขาโพสต์ลงเวยป๋อ เสียงด่าทอจางเย่ถึงกับเงียบกริบ!

เห็นข้าหรือไม่เห็น ตัวข้ายังสถิต ไม่ยินดีไม่ยินร้าย บทกลอนช่างอิสระเสรี! จิตใจช่างเปิดกว้าง! หลายคนที่ได้เห็นต้องสูดปากเสียงดัง! เมื่อได้อ่านจนจบ กลอนบทนี้ยิ่งให้ความรู้สึกเหมือนหลุดพ้นจากทางโลก! เปี่ยมไปด้วยความดีงาม!

บทกลอนที่ดีอะไรอย่างนี้?

นี่สิถึงจะเรียกว่ากลอนที่ประเสริฐ!

กลอนที่จางเย่เลือกมาตอบโต้ทรงอานุภาพมากอย่างไม่มีข้อโต้แย้ง!

ด้วยกลอนบทนี้ อีกฝ่ายก็อ่อนแรงไป เหล่าแฟนคลับของจางเย่ที่ไม่ราร้างไม่ห่างหายกลับไฟลุกโชน เริ่มโห่ร้องกันใหญ่!

ลมใบไม้ผลิแผ่วพริ้ว: “ฮ่าๆ ! อาจารย์จางโต้กลับแล้ว! ทุกคน เข้ามาดูเร็ว!”

กุณโฑกิ่งหลิว: “ผลงานชิ้นใหม่! ว้าว! กลอนบทนี้เต็มไปด้วยจิตวิญญาณจริงๆ !”

ล่ำปึ้ก557: “ผลงานของอาจารย์จางเย่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง! เจ๋งระเบิด!”