Chapter 101: 0101

บทที่ 100 : ซื้อรถแล้ว!

ยามบ่าย

เนื่องจากน้าสาวเจ้าของห้องไม่ยอมทำอาหารให้จางเย่กินอีกแล้ว เขาจึงได้แต่หาอะไรง่ายๆ ใส่ท้อง ก่อนจะโอนเงินหนึ่งแสนหยวนให้พ่อทางระบบออนไลน์แบบโอนทันที หลังโอนเสร็จเรียบร้อย แม่ของชายหนุ่มก็โทรหาในทันที

“ลูก โอนเงินให้พ่อเหรอ?” แม่ของเขาถามด้วยเสียงตื่นเต้น

“ใช่ครับ เงินค่าต้นฉบับผมเข้าพอดี ผมเลยโอนให้ใช้เล่นก่อนสักแสน” จางเย่ตอบเหมือนเขาเป็นมหาเศรษฐี “ใช้หมดก็ขอผมใหม่ เราไม่ได้ขาดเงินขาดทองแล้ว!”

“ลูกนี่เป็นลูกที่ดีจริงๆ” แม่เขากล่าวด้วยความยินดี “นี่เป็นเงินที่ให้แม่หรือพ่อกันล่ะ?”

จางเย่ไม่ทราบว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ให้ใครก็เหมือนกันไม่ใช่เหรอ? ก็ได้ๆ ให้แม่แล้วกัน”

ปลายสายทางแม่ของเขาหันไปเย้ยหยันพ่อ “ได้ยินรึยัง? ไอ้หนูให้เงินฉัน เธอไม่ต้องแตะเลยนะ สักพักฉันจะออกไปหาซื้อเครื่องประดับสักหน่อย บ้านเราลำบากมาหลายปี ในที่สุดเราก็ลืมตาอ้าปากได้แล้ว ฮ่า ลูกฉันยอดเยี่ยมมาก แม่มันไม่ได้ทำงานงกๆ เสียแรงป้อนขี้ป้อนเยี่ยวจนโตเปล่าๆ จริงๆ”

สรุปฉันโตมาด้วยขี้กับเยี่ยวใช่ไหมเนี่ย?

งั้นทุกคนระวังเวลาเข้าใกล้ฉันนะ!