Chapter 7: เพื่อน(คู่กัด) สมัยเด็ก

สวัสดีครับ ผมชื่อ ปัน เป็นหัวหน้าห้อง ม.6/10 ครับ ตอนนี้เป็นเวลา 15 : 10 เนื่องจากมาสเตอร์ต้นสั่งให้จับคู่กันถ่ายภาพมาส่ง ผมซึ่งเป็นของเหลือจากกลุ่มผู้ชายของห้องต้องมาจับคู่ทำงานกับผู้หญิงที่เป็นคู่กัดกันมาตั้งแต่เด็ก ในทุก ๆ วันตอนสมัยพวกเรายังเป็นเด็กพวกเรามักจะแกล้งกันไปกันมาแบบไม่หยุดหย่อนเหมือนกับหมาและแมวมาเจอกันแล้วเปิดศึกตีกัน ตอนประถมก็อยู่ห้องเดียวกัน ตอนมัธยมก็วนกลับมาเจอกันอีกมันทำให้ผมอดคิดไม่ได้ว่านี่คือโชคชะตาของพวกเราหรือเปล่า พอพวกเราอยู่ด้วยกันมานานมากขึ้นความรู้สึกของผมก็เริ่มแปรเปลี่ยนไป จากเด็กผู้หญิงที่ผมมองเธอเป็นศัตรูในตอนนั้นตอนนี้ผมไม่สามารถมองเธอเป็นศัตรูเหมือนเดิมได้อีกแล้ว ความรู้สึกนี้ผมอยากจะบอกเธอไปจริง ๆ แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโชคชะตาหรือเปล่าที่ทำให้พวกเราไม่เคยญาติดีต่อกันเลยหรือเป็นเพราะผมที่ไม่มีความกล้ากันแน่ ผมอยากรู้จริง ๆ ว่าเธอจะคิดยังไงกับผม สายตาที่เธอมองมาที่ผมในตอนนี้คือสายตาที่ใช้มองผมในฐานะศัตรูคู่แค้น หรือมองผมในฐานะเพื่อนสมัยเด็กที่เป็นคู่กัดกัน หรือมองผมในฐานะผู้ชายคนหนึ่งกันนะ...