ราชันเร้นลับ 298 : อยู่ด้วยกันอีกครั้ง
ขนตาฟอร์สกะพริบถี่หลายครั้ง ก่อนจะเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างเชื่องช้า หญิงสาวพบว่าตัวเองกำลังนอนขดบนพื้นห้องภายในหอพัก เมื่อมองผ่านหน้าต่าง ดวงจันทร์สีแดงสดเป็นพิเศษกำลังล่องลอยท่ามกลางหมู่ดาวราวกับแผ่นจานกลมแตกต่างจากพระจันทร์แดงสลัวในคืนจันทร์เต็มดวงอื่นๆ โดยสิ้นเชิง
เรายังไม่ตาย…ยังไม่คลุ้มคลั่ง…และเมื่อครู่ไม่ใช่ความฝัน…เราถูกช่วยไว้โดยบุคคลลึกลับทรงพลังนามว่ามิสเตอร์ฟูล…ฟอร์สพยุงร่างลุกยืนพลางสำรวจตัวเอง เธอไม่พบความผิดปรกติใดบนร่างกาย นอกจากเส้นผมซึ่งหนาและยาวกว่าปรกติมาก
แต่ชะตาชีวิตเราเปลี่ยนไปแล้วตลอดกาล…ยังไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องดีหรือร้ายกันแน่…หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง ขณะเดียวกันก็นั่งกอดเข่าด้วยสีหน้าเศร้าหมอง ปล่อยให้ความคิดล่องลอยเรื่อยเปื่อย ความกังวล เสียใจ และสับสน วนเวียนมาหาเป็นระลอก
…
บนห้วงมิติเหนือสายหมอกเทา ไคลน์นั่งเพ่งสัญลักษณ์บานประตูซ้อนทับหลายชั้นพลางครุ่นคิดหาเหตุผล
ใจความของเสียงเพรียกเหล่านั้นคืออะไร…