Chapter 107: ถามใจ

บทที่ 107 ถามใจ

หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ โรแลนด์กลับมาที่ห้องทำงาน แล้วนั่งเขียนเนื้อหาคณิตศาตร์ขั้นพื้นฐานที่อยู่ในสมองลงบนกระดาษ

เขาไม่มีพลังวิเศษที่จะช่วยให้จดจำทุกอย่างได้เพียงแค่มองผ่านตา มิหนำซ้ำ ความทรงจำของเขายังจะเสื่อมถอยและสูญสลายไปตามกาลเวลาด้วย

โชคดีที่อาชีพของเขาทำให้เขามีโอกาสได้ใช้ความรู้ทางคณิตศาสตร์และฟิสิกส์บ่อยๆ ส่วนความรู้วิชาอื่นๆ อย่างพวกประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ชีวะ และเคมีพวกนั้น คิดว่าป่านนี้คงไม่เหลืออะไรติดหัวแล้ว

ดังนั้น ต่อให้เป็นความรู้ที่อาจไม่ได้ใช้ก็ตาม เขาก็ต้องรีบเขียนสิ่งที่ยังจำได้ออกมาไว้ก่อน จะได้เป็นการรักษาความรู้นั้นๆ ไว้

ทุกครั้งที่เขียนจบหนึ่งหน้า เขาจะให้บุ๊กซึ่งนั่งข้างๆ อ่านไปหนึ่งรอบ เพราะหากเนื้อหาเหล่านั้นได้ผ่านตาเธอเมื่อไร มันก็จะถูกบันทึกเอาไว้ตลอดกาล

เสียดายที่พลังของบุ๊กช่วยได้แค่เรื่องความจำ แต่ไม่ได้ช่วยให้เธอเข้าใจความรู้คณิตศาสตร์ระดับมัธยมพวกนั้น ดังนั้นโรแลนด์จึงต้องหาเวลาว่างมาอธิบายให้เธอฟังอีกที