Chapter 59: นักผจญภัย

บทที่ 59 นักผจญภัย

“ท่านอาจารย์!” เมื่อเห็นฮัคคาลาล้มลง บรรดาแม่มดก็กรูเข้าไปด้วยความตื่นตระหนก

“นางตัวดี! แค่กๆๆ...” เธอกุมบาดแผล รู้สึกเหมือนร่างกายท่อนล่างสูญเสียประสาทสัมผัสไป “เร็วสิซิ รีบตามไปฆ่านางทรยศพวกนั้น!”

แต่เวลานี้ ไนติงเกลลากเวนดี้หนีเข้าไปในหมอกมายาแล้ว

พอออกมาถึงทางแยก เธอเห็นแขนของเวนดี้ที่หมดสติเปลี่ยนเป็นสีคล้ำ พิษร้ายกำลังแผ่กระจาย ไม่มีเวลาลังเลแล้ว เธอกัดฟัน ถลกแขนเสื้ออีกฝ่ายขึ้น ใช้ผ้ารัดแขนด้านบน จากนั้่นจึงชักกริชจากใต้รองเท้าออกมาแล้วเฉือนแขนอีกฝ่าย

เธอใช้เวลาประมาณเจ็ดถึงแปดนาทีในการตัดแขนเวนดี้ทั้งท่อน เสร็จแล้วจึงถอดชุดคลุมมาห่ออย่างดี แล้วดึงสายรัดสองเส้นมามัดไว้ที่หลัง ขอเพียงรักษาชีวิตไว้จนถึงเมืองชายแดนได้ นาน่าก็จะทำให้แขนขาดข้างนี้กลับไปเป็นเหมือนเดิมได้แน่นอน

แต่ว่า...จะรักษาชีวิตไว้ได้จริงๆ หรือ

เธอเพียงคนเดียวยังใช้เวลาถึงสามวันในการเดินทางมาที่นี่ ยิ่งตอนนี้มีคนอยู่บนหลังด้วยมีแต่จะยิ่งช้า หากเร่งฝีเท้าเกินไปแล้วลื่นหล่นลงไปจากทางเดินเล็กๆ เธอก็ไม่มั่นใจว่าจะปีนขึ้นมาได้อีก