บทที่ 164-4 ขุนนางแห่งสี่ทะเล
ภายในกลุ่มคนที่ยืนล้อมอยู่หลายชั้น นักรบญี่ปุ่นสิบกว่าคนกำลังยืนอยู่ด้วยท่าทียโสโอหัง ดึงดาบใหญ่ๆ ออกมาอย่างไร้ความกลัวเกรง เพื่อรอจัดการกับเหล่าทหารที่อยู่รายล้อม ใต้เท้าจี้หยวนถิงอยู่ในเครื่องแบบทหาร ยืนอยู่ตรงหน้าเจ้าหน้าที่ทหารทั้งหลาย กำลังเจรจาต่อรองกับเหล่านักรบโรนินอย่างโกรธขึ้ง แต่น่าเสียดายที่ทั้งสองไม่เข้าใจภาษาซึ่งกันและกัน พูดจาไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่เป็นครู่ ก็ไม่มีใครเข้าใจว่าอีกฝ่ายกำลังพูดอะไรอยู่ ชาวบ้านที่อยู่รอบด้านล้วนแล้วแต่โกรธเคือง ชายผู้มีเลือดเปรอะเต็มร่างนอนอยู่กับพื้น ใบหน้าขาวซีด เพียงแต่มองก็รู้ว่าได้เสียชีวิตมาหลายนาทีแล้ว
ชิงเซี่ยควบม้ามุ่งไปข้างหน้า จี้หยวนถิงเห็นชิงเซี่ยเข้า ความยินดีก็ส่องประกายออกมาจากดวงตาแล้วหายไปในทันที เดินเข้ามาข้างหน้าด้วยสีหน้านิ่งขรึม ประสานมือคำนับแล้วกล่าวว่า “ท่านข้าหลวงใหญ่ นักรบโรนินเหล่านี้บอกว่าเป็นแขกที่ท่านเชิญมา ตอนนี้พวกเขาฝ่าฝืนกฎหมายฆ่าคนของเรา ท่านดูเอาเถิดว่าจะจัดการอย่างไรดี?”