บทที่ 111-2 สองฟากฝั่งของความเป็นและความตาย
เสียงหวีดแหลมเล็กดังขึ้นในอากาศ กรงเล็บและคมเขี้ยวที่แหลมคมพุ่งทะยานมาทางชิงเซี่ยราวกับใบมีดที่คมกริบ ความหนาวเหน็บและแข็งกระด้างที่แต่เดิมเคยมีปลิวหายไปไม่มีเหลือ จากประสบการณ์การสู้รบที่สั่งสมมาหลายปี ทำให้นางมีทักษะการต่อสู้ที่เพียงพอจะต่อกรกับสัตว์ร้ายทั้งหลายได้อย่างยอดเยี่ยม หญิงสาวร่างเล็กดวงตาประกายกร้าว หูจับเสียงของการเคลื่อนไหว ก่อนที่จะกระโดดลอยตัวขึ้น ขาทั้งสองข้างทำเป็นรูปกรรไกรแล้วคีบไปที่คอของสัตว์ร้ายตัวหนึ่งก่อนจะออกแรงบิดที่เอวแรงๆ หนึ่งที สัตว์ร้ายตัวนั้นก็ถูกคิดบัญชีลงอย่างง่ายดาย เสียงคำรามของเดรัจฉานอีกตัวหนึ่งที่อยู่ด้านดังขึ้นตาม มันก็อ้าปากกว้างแล้วเข้าตะครุบกัดไปที่ขาข้างหนึ่งของชิงเซี่ยอย่างโหดเหี้ยม หญิงสาวครางฮึเสียงเย็นตวัดกริชเสียบทะลุหัวกะโหลกเดรัจฉานน้อยตัวนั้นกลับไปอย่างดุดันจนเลือดสดๆ พุ่งกระฉูด ขาข้างที่ถูกกัดสะบัดออกแรงๆ หนึ่งที เขี้ยวหนึ่งซี่ที่แตกกระจายพลันหลุดออกจากขาแล้วตกกระทบพื้นเสียงดังแกร๊กๆ ที่แท้เดรัจฉานตัวนั้นกัดไปบนฝักดาบที่ถูกมัดไว้บนขาเข้าพอดี