บทที่ 123-2 พันธนาคารสายน้ำ
อย่างไรก็ตาม ช่วงวินาทีที่กลุ่มคนกำลังจะก้าวเท้าเข้าไปในพันธนาคารสายน้ำนั้นเอง จู่ๆ พละกำลังมหาศาลสายหนึ่งก็จู่โจมเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ผืนนภาและปฐพีแผดเสียงกระหึ่ม หมื่นสรรพสิ่งในใต้หล้าไหวสะท้าน ชิงเซี่ยใบหน้าซีดขาว หันไปสบตากับจู้ยวนชิงที่มองมาอย่างพอดี ในดวงตาของคนทั้งคู่ฉายแววหวาดกลัวและตื่นตระหนกซึ่งไม่อาจปิดไว้ได้มิด
สิ้นเสียงดังโครมกึกก้องเสียงหนึ่ง ราวกับสวรรค์และปฐพีพลิกกลับ เศษซากก้อนหินจำนวนนับไม่ถ้วนบินว่อน คล้ายกับว่าเวลานี้โลกทั้งใบได้ตกลงไปในความมืดมิด ชิงเซี่ยแอบคิดในใจด้วยความปลาบปลื้มว่าโชคดียิ่งนักที่ฉู่หลีไม่ได้ตามมาด้วย เวลานี้รอบด้านมืดสนิท ชิงเซี่ยจับแขนที่บวมเป่งและมีเลือดไหลเนื่องจากการกระโดดของตนเมื่อสักครู่แน่น ใช้ฟันกัดลงไปบนปลายด้านหนึ่งของผ้าพันแผลแล้วดึงรัดมันไว้ ช่วยห้ามเลือดเอาไว้ชั่วคราว หญิงสาวถมน้ำลายที่เต็มไปด้วยฝุ่นทรายลงบนพื้น กลิ่นคาวเลือดสายหนึ่งที่ยากจะระงับไหวพุ่งส่งขึ้นมาจากในท้อง ชิงเซี่ยรู้ได้ทันทีว่านี่เป็นผลมาจากการที่นางไม่ได้ดื่มน้ำและทานอาหารมาตลอดสามวัน