ตอน"จุดกำเนิดรักข้ามภพ8" #นาคาลัยพิภพบาดาล
*** ฉัพคูหาพญานาคราช
สัปปะชาติสิริอาจขานไข
เป็นสวรรค์คูหานาคาลัย
ทะลุในเมืองบาดาลมาล้านปี
ถึงมรรคาทางกันดาลใต้พิภพ
ประสพพบผู้วิเศษเพศฤาษี
ชนมายุมากมายหลายพันปี
สมฤดีมิไหวหวั่นมั่นดำรง
เป็นถ้ำทองล้ำลึกเหลือกำหนด
ทางเลี้ยวลดชวนพาให้พิศวง
มีบางตอนดูกว้างเป็นทางตรง
ดำดิ่งลงเป็นหลุมบ่อธรณี
ลึกลงไปเหลือล้ำเป็นถ้ำแก้ว
ประกายแพรวแวววาวขับรังษี
มรกตโกเมนเกร็ดเม็ดมณี
ล้วนมากมีในถ้ำผ่องอำไพ...
*** จรลี ถึงที่ ธานีลับ...
อนันต์นับมนุษย์เราเฝ้าใฝ่หา
มีพลั่งพร้อมในแดนแสนสุดพรรณา
ทั้งเพชรนิลจินดาล้วนมากมี
มีน้ำตกแสนห้วยระหาน
เหมือนนิทานว่าไว้แต่ไร้แข
อยู่ร่มเย็น เป็นสุขทุกดวงแด
เมืองลับแลดุจสวรรค์ชั้นใต้ดิน...
แล้วลุถึง ซึ่งนคร อมรเอก
สุดสรรเสก เรื่องเล่า เมืองทักษิณ
อยู่ลึกล้ำ เหลือหลาย ใต้วารินทร์
ใต้แผ่นดินแสนโยชน์อุโฆษไกล..
*** อันนครนาคราช ที่วาดไว้
ยังห่างไกล ที่ไปเห็น เป็นไหนไหน
นาคนคร สุดประเสริฐ เลิศวิไล
ใครต่อใคร ก็อยากเห็น เป็นบุญตา...
นาคทั้งหลายแปลงกายเป็นเช่นมนุษย์
งามผุดผ่อง เพียงเห็น เป็นวาสนา
สวมอาภรณ์แพรพรรณแลงามตา
ประดุจมาจากสวรรค์ชั้นเทวินทร์...
พระราชวังล้วนแล้วเป็นแก้วเพชร
ประกายเกร็ดแพรวพลั่งสว่างสิ้น
ฝ้าพนัง ติดพลอยสี มณีนิล
นครินทร์งามสวยด้วยเพชรทอง
ที่บัลลังก์ฝังเพชร เม็ดเขื่องเขื่อง
อร่ามเรืองเหลือที่ ไม่มีสอง
บรรจะภรณ์ราชอาสน์ลงชาติทอง
รุ่งเรืองรองเหลือหลาย คล้ายวิมาน
เห็นกระเบื้องเหลืองอร่าม งามยิ่งนัก
เหมือนลงลักษ์ปิดทองมองแววหวาม
ที่จริงนั้นเป็นแผ่นทอง ผ่องตระการ
หาประมาณ ค่าไม่ได้ ในเวียงวัง...
*** เหนือบัลลังก์ท้าวพญานาคราช
ทรงอำนาจ เป็นเอกอุ สุรเสียง
เหล่าอำมาตย์เสนา มาพร้อมเพียง
หมอบราบเรียง คอยสดับ รับบัญชา...
องค์พญานาคีผู้ มีฤทธิ์
พระสถิตพุฒตาล ชาติอาสนา
เหลือบัลลังก์ล้อมรอบเฝ้า เหล่าเสนา
ทรงมี นาคะบัญชา สง่างาม...
ศิวิไลน์ เลิศลักษณ์ นาคาเรศ
เมืองวิเศษ ยอดธานี ไม่มีสาม
เป็นนคร ฟูเฟื่อง เลื่องลือนาม
ทั่วเขตคาม ล้วนคนดี มีศีลธรรม...
ประชาชนคนเมืองนี้มีความสุข
ไร้ความทุกข์ สุขเกษมสม อารมณ์ขำ
กล่าวสุนทร วาทา น่าจดจำ
มีค่าล้ำ ควรจำจด ทุกบทไป...
โบราณว่า ของสำคัญ อนันต์ค่า
มีราคา มากควรยิ่ง กว่าสิ่งไหน
รู้ไว้เถิด จะไม่เกิด ซึ่งโพยภัย
อยู่ห่างไว้ ให้ไกลตัว อย่าพัวพัน..
อันเมืองนาคหากจะเล่ายังยาวโยชน์
มีทั้งคุณ แลทั้งโทษ โหดมหันต์
ท่านผู้เฒ่า เล่าขาน มานานครัน
อย่าพากัน คิดลองไป ให้ตรองดู...
ในคูหา หุบเหว ล้วนเลวร้าย
อันตราย เหลือล้ำ ใช่งามหรู
มัจจุราช กำลังคอยรอ ขอจงรู้
ผิดเป็นครู ไม่มีที่ ถิ่นถ้ำทอง...
อสรพิษ ฤทธิ์ร้าย มากมายนัก
รักษาถ้ำ สำแดงเดช เห็นเป็นเจ้าของ
สิริงชาติ เหล่านั้น มันเมียงมอง
เฝ้าถ้ำทอง ของมีค่า ตาแวววาว
มันฉกกัด รัดเกี่ยว ด้วยเขี้ยวพิษ
แสดงฤทธิ์ ไหลหลั่ง ดั่งพุ่งหลาว
เหล่าทหารนาค นาคี มีเขี้ยวยาว
รวดเร็วราว ดุจธนู นารายณ์ทรง...
สารพัด สัตว์พิษ มีฤทธิเดช
จักแปลงเพศ แปลงกาย ให้ไหลหลง
หลอกให้หลง ว่าเป็นมิตร จิตพะวง
แล้วก็ปลง ปิดชีวินทร์ ให้ผินพัง...
ในบางแห่งเป็นหาดทรายเรียงรายเรียบ
บางแห่งเงียบ เหลือที่ มีน้ำขัง
บ้างเป็นห้วงเหวลึกล้ำ น้ำเป็นวัง
กระแสธาร หลั่งท้นถั่ง ดังไปไกล
มันลึกลับเหลือล้ำตามคำเล่า
ขอวอนเว้าเราทั้งหลายอย่ากรายใกล้
อย่าอยากรู้ อยากเห็น จักเป็นภัย
เพียงรู้ไว้ จดจำ เป็นตำนาน...ฯ
*********************************