Chapter 20: Chapter 18: Euphoric
Someone's Pov
THERE ARE two reasons why I am productive this morning. First because I woke up from the sunlight that penetrated through my window. Second, because someone send me a letter, once said,
"Good morning my lady, hope you're doing fine today."
Sa mundong ito, kahit na anong taon na ay nanatili pa rin ang nakasanayan ng bawat nilalang sa paghatid ng mensahe at ito ang mga kalapati.
I mean, hindi lang naman kalapati ang meron, sapagkat meron din namang ibat-ibang klase ng hayop na naghahatid ng mensahe, gaya ng kuwago, uwak na may ibat-ibang kulay, bunnies, squirrels, griffon para sa mga mayayaman at marami pang iba.
Kalapati lang 'yung palaging ginagamit sa kadahilanang, ang mga ibon na'to ay mas hindi hamak na mahusay sa pagtukoy ng direksyon at madaling maghanap ng paraan kaysa sa ibang hayop.
Kaya hindi na ikatataka pa kung bakit ang mga kalapati ang kadalasang ginagamit sa pagpapadala ng tala o mensahe sa mga mahal sa buhay.
Marami pa rin ang hindi marunong sa paggamit ng tiknik na'to, pero madali lang naman talaga itong gawin.
Kapag gusto mong magpdala ng mensahe sa isang tao, kailangan mo lang ng isang gamit na may malakas na amoy ng may-ari na maari mong ipa-amoy sa hayop, pero please lang, wag naman 'yung amoy araw at ang mas malala pa ay amoy putok na kilikili.
Baka hindi na mahahatid ng hayop mo 'yung mensahe dahil sa amoy palang ay namatay na ito.
Nararamdaman ko na lang na sa pagbukas ng aking mga mata ay siya rin ang paglawak ng hindi ma-i-paliwanag ng mga ngiti sa aking labi.
Wala na akong ibang maisip at kusa na ring galak na gumalaw ang mga daliri ko at nagsulat.
"Good morning too, my man"
Sulat ko at agad ng tinupi ang papel at ipinasok sa maliit na box na dala-dala ng kalapati, bago ito ipinalipad.
We start exchanging letters last week, I'm just shock that a pigeon sending me letter, tapos ang nakakagulat pa sa banyo ng mga babae ito pumunta like-what the heck? Buti nalang talaga ako lang 'yung tao sa banyo sa mga araw na iyon.
I even doubting if he follow the pigeon sa kung saan ito lumipad, but if he did, siguro he will know me then. But I guess, hindi naman.
Dahil sa mga ibinigay ko na mga gamit sa kaniya, hindi ko naisip na ito pala ang gagamitin niya sa pagpapa-amoy sa kalapati para matukoy ang direksyon ko. Mabuti nalang at mensahe ang umabot at hindi talaga siya. Jusko, hindi ko pa alam kong ano 'yung magiging reaksiyon ko kapag bigla nalang siyang susulpot dito.
It's weekend so I didn't bother to take a bath early in the morning, besides, there's no class and it's a full rest day for students like me.
Ang tanging ginawa ko lang matapos iniligpit ang aking higaan ay nagtempla ako ng kape at pumwesto sa balkonahe habang nilalasap ang ihip ng mga hanging binunuga ng mga alon na kaharap nito.
Although, I can't taste anything, I can barely say that I can control my senses already.
Alam ko na ang lasa ng mga major na lasa, ito ang sweet and salty. The rest, mapait at matabang na.
Nakakaramdam na rin ako ng sakit, but I can control my self not to feel anything if i'm in difficult situation.
Napakasarap talaga kapag mayroong rest day, and there's really nothing feels like home, and this is always be my home.
While thinking about something and focusing my attention to the monstrous pretty of the sea, there's someone knock at my door reason to grabbed my attention.
And when I opened the door, I saw a wide smile on my mother's face. What's wrong with her?
"Ma? Are you okay?" Asik ko sa kanya.
"Okay naman, I'm fine more than the word okay" she replied while I can see how wide her smile are.
"Then what's wrong with that smile?" Tanong ko sa kaniya habang turo ang mga labi nitong hanggang ngayon ay nakangiti pa rin.
"Nothing sweetheart, I'm just glad to see you happy this past days, I'm observing you and I know that you have something really want to share with me, as your mother." Sambit nito habang nanatili pa rin ang aming posisyon sa pintuan.
Pero shocks! Mom really notice the changes of mine. Honestly, I really want to share with her the things that occupying my head right now, but I'm authentically hesitant to tell her. I even didn't tell them that I was totally different from them, the way I see the world we are in right now.
"Wala naman ma, I'm just happy because you and dad are getting back together."
After telling those words to her, she gaves me a questionable look while crossing her both arms, habang nakasandal ang braso nito at katawan sa pintuan habang nakatabingi ng kaunti ang ulo.
May hindi pagkaka-intindihan kasi sila ni papa about something. Narinig ko kasi noong nakaraang araw sa kwarto nila na nag-uusap sila tungkol sa pagpilit na pag-aral sa akin sa university.
Its actually fine to me, na pinag-aral ako ni papa sa Maximus Vice University dahil may kailangan itong malaman. Wala namang problema, I just enjoy it.
Total lahat naman ng gusto ko rati hanggang ngayon ay ibinibigay nila, because I'm the only child. Kaya, napag-isipan ko na hindi ko man mabayaran ang lahat ng nagawa nila kaya sa ganitong paraan nalang ay okay lang sa'kin.
"Hmm...if that's so, well okay. By the way beakfast is already set downstairs, baka gutom ka na, bumaba ka nalang." Sambit naman nito bago tumalikod at unti-unting humakbang palayo.
But the Fifty percent of my brain really want talk to her so bad, so I immediately called her back.
"Mom?!" Bulyaw ko na agad naman itong masayang lumingon at bilis na bumalik.
Hindi rin ito nagdadalawang isip sa pagsarado nang pinto at hinatak ang aking kamay papunta sa kama habang excited na nakinig sa mga fairytale na kadramahan na nangyari sa buhay ko.
Dad is always busy with everything. He has a lot to do, specially because he is a lawyer. Dumagdag pa rito ang kanyang hobby which is, his rabbitry as well as his other businesses.
While Mom is just busy with her cooking business here at home so it's easy for me to approach her when I have to say something.
And I'm glad that this moment, we spend together with laughs.
______
Reycepaz's Pov
"Hey dude, sigurado ka ba sa ginagawa mo?" He directly grapple my attention.
But he received nothing aside from silence. I'm one billion percent sure that I love her, I also promised myself that I'll going to find who she is and bring her infront of grandma, no matter it cost.
"I guess-that would be a yes" dagdag naman nito.
"Exequill can you shut up your dumbass mouth? Hayaan mo si Rey na mag-isip kung ano ba talaga ang gagawin niya" Sigaw naman ni Joaquin.
"No Joaquin, Exequill has a point. What if kung mapapaano si Reycepaz dahil sa babaeng ya-" Singit naman ni Nathaniel kay Joaquin na agad namang nahinto.
Guys, concerned ba kayo?
"Ahh so nilalabanan mo pa talaga si Exequill, Na..tha..niel ha?" Pangungulit ni Joaquin.
"No, I'm not!" Exequill shouted.
"Guys, can you give me a moment!" Bulyaw ko sa kanila dahilan upang bumalot ng nakakabinging katahimikan ang apat na sulok ng dorm ko.
Napakaingay kasi and I can't think clearly if hahayaan ko ba siya or ipagpatuloy itong aking nadadarama.
"I love her..." Dugtong ko pa.
Maliban sa pabaling-baling na tingin nilang apat ay wala na akong ibang narinig na nagsalita pa.
"Can I talk?"
Babawiin ko 'yung sinabi ko, sapagkat may sumingit din pala.
"Of course you can, filthy little mudblood..." Joaquin hissed on Exequill. Bakit parang palaging umiinit ang dugo ni Joaquin kay Exequill?
Kahit professional na ang mga trabaho ng mga mokong na'to ay hindi pa rin sila nagbabago, may sayad pa rin sa utak. I don't have a choice, wala na akong ibang malapitan aside from them.
Alang naman si Elai#^~...
"Shit!" I cursed out loud, but not loud for them to hear.
Napahawak na rin ako sa aking ulo sa sakit at para bang may malakas na frequency ang tumutunog at kahit ang mga kaibigan kong napakaingay ay hindi ko na marinig. Parang may pumitik ng utak ko sa sakit, habang parang unti-unti nang nawawala sa ala-ala ko kung sino ang taong 'yon.
Meron na namang isang tao na bigla nalang nawala sa isipan ko, Isa na namang nilalang ang kailan man ay makakalimutan ko na ng tuluyan.
'Yung tipong ramdam mong sila ay totoo, ngunit parang bigla nalang naging imahinasyon.
Their names, faces and even their existence, I can't remember them... anymore.
Sobrang dami na talaga ng pumapasok sa isipan ko, mga tanong na nagpatong-patong at hindi pa nabibigyan ng kasagutan.
They wonder what happened to me for a second, but I ignore them and just continue the topic kahit masakit pa rin ng kaunti ang ulo ko.
"Wala namang masamang magmahal. Honestly, you can choose who you want to be with, but in your situation, wala akong ibang masabi-just you know, just prepare yourself for consequences."
After hearing those words from Exequill's mouth, instead of giving up, my tough ego strengthen.
"So ano na? May balak ka pa ba?" Excited na asik naman ni Nathaniel.
"Galaw galaw ka naman diyan brad!" Sambit naman ni Joaquin habang inakbayan ako.
"Okay okay eto na, ipapadala ko na ang sulat!" Sambit ko sabay alis ng kamay nito.
Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at agad ng isiniksik ang sulat na aking inerolyo sa paa ng kalapati na may lalagyan saka ipinalipad ito.
Sana ay papayag siya, sapagkat matagal na akong handa sa kung ano man ang magiging kapalit ng mga desisyong ito. Handa na ako kahit sino man siya, handa na akong saluhin ang mga masasakit na salita kung meron man na itatapun sa 'kin.
Para lang mapasakaniya, I'll do anything.
Besides, I'm so eager to meet her.
_______
Someone's Pov
"M-Ma, the bird was already here!" Excited na sigaw ko kay mama ng makita na ang ibong lumilipad papunta sa kinakaroonan namin.
"Ano raw ang sabi? Bilis..."
Agad ko namang kinuha ang sulat sa paa ng ibon ng tumuntung na ito sa lamesa na nasa balkonahe ko at agad na binasa ang nakasulat dito.
Kung excited at masaya ako, mas kitang-kita sa mukha sa Ina ko ang pag-kakasabik at saya para sa kaniyang anak. She really support and love me, I can see that.
I gasp and take a deep long breath before reading the letter.
"Can we have a date? 'No' is not even in the option..." he replied.
...
...
...
I don't hear anything else aside from the wide inexplicable smiles on my mother's lips.
Silence defending towards my mom and myself as my tears dropped, and that's the only expression I showed before she give me a tightest hug I experienced in my entire life. Then, she took me to her closet room that I had long dreamed of getting into.
Yes, I'm happy.
...
And I can't explain how euphoric I am.
...
However,
...
as I cherish this new moments and add to my new reminiscence, I still even have my vivid memories,
...
when I was still alive.
__________
Last date updated: April 29, 2022
Last update I: 10/01/22
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone