Download App
69.69% LANTIS (COMPLETE) / Chapter 23: 21

Chapter 23: 21

MABILIS na bumalikwas ng bangon si Ember nang magising at madinig ang ingay ng doorbell na konektado sa gate niya. Si Lantis agad ang unang pumasok sa isip niya. Agad niyang pinagsisihan ang ginawa nang umatake ang matinding sakit sa buong katawan niya partikular na sa ulo niya.

Nanumbalik sa isip niya ang mga nangyari kagabi sa basement. Hanggang sa makatulog siya kagabi, ang katawan ni Lantis na nakahimlay ro'n ang laman ng isip niya. Kahit sa panaginip, si Lantis ang naiisip niya. Kung nasaan na ito, kung paano niya maiaalis doon ang katawan nito, kung paano mapapabalik sa katawang iyon ang kaluluwa nito. Bago tuluyang hilahin ng antok, tinawag uli niya ang pangalan nito. Labis siyang umaasa na sa paggising ay ang mukha nito ang una niyang makiKita.

May nag-door bell uli. Nagbalik sa kasalukuyan ang diwa ni Ember. Tiningnan niya ang orasan. Mag-aalas sais na iyon ng hapon. Halos maghapon siyang tulog dahil masama ang pakiramdam niya.

Tumayo na siya at dumungaw sa bintana. Mula ro'n ay makiKita ang gate at ang kalsada. Nangunot ang noo niya nang makitaa ang isang magarang sasakyan na naka-park sa tabi ng kalsada. Sa harap ng gate ay isang lalaki ang pindot nang pindot ng doorbell. Napahinto ito nang marahil ay mapansin siya. Iniangat nito ang kamay at ngumiti.

Si Kenan ang lalaki.

Ano'ng ginagawa ng kapatid ni Lantis doon? Paano nito nalaman ang address niya? An idea came to her mind and it somehow made her feel a little better. Ang alam ni Kenan, patay na si Lantis. Higit kanino man, ang lalaki ang dapat makaalam na buhay pa ang kapatid nito. Alam ni Ember na si Kenan ang perpektong taong malalapitan nila upang hingan ng tulong.

Subalit nang pababa na siya ng hagdan ay may boses na komontra sa kaniya. Kagabi pa niya pinagtatagni-tagni ang mga pangyayari. Kung intensiyon ng mga nagtago ro'n kay Lantis na gawan ito ng masama, bakit buhay pa ito hanggang sa araw na iyon? Why put those life-supporting machines? Did they purposedly put him there to hide him? To hide the truth that he's alive? Bakit? At sino ang mga taong nagtago kay Lantis doon. Si Yaya Ida ba? Ang kaibigan ni Lantis na si Migz? O marahil isa si Kenan sa mga nakakaalam ng totoong kalagayan ni Lantis?

He's gone. He's dead. My brother's dead! Naalala niyang sigaw ni Kenan sa sementeryo.

No. Walang alam si Kenan na buhay pa si Lantis.

"Hey," bati ni Kenan nang makalapit si Ember. Nabawasan ang ngiti nito nang makitaa ang mukha niya. "What happened to your face?" tanong nito. "I'm sorry, it was a rude question."

Tabingi siyang ngumiti. "N-Nahulog ako sa hagdan," tugon niya. Naiinitindihan niya kung bakit ganoon ang reaksiyon ng lalaki. Mukha lang naman siyang pinapak ng putakte. Namamaga at namumula ang mga pisngi niya, may mga kalmot din siya sa leeg at braso, may pasa sa dibdib at balikat. Kagabi nang tanungin siya ng doktor na tumingin sa kaniya sa ER, sinabi niya na napaaway siya. Hindi naman niya puwedeng sabihin ang parehong kasinungalingan kay Kenan. Hindi niya kaibigan ang lalaki pero ayaw niyang magkaroon ito ng hindi magandang impresyon sa kaniya.

"Napatingnan mo na ba 'yan?"

"Oo. Niresetahan lang ako ng gamot. Pasok ka." Binuksan niya ang gate. "Uh, napadalaw ka? Paano mo nalaman itong address ko?"

"Nakuha ko sa record ng clinic ni Yngrid. I'm sorry, that wasn't proper pero hindi ko alam kung paano ka mahahanap. Naalala ko na doon tayo nagKita nang pangalawang beses so I asssumed na baka may hawak silang information mo."

Nag-excuse ito saglit at bumalik sa sasakyan. May kinuha ito ro'n. Nang muling humarap sa kaniya ay may dala na itong isang malaking bungkos ng bulaklak. Colorful ang bouquet dahil iba't ibang klase ng bulaklak ang naroon. Rosas, tulip, lotus at daisies lang ang nakikilala ni Ember sa mga iyon.

"Hindi ko alam kung anong klase ng bulaklak ang gusto mo so I bought everything they have in the shop."

Tipid siyang ngumiti. "Thank you. Daisies ang gusto ko. Kumusta ka na pala?"

Ibinuka nito ang mga braso. "You judge," sabi nito. Mukhang okay na okay na ito. Hindi na mukhang putikang anghel.

Magkaagapay na naglakad sila papunta sa bahay niya. Napansin niya na bahagyang namilog ang mga mata nito nang tumingala sa bahay. Natakot ba ito?

"This is a very old house," komento nito nang makapasok at igala ang tingin sa paligid. He looked impressed when he saw the large painting of her great grandparents. Panahon pa ng mga Kastila ay naroon na iyon.

"Haunted din ito, actually," biro niya. Noon may ideyang kumislap sa isip niya. "Naniniwala ka ba sa multo, Mister Arcanghel?" Matutulungan siya ng isasagot nito sa plano niya. Kapag sinabi niya rito ang tungkol sa katawan ni Lantis, maraming tanong ang lilitaw. Such as paano niya nalaman ang tungkol sa basement? Ang passcode? Hindi siya puwedeng mag-imbento na naman ng sagot. He deserved to know the truth.

Ilang saglit bago nakatugon si Kenan. Hindi rin ito umupo kahit na inimbitahan niya. Tumingin ito sa kaniya, mataman. Gaya noong una, hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa isipan nito.

"Yes," anito sa wakas. Bumalik ang aliwalas sa mukha nito. "Hindi ako magtatagal, Miss December—"

"Ember na lang. Tuwing tinatawag mo akong 'Miss December' feeling ko ka-level ko sina Miss Minchin at Miss Amelia."

Napakurap ito. Hindi nito kilala sina Miss Minchin at Miss Amelia.

Tumikhim ito kapagkuwan. "Gusto ko lang na makitaa ka nang personal at makapagpasalamat sa tulong mo sa akin. You know what I'm talking about." He flashed her an embarrassed smile. "And I apologized for the trouble that I caused. I want to blame the alcohol but that would be too cliché. If there's anything you need, I'll be glad of help." May dinukot ito sa bulsa ng suot na coat at iniabot sa kaniya. Isang calling card. "I hope one of these nights we can have dinner together. Friendly dinner date, I mean."

"Ang totoo, may...may gusto akong hinging tulong sa'yo. Maybe we could talk about it at our friendly date tonight?"

"Tonight?" Sinulyapan nito ang relos pagkatapos ay saglit na tila pinag-aralan ang mukha niya. Hindi nakaligtas sa kaniya ang pasimple nitong pagsulyap sa mga labi niya. Kapagkuwan ay ngumiti ito. "All right, then. Kaya mo bang mag-ready bago mag-seven?"

"Oo. Thank you, Kenan."

"No problem. Hihintayin na lang Kita rito." Hindi pa ito natatapos magsalita nang tumunog ang cellphone nito. Nag-excuse sa kaniya si Kenan at tinungo ang pinto. Bago lumabas ay naitapat na nito sa tainga ang aparato at sinambit ang pangalan ni Yngrid.

Umakyat si Ember sa silid at mabilis na nagpalit ng damit.


Chapter 24: 22

NASA kalagitnaan ng pagtatali ng buhok si Ember nang biglang sumulpot sa harap niya si Lantis. Impit siyang napasigaw nang sumubsob sa kaniya si Lantis, tumagos sa katawan niya at madapa sa sahig.

"Lantis!" pasinghap niyang sabi at agad na lumuhod sa harap nito. Humihingal si Lantis na para bang milya-milya ang tinakbo. May kakaiba ring nangyayari sa katawan nito. Some parts of his body was flickering, the other parts were almost invisible. Nasa anyo nito na tila may dinaramdam.

"I'm getting weak, Ember," mahina nitong sabi. "Tinawag mo ba ako mula kagabi?"

"Oo. Paulit-ulit, Lantis."

Tumiim ang bagang ni Lantis. Nang tingnan siya ay nabasa niya ang takot sa mga mata nito. "Hindi ko na naririnig ang boses mo."

Parang bumagsak ang kisame sa ulo ni Ember. Mas masakit pa ro'n ang reyalisasyong sumampal sa kaniya. Hindi na naririnig ni Lantis ang boses niya. Ang boses niya na nagsisilbi nilang koneksiyon tuwing mawawala ito.

Tumihaya si Lantis at pumikit. Idinampi niya ang kamay sa noo nito, t-in-race ang ilong nito, ang mga labi, ang panga at huminto sa pisngi nito. The urge to hug and kiss him were strong. How does it feel to have someone special but you can't even hold him? Mahirap. Masakit. Frustrating.

Isang araw, babalik tayo sa lugar na ito. I'll be able to hold you by then. And when it happen, hinding-hindi Kita bibitiwan. Noon, madilim ang nakiKita niyang hinaharap nila ni Lantis ngunit ngayon na alam niyang buhay ito, may natatanaw siyang liwanag. It was just a tiny ray of light but it's light. Gagawin ni Ember ang lahat upang mas lumiwanag pa iyon.

"Nararamdaman mo ba, Lantis?" masuyo niyang tanong habang gumagawa ng circular motion sa pisngi nito. Isinulat niya ang pangalan niya ro'n na para bang minamarkahan ito.

"Yes."

"I'm sorry...wala man lang akong magawa para i-comfort ka."

Nagmulat ito. "You're making me comfortable right now. Sapat na sa akin na nakiKita Kita ngayon. Na alam ko kung sino ka. Nasabi ko na ba sa'yo, sa tuwing mawawala ako, nababawasan din ang mga alaala ko na may kinalaman sa kasalukuyan. Kinamumuhian ko ang lugar kung saan ako napupunta tuwing naglalaho ako. It was like a monster that feed on my memories. But you always pulled me out of there and for that I'm grateful. You don't know how important you are to me now, Ember." Bumangon ito at lumuhod din sa harap niya. "Babalik ako sa basement, sa katawan ko. Kailangan kong bantayan ang katawan ko. May mga sagot akong kailangang hanapin. I need to wake up. Gagawin ko ang lahat para magising na ako. Para sa sarili ko, para sa pamilya ko. Para sa'yo. Mabubuhay ako para sa'yo, Ember. And I'll never vanish out of your sight again. I promise."

"Hihintayin Kita, Lantis," aniya at pumikit nang unti-unting ilapit ni Lantis ang mukha sa kaniya. Naramdaman niya ang pagdampi ng malamig na sensasyon sa pisngi niya pagkatapos ay bumaba sa mga labi niya.

Nang muli siyang magmulat, mag-isa na naman siya sa malaking bahay. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataong sabihin dito ang tungkol kay Kenan.

Hindi na niya nasabi na mahal niya ito.

KUNG HINDI lang naka-seat belt si Ember, malamang nang mga sandaling iyon ay may karagdagang injury na ang mukha niya. Sumakit ang ulo at dibdib niya dahil sa lakas ng pagkakaalog nila sa loob nang tapakan ni Kenan ang brakes.

Mahina siyang umungol at sinapo ang noo pagkatapos ay nilingon si Kenan. Mahirap ipaliwanag ang mga emosyon na nakalarawan sa anyo nito. Nanlalaki ang mga mata nito at nabawasan ang kulay ng mukha. Ember just dropped the bomb bago pa man sila tuluyang makalayo sa Villa Socorro. Sinabi niya na buhay pa si Lantis.

Bumuka ang bibig ni Kenan. Agad din nitong isinara iyon. Umiling ito at ipinadaan ang kamay sa buhok. Nang muli siyang tingnan, magkatagis na ang mga bagang nito at may bahid ng inis sa mga mata.

"Is this some kind of a bad joke? My brother is dead, Ember. Naroon ako noong burol at libing niya."

"Nakita mo ba ang mukha niya? Sigurado ka ba na katawan niya 'yon?"

"Hindi ko nakita ang mukha niya. He was badly burned kaya hindi pinabuksan ang kabaong..." Naglagutukan uli ang mga ngipin nito, kumuyom ang kamao at ipinatong sa manibela. "Paano mo nasabi na buhay pa si Lantis?"

"Nakita ko ang katawan niya. Comatose siya but he's alive." Ikinuwento niya rito ang tungkol sa basement, ang naKita niyang katawan ni Lantis, ang life-support machines na nakakabit doon. Habang tumatagal ay padilim nang padilim ang anyo ni Kenan. Nakikita niya na hindi pa rin ito kumbinsido na nagsasabi siya ng totoo.

"A secret basement. If it was a secret, how could you possibly know about it? Paano mo nalaman kung paano pumasok doon?"

Siyempre, alam niya na itatanong ni Kenan iyon. Napaghandaan ni Ember ang isasagot. Inihanda niya rin ang sarili sa magiging reaksiyon nito. "NakiKita at nakakausap ko ang espiritu ng kapatid mo."

Inaasahan niya na pagtatawanan siya ni Kenan, iinsultuhin. Ngunit nanatili lang itong nakatitig sa mukha niya, kunot ang noo. Pinag-aralan nito ang mukha niya gaya ng ginawa nito noong nasa sementeryo sila.

"Give me a moment, please," anito, ini-start ang makina ng sasakyan at inihimpil sa isang tabi nang maayos. Napuno ng katahimikan ang loob ng sasakyan. Hindi naman mapakali si Ember. Gusto niyang madaliin si Kenan. Gusto niyang kumilos na ito, na pumunta sila sa basement ngunit alam niya na wala siya sa lugar na gawin iyon. Naiinitindihan niya na hindi madali para dito na paniwalaan ang mga pinagsasabi niya—siya na hindi pa nito lubusang kilala.

"I know this is hard to believe, Kenan. Pero isipin mo, bakit magsisinungaling ako tungkol sa ganitong bagay? Nakikiusap ako na buksan mo ang isip mo. Kaya kong patunayan na totoo ang mga sinabi ko—"

"At kung hindi mo mapatunayan?" nanghahamon na tanong ni Kenan.

Napalunok siya dahil sa intensidad ng mga tingin ni Kenan. "Bibigyan Kita ng karapatan na patayin ako."

Naglaho ang kunot sa noo nito. He looked surprised. Nahaluan iyon ng pagkamangha. Mayamaya ay nakakainsultong tumawa si Kenan at ini-start ang sasakyan. Nanlumo siya nang mag-U turn ito pabalik sa pinanggalingan nila.

"Kenan—"

"We'll go to my house. You will stay there while I take a peek at this secret basement you're talking about."

Mabilis siyang napalingon dito, nagbalik ang pag-asa sa dibdib niya. "N-Naniniwala ka na?"

"No. Pero magsusugal ako. Walang mawawala sa akin kung sasakyan ko ang mga sinabi mo. A few minutes of my time perhaps. Magmumukha rin akong uto-uto. And what if you're telling the truth and it will be too late for us to save my brother?"

"I'm telling the truth," giit niya. "Gusto kong sumama sa'yo."

"No. Hindi natin alam kung anong klaseng mga tao ang may hawak kay Lantis." Lumiko ito sa isang kanto at binilisan ang pagpapatakbo. "You'll be safe in my place. Isa pa, dapat ay alam ko kung saan ka agad pupuntahan kung sakaling pinagloloko mo lang ako," may halong biro ang huling sinabi nito pero nakaramdam pa rin ng takot si Ember. Paano kung pagdating ni Kenan sa basement ay wala na ang katawan ni Lantis doon? Paano kung inilipat na iyon ng ibang lugar? But Lantis's spirit was there. Kung sakaling may gawing kung ano sa katawan nito, hahanapin siya agad ng binata. Sa ngayon ay iyon muna ang panghahawakan ni Ember.

"Now tell me," wika ni Kenan. "Paanoko mahahanap ang secret basement ng kapatid ko?"


Load failed, please RETRY

Weekly Power Status

Batch unlock chapters

Table of Contents

Display Options

Background

Font

Size

Chapter comments

Write a review Reading Status: C23
Fail to post. Please try again
  • Writing Quality
  • Stability of Updates
  • Story Development
  • Character Design
  • World Background

The total score 0.0

Review posted successfully! Read more reviews
Vote with Power Stone
Rank 200+ Power Ranking
Stone 0 Power Stone
Report inappropriate content
error Tip

Report abuse

Paragraph comments

Login

tip Paragraph comment

Paragraph comment feature is now on the Web! Move mouse over any paragraph and click the icon to add your comment.

Also, you can always turn it off/on in Settings.

GOT IT