Chapter 53: KABANATA 50
Venus Point of View...
Fuck...I lready finished the all case of bottle of whisky. Nasasaktan ako. Hindi ako papayag na mapupunta lang si Matteo sa babaeng cheap waitress na iyon. She is slut, cheap and unfashionable. She doesn't met Matteo's standard. She's just using Matteo for her source of income.
Nagagalit ako sa sarili ko dahil nasaktan ko si Matteo. But i know he still love me. He's just using that cheap waitress for make me jealous. But fuck.....I remember the day i broke up with him. It's was in outside the bar, hiniwalayan ko sya dahil nag sasawa na ako sa pagiging seryoso niya sa lahat. I was drunk that night after we broke. Clark and i make love that night because we both drunk in the same bar. But my excuses really hurt Matteo. Nahuli niya kaming mag kasama sa condo ko at iyon ang huling pag-uusap namin. I say sorry but he won't accept it. Hindi ko aakalain na babagsak sya sa isang waitress lang. And it's really hurt my ego.
Matteo was so full with warmth and sweetness that's why i really like him. I can barely afford buy anything. Oo, inaamin ko ginagamit ko lang sya para masalba ang kompanya ni daddy. Ginagamit ko sya para pumayag sya sa investment na inaalok ni daddy. The time he's falling inlove with me ay agad akong kumilos para makuha ang loob ng kanyang pamilya. And definitely ay naging close ko sila. Yes, we make love Matteo in bed, we both happy when it becomes to bed. I like the way he pump i like the way he pushing up. Matteo is good in bed. He's hot, handsomed and powerful. Pero bakit ko pa sya nagawang saktan? Bakit ko nagawang pumatol sa kapatid niya?
I do not know that Clark likes me a lot simula pa noon. He really looks liked Matteo kaya unti-unti narin akong nahuhulog sa kanya. Tinuruan ko ang sarili ko na kalimotan si Matteo but fuck. Mas lalo kong narealized na mahal ko pa talaga sya simula nong nalaman kong may girlfriend na sya.
Malalaman mo talaga ang halaga ng isang tao, pag masaya na sya sa iba.
I broke Clark and he accept it. Unti-unti akong bumalik kay Matteo pero unti-unti niya rin akong tinutulak palayo.
Kaya pala! Kaya pala ayaw na niya dahil naiinlove na sya sa iba.
This is so fuck! I was stood here infront of his parents house. Kailangan kong makausap si tita kailangan ko ang tulong niya. It's funny pero kinaya ko pang mag drive papunta dito. I push the doorbell many times. Napaupo ako sa harap ng gate dahil sa nahihilo na ako kanina pa. After a seconds the gate open at bumungad sakin ang mommy ni Matteo. I smiled widely while she smirked and finding whats wrong with me.
"Gosh Venus what happen to you?" She said in irritated tone. Tumayo ako kahit natutumba pabalik. She help me to stand kaya napayakap ako sa kanya. "Your drunk hija. Ano bang problema mo at umiinom ka?"
"Oh come on tita. You already know what is my problem." Natatawa kong sabi kaya mas lalong umirita ang itsura niya. She act possedly while push me.
''Guard! Guard!" Sumisigaw sya at ilang sandali lang ay dumating ang kanilang gwardya saka ako inalalayan nito papasok sa loob. I kept my eyes to pretend that im not okay. Well i know tita help me for this. Bumulagta ako sa isang puting kama at napagtanto kong nasa isang kwarto ako. It painted all white and the sorroundings disguise with Matteo's picture. Dito nila ako dinala sa kwarto ni Matteo and it really makes me overwhealmed.
"I love your son tita, very very much." Mahina kong sabi saka niya ako kinumotan. "I do really love him." My tears fall. Im hurt and i can't deny.
"I know my dear, i know." Hinimas niya ang noo ko kaya hinihila ako paantok nito. My tears continuely fall kaya dahan-dahan niya iyong hinawi.
"He's with that cheap waitress tita. Nababaliw sya sa waitress na yun.
I want Matteo back with me. I want to be with him again.... Please tita help me." Mas lalong bumuhos ang luha ko sa sakit. I open my eyes at nahuli ko ang iritasyon ng kanyang mukha. Tila hindi makapaniwala!
"I will help you. Gagawa ako ng paraan para bumalik ang anak ko sayo. Everything will be alright. Trust me my dear Venus. My son will probably marry you after thisn I promise." Nakangiti niyang sabi. Her eyes full of plans. The way she smiled patiently na para bang may balak na ito.
"Anong gagawin mo tita?" I asked. Hinimas niya ang noo ko ng paulit-ulit at tila pinapatahan niya ako. I really like her for my future mother in law.
"Trust me Venus, Trust me." Paulit niya saka ako unti-unting hinila paantok. I trust tita Torria.
Matteo my love your mined after all.
***************
Mary Point of View...
Kanina pa ako nakatunga-nga dito sa labas ng bar. Dalawang oras na akong nakaupo sa gilid ng bar kong saan my mataas na simento at pwede mong upoan. Humalumbaba ako at pilit nilalabanan ang antok. Hanggang ngayon ay hindi pa bumabalik si Matteo. Sabi niya kanina babalikan niya ako. Pinanghahawakan ko ang pangako niya kaya hindi ako mapapagod maghintay sa kanya dito.
"Maey?" Luminga ako sa gilid ng bumungad sakin ang apat na papalapit sakin. Sinabi ko sa kanila na okay lang ako at mag pahinga nalang sila ng maaga. "Maey hindi ka pa ba papasok sa loob? Gabing-gabi na. Baka hindi na babalik si Sir Matteo." Dugtong ni Ivony. Umupo din sila sa tabi ko.
"Sabi niya babalik sya. Siguro maya-maya ay nandito na 'yon." Sagot ko. Kita sa mata nila ang pag-aalala sakin.
"Kanina mo pa yan sinasabi eh. Baka bukas na babalik si sir. Hindi ka ba pagod?" Kunot noo ni Erika kaya umiling ako agad.
"Hindi ako mapapagod maghintay sa kanya." Simangot ko. Narinig ko ang iilang buntong hininga nila kaya isa-isa ko silang tinignan. "Pasensya na talaga huh? Mauna na kayong matulog okay lang talaga ako promise." Taas kamay ko hanggang balikat kaya sabay silang umiling.
"Hindi ka namin pwedeng pabayaan dito. Sasamahan ka namin!" Sambit ni Grace na ikinatango nilang apat. Senseryo talaga silang samahan ako kaya hindi na ako muling nagsalita pa.
Nakakailang text at missedcall ako kay Matteo pero hindi sya sumasagot. Panay sulyap ko saking mga kaibigan at kita sa mata nila ang antok. Pumikit ako ng ilang segundo. Tatlong oras narin kami dito kaya na pagpasyahan kong pumasok nalang sa loob.
"Guys," Lumingon sila sakin na bagsak ang magkabilang balikat. "Sorry talaga siguro ay kailangan na nating pumasok sa loob." Mabilis pa sa alas kwatro ang pagtayo nilang lahat. Nag-uunahan silang pumasok sa bar at nag-sisisi na ako ngayon kong bakit hinayaan ko silang samahan ako kanina pa.
Isa-isa silang bumulagta sa kama dahil sa pagod. Sumulyap ako muli sa phone at wala parin syang sagot.
Napasinghap ako at sinulyapan ang mga kaibigan ko. Tanging idlip at hinanok ang narinig ko sa kanila. Humiga narin ako sa kama habang nakatitig sa kisame. Gumugulo parin sa isip ko ang nanagyari kanina. Sino kaya ang nasa hospital?
Hindi ko alam kong pano ako nakatulog kong nababaliw na ako sa kakaisip kay Matteo. Nagising nalang ako dahil sa mainit na sinag ng araw na dumampi saking balat. Minulat ko ang aking mata at bumungad sakin ang mga kaibigan kong nakabulagta parin sa kama. Sumulyap ako sa kabilang kama at wala na ang ibang kasamahan ko.
Naiisip ko parin ang nangyari samin ni Venus kahapon. Naging usap-usapan ako sa mga kasamahan ko kaya hindi ko narin iyon pinapansin. Nasasaktan man ako sa naririnig nila pero binabaliwala ko lang iyon sa ngalan ng pag-ibig.
Napagpasyahan kong maligo ng maaga saka bumili ng pagkain para sa apat. Siguro ay kailangan kong bumawi sa kanila. Ililibre ko sila ng pagkain para naman makabawi ako sa pagsama nila sakin kagabi. Binabalotan ng katahimikan ang bar paglabas ko ng silid. Kapag umaga ay may kanya-kanya silang lakad kaya tanging si Mam Shelo at Manong guard ang naiiwan. Sumakay narin ako ng tricycle patungong resto at nag take-out ng iilang paborito nilang kainin. Pag-balik ko sa bar ay bumungad sakin ang apat na gising na. Napadpad ang tingin nila sa dala kong brown paper bag.
"Saan ka galing? Ang aga mo namang nagising." Kunot noo ni Ivony. Lumapit ako sa kanila saka ibinaba ang dala kong paper bag sa kama. Lumapit si Grace sakin saka niya hinalungkat ang laman ng paper bag.
"Jollibee?" Sulyap niya sakin.
"Binilhan ko kayo para naman makabawi ako sa pagsama nyo sakin kagabi." Nakangiti kong saad kaya naningkit ang kanilang mga mata.
"Ano ka ba Maey. Kaibigan ka namin at ginagawa rin namin ang tungkulin ng pagiging isang kaibigan." Salaysay ni Jessica.
"Hayy gutom na ako." Malapad na ngiti ni Grace saka isa-isang kinuha ang pagkain sa paper bag. Umupo sya sa kama at agad sinungkaban ang humburger. "Salamat dito Maey huh!" Taas niya sa pagkain saka ako tumango.
Hindi na sila muling nagsalita pa at naging busy narin ito sa pagkain. Umupo lang ako sa gilid ng kama at muling hinalungkat ang phone. Bumagsak ang mata ko sa paahan. Wala paring text galing sa kanya. Hindi ko alam kong saan ako mag tatanong dahil hindi pa pumupunta si Robi at Clifford dito. Siguro ay mamayang gabi nandito na silang lahat.
Wala rin atang balak mamasyal ang apat kaya nasa kwarto lang kami at naglalaro ng baraha.
"Hanggang ngayon ba ay wala paring text si sir Matteo?" Sambit ni Ivony na ikinailing ko.
"Hay mukha ka namang hindi nasanay sa boyfriend mo. Full of surprises kaya iyon. Baka nga mamaya ay nandito na iyon." Singit ni Grace. Nagbuntong hininga ako saka nag patuloy sa laro namin.
"Diba sabi mo samin ay pagkatapos ng gabing yun ay tumawag ang daddy ni sir Matteo?" Wika ni Jessica na ikinatahimik namin. "Baka may nangyaring masama, isa sa pamilya niya." Kinabahan ako sa sinabi ni Jessica. Yan din ang gumugulo sa isipan ko kagabie pa.
Nagmamadali syang umuwi non. Palaging sumasagip sa isip ko na baka may nangyaring masama sa mommy niya o kaya sa kanyang daddy. Nakakasakit sa ulo kaya pilit ko nalang nilibang ang sarili ko sa paglalaro ng baraha.
Nang mapagod kami ay bumalik kami sa pagtulog. Tulog ulit ang apat at mukhang bumabawi dahil kagabi. Napagpasyahan kong magbilin ulit ng mensahe kay Matteo na baka nag babasakaling magpaparamdam sya sakin.
Baby nasan ka ba ngayon? Kagabi pa ako nag-aalala sayo. Message sent.
Pinatong ko ang phone saking noo saka binaling ang tingin sa kisame. Ang bilis ng aking puso ay naririnig ko hanggang tenga. Kinakabahan ako at kagabi pa ito. Nakatulog ulit ako sa kahihintay. Naiisip ko si Rocky. Nasan kaya sya ngayon? hindi na sya muling nag paparamdam sakin pagkatapos ng nangyari sa gabing iyon. Miss ko narin si Rocky at nalulungkot ako dahil hindi na sya nagpapakita sakin.
Nang magising ako ay gabi na. Dali-dali akong bumangon sa kama at napagtanto kong nakabihis na silang lahat.
"Sorry Maey huh...Hindi ka nanamin ginising dahil ang sarap kasi ng tulog mo." Sabi ni Grace na sinusuklay ang kanyang buhok. Dali-dali akong nagtungo sa banyo saka nanghilamos. Wala na akong oras para maligo. Hindi ko alam kong pano ako nakapag ayos sa limang minuto lang. Maging sa trabaho ay panay hikab ko. Nararamdaman ko na nga ang luhang tumutulo sa gilid ng aking mata. Inaantok pa yata ako!
"Maey sa number 18 ito please," Si Erika na sobrang lapad ng ngiti. Tumango ako bago tinanggap ang tatlong Emperador light. Nagtungo ako sa numerong nakasaad dito. Naaninag ko ang isang lalake na nakatalikod mula sa pulang sofa. Mukhang mag-isang umiinom.
"Goodevening Sir," Binaba ko ang alak na hindi tumitingin sa kanya. Tumalon ang puso ko ng hinawakan niya bigla ang kamay ko at pinigilang ibaba ang huling alak. Sumulyap ako sa kanya at laking gulat ko ng bumungad sakin ang lalaking miss na miss ko narin. Ang kanyang mata ay naging maamo.
"Pwede ka bang makausap kahit sandali lang?" Nakagat ko ang labi ko sa una niyang salita. Gusto ko rin syang makausap kahit sandali lang di, Tumango ako bilang sagot at napagpasyahan naming mag-usap sa labas ng bar. Mabuti nalang ay pumayag si Mam Shelo.
"Rocky I'm sorry," Saad ko kaya narinig ko ang buntong hininga niya. Lumapit sya sakin saka inabot ang mag kabila kong kamay.
"Patawarin mo ako Mary. Naging selfish ako sa gabing iyon. Iniisip ko lang naman ang kapakanan mo. Patawarin mo ako. Im sorry for being rude, hindi kita matiis kaya pumunta ako dito para kausapin ka." Nakagat ko ang labi ko sa sinabi niya. May namumuong luha sa gilid ng mata ko.
"Naiintindihan naman kita Rock eh. Alam mo bang naiinis ako sayo. Hindi kana nagpaparamdam sakin tapos gumugulo ka pa sa isipan ko." Sinuntok ko sya sa dibdib kaya sa wakas ay ngumiti sya. Miss ko ang mga ngiting ganyan kalapad.
"Sorry nasaktan lang ako sa nalaman, na kayo na pala ni Matteo." Natahimik ako sa sinabi niya. Pinaglalaruan niya ang kamay ko. "Nasasaktan ako dahil kaibigan kita Mary." Dugtong niya.
"Sorry kong hindi ko agad sinabi sayo ang lahat. Natatakot lang kasi ako na baka magalit ka sakin at masira ang pagkakaibigan nyo ni Matteo. Pero sa nangyari ay mukhang nasira ko talaga ang lahat," Yumuko ako pagkatapos sabihin 'yon.
"Ssss.....Hindi mo kasalanan. Siguro ay naging over protective lang ako sayo." Hinimas-himas niya ang kamay ko. "Nakikita kitang masaya kay Matteo kaya sapat na siguro sakin yun para hindi ako tuluyang magalit sayo." Ngiti niyang asar saka ko sya sinuntok ulit. Ngumiwi sya sa ginawa ko at hinuli ang kamay ko agad.
"So hindi ka galit sakin?" Taas kilay ko.
"Galit ako sa sarili ko dahil hindi ko manlang inisip ang kaligayahan mo." Wika niya. Hinila ko sya palapit sakin at niyakap ko sya ng mahigpit. Si Rocky ang unang lalaking nagpatibok saking puso. Hanggang ngayon ay hindi niya alam na nag kagusto ako sa kanya. Siguro tama lang ang desisyon ko. Tama ang desisyon kong huwag sabihin sa kanya noon ang tunay kong nararamdaman.
"Hahayaan kitang manatili kay Matteo. Pero pag nalaman kong sinaktan at niluko ka niya? Hinding-hindi ka na niya makikita ulit." Bagsak boses niyang may galit.
Sa sinabi ngayon ni Rocky ay mas lalo akong kinabahan. Nag-aalala na ako sa sitwasyon namin. Mahal ako ni Matteo at hindi niya ako sasaktan at lulukohin. Kong mangyayari iyon ay hindi ko alam kong anong mangyayari sakin. Wasak ang mundo ko noon, pero binuo niya kaya sya ang rason kong bakit nasa kanya umiikot ang mundo ko ngayon.
Si Matteo ang mundo ko.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone