Please VOTE!!
HER SIDE
"Bakit ka natahimik? Tinatanong kita." Pangungulit pa nito.
"Nothing, it...it's just my....my father called me at pinababalik na ako sa Pilipinas." Nagkanda utal utal na siya sa pag sagot. He seems not convinced sa sinabi niya.
(Please, make him stop.)
"Bakit hindi ka makatingin ng diretso?" Usisa ulit nito.
(Please.)
"Ba't ba ang dami mong tanong?" Na iinis na niyang sabi.
"I just want to know the truth. I know you're lying." Nagulat siyang sabi nito.
"Totoo naman ang sinasabi ko... My father called.."
"James just tell me the truth, dahil matagal na akong hindi mapa lagay dahil basta ka nalang umalis ng New. York ng hindi nagsasabi o nagpapaalam man lang. "
(Should I tell him?)
"At simula n'on hindi na kita nakita. Hindi ko alam kung may nasabi o ginawa ba akong masama sa'yo kaya bigla kang umalis. I thought that we had something."
"Now, tell me the truth, James." Sincere na itong nagtatanong sa kanya ng maayos dahil halata ang frustration sa mukha nito.
(Mukhang wala na akong magagawa. I should really tell him.)
"Fine, isang beses ko lang ito uulitin kaya makinig ka." Mukhang hindi siya lulubayan nito kaya mas maganda ng sabihin niya ito dito ang totoo kaysa naman kulitin pa siya nito. Nag isip muna siya kung paano niya sisimulan.
"It's true my father called at pinababalik niya ako ng Pilipinas dahil naayos na niya ang binigay niyang suspension sa akin. Pero ang sabi ko tatapusin ko muna ang serbisyo ko kay Sam, but everything was ruined when your girlfriend came." Honest niyang sabi dito.
Bakas naman ang kalituhan sa mukha ni Ten at hindi niya alam kung bakit.
"What? Sino? Wala..." Hindi nito natapos ang sasabihin nito ng sumenyas siya ng "stop" gamit ang isang kamay niya at na intindihan nito iyon. Then she continue to explain what happened.
"Nakapag desisyon na ako na tapusin ang kontrata kay Sam for 2 more months. Gusto ko kasing malaman kung bakit kahit lagi tayo nag aaway ay gusto ko pa din na makasama ka."
"And I want to settle those feelings sa nalalabi kong 2 months in New York....." Sandali siya nag pause sa kanyang sinasabi bago ulit nag salita.
"But, your girlfriend ruined it. I really wanted to be with you at that time because I am liking your company. Gusto ko din ang mga luto mo. And I really am hoping that we kinda work it out. That I can tame you. And I want to know what you really are to me. Because..."
"I don't know what's happening to me kapag mag kasama tayo. Kasi bago pa lamang sa akin ang mga pakiramdam na iyon."
"I've never been in dates before dahil. I declined all the offers for me. And I really don't like men kahit ako ay nag dududa na din sa sarili ko kung tomboy ba ako o hindi."
"But, when I met you I realized that I'm a woman not like as you treat me may be. But because on what i felt for you. I feel safer when I'm with you and. I don't know why."
"Alam ko na simula pa lang ay may pagka mapag mahal ka na sa mga babae. Ehem. Natural iyon dahil sa looks mo and to your charms."
"Kahit ako aminado doon. But, in the end gumuho ang lahat ng balak ko na subukan na buksan ang puso ko especially sa'yo. Umasa ako na maari na maging..maging..tayo. And that..that you'll like a girl like me. But..."
Hindi niya natuloy ang kanyang sinasabi dahil naramdaman niya na pumatak na ang kanyang luha sa kanyang mga kamay.
"What's wrong with me? Why am I crying?" Naguguluhan niyang tanong sa sarili.
(This is why, I can't tell this to him. It's making me look weak.)
But, these are the feeling she kept for 2 years na hindi pa niya na ilalabas kailan man. She can see the pain and the guilt in Ten's eyes.
"But, all the blissful moments are gone and reality kicks back. Dumating ang girlfriend mo kaya't minabuti ko na umalis na para hindi na maka gulo sa inyo."
"Hindi na ako nag paalam sa'yo at tinawagan ko ulit si Papa at tinanggap ko ang kanyang alok. That's the end of it so don't laugh at me."
Umiiyak niyang sabi and Ten just goes to her and reach her. At namalayan na lamang niya na nasa bisig na siya nito.
"And when I came back, I really make myself busy para kalimutan ka. Kaya din ako sumali sa NBI baka sakali sa sobrang panganib ng mga misyon ay makalimutan na kita ng tuluyan."
"Kontra si Papa doon at hindi pa din siya puamapayag sa desisyon ko kay may gap kami kapag kami ay nag uusap. Ang usapan lang namin kasi ay babalik ako sa pagiging militar. That's all. But, I really insisted kahit na nagalit siya. Hanggang sa makilala ko si Arthur dahil sa misyon."
"I started to like him and he's gentle to me. Everything is different with him. He's like an elder brother na laging handa akong alagaan at ingatan."
"Kaya't hindi ako nahirapan sa misyon and I enjoyed it. And after what happened to him."
"I really don't know if I can be happy because of the guilt and the fact that I'm the responsible in what happened. I really don't know." Ngayon ay tuluyan ng bumagsak ang kanyang mga luha.
"Shhhh.. As far as I know. I didn't have a girlfriend before. Kahit isa, dahil lahat sila pampalipas oras ko lang. Sila ang lumalapit sa akin at pinag bibigyan ko lang and they know what they're to me."
"Just fling and you're not one of them sweetheart. Please don't cry. And about Arthur, we'll deal him later. So, hush." Pinalo naman niya ito sa dibdib at hindi niya alam kung mtututwa ba siya sa sagot nito sa kanya.
"Who's that girl na nag pakilala sa'yo na girlfriend ko? Is it Lucy? Cana? Miranda? She's a liar, I never had a girlfriend before." Sunod sunod na sabi nito.
At ibig niyang sipain ito sa inis dahil ni hindi pala nito natatandaan ang mga pangalan ng babae na nakasama nito.
"It's Kate. For. Pete's sake Ten kahit pangalan nila hindi mo alam!" Hindi na siya nakapg pigil na sabi.
"Kate? Who's she? I don't remember her." Confused na sabi nito at mahahalata dito na hindi nito talag iyon matandaan. At siya naman ay natawa na lang.
"What's funny? You're crying in a minute then you're laughing. What's happening?" Naguguluhan ulit na tanong nito.
"Nothing, how can you call yourself a business man kung hindi mo naman natatandaan lahat ng tao na nakakasalamuha mo." Sarcastic niyang tanong.
At kumawala sa pagkaka akap nito. Kinuha na lang niya ang kaliwang braso nito at doon sumandal.
"Hey, don't mock on me. I remember all my clients but not those girls. I don't know, I really can't remember any of them. I don't know why." Depensa naman nito.
"How come you still remember my name? Huh? Should I be honored?" Pang aasar ulit niya.
"Stop it. I don't know may be because you're unique? But, I know one thing. They can't be compare to you." Makahulugang sabi naman nito.
Umakma itong hahalikan siya kaya tinakpan niya ang mukha nito gamit ang kamay niya at tinulak ito. Natawa naman ito.
"Mapag samantala." Saway niya dito.
"When I'm being serious, ikaw naman ang nagbibiro. I don't know if you're joking or telling the truth. Lahat sa'yo biro yata." Bahagya niyang reklamo dito at ngumiti lang naman ito.
"Sabihin mo nga sa akin, talaga bang kissing maniac ka? Palagi mo akong hina halikan. You also kissed me the first time we met. At ngayon ay sinusumpong ka na naman." Reklamo ulit niya dito. At lalo na,an lumuwang ang pagkaka ngiti nito.
"You are the one who made me like this." Paninisi naman nito sa kanya.
"Why me?! Ikaw nga ang halik ng halik!" Balik naman niya dito.
"Speaking of kisses. Why I didn't see your improvement? It's the same as before." Pag uusisa naman nito.
"Shut up!" Namumula niyang sabi. Tumawa naman ito.
"Tell me the truth.. Am I...your first kiss?" Dahan dahan pa nitong tanong at pinanlakihan niya ito ng mata at kinurot.
"Hindi!" Tanggi naman niya at lalo itong natawa.
"Sinungaling." Natatawa pang sabi nito.
"Aalis na nga ako!" Napi pikon na niyang sabi dito. At hinila naman siya nito pa balik ng sofa at inakap.
"But, seriously I never had a girlfriend before. Trust me. Let me tell you this. 2 years ago I'm really sorry for what happened and because of not being sure on how I feel."
"But now, I realized how I feel. You're right. I might have been with so many women before. Yet, I still don't feel anything with them not like when I am with you." Siya naman ngayon ang nagulat sa sinasabi nito.
"You have the soothing refreshing feeling, every time I turned to you. And I am amused. I like how you talk and how you react on whatever, I say." Huminto sandali bago ulit tuluyan na nag salita dahil nag isip ito sandali.
" And the time I know it, I am already into you and I can't stop myself." Nagulat siya sa rebelasyon nito at hindi makapaniwala dito. Ito ba ang playboy na si Ten? Para itong ibang tao.
"She's the girl who visit you on your Penthouse 2 years ago. Remember the beautiful and tall woman. Yung' maputi at mukhang model? Yung inabutan mo sa Penthouse?" Pagpapaalala niya dito. Sandali naman itong nag isip.
"That, b*t- girl. Yeah, siya pala yon'. She said na wala siyang inabutan sa bahay. Kaya akala ko nagalit ka kaya ka umalis." Pagpapaliwanag nito.
Natawa ulit siya. Her 2 years of heartache is just a lie of one of his flings. Why the hell did she fall for that?
"You're scaring me, huwag kang tumawa." Saway nito sa kanya.
"I-- " Pinutol na niya ang sasabihin nito.
"Let's stop it here. Saka na natin sabihin ang mga salitang gusto nating marinig pagkatapos ng lahat ng ito. And let's not just get our hopes up. It's just good to know what we really feels for each other." Awat niya sa usapan nila.
Dahil mas masakit ang mangyayari sa kanila kapag nalaman nila ang nararamdaman nila sa isa't isa lalo na't hindi pa niya nakakalimutan ang pagkamatay ni Arthur
How can she be in Ten's arm, kung siya naman ang dahilan kung bakit namatay si Arthur? May karapatan ba siyang maging masaya?
Hindi na dapat niya muna iyon isipin dahil ang importante ngayon ay mahuli niya si Black kagaya na lamang ng hiling ni Arthur.
Totoo na kaya ang nararamdaman ni Ten para sa kanya o ginu- good time lang siya nito. She's somehow confused.
"What if I tell you na hindi ako naniniwala sa lahat ng pinagsasabi mo?" Hamon naman niya kay Ten at nagulat ito.
"That's the longest phrase that I said in my entire life, and it's not just a phrase it's a confession!" Na iinis naman nitong sabi ng sabihin niya an hindi siya naniniwala.
"Just kidding. See, tapos na ang pelikula at hindi na natin iyon namalayan. Matutulog na ako, goodnight Ten." Lumambot naman ang expression sa mukha nito ng sabihin niya na nag bibiro siya.
(Seryoso ba talaga ang kumag na'to?) Confused niyang tanong sa sarili. At tumayo na siya pero hinila nito ang kamay niya.
"Okay, now I really need to start moving para matapos ito dahil matagal na akong nag hintay kaya hindi na ako makakapayag na mag hintay ulit. I'll pay everyone if I need to. Basta matapos ito. At para mapatunay ko sa'yo na totoo ang sinasabi ko." Determinado nitong sabi sa kanya.
"It's a police job not a normal citizen to do. Kaya, huwag ka ng maki elam please." Paki usap niya dito at in- emphasize pa ang salitang please. At umakmang aalis na ng hilahin siya ulit nito.
"What?" Tanong naman niya dito.
"How about a goodbye kiss?" Nagulat siyang tanong nito and she just rolled her eyes.
"Okay, hindi naman ako mananalo sa kakulitan mo." Pag sang ayon niya dito at pumikit siya at tumingkad para maabot ang mga labi nito. She gave him a smack on his lips. Halata naman ang pagka gulat sa mukha ni Ten dahil marahil ay hindi nito akalain na papayag siya.
"Goodnight." Bulong niya pa kay Ten at saka umakyat sa hagdan. Nnkita niya ang pagkatulala pa din ni Ten at ibig siyang matawa.
"That's not a kiss." Reklamo nito at napa iling na lang siya. Nagulat siya ng habulin siya nito.
"Woah, woah.. Why are you following ..." Hindi na niya natapos ulit ang sasabihin and he climbs the stairway and claim her lips at napa singhap siya.
Kung hindi siya nakakapit sa hawakan ng hagdanan ay nalaglag na siya sa ginawa nito.
Ang halik nito ay malumanay lang hindi kagaya ng kanina. And she kinda like it magaan sa pakiramdam.
Ginawa naman niya ang lahat ng makakaya para tugunan iyon. Then she can hear him moaning. Gusto niya ng putulin ang halik dahil baka kung saan sila dalin ng kanilang mga halik. But, she don't have the power.
Kupkop kupkop nito ang dalawang pisngi niya at naka yuko ito habang hinahalikan siya. Ang mga kamay naman niya ay ansa dibdib nito.
Hinayaan niya na halikan siya nito kahit sandali pero tila lumalalim ang halik nito kaya't inipon niya ang kanyang lakas para putulin iyon. Kahit ayaw niya.
"Stop....it..hmmm... Baka ma....mahulog....tayo...sa....sa..hag...hagdan." Sabi niya dito sa pagitan ng mga labi nila. And he stops.
"Ha- ha- ha- ha. Wala ka na bang ma isip na palusot? Paano tayo mahuhulog sa hagdan samantalang nasa ika tatlong ba itang pa lang tayo. You really are something. Ha- ha- ha."
Malakas ulit na tawa nito at namula na ng husto ang mukha niya kaya't tinulak niya ito.
Mabuti na lamang ay napakapit ito agad dahil kung hindi ay talagang mababali ang balakang nito sa pag bagsak mula sa tatlong baitang na hagdan. Tinalikuran na niya ito sa inis.
"Hey, tignan mo ito. Nagiging bayolente ka na naman lalo na kapag nahihiya ka." Reklamo naman nito sa kanya.
"I'll make sure to fix this habit of mine once in a while. So, goodnight!" Inis na inis niyang sabi dito at umakyat na ng mabilis sa kuwarto. Narinig niyang tumawa ulit si Ten.
Pasado alas tres na ng tumingin siya sa relo para i- check kung anong oras na dahil hindi siya dalawin ng antok.
Dahil si Ten ang laman ng isip niya lalo na ang mga halik na pinag saluhan nila at napakamot siya ng labis sa kanyang ulo. Si Ten ay sa sala natutulog dahil ayaw niya itong makatabi.
Mas mainam na kasi ang nag iingat kaysa pagsisihan pa nila ang susunod na manyayari. Hanggang sa di' niya namalayan ang umaga na pala at sumikat na ang araw.
Naligo muna siya bago bumaba dahil nahihilo siya sa kakulangan sa pag tulog. Or rather sa kawalan ng tulog kagabi.
"What on earth are you doing here?!" Na isigaw niya kung hindi lang umaga ngayon ay napa mura na siya sa gulat.