Chapter 204: Jin (Chapter 49)
MGA ALAS dos ng hapon nang makita ni Jin si Daniel. Kasalukuyan pa rin siyang naglilinis no'n. Medyo naasiwa siya sa malagkit na titig ng nakakabatang pinsan. Kinabahan siya. Kitang-kita niya kung paano naglakbay ang mga mata ni Daniel sa kanyang kabuuan. Punong-puno iyon ng pagnanasa.
Naglaro sa kanyang utak ang isiping bakla nga ang nakakabata niyang pinsan at nahirapan siyang tanggapin iyon.
"Uy, Daniel, ang aga mo naman yatang umuwi," sabi niya. Nginitian niya ito.
Pansin niyang parang natulala si Daniel habang pinagmamasdan siya. Napailing-iling na lamang siya no'n.
"Kasi, kuya Jin, may meeting po ang lahat ng teachers namin," tugon ni Daniel. Ngumiti rin ito sa kanya.
Parang nawala ang pagod niya nang mga sandaling iyon nang masilayan ang ngiti nito. Si Daniel talaga ang pinaka-cute na nakita niya sa tanang buhay. Animo'y anghel ito sa kanyang paningin. Napakaamo ng mukha nito at ngiti pa lang ay tila hahaplusin ang puso nang sinumang makakakita.
"Nagugutom ka ba? Ipaghahanda kita ng snacks," sabi niya na itinigil ang pagbubunot ng damo sa harden. Tumayo na siya.
"Sure ka po, kuya Jin? Baka naabala ang trabaho mo, e."
"Patapos na naman 'to. Babalikan ko na lang mamaya," nakangiti niyang tugon at naglakad na papalapit kay Daniel. Pinahid niya ng kanang kamay ang pawisang noo. Huling-huli niya si Daniel na napatitig sa mabuhok niyang kilikili.
Muli na naman itong parang natulala habang pinagmamasdan siya. Kakaiba talaga ang nararamdaman niya noon sa bawat titig ng nakakabata niyang pinsan sa kanyang katawan. Hindi iyon nalalayo sa titig ng mga bakla sa kanya. Iyong titig na para siyang isang masarap na putaheng gustong-gusto ng mga itong tikman.
"Tara, Daniel, pasok na tayo sa loob." Inakbayan niya ito. Pero hindi tumugon si Daniel. Nakatitig ito sa makapal niyang karog at namamakat na harapan ng suot na shorts.
Labis ang kabog ng kanyang dibdib noon sa ginagawa ni Daniel. Ilang sandali pa ay nakita niyang umangat ang kanang kamay nito at hinimas ang kanyang karog. Napapikit siya sa animo'y boltahe ng kuryenting dumaloy sa buo niyang katawan.
Pinaglaruan ni Daniel ang mga balahibo niya roon. Gusto niya itong pigilan pero hindi niya magawa. Bumaba ang kamay nito kaya napadilat siya ng mga mata. Akala niya ay aabot na sa harapan ng kanyang shorts ang kamay nito pero tumigil naman at ilang sandali pa ay napatingin sa kanya si Daniel. Namumungay ang mga mata nito.
Bigla siyang nag-init dahil doon. Hindi na niya namalayang nailagay na pala niya sa likod ng ulo ang dalawang mga kamay. Ginagawa niya iyon bilang palatandaan na handa siyang magpaubaya sa mga nagtatangkang angkinin siya at hindi niya alam kung bakit ginagawa niya iyon nang mga sandaling iyon. Magpapaangkin ba siya kay Daniel? Bigla siyang kinilabutan dahil doon. Ibinaba niya ang mga kamay.
"Bakla ka ba, Daniel?" Itatanong sana niya pero hanggang isipan na lamang niya iyon. Pilit siyang ngumiti rito.
"Tayo na sa loob, kuya Jin," mayamaya ay sabi ni Daniel.
Napabuntong-hininga siya at muli itong inakbayan. Iginiya niya ito papasok ng bahay at pinaupo sa sala. Dumiretso siya sa kusina at nagtimpla ng orange juice. Gumawa rin siya ng sandwich. Narinig niya ang pagbukas ng telebisyon.
Pangiti-ngiti siyang bumalik sa sala. Nanonood ng palabas sa telebisyon si Daniel pero nang makita siya ay napatingin ito sa kanya at ubod tamis na ngumiti.
Inilapag niya sa center table ang hinandang snaks. Umupo siya katabi ng nakakabata niyang pinsan. Nagsalin siya ng juice sa baso. Nauuhaw rin siya noon kaya kaagad siyang uminom. Pagkatapos uminom ay nagsalin naman siya ng juice sa isa pang baso. Napansin kasi niyang hindi iyon ginawa ni Daniel.
"Kuya Jin, ano 'yang nandito mo?"
Napatingin siya rito. Nakita niyang itinuro ni Daniel ang sariling leeg. Naintindihan naman agad niya ang ibig nitong sabihin. Nagtaka siya at napatanong sa isipan kung hindi pa ba iyon itinuro sa paaralan.
Ngumiti siya kay Daniel. "Adam's apple ang tawag dito. Kapag binata ka na, magkakaroon ka na rin ng ganito," tugon niya.
"Ah..." napatango-tangong sabi nito.
Nakita niyang naglakbay naman sa katawan niya ang mga mata ni Daniel. Kating-kati na talaga ang kanyang dilang tanungin ang nakakabatang pinsan kung bakla ba ito. Napapalunok pa si Daniel ng laway habang pinagmamasdan ang kanyang malapad na dibdib na may mga pinong balahibo.
Tiningnan din nito ang makapal niyang buhok sa kilikili. Bumaba pa ang mga mata nito sa ma-abs niyang tiyan hanggang sa dumako ang mga iyon sa kanyang karog. Hindi niya mawari kung bakit tinamaan na naman siya nang matinding init ng katawan no'n. Naramdaman niya ang dahan-dahang pagkabuhay ng kanyang kargada.
"Kuya Jin, hanggang saan po ang mga buhok na 'to?" tanong ni Daniel na hinawakan ang makapal niyang karog. Medyo napaigtad siya sa ginawa nito. Tuluyang nagising ang kanyang pagkalalaki lalo na nang maramdaman niyang pinaglaruan na naman ni Daniel ng kamay ang bahaging iyon. Damang-dama niya ang kakaibang kiliti patungo sa kanyang mga bola. "May karugtong pa ba ang mga ito? Hindi ko kasi makita dahil natatakpan na nitong shorts mo," dagdag na katanungan nito.
Tinitigan niya si Daniel ng seryoso. Hindi siya maaaring magkamali. Alam niyang bakla nga ito. Hindi pa siguro nito batid ang totoong pagkatao dahil bata pa pero darating ang panahon na makikilala rin nito ang sarili.
Naiinis siya dahil may bahagi ng utak niyang inuutusan siyang ilabas ang init ng katawan kay Daniel. Sa totoo lang ay gusto na niyang magpalabas no'n. Medyo sumakit na ang kanyang puson at pumipintig na nang husto ang kanyang pagkalalaki sa loob. Pero naisip niyang hindi maaari. Isa iyong malaking pagkakamali.
"Kuya, bakit?"
Para siyang nauntog sa pader nang magtanong si Daniel. Hindi na niya namalayang natulala na pala siya no'n habang nakatitig dito.
Napabuntong-hininga siya kapagkuwa'y ngumiti. "Sige na, Daniel, balik na ako sa trabaho ko ha. Inumin mo na 'yang juice mo ha at ubusin mo ang sandwich," sabi niya.
Hindi na niya hinintay na makapagsalita pa si Daniel. Tumayo siya at walang lingon-likod na lumabas ng bahay. Napahawak siya sa namamakat niyang harapan. Sobrang tigas talaga ng kanyang kargada. Kailangan niyang magpalabas kaya naglakad siya patungo sa kubo.
"Hi, papa..."
Napatingin siya sa kinaroroonan ng boses na iyon. Nakita niya ang kapitbahay na bakla. Minsan na niya itong nakasabay na bumili sa tindahan ni mang Rodel. Nagpakilala ito sa kanya pero hindi naman niya masyadong inintindi lalo na't napansin niyang umuusok sa selos ang ilong ni mang Rodel nang mga sandaling iyon.
Nakalimutan na nga niya ang pangalan nito. Isa itong babaehang bakla. Aminado naman siyang maganda nga ito at para na talagang babae kung pagmasdan. Medyo malaki nga lang ang boses nito. Napakaputi ng baklang ito at napakakinis. Nakasuot lang ito noon ng puting spageti at napakaikling pekpek shorts.
May nabuo sa kanyang isipan at napangiti siya sa baklang iyon na kagat labi pang naglakbay ang mga mata sa kanyang kamachuhan na tanging shorts lang ang suot.
"Lapit ka muna rito, papa Jin," malanding sabi nito.
Nakita niya ang labis na pananabik sa mga mata ng bakla. Nasa bakod lang ito nakapuwesto na yari sa kahoy. May desinyong butas-butas iyon na maganda namang pagmasdan. Hindi muna niya ito pinakinggan. Hinimas niya ng dalawang mga kamay ang namumukol niyang harapan.
Pinatigas niya ang dibdib at pinagalaw ang mga masel doon. Mas lalo namang nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata ng bakla. Ang sunod niyang ginawa ay medyo ibinaba ang waistband ng suot na shorts kaya lumabas ang makapal niyang buhok na konektado sa makapal din niyang karog.
"Shit, Jin... ang hot mo talaga. Lumapit ka na rito please..." nakikiusap nitong sabi. "Gusto kitang chupain. May one thousand ako rito."
Napangiti siya at dahan-dahang lumapit dito.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone