Chapter 4: Chapter 2
***DISCLAIMER: THIS PAGE CONTAINS DOCUMENTS WITH ADULT LANGUAGE AND CONTENT. IT IS NOT SUITABLE FOR ANYONE UNDER THE AGE OF 18 AND MAY NOT BE SUITABLE FOR ALL ADULT READERS. VIEW AT YOUR DISCRETION.***
Marahas na tinulak ni Quitton ang kaniyang kaniig sa ibabaw ng higaan nito. Pinatuwad niya ito dito at walang anu-anong pinasok ang kaniyang kaibigang tirik na tirik sa basang.... ng babae. Wala siyang pakealam kung masaktan ito, ang gusto niya mawala ang kaniyang inis at init na nararamdaman.
He moans as he thrust his... to the girl. "Ugh! F*ck," napapamura ito sa sarap na dumadaloy sa kaniyang katawan. "Ugh, yeah."
Napahawak sa kaniyang kumot ang babae habang tuloy-tuloy ang pagbayo nito sa kaniya. "Ugh! Oh!" she moans. "Yes, Quitton!" kahit masakit ang bawat bayo nito.
Hinawakan ni Quitton ang bewang ng babae at sagad na binabayo ang kaloob-looban ng babae. He's going to cum.
"Argh!" ungol nito na may kasamang hapdi. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kumot.
Quitton is not with himself again. Alam niya, bad mood ito; and by doing this with her, ma-rea-release nito kung ano mang nararamdaman niya. Sanay na siya kay Quitton. She even gave herself to him. At kapag kailangan siya ni Quitton sa ganitong mga bagay, she's willing to give her all for him. Wala naman siyang pakealam sa kahit anong sabihin ng mga tao, dahil mahal niya si Quitton. And she will do everything to let Quitton fall for her.
Mas binilisan ni Quitton ang pagbayo hanggang sa nilabsan na ito. "Oooh," mahaba niyang ungol at hinayaang lumabas sa may likuran ng babae ang kaniyang puting mga anak.
Nanlalambot na dumapa si Quitton sa higaan. Pawis na pawis ito.
Siniliyan ng babae si Quitton. Inangat niya ang kaniyang kamay at akmang pupunasan ang pawis sa noo ng lalake.
"Don't you dare do that!" asik nito at pinaling ang kaniyang ulo sa kabilang gawi.
Animo'y kumirot ang dibdib niya. Humiga na lamang siya sa tabi ng lalaki at kinumutan ang sarili.
~•~•~•
"Hooo," pang-ilang beses na bang buntong hininga 'yon ni Samantha. Kanina pa siya sa waiting area sa condo ni Quitton. Pero, hindi niya pa rin magawang umakyat sa unit nito.
Hindi niya kasi alam kung paano i-a-approach ang lalaki. Iniisip rin niya na baka galit ito sa kaniya dahil dun sa nangyari noong isang araw. Matapos kasi non, hindi na niya muling nakita ang lalaki.
"Ano bang sasabihin ko?" tanong niya sa sarili.
Kanina pa niya pinagiisipan ang sasabihin kay Quitton. May mga salita na siyang kanina pa niyang ine-ensayo, kaso, parang hindi 'yon makakapanghikayat sa lalaki.
Napabuga uli siya ng hangin. Then she remembers.
"Kapag hindi mo alam ang gagawin. At gulong-gulo ka na sa kung anong uunahin mo. Wag mong kalimutan humingi ng tulong sa Diyos. Alam niyo kung bakit? Dahil, siya lang naman ang may kakayanan na tulungan tayo sa panahong gulong-gulo ka! Ask guidance from Him, ani ito ni Gia noong nagkaroon sila ng meeting.
"Oo nga! Kailangan kong humingi ng guidance kay Lord!" She closes her eyes and deep breath. She says a silent prayer.
Nasa harap na ng condo unit ni Quitton si Samantha. She is with her hands clasped habang mabilis na tumitibok ang kaniyang dibdib.
"Here we go," ani niya. Plinantsa muna ng kaniyang kamay ang kaniyang damit.
Then, she knocks.
Walang sumagot. Sabi sa kaniya nung tao sa baba, nandito daw ito at hindi lumabas. Inulit na lamang niya ang pagkatok.
"Quitton?" untag niya kasabay nang pagkatok. "Qui..."
At bumukas ang pinto nito.
Tila, nanigas sa kaniyang kinatatayuan si Samantha nang makita niyang nakabalandra ang dibdib ni Quitton sa kaniyang harapan. Nakasuot pa ito ng roba. Mukhang galing pa ito sa pag-ligo dahil basa pa ang buhok nito.
Quitton raises his eyebrow. Nagtataka ata itong andito siya. "Anong ginagawa mo dito?"
Tyaka lang bumalik sa kaniyang wisyo si Samantha. Nalunok niya ang kaniyang laway at dumiretsong tumingin sa mga mata ng lalaki.
Don't be distracted, Samantha.
"Ahm..." nalunok niya muli ang kaniyang laway. "A-andito ako para sabihin sa'yong itutuloy natin yung sessions natin. Kailangan nating tapusin 'yon para maging maayos ang records mo sa guidance." She breathes. "Gusto ko rin humingi ng pasensya doon sa una nating session. Aaminin kong hindi ko talaga nabasa yung questionnaire. Patawad. Hindi ko sinasadyang masaktan ang feelings mo dahil sa mga tanong na nandon." Tama ba ang sinabi niya?
Katahimikan ay pumagitna sa kanilang dalawa. Animo'y may dumaang anghel. Walang nagsasalita, pero ang kanilang mga mata ay naktitig sa isa't isa.
Si Quitton ang unang bumawi ng tingin at inirapan si Samantha. "Nonsense!" ani nito. Akmang isasara nito ang pinto ngunit mabilis na pinigilan 'yon ni Samantha.
"Quitton, teka lang! Teka lang!"
Binuksan muli ni Quitton ang pinto.
"Para sa'yo din naman 'yon! Tyaka, ayaw mo ba non? Ga-graduate ka sa kolehiyo na malinis na ang mga records mo? Wala ka nang iisipin pa! Hindi ka mahihirapan kapag nagpapirma ka ng clearance mo!"
He crosses his arms, "Magkano ba ang ibinayad sayo ng Tatay ko para maging ganiyan ka ka-agresibo? Huh?"
"A-ano?"
He hisses, "Wag mo nga akong ma-ano-ano diyan. Alam kong, alam mo ang sinasabi ko. Ginagamit ka ng Tatay ko para malaman niya kung anong pina-ga-ga-gagawa ko diba? Para malaman niya kung saan ko ginagastos ang perang binibigay niya? Well, sabihin mo sa Tatay ko! Hindi ko kailangan ng sustento mula sa kaniya! Iniwanan naman ako ng Nanay ko ng pera." Tiningnan nito si Samantha mula ulo hanngang paa. "Sabihin mo sa kaniya, ibigay na lang sa katulad mong nangangailangan!"
Tila, nagpanting ang tenga ni Samantha sa narinig niya mula kay Quitton. Ang kapal ng mukha nito ah! Siya na nga ang tinutulungan, siya pa itong masama ang ugali.
Natiklop nito ang kaniyang kamay. Dahil sa inis, hindi niya na napigilan ang sarili na suntukin si Quitton sa mukha.
"Ouch!" he grunted na natumba sa sahig. Hawak-hawak nito ang kaniyang mukha. "P*t*ng... ano bang problema mo ha?"
Namumula ang pisngi si Samantha at nakakunot ang noo. She is towering him. "Alam mo... ang sama-sama ng ugali mo! Ikaw na nga ang tinutulungan, ikaw pa diyan ang matapang! Hindi ko kailangan ng pera mo Mr. Velasquez!" Animo'y may lumalabas na usok sa ilong nito dahil sa inis sa lalakin. "Alam mo bang tinanggap ko ito, dahil... dahil...alam kong kailangan mo ng tulong galing sa isang kaibigan." Nag-igting ang kaniyang panga. "Ayokong maging kaibigan ka in the first place, pero..." she pauses for a little. "R-ramdam kong kailangan mo," mahina ang pagkakasambit niya pero rinig naman nito.
Tumayo si Quitton hawak parin ang mukha. "Hindi ko kailangan ng kaibigan. Hindi ko kailangan ng kung sino man!"
"Quitton? Who is she?" biglang may sumabat sa likod nito narinig ata sila.
Si Danita! Ang self-proclaimed girlfriend daw ni Quitton – 'yon ang pinagkakalat niya e. Tiningnan siya nito ng masama.
Napayuko si Samantha nang makita ang babae. Nakahubad ito.
Tinuon na lang niya ang sarili sa kaniyang pakay. Dahil sa narinig niya kay Quitton, mas na-himok pa siyang maging mapalapit at maging kaibigan ito. "Hihintayin pa rin kita sa sessions natin. Wag mo akong indian-in." Tumalikod na siya at umalis.
~•~•~•
"Hey, Samantha!" Hindi inaasahan ni Gabrielle na pupunta siya dito. "Napadalaw ka?"
Dito kasi niya naisipang pumunta para makipag-usap dito. Wala siyang ibang alam na pupuntahan, kundi siya na lang. Nakita niya kasing busy si Gia sa kaniyang thesis dahil graduating na ito. Kaya, pumunta na lang siya diretso sa kaniyang discipler na si Gabrielle na kapatid ni Gia.
"Gusto ko lang sana nang makakausap," aniya.
Gabrielle renders a sweet smile. "Pwedeng-pwede ako diyan!" tila excited na sabi nito.
Tumungo sila sa garden ng mga ito. Meron doong pabilog na lamesa na gawa sa kahoy at mga stool tree trunk na nakapalibot dito. Marami ring iba't ibang mga bulaklak sa paligid. Talaga namang refreshing at nakaka-at-peace kung gusto mong mag-muni-muni.
"Ito ang favorite spot ko sa bahay," magiliw na sabi nito. "Dito kasi ako nakakapag-isip ng maayos at nakakapag-meditate kapag may problema o struggles na dumating sa akin."
Tatango-tango lamang si Samantha habang iniikot ang kaniyang mga mata sa magandang hardin.
"Halika, upo tayo!" alok ni Gabrielle.
Umupo sila sa stool tree trunk na naroon.
"So... what brought you here?" nakangiti ito sa kaniya. Nababasa siguro nito sa kaniyang mukha na may problema siya.
Samantha clasped her hands and deep breathes.
"Lalim niyan, ah!" pagbibiro pa ni Gabrielle. Natawa tuloy siya.
Pero, kahit papano nawala ang bigat sa dibdib niya. Nagsimula siyang magkwento. "Meron kasing lalaki sa school namin. E, badboy! Tapos, ako yung inatasan ng aming principal na tulungan siyang magbago, bago ito grumaduate sa college."
"Magandang opportunity 'yon, Samantha!" Ngunit, nakita nito pag-aaalala sa mukha ni Samantha. "What's bothering you?"
"Eh, kasi..." she's uneasy. "Hindi ko alam... papanong gagawin ko sa kaniya! Alam mo 'yon? He's way too different from me. Magkaibang-magkaiba kami. Maganda siguro kung... simpleng bad boy lang siya. Pero kilalang-kilala kasi siya sa school. Yung tatay nga niya ang Head Admin." Nakagat nito ang ibabang labi. "N-natatakot din ako baka... anong sabihin ng mga taong makakakita sa amin. Alam mo na? Bashers and people who might judge. But...something's urging me to help him. I want to help him! Alam kong kailangan niya ng kaibigan. Kahit hindi niya aminin. He badly needed one."
Napangiti si Gabrielle sa kaniyang narinig mula kay Samantha. What a good heart! Hinawakan niya ang kamay nito.
"So be it, Samantha. Help him!"
Para namang madali lang gawin 'yon.
"Hindi mo kailangan tingnan ang kahinaan niya. Hindi mo siya i-ju-judge! Hindi mo siya mamaliitin."
Napakunot ang noo nito.
"Hindi dapat ikaw ang magpapabago sa kaniya. It must be Him!" Tinaas nito ang kaniyang index finger. "Jesus!"
Nagsimulang maunawaan ni Samantha ang nais nitong sabihin.
"Hayaan mong gamitin ka ng Diyos para maging instrumento sa buhay ng lalaking ito. Let him see in your life how Jesus works... Oo, kaibiganin mo siya. Kilalanin mo siya. Maging magkaibigan kayo. But, don't forget na ipakilala mo sa kaniya si Hesus."
Now she's enlightened.
"Dahil kapag nakilala niya si Jesus sa buhay niya, si Jesus na ang bahalang magbago sa kaniya." Mapungay ang mga mata nitong nangungusap kay Samantha. "Wag mong pansinin ang mga bashers. Ang mga tao maraming sasabihin, tama o mali man ang gawin mo. Ang mahalaga, ang ginagawa mo ay tama. At ito ay para sa Panginoon."
Tama! Now, she get's the point!
"But! Be careful, because the devil is working. He is a guy right? Don't be deceived!"
Natawa naman siya sa sinabi nito. Is Gabrielle trying to say na baka mahulog siya sa lalaki? Seryoso na ang usapan e, nagpapatawa pa itong si Gabrielle. "Gusto ko lang na mabago siya, Gabrielle. Love is not going to happen between us." She is assuring.
Napangiti na lang si Gabrielle. "Pray for him, Samantha. It always works!"
Tumango ito and then she closes her eyes.
Minulat ni Samantha ang kaniyang mata matapos niyang magpray. Narito siya sa classroom kung saan ginaganap ang kanilang sessions ni Quitton.
Isang linggo ang lumipas pero ini-indian talaga siya ng lalaki. Hindi ito dumadating sa kanilang pinagusapan.
Hindi naman siya nagmimintis sa pagpapa-alala dito. Naglalagay siya ng sticky notes sa locker nito. Kahit sa table na uupuan nito nilalagyan rin niya. Inabala pa nito ang Principal Amorsolo para makuha ang number ni Quitton at wantusawang pinapadalhan niya ito ng quotes sa Bible. Minsan pa nga, pinuntahan niya ito sa canteen, kasama nito ang mga kaklase niya.
"Meet me at 5pm, Quitton! Wag mo akong indian-in, okay?" Tapos aalis din siya agad! Maririnig pa niya ang kantiyawan ng mga kaibigan nito pero hindi na niya 'yon pinapansin.
Napaigtad si Samantha nang tumunog ang kaniyang alarm. "6pm na!" tukoy nito sa oras. She heavily breathes. "Hindi na naman siya pumunta." Malungkot siya pero, okay lang 'yon! "May bukas pa, Sam! May bukas pa!" Inayos na niya ang kaniyang mga gamit at didiretso na sa library para mag-aral.
Midterm exams na nila next week!
Pinatay ni Samantha ang ilaw sa classroom at lumabas na roon. Pagkasara niya, nagulat siya nang may nabangga siya.
Inangat niya ang kaniyang ulo. Tila, nagliwanag ang kaniyang paningin ng makita niya si... "Quitton?!"
May inangat mula sa kaniyang mga kamay ang lalaki. Sticky notes! Lahat siguro 'yon ng mga pinagdidikit niya sa kaniyang locker at table.
"One month, Ms. Crove! One. Month! And you'll leave me alone!" Tinanggal ni Quitton ang mga sticky notes mula sa kaniyang kamay at pinagdidikit 'yon sa noo ni Samantha. Tapos, iniwan siya nito doon.
Inalis ni Samantha ang mga iyon sa kaniyang noo at binasa ang mga ito. Natuwa siya at hindi mapigilang mapangiti.
"Thank you, Lord!"
— New chapter is coming soon — Write a review
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone