Chapter 7: Chapter 7 - Jealousy Incarnate
Chapter 7
Jealousy Incarnate
Adalyn was still worried of what happened yesterday. Seeing Treyton left inside the restaurant like that eats her conscience a lot.
Sumasakit ang dibdib niya pati na rin ang kanyang ulo sa tuwing naiisip niya ang mga nangyari ng nakaraang araw.
Guilty siya pang-iiwan niya kay Treyton at hindi niya alam kung papaano ito haharapin kapag muli silang nagkita.
Nang inihatid siya ni Tristan sa bahay nila ay ni hindi niya ito kinibo hanggang makababa siya ng kotse nito.
She heard Tristan calling her name noong papasok na siya ng gate ng bahay nila, ngunit hindi niya ito nilingon dumeretso siya papasok ng garden nila because in some part of her heart ay naiinis siya dito, sa mga inasal nito sa harap ni Treyton.
Kahit kaibigan niya ito ay hindi naman tama na bastusin niya nang ganoon ang tao lalo na at wala naman itong masamang intensyon sa pagyaya nito sa kanya na kumain sa labas, dahil ang totoo'y pumayag naman siya na sumama kay Treyton.
She really can't find the exact reason kung bakit ganoon na lamang si Tristan kay Treyton.
Was it because of her accident?. Well maybe! even her, bothered din dahil wala manlang siyang naririnig pang apology galing kay Treyton.
She took a deep breath while these thoughts are circling inside her head.
"Uy! Adalyn... you okay? naka-pause ka ata diyan kumain ka na nang lunch mo oy! may susunod pa tayong class" kabig sa kanya ni Maggie na kaharap niya sa table na kumakain din.
Kasalukuyan silang nananghalian sa University Cafeteria ng nga oras na iyon pero kung saan-saan napupunta at nililipad ang isip niya.
She snapped.
"Yeah I'm okay, hindi lang siguro ako sanay kumain using my left hand" Adalyn replied at ipinapatuloy na ang kanyang pagkain.
"Hmm... is that so? talagang mahirap nga 'yan lalo na't sanay kang kumain using your righy hand tsk tsk tsk" Maggie.
She nodded
"Just tell us... pwede ka naming subuan haha" Cleo said.
Adalyn Chuckled.
Tinignan niya ito ng masama.
"Anong akala mo sakin disabled? duh.. I can manage, its just that naninibago lang ako Cleo... nakakangawit" Adalyn.
"Ako nalang ang subuan mo hihi" ang sabi Maggie kay Cleo at inumwestra ang nakaawang nitong labi sa harap ni Cleo na katabi niya.
Sumama naman ang mukha ni Cleo sa ginawa ni Maggie.
"Ew! itikom mo nga 'yang labi mo nakikita ko pa yung nabubulok mong bagang sa loob ng bunganga mo!" Cleo.
Tumawa si Adalyn sa sinabi ni Cleo.
Hinampas ni Maggie si Cleo sa balikat nito.
"Hayp ka! wala kaya akong nabubulok na bagang ano? FYI BAKA MAS MALINIS PA 'TONG NGIPIN KO KESA SA SINGIT MO LOL!" Maggie exclaimed.
"Weh? bakit nakita mo na ba singit ko? baka maputi pa 'to sa Kili-kili mo lol" Cleo.
At iyon na nga, nag-away na namang tila aso't pusa ang dalawa sa harap ni niya.
"Kayo talagang dalawa di kumukupas 'yong bangayan niyo ano... cute niyo tignan!" komento ni Adalyn habang nakangiti sa dalawa nang makahulugan.
Tumigil naman si Cleo at Maggie at sabay sabi sa isa't-isa
"Eww!" Maggie at Cleo.
Kahit papaano'y naalis sa isip ni Adalyn ang mga alalalahanin niya patungkol sa mga nangyari sa kanila ni Treyton noong nakaraang araw dahil sa dalawang ito na kasama niya.
"Have you heard of Tristan?" Maggie asks Adalyn.
"No.. I haven't heard of him" Adalyn.
"Hmm... nakakapanibago.. hindi ba siya nagtext o nagparamdam sa'yo simula kaninang umaga Cleo?" Maggie asked Cleo.
"Hindi.. baka busy alam mo naman" Cleo.
After a few seconds ay nagkaroon ng komosyon sa loob ng University Cafeteria.
Students are whispering.
The two figures entering the Cafeteria caught Adalyns' attention.
It was Trisha carrying a boquet of roses, nakangiti and as usual blooming na blooming but what is more interesting is kasama nito si Treyton na naglalakad on her right side.
They we're talking to each other as if walang tao na nakakakita sa kanila.
Naririnug pa nga ni Adalyn ang mayuming paghaling-hing ni Trisha.
"O M G! this is big! " Maggie exclaimed.
"That's Treyton and Trisha carrying a boquet of red roses " Cleo.
Adalyn was stunned.
Bumilis ang tibok ng puso ni niya.
She onced again looked at the boquet of red rose na ipinatong ni Trisha sa tabi nito. They sat facing towards each other di kalayuan sa table nina Adalyn.
"Are they dating? wow kung oo..perfect match!" ilan sa mga bulong-bulungan ng mga estudyante na naririnig ni Adalyn sa loob ng University Cafeteria.
Minabuti na lamang niya na huwag na lamang tignan sina Trisha at Treyton.
"Woaah! Parang kahapon lang kasama mo pa si Treyton, Ad ... now she's dating Trisha" Cleo.
"Shhh! shut up... wag mo ngang i-link si Adalyn sa kanilang dalawa besides Treyton did that because we all knew that he is responsible for Adalyns' accident and nothing more" saway ni Maggie kay Cleo.
"You okay?" tanong ni Maggie kay Adalyn.
"Why ask me that Mag? haha of course I'm fine, there is nothing wrong.. and besides you're right he's responsible for my accident that is why he did that, yesterday sinamahan niya ako sa therapy but nothing there is no meaning behind that I guess.. and add the fact that we're not even friends hmm.." tugon ni Adalyn kay Maggie while trying to pull off a good glowing expression in her face.
"Alright, if that is the case... anyway did he offered you an apology? for the accident?" Maggie.
Adalyn ate the last slice of apple in her plate.
Umiling siya kay Maggie.
"Really? hindi pa siya nagso-sorry sa'yo even though alam niyang siya ang dahilan ng pagk-aksidente mo?! He's a jerk!" Maggie bitterly uttered.
"I see nothing wrong having a date with Adalyn... and most especially you are just her friend thus I don't need your permission or consent to do it, so back off dude!" these lines kept on replaying on her mind again.
Pumikit siya nang mariin para iwaglit sa kanyang isipan ang mga sinabing iyon ni Treyton sa kanya noong nakaraang araw, something inside of her is hurting.
That is crazy. Oo, after having several encounters with Treyton her admiration to that guy gradually turned into something.
She was trying to hold back. Really trying to hold back.
"I don't have to force him.. aksidente naman ang lahat nang nangyari" dagdag ni Adalyn.
"Pero kahit na Ad, he has to say sorry atleast you know" Maggie.
"I know... but then again hindi naman kailangan na mag-plead ako ng apology galing sa kanya" tugon ni Adalyn kay Maggie.
"Show some Justice friend! that's not right...maraming nagsasabi sa cheerleading squad that Treyton must do something atleast to ease them kase dahil sa kanya baka hindi ka na makasama next month sa competition"
Hindi niya mapigilan ang sarili na tumingin sa dereksyon nina Trisha, hindi naman inaasahan ni Adalyn na nakatingin din pala sa dereksyon niya si Treyton.
Their gaze met.
She was electrified by the way Treyton look at her kaya naman binawi agad ni Adalyn ang kanyang tingin at ibinalik kay Maggie na kasalukuyang naglilitanya parin habang kumakain ito.
"Treyton are you okay?" dinig ni Adalyn na tanong ni Trisha kay Treyton.
"Huh? uh yes!" tugon ni Treyton at umiwas na nang tingin.
"Excuse me.. punta muna ako ng comfort room" paalam ni Adalyn kina Maggie at Cleo.
She really need to breath. Pumasok siya sa comfort room at humarap sa salamin sa loob nito.
Mabuti na lamang at walang ibang tao doon sa mga oras na iyon, bukas ang lahat ng cubicle.
She looked at her self.
Kapagkuwa'y natawa na lamang siya sa nakita niyang repleksyon ng kanyang sarili sa harap ng salamin.
"Snap it Adalyn! are you jealous?you don't have to..and must not ever!" sa isip niya.
Binuksan niya ang gripo at isinahod ang kaliwang palad sa tubig at inihilamos iyon sa kanyang mukha para siya ay mahimasmasan.
Hindi niya mapigilang matawa sa sakanyang sarili lalo na noong bumalik sa isip niya ang klase ng tingin ni Treyton sa kanya a while ago.
"Hay naku naman Adalyn.. you should stop dreaming of Treyton" She said out of the blue habang pinupunasan ng panyo ang kanyang pisngi.
Nagulat siya nang may biglang pumasok sa loob ng ladies comfort room.
It's Trisha.
She's worried baka narinig nito ang huli niyang sinabi.
Humarap din ito sa salamin nagbukas ng gripo at naghugas ng kamay.
"Oh! Adalyn right?" Trisha exclaimed while looking at her through the mirror.
"Uh yes" Adalyn replied with a smile.
"Hmm.. I hope you're okay does it still hurt?" Trisha asks reffering to her injured arms.
"Uh oo maayos naman na.. I just need to attend several therapy session for more weeks to fully recover" Adalyn.
She's trying to examine Trisha's face at sa tingin naman niya'y hindi nito narinig ang huli niyang sinabi kanina bago ito pumasok sa ladies comfort room.
" That's good though! I told Treyton to accompany you for your therapy.. at first ayaw pa nga niya eh pero pinilit ko siya kase alam kong siya ang responsible sa accident mo.. you know para manlang makabawi siya sa'yo.. I hope its okay with you? Adalyn.." Trisha.
Adalyn panted. Kung gayon si Trisha ang nag-utos kay Treyton na samahan siya nito sa kanyang Therapy? Is it not because of Treytons' willingness? Iyon kase buong ang akala niya, but she was wrong.
"DREAM ON ADALYN!" sigaw ng konsensya ni Adalyn.
"Ganoon ba? Thank you for doing so.. malaking tulong din naman sakin ang pagsama niya" Adalyn.
Humarap na sakanya si Trisha.
"By the way next week... you will have to attend the Band Rehearsals na... as the University Student Council Vice President I have to ensure that you will start to blend in with the band na okay? dahil may upcoming event/contest silang sasalihan via National Television.. this is your first exposure as co-vocalist ng Everyoung so I bid you Goodluck Adalyn! break a leg! hehe" Trisha.
Ngumiti na lamang si Adalyn dito.
Hindi niya alam kung papaano magre-react.
"Thanks for telling me" Adalyn.
"Its fine... I'll go head first bye!" Trisha.
"Bye!" Adalyn.
Napapikit ng mariin si Adalyn. Tinampal-tampal niya ang kanyang sarili habang inaayos ang kanyang damit.
"Next time! Don't let your mind speak through your mouth Adalyn" pagalit ni Adalyn sa kanyang sarili.
Sakto namang pagkalabas niya ng comfort room ay nagkakagulo na naman ang mga estudyante sa loob ng Cafeteria.
Kanya-kanyang kuha ng picture ang mga ito at tila ba kinikilig pa sa kanilang nakikita.
Nagtaka si Adalyn dahil nakikita naman niya sina Trisha at Treyton na nag-uusap lang sa table nila. When he looked at Cleo and Maggies' table ay alam na niya kung bakit nagkakagulo ang mga estudyanteng sa loob ng University Cafeteria.
It is because of Tristan.
Nakatayo ito sa table nila. He was wearing a soft colored lavender loose long sleeves, white pants and shoes, nakalugay pa ang buhok nito ng kulay ash green.
Kung minsan niya nang nakita si Park Jin Young ng GOT7 ay ganoon na ganoon ang outfit nito ngayon.
Adalyn chuckled. Ano na naman kayang gimik ang mayroon sa kaibigan niyang ito.
Bigla ay nakalimutan niya ang pagtatampo dito sa inasal nito sa kanila ni Treyton kahapon.
"Tristan? what happened to you " Adalyn said with amuzement in her voice.
"Hi Adalyn" Tristan said using his sweet baritone accent sabay hawi sa buhok nito na tinatakpan ang kanyang kaliwang mata at ngumiti.
"Woaaahhh...oppa!" ani ng mga estudyante na nakatingin kay Tristan.
Kinawayan pa niya ang mga ito sabay porma ng finger heart gamit ang daliri niya.
Nagtilian ang mga estudyanteng babae sa ginawa ni Tristan.
Adalyn chuckled.
Hindi naman kase maipagkakaila, na kuhang-kuha nga nito ang korean vibes na patok na patok ngayon sa mga millenials, sa suot pa lamang nito at kulay ng buhok idagdag mo pa ang make-up na suot nito sa kanyang mukha.
"Pfftt... anong ganap ba't ka nakaganyan?" natatawang tanong ni Adalyn kay Tristan.
Maging sina Maggie at Cleo ay di maitago ang pagtawa.
"Wala lang , eh napagtripan akong gawing korean wannabe figure ng mga kaklase ko sa economics class namin eh, we're studying korean economy that is why ...Do I look okay?haha" tanong ni Tristan sa kanya.
"You look okay... but weird at the same time!" Adalyn.
Nag-pout pa ito sa sinabi niya.
Naupo na silang pareho sa table with Maggie and Cleo.
"Cool dude! achieve na achieve mo ang get-up mo ngayon ah? look a like mo si Park Jin Young" Cleo.
Pomosing naman si Tristan with matching pagkagat sa labi.
"HAHAHAHA!" Maggie.
"Itigil mo na nga 'yan Tris... tumitindig balahibo ko sa'yo lol" Adalyn.
"Kill joy naman neto oh.. minsan na nga lang tayo makapag get-up ng ganito ey tignan mo nagkakagulo yung mga estudyante dito sa cefeteria pagpasok ko hehe" pagmamalaki pa nito.
"Nagkakagulo sila kase akala nila may baliw na nakapasok sa Campus ... at ikaw yon haha" Maggie.
Hinila ni Tristan ang kaunting hibla ng buhok ni Maggie.
"Aray ko! peste! We're done having lunch.. may klase ka pa ba?" tanong ni Maggie kay Tristan.
"Hmmm... wala na, can I go with you guys?" Tristan.
"Pwede naman... sa audio visual room naman ang class namin eh pwede kang maki-sit doon" Maggie.
"Oo, as long as hindi ka manggugulo don" Adalyn.
"Yes! pramis I will behave!" Tristan.
"Are you sure di ka na magpapalit or mag-aayos manlang? baka kase pagalitan ka ng proffessor namin.. ash green pa naman din ang kulay ng buhok mo haha" Maggie.
"Nope, I brought some hoddie to cover my hair temporary hair color lang naman ito... ah sandali I brought some thing.." ani ni Tristan, kinuha nito ang kanyang bag at may kinuha sa loob nito.
Pagkalabas ng kamay nito sa kanyang bag ay mahawak na itong red rose..
"Sa'yo nalang to... peace offering ko hehe" ani ni Tristan sabay abot ng red rose kay Adalyn.
"Pfft....dami mong alam dude made of plastic naman ata 'yan kung magbibigay ka sana yung totoo bulaklak naman" Cleo.
Tinanggap naman iyon ni Adalyn. Mahilig kase talaga siyang bigyan ng regalo ni Tristan, kahit kung ano-ano na lang nagugulat na lang bigla si Adalyn may inaabot na ito sa kanya.
"Shhh.. props ko 'yan kanina sayang naman kung itatapon ko di ba! ako pa bumili niyan!" Tristan.
Adalyn chuckled.
"Anyway thanks... peace offering for?" Adalyn.
"For acting strange the other day... I know I was rude.." Tristan.
Adalyn smiled at Tristan.
"Hmmm... something is fishy huh" Maggie.
"Wala namang masama magbigay ng bulaklak as peace offering, ikaw nga eh binigyan din ni Cleo ng stuff toy eh" ang sabi Tristan kay Maggie.
Binatukan nito si Tristan.
"Hmmpp!! birthday gift yun tanga!" Maggie.
Bigla namang naubo si Cleo na kasalukuyang umiinom ng juice nito.
Adalyn looked at Maggie while smiling. Alam na iyon ng kaibigan niya kapag ginagawa niya iyon.
"What?! Birthday gift nga iyon Ad ni Cleo ...di ba Cleo?" Maggie.
Hindi ito sumagot kay Maggie. Kapagkuway ngumisi lamang ito.
"Peste ka talaga! ba't di ka sumasagot diyan? eh birthday gift mo yon sakin di ba!" Maggie exclaimed to Cleo.
Kapwa tumawa na lamang sina Adalyn at Tristan.
Sinapat-sipat ni Adalyn ang binigay sa kanya ni Tristan na red rose.
"Maganda ba?" Tristan asks.
"Oo... souvenir itatago ko" tugon ni Adalyn tsaka ngumiti.
Biglang nalipat ang tingin ni Adalyn noong makarinig siya ng tunong ng malakas na paghampas sa lamesa na galing sa dereksyon nina Treyton at Trisha.
Nakatayo si Treyton at tila ba iritable ang mukha nito.
"Treyton what's wrong?" Trisha.
Nagsimulang mapuno ng bulong-bulungan ng mga estudyante ang loob ng University Cafeteria.
Napaigtad bigla si Adalyn ng biglang tumingin si Treyton sa kanya.
"Why?" sa isip ni Adalyn.
"Anong meron?" Maggie also asks.
"Don't know" Cleo.
"Tsss..." Tristan tsaka umiling.
Umalis si Treyton sa table nila ni Trisha.
"Trey.. saan ka pupunta?" Trisha.
Adalyn remained stunned habang pinapanuod si Treyton na papalapit sa sa table nila.
Sa kanya specifically.
And that's when the moment she realized na nakahawak na sa kamay niya si Treyton.
Pinatayo siya nito at hinila paalis sa table nila.
"HEY! ANO SA TINGIN MO ANG GINAGAWA MO AH?!" Tristan.
Ngunit hindi na nahabol ni Tristan silang dalawa ni Treyton.
"Treyton wait! dahan-dahan lang yung balikat ko.. it isn't okay yet" Adalyn complained but still Treyton is determined to bring her somewhere without any word.
At iyon ang bagay na hindi niya maintindihan. Lalong humihigpit ang hawak ni Treyton sa kanyang braso.
.
.
.
.
.
.
.
.
Itutuloy...
[Update every Saturday and Sunday]
Follow me on Wattpad: Frustrated_Angel18
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone