Chapter 63: Chapter 31.5
Chapter 31.5:
Abby's POV:
As we walk through the doorway of Hasegawa General Store, a wonderful variety of merchandise are all spread out there before our eyes.
As Rigel said earlier on our way here, "The exterior of the store has seen better days, but don't let appearances hold you back from checking out this historic Hana landmark for a bit of shopping in Maui. Just as Paul Weston sang, this 100-year-old-plus fourth generation family run business really does have a wonderful variety of merchandise." And he is indeed right about it.
Their eclectic mix of merchandise includes groceries, snacks, shirts, hats, postcards, sunscreen, wine and spirits, souvenirs, doorknobs, fishing rods, books, wall art, cutting boards, bags, balls and more! With such a variety, it's definitely some of the more interesting shopping in Maui! If ever you'll be needing some cash, their atm machine will come in handy too. Luckily, I brought my atm card with me.
Gaya ng sabi ni Rigel ay kaunti pa lang ang mga tao nang makarating kami sa shop dahil maaga pa. Mabuti na lang ay maaga niya akong inaya kaya hindi ako masyadong mahihirapan sa pagpili ng mga bibilhin.
Habang namimili kami ay nag-aala kuya Kim ulit si Rigel, nagbibigay siya ng kaunting kaalaman about sa shop.
"Keep an eye out for "Uniquely Hana" tags on the merchandise, these are items that you won't find anywhere outside Hana, Maui, so if you like it, be sure to snap it up before you leave. Also, worth a look are their custom printed t-shirts with designs that are only found here at Hasegawa's." He said as we walk in one of the aisle of the shop.
"Copy!" Sagot ko. "Ah wait lang Rigel, could you please hold this for me?" Inabot ko sa kaniya ang basket na dala ko saka tinignan ang cute na keychain na nasa pinakababa ng shelf.
"H-Hey Rigel, yung anak niyo ba ni Steph..." Mahinang sabi ko habang nasa keychain pa rin ang tingin.
"Ha? What is it? Hindi ko masyadong narinig." Ano ba 'yan ang bingi.
Hindi ko alam kung tatanungin ko ba ito o ano, but now is not the time to be coward. I have to do this, tutal wala naman na yung bitterness na nararamdaman ko sa kanila ni Steph.
Bumuntong hininga ako, "Yung anak niyo ni Steph, babae ba o lalaki?"
Ilang segundo na ang nakalipas pero hindi pa rin siya sumasagot.
"Hoy--" He cut me off.
"He's a boy."
"Oh I see."
"Why?"
"Well, there's a lot of cute stuffs here. I might buy some for him, well if that's okay for you."
"Why?"
"Ano'ng why? Wala lang, bakit masama bang bilhan siya ng regalo? Tsaka mapera ako ngayon eh." Kailangan ko munang kalimutan ang salitang pagtitipid kapag sa mga ganitong pagkakataon dahil minsan lang itong mangyari, kaya susulitin ko na.
"Oh okay, ikaw lang. Do what you want." Matabang na sabi nito. Ayaw ba niyang bigyan ko ang anak niya ng regalo?
"Parang ayaw mo naman." Tumayo ako saka siya tinarayan habang naka-crossed arms.
"I didn't say that."
"Eh ba't ang tabang ng sagot mo?"
"Edi lagyan mo ng asukal para tumamis-- OUCH!"
"Umayos ka Rigel! Nakuu, 'wag mo akong sisimulan at baka hindi kita matansya." Nakakagigil siya, ang galing niya kasi. Ang galing niyang mamilosopo.
"But you don't have to do that! May plano ka bang putulan ako ng ulo? Sabihin mo lang at ako na mismo ang kukuha ng itak para sa'yo, para minsanan ang sakit. Hindi yung inuunti-unti mo." He pouted. Che! Feeling cute naman 'tong lokong 'to. "Look Abby, as I have said, do what you want. Hindi matabang ang pagkakasabi ko, nagkakataka lang ako at bigla ka atang naging generous." Ngumisi ito.
Bago ko pa siya mabatukan ulit ay umilag na ito at daling tumakbo papuntang kabilang aisle. Tsk, eksena talaga.
So lalaki pala ang anak nila ni Steph.
Napangiti ako, then he must be so cute.
~
"Oh ano Abby, may bibilhin ka pa ba? Just take your time, siguro ay kakasya pa naman dito sa dala kong dalawang basket. Marami pa namang space, gusto mo ba kuha pa ako ng isang basket para maging apat na dala natin, tig-dalawa tayo gano'n. Don't be shy, it's not heavy at all, so buy all you want--"
"Pwede ba Rigel, nagfofocus ako dito. Kaya huwag kang talak ng talak. Tsaka tigil-tigilan mo ako sa mga sarcasm mo ha, remember, ikaw ang nag-aya sa akin dito kaya panagutan mo." Inirapan ko siya. Kanina pa kasi siya daldal ng daldal, hindi tuloy ako makapag-focus sa pamimili, idagdag pa ang medyo maraming tao na kasabay namin namimili.
Mula 6:30 hanggang 10:30 ng gabi lang ang duration ng night market kaya kailangan kong magmadali dahil mag-aaas dyis na. Yes, tatlong oras na kaming namimili. I mean, ako lang pala dahil kanina pa tapos mamili si Rigel.
Sa totoo lang ay naaawa na ako sa kaniya dahil kanina pa niya buhat ang basket na punong-puno ng mga pinamili namin. 'Yon nga lang ay 90% ng mga pinamili namin ay sa akin. Syempre, I wouldn't like to miss this chance to buy everything I want dahil hindi ko alam kung kailan ulit ako magkakaroon ng leave sa trabaho na gaya nito.
"Then could you please make it a little more faster? Medyo nangangalay na kasi ako." Nakangiwi pero nakangiti na sabi ni Rigel. Aba, kahit ako ay mangangawit if ever na ako ang nagbubuhat ng dalawa. Itong isang dala ko nga ay medyo nangangawit na ako, idagdag pa ang ilang oras na palakad-lakad dito sa shop.
Buong katawan ko ay nangangawit na, pero hindi ako puwedeng sumuko. Kailangan kong masiguradong lahat ng gusto kong pasalubungan ay mabibigyan ko.
Halos lahat ng gusto kong bigyan ay napilian ko na, medyo nahihirapan lang akong pumili para sa mga pamangkin ko.
Ngayon ko na nararamdaman ang pressure ng pagiging isang tita. Lalo na't baby pa ang mga pamangkin ko, I need to careful on choosing the right pasalubong for them ng hindi ako malintikan sa magagaling nilang mga tatay.
As of now ay tatlo na ang pamangkin ko sa mga pinsang kong si Kuya Rexie at Kuya Jonathan. Dalawang taon na ang kambal nila kuya Rexie at ate Jesica, samantalang isang taon pa lang ang anak ni kuya Jonathan at ate Jelyn. At syempre, gusto ko ay special rin ang maibibigay ko sa anak ni Rigel.
Kung kaya'y hindi ako puwedeng pumalya sa pagpili ng pasalubong. Gusto ko ay magustuhan nila at the same time ay safe nilang magagamit ang ibibigay ko.
"Ano ba kasi'ng hanap mo? Baka matulungan kita."
"Well, para sa mga pamangkin ko. As their beloved tita, it's my responsibility to give them the best. Kailangan kong bumawi dahil hindi ko na sila masyadong nabibigyan ng regalo nitong mga nakaraang buwan."
"You seem to be the galante na mahilig iispoil ang mga pamangkin type of tita huh."
"Ano'ng mahilig mang-spoil? Hindi ko sila iniispoil, they just deserve the best from their pretty tita." Halos masuka ako dahil sa sinabi kong papuri sa sarili ko, yuck!
"Really huh." He smirked. "Well then, I suggest you to pick something that won't choke them."
"I know right, kaya nga nahihirapan ako sa pagpili."
"Pa'nong hindi ka mahihirapan eh hindi naman 'to baby and kid section, nasa kabilang aisle ang mga pwede mong bilhin para sa kanila."
"What? May baby and kid section dito? Bakit hindi mo sinabi sa aking agad?" Agad akong napatayo at nagtungo sa kabilang aisle, tama nga siya, may baby and kid section dito.
"Hindi ka nagtatanong. Besides, hindi ko alam na namimili ka pala para sa mga pamangkin mo."
"Eh hindi ka din kasi nagtatanong, kaya ba't ko sasabihin?"
"Hindi ka nagsasabi, kaya bakit ako magtatanong?"
"Aish! Whatever!" Tinalikuran ko siya tsaka sinimulan ulit mamili ng ibibigay ko sa mga pamangkin ko.
But he has a point, hindi ako nagsasabi kung ano ang hanap ko kaya pa'no niya malalaman? Pero siyempre, kahit mali ako ay hindi ako papatalo sa kaniya haha.
Dito ko po kinuha ang mga infos na mababasa niyo dito sa chapter na 'to about sa Hasegawa General store na dinagdagan ko lamang ng kaunting inahinasyon.
Credits to the Rightful owner of this article below:
https://www.paradise-found-in-maui.com/hasegawa-general-store.html
CREATORS' THOUGHTS 
kylnxxx
kylnxxx Your gift is the motivation for my creation. Give me more motivation!
Creation is hard, cheer me up! VOTE for me!
I tagged this book, come and support me with a thumbs up!
Like it ? Add to library!
Have some idea about my story? Comment it and let me know.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone