"What do you mean by that?" I asked without answering his question. I felt nervous but I don't want to let myself off guard. I don't know what he's up to.
"Tapatin mo nga ako Chloe Rosencrantz, who really the hell are you?" he asked but I didn't respond.
Ano ba ang napasok sa kokote niya at bigla siyang nagtanong ng ganyan?
He's acting strange. Is he someone I know from the past? I hope not. He's someone I can't easily forget with his scary gaze.
"Where did you learned that fighting skills of yours?" Natigilan ako.
Pinagdududahan na ni Flame ang katauhan ko so I think he knew something about the real me. How could I answer such question that even myself don't know the answer!
"Anong rason mo bakit ka pumasok sa eskwelahang 'to?" Tanong ulit ni Flame habang unti-unting siyang papalapit sa kinatatayuan ko.
"Ano ang pakay mo sa paaralan na 'to?" he added.
"W-wala akong alam. I'm also a victim here. Can't you see? Wala akong masasagot sa tanong mo dahil pati ako ay litong-lito rin sa nangyayari." I honestly stated but he just dangerously smirked.
I feel hurt that he really didn't believe in me. I thought we're okay but I am wrong. He is really a bastard!
"Fine" kalmado ngunit malamig na wika ni Flame. Nagtungo siya sa pintuan kaya mabilis ko siyang iniwasan at paatras na bumalik malapit sa clinic bed. Parang natanggalan naman ako ng tinik sa dibdib ng buksan niya ang pintuan at tumangkang lumabas.
Aalis na sana siya ngunit bigla na lamang siyang napahinto.
"Do you think you can fool me?" he said while smiling and suddenly face me with a gun in hand.
Nagulat ako sa paglabas ng baril ni Flame at mabilis ako napaatras hanggang bumangga ako sa mesa.
"What do you think you are doing?!" Sigaw ko kay Flame ngunit di na siya nag-atubiling barilin ang vase na nasa kaliwa ko.
Kasing lakas ng putok ng baril ang tibok ng puso ko sa kaba.
I'm dead. I'm really dead.
I closed my eyes and gasped. I don't remember how to breathe properly anymore.
Nanginginig ang buong katawan ko sa takot. I felt my eyes going to burst in tears.
I can't imagine he could do something so scary when he's mad.
I didn't feel the pain but I could feel my warm blood flowing through my arms. Doon ko na napansin na nadaplisan pala ako sa ginawa niyang pagbaril.
I opened my eyes with my trembling lips. Nakatutok parin ang baril ni Flame sa akin.
Any moment, my life will be lost without knowing. I am currently standing in front of a monster right now and I really hate seeing him like that.
"Tell me the truth at once!" He shouted again. Napapikit ulit ako sa takot at di ko na mapigilang di maiyak sa kaba.
"Sabing di ko nga alam! Mahirap bang intindihin 'yon?!" Lakas loob kong sigaw pabalik sa kanya.
"Bullshit!"
Bigla namang may inilibas sa bulsa si Flame na ikinagulat ko.
My necklace.
"Ba't nasa sa'yo 'yan?" I asked pero bigla na lamang nagsink-in sa utak ko na naiwan pala ang kwintas ko kanina sa restroom.
"Where did you get this nacklace?" He asked again.
"My father gave it to me, so give it back!" I shouted. It's an important thing to me.
"You're lying."
He's really something. It's just pointless to answer him. He doesn't bother to believe every words I say.
What's with him? As if he knew something about the necklace.
"If you don't believe me then just get lost. Give me back my necklace and stop pointing your gun at me."
Lakas loob kong hinarap si Flame at tinangkang bawiin ang kwintas ko ngunit mabilis siyang napaatras at inangat pataas ang hawak na kwintas.
Sh*t
"I will not give it back, unless you'll tell me the truth." He still looked at me with his cold gaze.
"Huwag mo ng ituloy 'yang binabalak mo." he added while staring at my arms hiding on my back.
I see. So sharp. He could easily sensed that I am planning something.
Bakit ko pa ba papatagalin 'to kung sa huli ay di niya ako paniniwalaan?
"Okay, I already knew that you could easily dodge this."
Inilabas ko ang isang basag na piraso ng Vase na nabasag sa pagbaril kanina at pinagmasdan ito, di ko namalayan na nahiwa ko ang sarili kong palad.
My eyes getting blurred. This feeling again. I can't control myself by stabbing my own palm.
Kailangan kong bumalik sa katinuan. Mas iidiniin ko pa ang matulis na bagay sa palad ko para di ako mawalan ng kontrol sa sarili.
Bumabalik na naman ang mga bulong sa loob ng isip ko. Ito ang nangyayari sa akin pag nakikita ko ang sarili kong dugo. Nawawala ako sa sarili at gusto kong pumatay.
'Pumatay ka.... yun lang ang paraan para mawala iyang takot at lungkot na nararamdaman mo'
'Pumatay ka.... yun lang ang paraan para mawala iyang takot at lungkot na nararamdaman mo'
'Pumatay ka.... yun lang ang paraan para mawala iyang takot at lungkot na nararamdaman mo'
'Pumatay ka.... yun lang ang paraan para mawala iyang takot at lungkot na nararamdaman mo'
Paulit-ulit na sambit sa loob ko.
This is not the real me!
'This is the real you. Don't just keep pretending being ignorant. You're still a merciless murderer...'
'di mo maiitatago sa sarili mo, Chloe, dahil nasisiyahan kang nakikitang pumapatak ang sarili mong dugo, sa kulay at init nito, di makakailang. YOU DESIRE BLOOD.'
"That is not true... that is not true!" I keep shouting.
Nabigla naman si Flame sa nangyayari sa akin.
I need to calm myself. If I'm not strong enough, I'll just end my own life!
"Stop it!" Bigla ako nagising sa sigaw ni Flame habang pinipigilan niya ang kamay ko na hiwain ang sarili kong pulso.
Umiyak ako habang kaharap siya. Nagulat naman siya sa nakita.
"Kasalanan mo 'to. Ang sakit ng kamay ko pero di ito makukumpara sa sakit na nararamdaman sa puso ko. Di kita mapapatawad."
Umiiyak ako habang tinatakpan ko ng kaliwang braso ang mga mata ko. Inilabas ko na ang sakit na nararamdaman ko simula ng pumasok ako sa lugar na 'to.
I could feel his arms wrapping around me. Mabilis niyang inagaw ang matulis na glass na hawak ko. Mabilis ko naman siyang tinulak.
"I hate you."
Napaatras naman siya sa sinabi ko. He just smile but a sad one.
"You still did't change. You still hate me." He murmured something that I didn't clearly heard.
"What?"
"Just forget everything." Malamig niyang wika at agad na tumalikod.
"If you want your necklace back, FIND ME."
After what happened, he left me many questions.