Chapter 14: Buhay: Bago at sa Panahon ng COVID-19 by: Yeoja1Babae2Girl3 and Nailil26

Masaya sa eskwelahan, hinihintay ang pagtatapos ng klase, ang mga nagtatrabaho masayang pumapasok sa opisina, ang iba ay naghahanap buhay para malamnan ang sikmura ngunit isang araw di inaasahang nagdeklara ang Pangulo ng Enhanced Community Quarantine, una ay isang linggong lamang na walang pasok sa eskwelahan, sununod kasama na buong Luzon pati mga,naghahanap buhay Nuong unang linggo masaya sa wakas walang pasok. Ngunit naextend ito, habang tumatagal parang nakakadama kami ng lungkot, pagkabagot at hirap sapagkat iniisip mo kung ano at kung anong kakainin mo, o may kakainin ka pa ba bukas; sapagkat di namin alam kung anong mangyayari sa kinabukasan o sa mga susunod na araw. Buti na lang at di kami pinababayan ng Diyos na magutom ni madapuan nito bagamat minsa'y lumalabas kami upang bumili ng paninda o pangangailangan, gabi-gabi kaming nagdarasal para matuldukan na itong crisis na ating nararanasan at naniniwala kaming matutuldukan din ito balang araw.