Chapter 43: Anniversary Gift
CHAPTER 42
-=Atilla's POV=-
"Yes, I know that, but we already made our decision...... are you saying that I'm a liar?! Excuse me but we just weigh our options and it's just too bad that we found a better deal, so if you'll excuse me I have a lot more things to do, good day to you." hindi ko na hinintay na muli pa itong makasagot at agad nang tinapos ang tawag na iyon, ang dami ko pang kailangan gawin nang araw na iyon at wala akong panahon para makinig sa reklamo nang iba.
"Sour loser much?" narinig kong sinabi ni Vanessa na nasa loob pala nang opisina ko, nang magsimula kasi akong magtrabaho sa kumpanya ni Henry ay isa na ito sa pinakanaging close ko dahil matapos ang kunwariang misyon namin ni Nicole ay bumalik na din ito sa Pilipinas at mabuti na nga lang at kahit paano ay naging close ko si Vanessa, siya kasi ang nagturo sa amin ni Nicole noong unang beses namin sa company.
"You got it right Van, I can't believe that they are taking it too personal, I mean it's just business." naiiling kong sinabi dito habang sandaling pumikit para pakalmahin ko ang damdamin ko.
"No one can deny, that you did a great job after you handle this company, I mean it's already big when you got in, but because of your leadership it grow to be one of the biggest company in Australia." humahanga nitong sinabi na nagpangiti sa akin.
Halos dalawang taon na din pala simula nang pumasok ako sa kumpanya ni Henry dahil na din sa ginawa nitong fake mission at sa totoo lang noong una ginawa ko lang ito para makalimutan ko ang isang tao ngunit ngayon ay talaga naman naeenjoy ko na ang mamuno.
I'm the not same naive, weak and innocent Atilla anymore. I am actually the new CEO of Cervantes Heavy Industries, hindi lang ako basta basta nilagay sa posisyon na iyon ni Henry dahil pinakita ko talaga sa lahat ang kakayahan ko para mamuno kaya nga tuluyan nang pinamahala na sa akin ni Henry ang kumpanyang ito sa Australia na hindi naman talaga totoong nalulugi.
Two years have passed at madami nang nabago, sometimes it made me wonder kung hindi sana ako umalis nang Pilipinas at pinilit ko pa din ang sarili ko ay...... ngunit agad ko iyong sinawata dahil there is no good in thinking about the past, kung hindi ako umalis ay nanatili pa din akong mahina hindi katulad ngayon na isa na akong independent na babae at hindi na lang nila maaring sabihin na kapatid lang ako ni Henry Cervantes dahil napatunayan kong hindi lang apelyido ang pareho kami ni Henry kung hindi kung paano kami naging successful sa business world, well at least dito sa Australia, I tried to stay away for any business that includes Asian countries dahil na din sa takot na baka mahanap ako ni Ram.
Thinking about Ram is not that painpul anymore but I admit there is this certain kind of ache in my heart na hindi nawala sa lumipas na dalawang taon.
Isang ngiti ang nanilay sa mga labi ko nang biglang tumunog ang phone ko at nakita ko ang tumatawag.
"Hi gorgeous." mas lumapad ata ang ngiti ko nang marinig ko ang baritonong boses ni Ang sa kabilang linya.
"Hi bolero." natatawa naman na sagot ko dito sabay muwestra kay Vanessa na makakabalik na ito sa sarili nitong puwesto.
Isang marahang tawa ang sinukli nito sa akin sa sinabi ko. "Alam mo naman na nagsasabi lang ako nang totoo, you are the most gorgeous lady that I have ever met." panunudyo na naman nito sa akin." bigla nitong pagseseryoso.
"Sabi mo eh ba't ka nga pala napatawag?" pagbabago ko nang topic na sandali nitong tinawanan, hindi kasi ako ang klase nang taong kumportable na makarinig nang compliment.
"I just want to invite my girlfriend for lunch, kahit naman siguro ikaw ang CEO ng company ay puwede ka namang sumabay sa isang hamak na COO mo hindi ba?" bumalik na naman ang panunudyo sa boses nito.
"Of course magkikita na lang ba tayo?" tanong ko ngunit napatigil ako nang may marinig akong malakas na tunog sa labas mismo ng opisina ko kaya sandali kong nilayo ang cellphone sa tenga ko at naglakad.
Hindi ko maiwasang hindi matouch nang bumungad sa akin ang guwapong mukha ni Ang with his guitar, and then he started singing with his soothing voice.
it's her hair and her eyes today
that just simply take me away
and the feeling that i'm falling further in love
makes me shiver but in a good way
all the times i have sat and stared
as she thoughtfully thumbs through her hair
and she purses her lips, bats her eyes as she plays,
with me sitting there slack-jawed and nothing to say
coz i love her with all that i am
and my voice shakes along with my hands
coz she's all that I see and she's all that I need
and i'm out of my league once again
it's a masterful melody when she calls out my name to me
as the world spins around her she laughs, rolls her eyes
and i feel like i'm falling but it's no surprise
coz i love her with all that i am
and my voice shakes along with my hands
cause it's frightening to be swimming in this strange sea
but i'd rather be here than on land
yes she's all that i see and she's all that i need
and i'm out of my league once again
it's her hair and her eyes today
that just simply take me away
and the feeling that i'm falling further in love
makes me shiver but in a good way
all the times i have sat and stared
as she thoughtfully thumbs through her hair
and she purses her lips, bats her eyes as she plays,
with me sitting there slack-jawed and nothing to say
coz i love her with all that i am
and my voice shakes along with my hands
cause it's frightening to be swimming in this strange sea
but i'd rather be here than on land
yes she's all that i see and she's all that i need
and i'm out of my league once again
At matapos kumanta ay kinuha na nito ang bulaklak na inabot ni Vanessa dito at nakangiti itong lumapit sa akin.
"Happy anniversary." sinabi nito sabay halik sa labi ko na sandali kong tinugon.
"Happy anniversary too Ang, thank you for coming in to my life." puno nang sinseridad kong sinabi dito dahil isa ito sa mga rason kung bakit ko nagawang makapagmove on at maging successful, he help me in every step of the way na walang hinihingi na kapalit, kaya naman maluwag sa dibdib ko nang sagutin ko ito at maging magnobyo kami, ang bilis nang panahon isang taon na pala kami ni Ang, matiyaga itong nanligaw nang isang taon bago ko ito sinagot at ngayon nga ay ang anibersayo nang pagiging magnobyo namin.
Sabay na kaming lumabas nang building at dumiretso sa isang malapit na Japanese Restaurant just fifteen minutes away from our office, we just had lunch dahil pareho kaming may trabaho ang relasyon kasi namin ay iyong tipo na hindi clingy, kapag may trabaho ay uunahin na muna namin ang trabaho tuwing weekend lang kami madalas nakakapag enjoy.
"May gagawin ka ba mamayang gabi?" naisipan kong itanong dito habang pabalik na kami sa opisina habang nagdadrive ito nang kotse.
"Uhmmm wala naman bakit?" nagtataka nitong tanong na sandaling tumingin sa akin nang magred light ang traffice light.
"Wala lang natanong ko lang naman." nakangiti kong sinabi at kita ko ang pagtaas nang dalawang kilay nito na para bang nahahalata nitong may binabalak ako.
Naging mabilis ang takbo nang oras nang araw na iyon dahil na din sa dami nang mga ginagawa sa opisina, kahit kasi ako ang CEO ay mas gusto ko pa din hands on sa maraming mga bagay at nang makita kong five pm na ay minabuti ko nang tapusin na lang iyon kinabukasan para sa planong binabalak ko sa anniversary namin ni Ang, alam ko naman na wala talaga kaming plano ngayong araw na ito dahil napagdesisyunan namin na sa Sabado na icelebrate ang okasyon ay minabuti kong sopresahin ito mamayang gabi.
Pagkarating sa condo unit ko ay agad kong tinimpla ang init nang bathtub sa banyo sa kuwarto ko pouring some aroma oil in the water at sandaling kumain nang light meal bago bumalik sa kuwarto at hinubad ang lahat ng suot ko at matapos non ay binabad ko ang pagot kong katawan sa maligamgam na tubig and I felt like in cloud nine.
Isang taon na kami ni Ang ngunit kahit kailan ay hindi pa kami nagkaroon nang intimate moment nang binata, na pinagpapasalamat ko dahil ayokong ipilit ang isang bagay na baka pagsisihan ko lalo na't hindi pa ako handa and Ang being the gentleman that he is didn't force me to have sex with me, the only intimate moment that we had is just sa passionate kissing ngunit hanggang doon lang iyon, but tonight is going to be different dahil handa na akong ibigay ang sarili ko dito nang buong buo nang walang inhibisyon.
I stayed in the bathtub for almost an hour at matapos non ay tumayo na ako at agad sinuot ang bathrobe na nasa gilid lang.
"What to wear, what to wear." bulong ko habang kagat kagat ang kanang hintuturo and then I saw a plastic bag na nasa pinakagilid nang aparador ko, at nang buksan ko iyon ay nakita ko ang isang Victoria Secret lingerie na binili ni Nicole nang unang beses ako nitong puntahan. It's a lavender seethrough nightgown na tanging tinatakpan lamang ang mga private part sandali akong nag-isip kung tama bang ito ang suotin ko sa unang gabi namin ni Ang ngunit agad ko iyong binura sa isip ko lalo na't nagdecide na akong ibibigay ko ang buong buo ako without inhibition.
Around eight na nang matapos akong mag-ayos at nang masigurado kong maayos na ang itsura ko sa salamin ay agad akong lumabas nang bahay at sumakay sa naghihintay kong kotse.
Mga thirty minutes ang ginugol ko sa pagdadrive bago makarating sa tinitirhan ni Ang na sa wakas ay alam ko na kung nasaan.
Isang malalim na buntung hininga ang lumabas sa bibig ko nang makarating na ako sa bahay ni Ang.
"This is it Atilla no backing out this time." pilit kong pinapalakas ang loob ko habang naglalakad palapit sa pinto nang tinutuluyan ni Ang, maingat kong binuksan ang pinto nang unit nito gamit ang susing binigay nito sa akin, kailangan kong mag-ingat dahil gusto ko talagang masupresa si Ang, nang masiguradong nailock ko na ang pinto ay agad kong hinubad ang coat na suot suot ko reaveling the sexy Victoria Secret Lingerie na nakuha ko sa aparador sa kuwarto ko.
"You can do this Atilla." sa loob loob ko habang naglalakad palapit sa nakasaradong pinto nang kuwarto ni Ang, pinili kong huwag buksan ang ilaw nang kuwarto para mas kapani paniwala ang gagawin ko.
"Ang...." banayad kong bulong sa dilim, trying to stay focus, dahan dahan kong ginapang ang kamay ko sa kama kung saan natutulog ang binata ngunit laking pagtataka ko nang hindi ko makapa ang katawan ni Ang.
Agad akong tumayo at dumiretso sa likod nang pintuan kung saan naroon ang switch ng ilaw, sandali akong nasilaw sa biglang liwanag ngunit ilang sandali lang ay nasanay na ang mga mata ko sa liwanag at doon ko lang napagtanto na wala pala si Ang sa kama nito na labis kong pinagtataka dahil alam kong maaga naman umuwi ito.
"{Where could he possibly be?" sa loob loob and right on que biglang tumunog ang cellphone ko na nasa bulsa nang coat ko na iniwan ko sa sala, agad akong bumalik doon at nakita ko ang pangalan nito.
"Hello Ang? Nasaan ka?" bungad ko dito.
"Sorry Atilla, papunta ako ngayon sa airport may emergency lang kasi akong kailangan asikasuhin tungkol sa kapatid ko." sagot nito.
"Is he ok?" nag-aalalang tanong ko dito, hindi ko pa nakita ang kapatid nito sa tagal nang pagkakakilala namin ni Ang dahil nakabase ang kapatid nito sa US, Anthony Rodriguez is Ang's half brother kapatid nito ito sa ina dahil nang mamatay ang Daddy ni Ang ay isang taon lang ay muling nagpakasal ang Mommy nito sa iba at ngayon nga ay isang kilalang businessman sa US si Anthony Rodriguez.
"He is ok... for now wait until I get my hands on him." seryoso nitong sinabi pero kilala ko naman si Ang na hindi masasaktan ang kapatid nito dahil kahit magkaiba sila nang ama ay malapit ito sa nakakabatang kapatid, twenty eight na kasi si Ang samantalang si Anthony ay bente anyos kaedad ko lang din.
Hindi na din ito nagtagal makipag-usap sa akin dahil sasakay na daw ito nang eroplano kaya naman napaupo na lang ako sa lazy boy na nasa sala nito. For some reason hindi disappointment ang nararamdaman ko kung hindi relief marahil ay hindi pa talaga ako handa na ibigay ang sarili ko sa iba kahit na nga ba alam kong mahal ko na si Ang.
"Mahal mo na nga ba talaga siya o baka naman naoobliga ka lang na suklian ang damdamin niya dahil sa naging mga tulong niya sayo?" tanong nang kabilang bahagi nang isipan ko.
Agad kong binura sa isip ko ang bagay na iyon dahil alam kong mahal ko si Ang, I feel at ease kapag kasama ko ang binata na para bang walang maaring masamang mangyari, na para bang hindi ko kailangan mag effort kapag kasama ko ang binata.
Naputol ang anumang iniisip ko nang muling tumunog ang phone ko at sa pag-aakalang si Ang iyon ay hindi ko na tinignan kung sino ang tumatawag.
"Miss me already?" nakangiti kong sagot sa kabilang linya.
"Atilla, si Ellaine ito kailangan mong umuwi ngayon." nagulat na lang ako nang marinig ko ang boses nang asawa ni Henry na si Ellaine at agad sumibol ang pag-aalala sa dibdib ko sa naririnig kong pag-aalala sa boses nito.
"Bakit anong nangyari?" kinakahaban kong tanong dito ngunit mas lalo akong kinabahan nang marinig ko ang pag-iyak nito sa kabilang linya.
"Ellaine! What happened? Nasaan si Henry?" I'm starting to panic already nang hindi pa din ito sumagot.
"Sorry Atilla, Henry had an accident and we need you here." sandali ko pa ito kinausap bago nagmamadaling dinial ang number ni Vanessa.
"Vanessa I want you to contact the heads of the deparment and tell them that I need to fly to the Philippines." sinabi ko dito habang nagmamaneho pabalik sa sarili kong unit para maghanda nang mga gamit ko at kuhanin ang passport ko.
"Hang in there older brother." naiiyak kong bulong habang sakay sakay nang taxi na maghahatid sa akin sa airport patungo nang Pilipinas.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone