Chapter 3: Chapter 1.
Earl
ヘ(^_^)ヘ
Are you sure about this, Earl?" Tiningnan ko siya saka nginitian.
"yep" me popping the 'p' sound
"But, how many days you'll be gone?" Raye asked habang nakaupo sa kama ko.
"hmm. A weeks or a month I think" sagot ko sa kanya na nakangiti pa rin
"What? Do you hear yourself? Mawawala ka ng isang buwan just to find an inspiration? Paano kung hindi mo mahanap ang inspirasyong sinasabi mo?" tinawanan ko lang siya sa naging reaksyon niya.
"then, I'll extend another month just to find it" direktang sagot ko, pumasok ako sa bathroom para kunin ang mga kailangan ko roon.
"Ugh! Fine. Just do what you want to do at bilang bestfriend mo susuportahan kita" nginitian ko siya at inilapag muna ang dala kong kagamitang panligo.
"awe- what a supportive bestfriend. Don't worry ilalagay ko ang pangalan mo sa dedication ng libro ko. See? I'm the best bestfriend in the whole world, too" sabi ko sa kanya. She laughed.
"ayy maganda 'yan, I'm looking forward to it"
Tiningnan ko si Raye na kasalukuyang nilalaro ang damit ko. Napangiti na lang ako sa inasta niya. Naalala ko noong una ko siyang nakilala high school pa lang kami sa entrance ng school, freshman days napakatahimik niya at parang ayaw niyang pumasok nun. Dahil sa na curious ako sa kanya at nakuha niya ako sa colorful pins niya sa buhok ay nilapitan ko siya at tinanong kung may plano pa ba siyang pumasok o kung may hinihintay ba siya. At first, hesitant pa siyang sumama sa akin kaya naman in-assure ko sa kanya na no harm ako. Sa di inaasahang pagkakataon, magkaklase pala making dalawa. She's quite. Hindi gaano nakikipaghalubilo, ni hindi na nga niya ako pinapansin eh. Napansin niya lang ako ulit when she read my 'confidential' notebook na ako lang ang may alam kung anong laman nun. After niyang mabasa ang nasa loob nun, kinakausap at pinapansin na niya ako. She even praised me na ikina- boost ng confidence ko. Summer nun, nasa isang coffee shop ako para hintayin siya dahil magpapatulong daw siya ng project niya sa English. Ilang minuto dumating na ito na basa pa ang buhok. Tinawanan ko siya habang inilapag niya ang mga nagkalat niyang gamit. Nagpaalam siya na mag c-cr daw ito kaya tumango ako. Habang nasa loob siya ng cr, ang di niya alam ay may nalaman ako tungkol sa kanya. Kaya siguro nagkasundo kami dahil pareho kaming nagsusulat. Hanggang ngayon, hindi niya alam na alam ko na writer siya.
Nginitian ko si Raye saka nilapitan siya.
"Don't be sad may chat at skype naman diba? Atsaka, go with Allan to the prom, you know na siya lang ang pinagkakatiwalaan ko to go with you, diba? after all he's our bestfriend"
Tumango lang ito sa sinabi ko. Binalikan ko ang mga gamit ko saka naman natigilan ako sa sinabi niya.
"I'm dying" Napailing ako sa sinabi niya.
"hindi mo ako mapipigilan" Sagot ko.
"cancer" Pagpapatuloy niya. Tiningnan ko siyang natatawa saka sinabing
"you're very attentive in every words I say pag shine-share ko sa'yo ang mga plots ko ha" Seryosong mukha ang nakita ko sa kanya.
"stage three" Hindi ako kumibo at nakatitig lang ako sa mga mata niya
"are you serious?" Tanong ko. Hindi siya kumibo at nakayuko lang ito. Nilapitan ko siya at hinawakan ang balikat niya. Ramdam Kong nanginginig siya.
"Raye-"
"hahahahahahhaha! Kung nakita mo lang ang mukha mo, bestfriend! Hahahahhaa!"
Napatanga ako sa inakto niya and I realized she pranked me.
"haish! You got me there ha!" Tumayo ako at bumalik sa pwesto ko. Panay naman ang tawa niya .
"you should've seen your face! Priceless!" Tawa pa rin siya ng tawa, kulang na lang gumulong siya sa kama, eh.
"he-he!" tumahimik ka na lang jan at tulungan mo na lang akong mag impake"
"hahaha! Oo na!" Tinulungan naman niya akong mag impake. Nang naisarado ko na ang maleta.
"Raye, don't die" Seryosong sabi ko.
"Oa mo naman. I was just kidding earlier"
"I know"
----
After naming magkwentuhan ni Raye ay hinatid ko siya sa bahay nila at pumunta ako sa bahay ng isa ko pang matalik na kaibigan na si Allan.
"Hey, buddy! Anong ginagawa mo rito?" Bungad niya pagkabukas niya ng pinto.
"can we talk?" Sabi ko.
"sure, pasok ka. What do you want to drink? Water, juice or beer? Free to choose, wala sila mama ngayon at si Daisy din. walang istorbo"
"tss..dami mong sinabi, beer na lang para masarap" Sabi ko.
"a minute" Tumango lang ako at pumasok sa loob.
Umupo ako sa sofa at nakatuon ang mata ko sa isang picture frame na naka display sa wall nila. Tumayo ako at tiningnan iyon. Kuha iyon nung JS prom namin way back high school. Naka peace sign pa kaming dalawa ni Allan at si Raye naman naka crossed arms pa.
"here's the beer, bud. Okay! Anong sadya mo at napadpad ka sa bahay ko?"
"I was looking at the picture at naalala ko lang yung gabi nung prom"
"alin dun? nung nahuli natin si Crimson na nagtago ng pagkain sa bag niya? O di naman kaya yung time na umutot ka?" Bigla naman itong tumawa.
"baliw di nga kasi ako yung umutot nun, it was Daryl" tinawanan lang ba naman ako ng mokong. aakmang itatapon ko sa kanya yung bote pero pinigilan ko ang sarili ko at tumawa na lang
"baliw ka talaga, lan"
"eh ano ba kasi yung naalala mo?"
"naalala mo nung pinagkasunduan natin noong gabi ng prom?" nakita kong napatigil siya.
"alin dun? marami tayong pinagkasunduan no"
"yung tungkol kay Raye" he stiffened. Umayos siya ng upo.
"what change? The last time I checked, hindi na natin pwede ungkatin iyon"
"hmm. Pero pwede namang pag-usapan ulit diba?"
".."
"we promised each other pag magkakagusto tayo sa isang tao sasabihin natin?"
"hmm"
"at kapag isa sa atin nagkagusto kay Raye, ang isa sa atin magpaparaya, diba?"
Napatingin siya sa akin.
"m-may gusto ka s-sa k-kanya?"
"Gusto ko si Raye, Allan" I saw his eyes moved from left to right and settled at mine again.
"C-congrats buddy. Sa wakas mutual na ang feelings niyong dala-"
"pero alam kong mas mahal mo siya" napatigil siya
"-wa huh?"
"mahal mo siya"
"ano?"
"alam ko noon pa, Allan na ikaw ang mystery guy ni Raye. Ayaw mo lang ipaalam sa kanya dahil natatakot ka na baka maging mailap siya sa'yo"
"p-paanong?"
"Nakalimutan mo na ba? I'm your bestfriend. Kahit na di mo sabihin sa akin nakikita ko naman sa mga mata mo" he half smiled.
"I'm sorry, bud kung tinago ko sa'yo ano ba naman ang laban ko sa'yo, mahal ko siya eh ikaw naman ang gutso niya tapos gusto mo pa siya"
"gusto ko si Raye bilang kapatid lang, allan. I do not see her as my woman, siguro noong high school tayo naiisip ko iyon but not anymore"
Isang minutong naging tahimik sa pagitan naming dalawa.
"So what do you want me to do?"
"Be with her. If you really love her then make a move. At sisimulan mo iyan sa pagiging partner niya sa prom" wala siyang ibang sinabi kundi tango lang. Inilapag ko ang boteng hawak ko saka tumayo.
"Paano?" Biglang tanong niya.
"Hmm?"
"Hindi ko alam kung paano ko siya mapapasakin" napangiti ako sa sinabi niya. Umiling ako at kinuha ang sapatos ko saka sinuot iyon. Nasa sofa pa rin siya at naghihintay sa kasagutan ko.
"Earl"
"Why are you asking me?" Tanong ko sa kanya.
"Dahil alam Kong alam mo kung paano, you're a writer after all" I smiled saka tumayo at nag inat.
"Earl"
"Lan, baka nakakalimutan mo kaya ipaparemind ko lang sa'yo. Writer ka rin tulad ko. Successful pa nga diba? Oo nga pala, aalis nga pala ako. See you sa pagbalik ko".
At tuluyan na nga akong umalis sa tirahan niya.
---
The next day,
"make an unrealistic but realistic story" sulat ko sa mini notebook ko. How can I write an unrealistic but realistic story?
"Mr?"
"tsaka saan naman ako makakahanap ng inspiration?"
"ahm. Excuse me?"
"hmm. Where to go first? Sa isang province? Mag mount apo kaya ako? Hot springs? Ugh! I don't know"
"kuyaaaa?" Nagulat naman ako nang may nagsalita sa gilid ng tenga ko kaya mabilis kong tiningnan ang salarin.
"holy shit. You startled me"
"kanina pa po kasi ako rito baka gusto niyo pong makinig sa akin?"
" ahm, sorry. I was busy-"
"yeah, busy talking to your self" and she smirk.
"did you just show your smirk at me?"
"I guess so, gusto mo ulitin ko po?' Aakmang uulitin na niya sana nang sinamaan ko siya ng tingin.
"tss."
"paupo po ha?"
"go on" Tumango ako.
"hmm"
Hindi ko na lang pinansin ang babae sa harapan kong kumakain ng spaghetti.
"Ang sarap ng sauce" Sabi niya.
"Jollibee kasi 'yan kaya masarap" Sagot ko.
"I know right.. and their burgers too! kapag nasa isang lugar ako nagbabakasyon I'll make sure na may Jollibee iyon kasi naman hindi makokompleto ang linggo ko if hindi ako nakakain sa kanilang yummy burger, jolly spaghetti and don't foget the super duper yummy fries yung large ha and oh, oh, the mix in sundaes and the mango pie! Yaaaah!"
"lahat na lang minention mo except the chicken" I told her straightforward. Ibinaba niya ang kanyang tinidor at napatingin sa labas ng Jollibee kung saan makikita ang mga taong naglalakad.
"that's the problem. I so love Jollibee but I can't eat their chicken joy"
"Why is that?" I asked her, nang napatingin siya sa akin, napangiti ako. Gusto kong tumawa but I stop myself from bursting to laugh.
"tumawa ka lang, 'wag mong pigilan baka umutot ka niyan" umubo ako ng mahina saka tiningnan ulit siya. Kinuha ko ang tissue sa tray ko at binigay ko sa kanya.
"huh?" tinuro ko 'yung labi niya at agad naman niyang kinuha iyon at pinunasan ang labi niya.
"thanks kuya"
"pasalamat ka naaliw ako sa kakadaldal mo kung hindi kanina pa kita pinaalis sa table ko . ang ingay mo kasi eh"
"peace na nga po diba? Ulitin pa eh"
"tss."
Hindi na siya nag komento pa dahil ipinagpatuloy niya ang pagkain niya habang ako nag-iisip pa rin.
"kuya? Anong ginagawa mo?"
"brainstorming" Tipid kong sagot.
"huh?" bigla niyang kinuha ang isang papel mula sa kamay ko kaya napatingin ako.
"hey! Hindi maganda 'yan ha, give it back to me right this instant"
"hmm. This sucks"
"what?" na offend ako bigla.
"what did you say?" Ulit Kong tanong.
"the lines. The plots. The title. It sucks" Diretso niyang sabi.
"excuse me?"
"so you're a writer?" She said.
"give it back" I ordered. Ang ayoko sa lahat may nag co-comment sa gawa ko.
"no. I am 101% sure na if ever na ipapasa mo ito sa isang publishing company hindi ito tatanggapin"
Now. Curious na ako.
"ano bang alam mo ha?" I asked. She just gave me a big smile.
" dahil alam ko kung anong kulang sa kwento mo" I raised my eyebrows.
"and that is?"
"Connection between the characters and readers and of course inspiration" She yelled the last word kaya napatingin ako sa gilid nang napatingin sa gawi naming 'yung crew ng jollibee.
"Am I that bad?" I asked her.
"Yeah super bad" She said apologetically .
"tss. Akin na nga 'yan" grabe naman 'to ang straightforward.
"nope. I'll throw this one. Come on! Stand up sumama ka sa akin"
"at sino ka para sundin ko?" she hissed.
"I will be your inspiration... for now" At nag wink pa siya sa akin.
"you're kidding right?"
"do you think I am? Come on! Tara!"
Wait. Should I follow her or just sit down and brainstorm?
Well , I chose the former than the latter. Just greaaat!
— New chapter is coming soon — Write a review
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone