Download App
12.5% EXO UNIVERSITY: GANGSTERS SCHOOL / Chapter 3: Chapter 3: Meet Mr. Arrogant

Chapter 3: Chapter 3: Meet Mr. Arrogant

'ROOM 101'

I stared at the paper that I've been holding and then look at the room in front of me. I took a deep sigh before I placed the back of my palm on the door and knock.

The door opened then a mid-30's age woman appeared, wearing a genuine smile. "Yes?" She asked.

I cleared my throat before I composed a sentence. "I'm Jessica Smith, the new student in this school. Is this the class 4-1?"

"Oh!" Inayos ng babae ang eyeglasses nito. I check her out then I noticed her name on the I.D she's wearing.

Miss Carmina Cantiga. Adviser.

"So you are the new student? I've been waiting for you all the time. Here, come inside." She said happily as she guide me inside.

Sumunod ako sa kanya. Napansin kong maingay at magulo ang mga estudyante niya. May naghaharutan. May nagdadaldalan. Tsaka lang sila huminto nang makita nila ang kanilang adviser sa harap.

"Okay, class. You have a new classmate, she's a new student coming from High University. Please be nice to her." Sinenyasan ako nito at iginiya sa harap niya para magpakilala.

I roamed my eyes to my new classmates as I spoke in a cold monotone voice. "I'm Jessica Smith. 17. Nothing special.."

Tinanguan ko si Miss Cantiga at tsaka naghanap ng bakanteng upuan. Nang may mahanap akong upuan sa bandang likod ay doon ako nagtungo.

Inilapag ko ang mga gamit ko roon. Sa peripheral vision ko ay napansin kong nakatingin sa akin ang mga kaklase ko, bagay na lubos kong ikinataka.

Napatingin ako sa kanila kaya naman ay ibinawi nila ang tingin nila sa akin at umiling.

What was that?

Ipinakibit-balikat ko na lang iyon. Yumuko ako sa desk ko nang makaramdam ako ng antok. Wala akong balak makinig sa mga lessons na itinuturo ng teacher sa harap dahil alam ko naman iyon. Napapikit ako at naramdaman kong nilalamon na ako ng antok.

"Hey, miss!" Naramdaman kong may kumakalabit sa ulo ko. Hindi ko pinansin iyon at itinuloy ko ang pagtulog.

Tss. Istorbo!

Nagulat na lang ako nang gumalaw ang upuan ko. Awtomatiko akong napaangat ng ulo upang tingnan ang nangyayari kahit na inaantok pa ang diwa ko.

Bumungad sa akin harapan ang isang lalaking nakahalukipkip. Kapansin-pansin ang hikaw nito sa kaliwang tenga at ang puting buhok nitong nakaayos ang pagkaka-style. Makapal ang kilay nito na nagbuhol dahil sa ipinapakitang pagkainis. Matangos ang ilong at perpekto ang pagkakaukit ng magkabilang panga nito. Maputi. Mapungay ang kanyang kulay brown na mga mata na bagay sa mahaba nitong pilikmata. In short, he looks so fucking gorgeous and handsome.

Napabalik ako sa huwisyo nang magsalita ito. "Are you done checking me out?" May ngising kumawala sa mga labi nito.

I blinked. "What?!" Napanganga ako sa sinabi nito.

Napailing siya at mahinang tumawa. "I see that you are one of my admirers. Sorry but you are not my type."

Agad na nag-init ang ulo ko sa sinabi nito. Too arrogant! Iniisip niya bang kaya ako nakatingin sa kanya kasi naguguwapuhan ako sa kanya? Ang galing mag-assume ng lalaking ito. Great.

Tumayo ako mula sa upuan ko. Inangat ko ang ulo ko sa kanya para maharap siya doon ko napansing mas matangkad pala siya kaysa sa akin.

Humalukipkip ako. "Sorry for breaking your illusions, mister. You are not my type too. Don't assume too much, nakakamatay."

Mas lalong lumaki ang ngisi ng lalaki. Lalong nag-init ang ulo ko. "Why I can sense the disappointment on your voice, Miss?" May tonong pang-aasar iyon.

Huminga ako ng malalim. Kalma lang, Jessica. Huwag mong patulan ang jerk na ito.

Napailing ako habang kinakalma ang sarili. Bumalik ako sa pagkakaupo at hindi ko pinansin ang aroganteng lalaking nasa harapan ko.

Hinintay kong umalis sa aking harapan ang lalaki ngunit lumipas ang isang minuto ay hindi pa rin ito kumikilos sa kinatatayuan niya. Nag-angat ako ng tingin at tinaasan ko siya ng kilay.

"What? Bakit hindi ka pa umaalis sa harapan ko?" Mataray na tanong ko sa kanya.

Ipinatong ng lalaki ang kanyang mga matitipunong bisig sa aking desk. Tinitigan niya ako ng mariin kaya naman nakaramdam ako ng pagkailang at napalunok ng laway.

What the hell is he doing?

"Ang kapal ng mukha mo, Miss. Matapos mo akong pagpantasiyahan ay papalayasin mo ako bigla? Tsk, kakaiba ka." Napailing ito at muling ngumisi.

Doon na ako nawalan ng pagtitimpi. Ayoko talaga sa mga mayayabang na katulad niya.

"WHAT? ANG KAPAL-KAPAL TALAGA NG MUKHA MONG LALAKI KA! BAKIT? SINO KA BA SA AKALA MO?!" Medyo napataas ang boses ko kaya nasa amin na ang atensyon ng mga kaklase ko.

The guy flashed an evil grin on his lips. He leaned closer to me and I couldn't help myself but to stare at his eyes.

In a baritone voice, the jerk spoked. "I'm Kris Wu, the one who owns the seat that you're been sitting.." May halong pagmamayabang ang boses nito.

WHAT A BASTARD. Tsaka anong pakialam ko sa upuan niya?

"So?" Nakataas na kilay na tanong ko rito.

Umugong ang bulungan sa mga nakarinig ng sinabi ko. I mentally rolled my eyes then look fiercely at the guy who was looking at me, furious and irritated. Oh? Galit na siya niyan?

Pero maya-maya ay bumalik ang ngisi nito sa nakakairita niyang mukha. Itinaas din niya ang kilay niya habang pinagmamasdan ako.

"I know that you don't know me yet..." He chuckled and put his both hands on his pocket. "And I see that you are newbie in this school but can you please leave that chair to me? That's my seat.." He said smiling.

Grrr! Nakakagigil talaga ang kayabangan ng lalaking ito!

I immediately lose my cool. I stand up from my seat then faced him. Minsanan lang ako magsalita kaya pagbibigyan ko ang sarili ko.

"Excuse me, mister. Wala ang pangalan mo sa upuan na ito kaya paano mo nasasabi na sa iyo ito?" Mabuti na lang at recess namin ngayon kaya libre ang magsigawan kami.

"I have.." Itinuro niya ang likod ng upuan at nabasa ko roon ang katagang 'GUWAPO ANG NAKAUPO RITO'.

Napahalakhak ako sa nabasa. Ang kaninang ngisi niya ay napalitan ng pagtataka.

"What are you laughing at?" He asked.

Hawak-hawak ko ang tiyan ko tsaka nagsalita. "Guwapo?! Really? Eh, sa itsura mo palang parang jeje ka na e. Pwe! Nakakasuka." I lied kahit na ang totoo ay guwapo talaga ang loko.

If I need to lie just to teach him a lesson, I would lie.

Dumilim ang mukha nito. Nainsulto yata sa sinabi ko. Humakbang ito palapit sa akin kaya napatigil ako sa pagtawa. Hinigit niya ako patungo sa kanya kaya nanlaki ang mga mata ko.

"W-what are you doing?" Mautal-utal pa ako ng tanungin ko siya.

It's my first time to get hold by a man this close and the worst is our face are only one inch apart! What the hell?! Ano bang nasa isip ng lalaking ito at basta na lang nanghihila?!

"I'm letting you to memorize my face. Take a look on every inch of my face, my eyes, my, eyebrows, my jaw, and my nose. Then let see if I am an ugly to your eyes."

I can smell his hot and fragrance breath. We are only one inch away and it's only one wrong move to be our lips to meet.

I can feel the awkwardness in me. I tried to loosen by his grip but he grip me tightly, never wanting me to get far away from him.

I don't want to look at his handsome face. Naramdaman ko ang pag-iinit ng pisngi ko dahil sa sobrang closeness namin.

Why do I suddenly feel like this?! Nasaan na ang pagiging matapang ko? Why I am now hesitating to look at him now?!

"Look at my face.." He whispered. His order are so very very tempting. Why?

I gulped then slowly look at his face. I saw the seriousness on his menacing but beautiful eyes. Shit. Hindi ko kayang makipagtitigan sa mga mata niya. Masyadong nakakatakot. Nakakakaba kapag seryoso siya.

It took a seconds before I look away. I can handle his attitude but I can't handle his face. He was the most drop dead gorgeous man that I've ever seen! Wait? Did I just say gorgeous?!

"Why are you suddenly look away? Am I that ugly?" I can sense in his voice that he was teasing me.

I rolled my eyes at him. "Ang pangit mo talaga kaya puwede bang pakawalan mo na ako?" I lied again.

Tumaas ang sulok ng mga labi nito tsaka ako binitawan. Inirapan ko ito at pinagpag ang aking mga kamay. Napailing ito.

"Now, I know.." Aniya ngunit hindi mawala-wala ang kanyang mga ngiti sa labi.

Anong alam niya?! Na ang pangit niya? Tsk. Buti naman at nabawasan na iyong kayabangan niya.

Pumamulsa ito at nakangiting tiningnan ako. "How much do you love that seat? Mukhang ayaw mo talagang ibigay sakin.."

I hissed and then crossed my arms. "Everyone has a freedom here to choose what seat does they want.."

Tsk. Masyado na akong nagsasayang ng laway para sa pakikipag-usap sa napaka-aroganteng lalaking ito.

"But don't forget that everything that you want to own have a payment.." Aba! Ayaw pang magpatalo ng lintik! Gusto niya talagang magkaroon ng debate no'?!

"What payment?" Sumusukong tanong ko. Hindi ako pumasok sa school na ito para makipagtalo sa mga lalaking ubod ng yabang at wagas kung mag-assume.

"This.." Then he crushed his soft lips against mine.

I don't know how to react on his sudden move. I suddenly frozed in my seat. Shock was very evident to my wide eyes. It's my first time to be kissed by a man! I've been kissed by someone who I didn't even know!

His kiss was gentle. Sweet and intoxicating. I can't even think straight. His kiss was putting all of my senses down. What the heck?!

I snapped back to reality when I heard everyone was yelling on what they saw. I don't know where do I get the strength to push him away and then I punch his jaw immediately making the crowd to be silence.

Pulang-pula na ang pisngi ko sa kahihiyan. Kita ko ring namaga ang panga niya at sinapo niya ito ngayon. Ibinaling niya ang tingin sa akin at ngumisi. Hindi ko alam na ganyan pa rin ang magiging reaksiyon niya matapos ko siyang suntukin. I expected him to become mad or get irritated.

"I didn't know that you have a sweet lips, baby.." He said making my blood boils.

"BASTARD!" Dinuro ko pa siya sabay kuha ng mga gamit ko tsaka umalis na sa room na iyon bago pa magdilim ang paningin ko.

Ugh! That man! He was the most arrogant guy that I've ever met and he's getting into my nerves.


Chapter 4: Chapter 4: Warnings

I SKIPPED my afternoon class on my first day. I'm getting pissed to think na magiging kaklase ko 'yung buwisit na mayabang na iyon. And he was stole my first kiss just for the payment of seating on his seat.

Hindi ko akalaing may mga ganoong estudyante pala dito sa university na ito. Sabagay, bakit pa ba ako magugulat? May mga gangsters nga dito e, kaya hindi mawawala 'yung mga mayayabang.

Unang araw ko palang bad vibes agad 'yung bubungad sa akin. Nagsimula sa mga jejeng lalaki na puro angas lang ang alam hanggang sa mapunta doon sa nakakairitang lalaking iyon na sobrang yabang!

"Alam mo ba iyong balita?"

Rinig ko ang bulungan ng dalawang babaeng estudyante sa kabilang side ko. Sumimsim ako ng juice na inorder ko pa dito sa cafeteria.

"Ang alin?"

"May bagong salta dito tapos nakipagbugbugan sa mga miyembro ng Dark Rebels. Ang angas niya, grabe! Napabagsak niya 'yung lider nila!"

"Oh? Talaga? Buti naman at naturuan sila ng mga leksyon, kung makaasta kasi sila parang isa sila sa mga elites gang groups dito e pipitsugin lang naman sila."

"Sinabi mo pa. At ito pa may tsimis pa ako.."

I shooked my head then I continue to eat my favorite french fries. I don't want to waste my time in listening to their gossips and rumors. All I want to do is to eat my lunch then proceed to my original goal, to seek for an investigation for my bestfriend's death. Muntik ko ng makalimutan dahil sa mga nangyari ngayong araw.

Kahit na masama ang loob ko kay Tiffany, hindi ko pa rin siyang kayang tiisin. She's still my bestfriend and I know there is the reason behind that.

And now, I have one suspect in my mind. Yuri Kwon. I am not sure if she was responsible for her death but I'm sure that she knows what happen to her lalo pa't magkaparehas sila ng gang na sinalihan.

Who knows na siya pala ang killer? Who knows na hindi pala siya?

Madaming mga agam-agam ang tumatakbo sa isipan ko ngayon.

If Tiffany joined a gang, maybe that the gang are connected to her death. Madami na kasi akong nababalitaang mga tao na namamatay dahil sa pagsali sa mga gang na iyon so possible na maaring mangyari iyon.

But what if wala pala silang kaugnayan? And the one who was responsible is her enemy? O baka may nakaalitan siya sa university na ito.

I need to seek for answers and someone who may help me to answer my questions. But who?

"Naalala mo ba 'yung nangyari dito last year?"

"Ang alin?"

"Yung may namatay na babae na estudyante dito. Hindi ba member iyon ng White Wolves Group? Sino nga pangalan nung babae?"

"Si Tiffany Montecillo. Iyon nga yung laging kasama ni Fafa Junmyeon nung nabubuhay pa si Tiffany. Suwerte nga niya kasi lagi niyang nakakausap yung anim. Shit!"

Hindi sinasadyang napalingon ako sa kanila dahil sa narinig nang mabanggit nila ang pangalan ng bestfriend ko.

"Teka nga, bakit ba siya namatay?"

Nagkibit-balikat ang maiksing babae. "Hindi pa nga nalaman ng mga pulis e, tsaka may haka-haka daw na nagpakamatay nga yun dahil sinaktan daw siya ni Fafa Junmyeon. Ewan. Yun ang sabi nila."

Kumunot ang noo ko. Nagpakamatay? Then why she asking me for a help if she killed herself because of a guy? I doubt that.

Junmyeon huh? His name already piqued my interest. And based on what those girls said, he was close to Tiffany. Maybe..

Many outcomes comes out from my brain.. But one thing is for sure, he is the one that will going to help me!

Nilapitan ko iyong mga nag-uusap. "Uhmm, excuse me?"

Nilingon nila ako. Namilog ang kanilang mga mata nang makita nila ako.

"Y-you are the transferee, right?" Nautal pa ang babae ng sabihin niya iyon.

Oh. So sikat na sikat na pala ako sa school na ito?

"May I know where do I find  Junmyeon?" Hindi ko na pinansin ang tanong nila. Straightforward ko agad silang tinanong.

I saw their shock expressions on what I've asked. Is there something wrong about asking him?

"W-why did you ask?" Mautal na tanong ng isa.

"A-are you one of his flings?" She added.

What?! Ako? Magiging flings ng lalaking iyon? I am not a slut. Tsk.

"No!" Nabigla ang dalawa sa pagsigaw ko. I sighed. "Just tell me where do I find him.."

The two girls was no choice but to gave where do I would possibly found that guy. I left them behind without saying thank you that making them dumbfounded.

Tinahak ko ang daan patungo sa isang special dorm ayon sa mga babaeng iyon. May pansariling dorm daw ang mga elite gang groups at sobrang laki ng treatment sa kanila ng school. Maybe, malaki siguro ang ambag ng mga estudyanteng iyon sa university na ito kaya ganon.

WWG DORMITORY.

Ito na siguro iyon. Iminuwestra ko ang aking kamay sa pinto at kumatok ng tatlong beses. Hinintay kong lumipas ang isang minuto bago bumukas ang pintuan.

Bumungad sa akin ang isang singkit at maputing lalaki. Makapal ang kilay nito at basa ang itim nitong buhok na mukhang kagagaling lang sa paliligo.

Ngumiti ito pagkakita sa akin.

"Yes, Miss?"

"Nandito ba si Junmyeon?" Straightforward kong tanong.

His eyebrows are knotted in confusion. "Why did you asking for him?"

"Yow! What's up, boss?" Isang tinig mula sa kanyang likuran ang aking nadinig dahilan kung bakit napatigil ako sa pagsasalita.

Moreno ito. Matangkad. Makapal din ang kulay tsaka medyo matangos ang ilong. May kaguwapuhan din.

Umakbay ito sa lalaking maputi tsaka napabaling sa akin. "Oh? Who is this chick in front of you? Is she your new fling?"

What the hell?

Sinikmurahan siya ng lalaking maputi. "Gago, hindi. May tinatanong lang." Tumawa ito.

Napataas ang kilay ng lalaking moreno. "Oh?" Bumaling ito sa akin. "That means puwede kitang ligawan, Miss?"

Napanganga ako sa naging tanong nito. What the heck?! Anong nasinghot ng maitim na ito?

Binatukan siya nung lalaking maputi. "Ikaw talaga, Kai. Kahit sinong makita mong magandang babae, papatusin mo kaagad." Umiiling-iling ito at tumingin sa akin.

"Bakit mo ako hinahanap? I'm Kim Junmyeon." Sabi pa nito.

Hindi ko sinagot ang tanong niya. Kaagad kong hinawakan ang kanyang braso at hinila palayo roon sa dorm niya.

"Woah! Hey, Miss! Saan mo siya dadalhin?!"

Hindi ko na pinansin pa ang tanong nung lalaking maitim. Hila-hila ko pa rin ang gulat na gulat na si Junmyeon pagkatapos ay binitiwan ko na siya nang mapunta kami sa part ng campus na hindi nadadaanan ng mga tao.

Hinarap ko siya. Kita kong hindi pa rin siya makamove-on sa biglaang paghila ko sa kanya matapos niyang ipakilala ang kanyang sarili.

Hinawakan ko ang magkabilang balikat niya. "Why did you kill my bestfriend?" I asked calmly.

Kita ko ang pagkalito sa kanyang mga mata. "What?!" Napabulalas pa siya.

I clenched my fists and then I gripped his shirt tightly. I'm started to getting impatient.

"Bakit mo pinatay ang bestfriend ko?!" Ulit ko pa.

"T-teka nga, Miss." Hinawi niya ang mga kamay kong nakahawak sa kuwelyo niya. "Sinong bestfriend ba ang tinutukoy mo? At ano? Pinatay ko? Ni wala pa akong naaalala na nakapatay ako ng isang tao." I sensed the curiosity in his voice.

"Tiffany Montecillo." I said. Napatingin ako sa kanyang mga mata. "I know you know her."

He frozed after hearing her name.

"T-tiffany Montecillo?" Ulit niya pa sa sinabi ko. Shocked was very evident into his face.

"Sagutin mo ang tanong ko." Mariin kong turan sa kanya.

"I did not kill her! Why are you accusing me of some stupid things that I can't do?" Inis na tugon niya.

Lumapit ako sa kanya. Hinawakan ko ang magkabilang balikat niya at tinignan siya ng mariin. Mata sa mata. I need to know if he was lying or not. I don't trust him.

"Anong ginagawa mo?" Kita ko ang pagtaas-baba ng Adam's apple niya dahil sa pagkailang sa ginagawa ko. Well, I don't mind the awkwardness in the air. All I want to do is to know if he's telling the truth.

Binitawan ko na siya matapos kong maobserbahan ang kanyang mukha. He looks like an innocent man with a very handsome face. Weak and fragile. I can sense that he's telling the truth.

Gulong-gulo itong napatingin sakin. Takang-taka sa nangyari. Napaiwas ako ng tingin at nagsalita.

"Well then.." Humalukipkip ako. "Sorry for bringing you there and for accusing you. You may leave now.."

'But it doesn't mean that I will took off my eyes from you. You are not free for being my suspect.' Dagdag ko sa isipan ko.

"What the?! After all of you've done, papaalisin mo ako ng ganon-ganon na lang? Wow. Kakaiba ka." Napatawa ito ngunit bakas sa mukha nito ang pagkainis.

"I don't have any business from you so you can now leave.." I maintained my composure then started to walk away from him.

Hindi pa ako nakakatatlong hakbang nang magsalita siya. "So, you are Jessica Smith, the transferee? I've heard so many of you before even from Tiffany."

Nilingon ko siya. Ipinasok ng lalaki ang kanyang magkabilang kamay sa bulsa ng suot nitong slacks tsaka lumapit sa akin.

He leaned in closer to me then whispered something.

"Hindi ka na dapat pumasok sa paaralang ito. Dangers always have a way to find you and if you let your curiosity leads you, it will lead you to death. So beware, stubborn girl." He then planted a kiss on my cheek making me caught off-guard.

He smirked. "That's the payment for suddenly dragging me here and for your violent actions, newbie." That's all then he walked away.

Hindi pa rin mawala sa isipan ko ang mga sinabi nito sakin. Death? What does he mean by?

Napatingin ako sa likuran nito na palalayo sakin. That guy he's hiding something. He know something that I don't know.

May iba pa bang itinatago ang paaralang ito? Why do I feel something peculiar behind that?

Napakibit-balikat na lang ako at iwinaksi iyon sa isipan ko. I should not let myself to be distracted. Kung anuman ang sikreto ng paaralang ito, hindi na dapat ako makialam doon. My main goal is to find out the truth behind my bestfriend's death. Nothing more, nothing less.

***

IT'S already three o clock in the afternoon. It means dismissal time na. Madaming estudyante na ngayon ang pagala-gala sa iba't ibang sulok ng campus.  Napansin kong crowded ang gymnasium ng campus. Looks like na may nangyayaring komosyon sa loob ng gym.

"That girl looks so pathetic! Gross!"

"Sino kaya ang may gawa niyan?"

Hindi ko mapigilang hindi tingnan ang nangyayari sa loob ng gym. Sumiksik ako sa mga nakikiusyusong estudyante at hinanap ng aking mga mata ang pinagtsisismisan nila.

Then I gasped on what I saw.

One of the bleachers in the gym, I saw a lifeless body of a teenage girl. Punong-puno ng dugo ang nasa paligid nito. Dilat na dilat ang kanyang mga mata at nakaawang ang kanyang mga mapuputlang labi.

Nanghina ang mga tuhod ko. Bumalik sa aking isipan ang mga alaala na kung kailan ay namatay si Tiffany.

The position of that corpse.. It looks like exactly the same of Tiffany's dead position.

"It looks like it was going to happened again."

I heard someone said behind my back. I turned around then I saw a six feet tall guy whose looking directly at the corpse while his both hands was on his pockets.

"I know that you came here because you want some answers to your question, right?" Napalingon ito sa akin. Mukhang ako ang kinakausap ng lalaking ito.

Wala akong choice kundi ang kausapin ito despite na nanghihinala ako sa lalaking ito.

"How did you know?" I asked.

Hindi nito sinagot ang katanungan ko. "Are you Jessica Smith, Am I right?"

Hindi ko rin sinagot ang tanong nito kaya napabuntong-hininga siya. He tapped my shoulder then spoke.

"Be careful on what steps that you choose, you don't know if it's the right nor wrong...newbie."

After his warning, he leaved me clueless.

Sinundan ko ng tingin ang likod ng papalayong lalaki. Isinuot niya ang sumbrero niya habang naglalakad siya palayo sa akin.

What the heck was just happened?

What's the matter of that guy? Bakit lahat ng mga taong nakakausap ko ay binibigyan ako ng babala?

Una, iyong si Taeyeon sumunod iyong si Jungmyeon then ang lalaking iyon.

What was the warnings all about? And who is that guy?

"Shit! Si Sehun ba iyonnnn?!" Isang babae ang nagsalita sa likuran ko.

Nakaturo ang kanyang mga kamay sa lalaking nagbigay ng babala sa akin.

So, Sehun huh?

"Gaga! Oo nga 'noh?! Bakit ngayon lang natin napansin?! Waaahh!"

"Sayang!"

"Masyado kasi tayong nakapokus sa bangkay, ayan tuloy hindi tayo nakapagpapicture!"

Kita ko ang disappointment ng ilang mga babae sa paligid ko. Napailing na lang ako tsaka ibinalik ang tingin doon sa bangkay ng babae na ngayon ay inoobserbahan na ng pulisya.

One question came out from my mind.

Is it possible na may alam ang lalaking iyon sa nangyari sa  babaeng ito?

At anong nangyari sa babaeng ito? Sino ang may gawa nito sa kanya.

Before I leave my eyes on that corpse, I saw something that piqued my interest.

W.O.L.V.E.S.


Load failed, please RETRY

Weekly Power Status

Batch unlock chapters

Table of Contents

Display Options

Background

Font

Size

Chapter comments

Write a review Reading Status: C3
Fail to post. Please try again
  • Writing Quality
  • Stability of Updates
  • Story Development
  • Character Design
  • World Background

The total score 0.0

Review posted successfully! Read more reviews
Vote with Power Stone
Rank 200+ Power Ranking
Stone 0 Power Stone
Report inappropriate content
error Tip

Report abuse

Paragraph comments

Login

tip Paragraph comment

Paragraph comment feature is now on the Web! Move mouse over any paragraph and click the icon to add your comment.

Also, you can always turn it off/on in Settings.

GOT IT