Download App
4.16% EXO UNIVERSITY: GANGSTERS SCHOOL / Chapter 1: Chapter 1: The Tattoo
EXO UNIVERSITY: GANGSTERS SCHOOL EXO UNIVERSITY: GANGSTERS SCHOOL original

EXO UNIVERSITY: GANGSTERS SCHOOL

Author: sherrierose

© WebNovel

Chapter 1: Chapter 1: The Tattoo

***

"SIGURADO ka na ba sa desisyon mo?"

I nodded at Tita Elene's question. Hawak-hawak ko ang luggage ko habang naghihintay ng taxi na masasakyan.

"Paano kung malagay ang buhay mo sa panganib? What if matulad ka sa nangyari sa anak ko?" She said with the tune of worried and disapproval. I can sense that she doesn't want me to leave her alone.

Si Tita Elene ang ina ng matalik kong kaibigan na si Tiffany. Mabait siya tulad ni Tiffany at itinuring niya akong parang tunay na anak. Nakikitira ako sa compound nila since when I was in first year high school. At sila ni Tiffany ang nag-offer na tumira sa kanila  noong nagrebelde ako sa aking mga magulang. Pero ngayon, lilisanin ko na ang lugar na ito dahil sa iisang dahilan at layunin.

"If death is the way to find justice, I will lead myself to death." Seryosong turan ko habang walang takot na humarap sa mga mata niya.

"B-but, i-it's too dangerous! You don't know kung ano ang makakaharap mo sa oras na pumasok ka sa paaralang iyon. Baka mamaya pagsisihan mo pa ang plano mo." Ramdam ko sa tinig ni Tita ang pagprotesta sa pinaplano ko.

"I don't care, Tita Elene. Kung pagsisihan ko man ang ginawa ko, hindi ko hahayaang mapunta iyon sa wala. Hangga't hindi ko malalaman ang tunay na rason ng pagkamatay ni Tiffany, hindi ako titigil sa mga binabalak ko."

Kung buhay ko ang kapalit, isusugal ko ang buhay ko makamtan lang ang hustisyang hinahangad ko. Maipaghiganti lang ang pagkamatay ng bestfriend ko. Hindi ako natatakot harapin ang kamatayan para magkaroon ng linaw sa tunay na dahilan ng pagkamatay niya.

Pagod na humigit ng hininga si Tita. Umiling ito at tila disappointed na tumingin sa akin.

"Well, kung iyan ang gusto mo..." She sighed, tanda ng kanyang pagsuko. "..basta maipangako mo sa akin na mahahanap mo ang dahilan sa likod ng walang-awang pagpaslang sa anak ko." Sabi pa nito at bakas pa ng pag-aalala ang kanyang tinig.

I smirked. "Hindi ko hahayaang mangyari iyon, Tita. Sisiguraduhin kong maipaghihiganti ko si Tiffany at  magbabayad ang mga pumatay sa kanya."  Hindi ko hahayaang mabulilyaso ang mga plano ko para sa bestfriend ko.

"Sana nga.." Ngumiti ito ngunit hindi umabot ang ngiti nito sa mga mata niya.

Alam kong napipilitan lang siya sa pagpayag niya. Hindi ko siya masisisi, napamahal na siya sa akin sa iilang taong pamamalagi ko sa kanila kaya hindi ako magtataka kung labis ang pag-aalala niya para sa kaligtasan ko.

"Sana hindi mo sapitin ang nangyari sa aking anak."

May pumaradang taxi sa harapan ko. Inayos ko ang aking sarili bago napagpasyahang pumasok sa loob ng taxi.

"Jessica, please be safe!" Pahabol na sigaw pa ni Tita.

Nilingon ko siya at binigyan ng isang matamis na ngiti sabay sarado ng pinto ng taxi.

"Saan po tayo, Miss?" The driver asked me.

I gave him a piece of paper where in the exact address of that school was written on it. I don't want to waste my saliva by telling to the driver where I exactly going. I must not waste it in some nonsense things. Unlike other girls, hindi ako mahilig magsalita. Isa akong silent type at kaunti lamang na mga words ang aking ginagamit unless kung may mahalaga akong sasabihin.

Sa gitna ng biyahe, hindi ko maiwasang magbalik-tanaw tungkol sa nangyari sa aking matalik na kaibigan, ang dahilan kung bakit ako aalis sa lugar na naging mahalaga sa akin.

It was raining back then. Hawak-hawak ko ng mahigpit ang aking payong habang binabagtas ang kahabaan ng kalyeng patungo sa compound na tinutuluyan ko. Papauwi na ako galing sa maghapong nakakapagod na gawain.

Kanina pa akong kinakabahan sa hindi malamang dahilan. Pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari sa araw na ito. Panay ang tingin ko sa cellphone na hawak-hawak ko upang i-check kung nagtext ba sa akin si Tiffany.

Actually, we are studying from a different schools. We had a different taste in terms of school that we want. Meh, I want to study in a public school to conserve money while Tiffany want to study in her dream school. Masyado na kasing nakakahiya kung palagi akong nakaasa sa pamilya nila Tiffany at isa pa napakadami na nilang nagawang mabuti para sa akin at hindi ko na alam kung paano ko sila susuklian. Malapit na ring maubos ang perang ipon ko na kinuha ko pa mula sa aking mga magulang kaya naisip kong sa public school muna ako mag-aral hangga't hindi pa ako nakakahanap ng part-time job.

'Tiffany, where are you?'

I hit sent after typing. Ilang segundo lang ay may nagtext sa akin. Binuksan ko ito at nakita kong nagtext sa akin si Tita Elene.

'Jessica, nakauwi na ba si Tiffany? Wala ako sa bahay ngayon kaya kayo na ang bahala sa bahay ha?'

Huminto ako saglit sa paglalakad upang magreply sa message niya sa akin.

'Okay. I texted her po.'

Sinend ko na iyon. Again, someone texted me. I opened it and I saw Tiffany's message.

'House. Help....'

My eyebrows knotted after reading her text message. Awtomatikong gumalaw ang aking mga paa at tinakbo ang daan patungo sa tinutuluyan niya.

Fear started to consumes me. I don't know why I'm suddenly feel like this. I felt something that very bad to happen. Something that I don't like.

When I reached her home, I immediately ran towards the door. Binalot ako ng kaba nang makita kong may bahid ng dugo sa doorknob ng pinto at hindi iyon naka-lock. Nanginginig at nagmamadali kong binuksan ang pintuan at ganoon na lamang ang panlalamig ko sa sunod kong nakita.

I saw Tiffany lying on the carpeted floor, lifeless and blood surrounded around her body. Her eyes are open widely and her mouth slightly open.

"No! Tiffany!!" I shouted as I ran towards her cold and lifeless body then I hugged her tightly. My tears started to flow like a never ending river.

Nadungisan na ng dugo ang uniporme ko ngunit wala roon ang atensyon ko. Yakap-yakap ko pa rin ang malamig niyang bangkay habang patuloy akong umiiyak at isinisigaw ang ngalan niya.

Ilang beses kong sinubukang tapikin ang kanyang pisngi at nagbabakasakaling magising siya. Ngunit kahit anong gawin ko, wala pa rin talaga. Patay na siya.

"Bakit mo ako iniwan?" I asked out of nowhere still hugging her cold body. I could hear the noise of the raindrops falling to the rooftop of the house.

"Sino ang may gawa sayo nito?" Umiiyak kong tanong habang iginagala ang tingin sa buong katawan niya and something piqued my attention.

Itinaas ko ang kamay niya at may makita akong nakasulat sa kanang pulso niya gamit ang dugo.

"W.O.L.V.E.S..."

MATAPOS ang pangyayaring iyon ay hindi ako tumigil sa paghahanap ng paraan para matukoy kung sino ang walang pusong pumatay sa kaibigan ko. Walang naiwang bakas ang salarin at masasabi kong pinaghandaan niya ang pagpatay sa kaibigan ko.

Walang nakuhang lead ang mga pulis na magtuturo sa salarin. Hindi nila matukoy kung ano ang ibig sabihin ng nakasulat doon. Sa isang taong pag-iimbestiga sa kaso ng pagkamatay ni Tiffany, isinara ng mga pulis ang kasong iyon dahilan kung bakit ako ang nagpatuloy sa kanilang nasimulan.

That's the real reason why I want to go on that school. I felt something na may kaugnayan ang school na pinapasukam niya sa pagkamatay niya at aalamin ko iyon.

It's too hard for me to accept the truth but I tried to accept that she was no longer breathing. Ganoon talaga ang mundo.

I want to cry for her death but I thought that crying can't bring back someone's life. That's why to make her soul lead to peace I promised myself on her funeral to find the one who did it to her and what is the reason why she got killed. I want to avenged her death and to seek the truth. I want justice to serve in her grave.

Nilabas ko ang litrato na nakasilid sa wallet ko. I smile when I saw the smiling face of Tiffany while hugging me in the picture. That was the happiest memories I ever seen.

"I will make sure that I'll find the one who killed you, Tiffany. And I will make them pay for your death.." I whispered habang patuloy na umaandar ang sinasakyan kong taxi patungo sa unibersidad na papasukan ko.

"Miss, nandito na po tayo." Pukaw sa akin ng driver dahilan kung bakit sa kanya nabaling ang atensyon ko.

Hawak ang aking luggage, bumaba na ako sa taxi at inabot ang bayad ko sa driver.

"Keep the change." I said in monotone voice as I glance at the huge gate in front of me.

Hindi ko pinansin ang pag-alis ng sasakyan sa gilid ko. Natuon pa rin ang aking atensyon sa gate na nasa aking harapan. Pinasadahan ito ng tingin at namangha sa sobrang laki nito. Gate pa lang ay malaki na, paano pa kaya ang nasa loob nito?

I already now knew why Tiffany wants to study in this prestigious school. I am lying if I said that this school is not for the high class people. Sa estilo pa lang ng pagkakagawa ng gate  ay halatang pang-mayaman na.

A man in a security guard attire approached me. Sa tantiya ko ay nasa edad 50's na ang lalaking ito at sa tingin ko siya ang guard ng university na ito. May hawak itong isang papel sa kamay nito na kaniyang sinisipat.

In his uniform, I saw the nameplate put on his right chest. I read his name. Buenavista Sage B.

"Mawalang-galang na, ikaw ba si Miss Jessica Smith? Iyong mag-aaral dito?" Tanong nito sabay baling sa hawak niya.

"Ako nga." In a cold monotone voice, I spoke. Wait, how did he know my name?

"Okay. Nagtext sakin si Madame Delacroix—the school's headmaster at sinabi niyang ikaw ay may balak na mag-enroll dito kaya dapat kitang gabayan papunta sa dorm na tutuluyan mo. Inasikaso na rin ng paaralan ang tungkol sa mga forms mo kaya wala ka ng dapat ipag-alala." He spoke na para bang nababasa nito ang isipan ko or I guess I am that too obvious. But wait, who is the one who enrolled me in this school without my permission?

"Sino ang nagpa—"

He cut-off my sentence. "It's Mrs. Montecillo, if you want to asked who did that." Again, nahulaan niya na naman ang tumatakbo sa utak ko. How did he do that?

"Halata po kasi sa mga galaw niyo." The old man said. I nodded at him. Ganoon ba kadali basahin ang mga galaw ko? I should learn on how to make my expressions unreadable because I don't want anyone to know my real intentions of this school.

So Tita Elene already enrolled me in this school? Why she didn't tell me? Oh, Tita Elene's surname was Montecillo by the way.

"I will guide you to your dorm, Miss Smith." The old man said in a formal and polite tone.

Woah. Pati pala 'yung guard ng university na ito marunong magsalita ng Ingles? Halatang pangmayaman ang unibersidad na ito. Hindi lang iyong mga teachers and students ang edukado pati rin iyong mga school personnel at facilitators.

On the way to my dorm, I roamed my eyes and started to observe everything. The structures of the buildings are well-designed and had a unique style even the facilities are organized and cleaned.

"Nandito na po tayo." Pukaw sa akin nito at hindi ko namalayang masyado akong naaliw sa pag-oobserve ko.

We stopped in front of the door with a room number put in it.

"Room number 110.." I mumbled as I roamed my eyes at the dorm.

The old man spoke causing me to glance at him.

"Maiiwan ko na po kayo rito. May gagawin pa akong importanteng bagay na dapat kong gawin. Ang magiging dorm mate mo ang siyang mag-aasist sayo. Good day and please be safe, iha." Binigyan pa ako nito ng isang makahulugang tingin at nakakapanindig-balahibong ngisi bago ito nagdesisyong umalis sa harapan ko habang pasipol-sipol.

Napakunot ang noo ko sa naging asta nito. Suddenly, I felt something weird and unusual. I have a doubts on that old man. It seems na may alam siya na hindi alam ng iba. I must observe that old man starting from now on. I felt like he's hiding something.

I let out a sighed as I faced the door. Itinaas ko ang kamay ko at kumatok ng tatlong beses.

"Wait lang." I heard a feminine voice inside the room.

It tooks for five minutes bago niya ako pinagbuksan ng pinto. A girl with a two-braided hair showed up infront of me and wearing a purple blouse with matching black leggings. Kapansin-pansin ang suot nitong eyeglasses na siyang bumagay sa kulay brown nitong mga mata. It seems that she's a nerd likewise.

She smiled at me showing her dimples in her cute cheeks. Inayos niya ang suot niyang eyeglasses at nagsalita.

"Are you Jessica Smith? My new room mate?"

"Yes."

"Kyaahh!" Nagulat ako nang bigla siyang napatili. Muntikan na akong mapatid nang bigla niya akong hinigit papasok sa loob.

"Taeyeon!" She blurted out still holding me tight. Ako, medyo naweirduhan sa biglaang pagbabago ng mood niya. Ang akala ko ay mahinhin at tahimik siya, 'yun pala may pagkabaliw at may topak.

"What?" Another feminine voice answered.

"Lika dito! Bilis!" I can sensed that she was excited to introduced me to my another room mate.

She glanced at me, wearing a smile into her lips. "Nice to meet you, Jess. I'm Yuri Kwon, by the way." Pagkatapos ay napatingin siya sa pinto ng isa sa mga kuwartong naroroon.

"Taeyeon, ang bagal mo naman.." Reklamo pa nito at mahahalata sa boses nito ang pagkayamot.

"Wait lang, hindi makapaghintay.." Sagot ng babaeng tinawag niyang Taeyeon.

Suddenly, the door opened and a girl with a blue T-shirt with matching white skirt appeared in front of us. She has a white hair tied in a messy bun and a pair of blue eyes. The white complexion of her skin making her outfit perfectly suit for her. At napansin kong may pagkamorena pala si Yuri kapag itinabi siya kay Taeyeon.

Nilapitan siya ni Yuri at kaagad hinila palapit sa akin. "She's Taeyeon Kim nga pala. Taeyeon meet Jessica Smith, you're new room mate." May ngiting pagpapakilala ni Yuri.

Taeyeon smiled and extended her hand to me. "Nice to meet you, Jess."

Tinanggap ko ang maputi niyang kamay at nakipag-handshake sa kanilang dalawa. When I was about to hold Yuri's hand, I noticed something in her right pulse.

W.O.L.V.E.S.

I frozed when I saw that tattoo. Wala ako sa sariling nakipagkamay sa kanya habang nakatingin sa pulso niya.

T-that tattoo is the same tattoo that I've saw in Tiffany's right pulse!

Is it possible na may alam si Yuri sa nangyari sa bestfriend ko? What was the tattoo mean?

"Hey." Napabalik ako sa aking huwisyo nang pitikin ako ni Yuri sa noo.

I blinked. "What?"

"Bakit tulala ka? May dumi ba ako sa mukha?" She asked.

"Wala. Puwede bang malaman kung saan ang magiging kuwarto ko?" I remained my composure as I changed the topic. Hindi dapat nila malaman na may tinatago ako.

They smiled at me. "Sure and after that we will tour you in this university since tomorrow pa ang start ng pasukan." Yuri said as she guide me towards my new room.

Muli akong napatingin sa kanyang tattoo. Ano ba ang tinatago mo, Yuri? May kinalaman ba siya sa pagpatay sa kaibigan ko? O siya ba siya sa mga suspek?

Madaming what if's ang pumapasok sa isipan ko and there is one thing that I've must do. I will started to observe her from now on. I don't want to stop until I get the key that will lead me to unlocked the truth.


Chapter 2: Chapter 2: Here Comes Trouble

MY EYES opened when I heard my alarm clock ringing. I turned it off then get up from the soft bed. Looking to the calendar hangs in the wall, I'm here realized that today is Monday. This is the day when my class starts in this prestigious school.

Nagtungo ako sa banyo at ginawa na ang mga bagay na dapat kong gawin bago ako pumasok. Nang makatapos na akong magbihis at mag-ayos ay napagpasyahan kong lumabas na ng kuwarto. Nakita ko ang dalawa kong roommate na kumakain sa dining table at nakaayos na para pumasok.

"Jessica, nakaayos ka na pala. Sabay ka na sa amin kumain." Aya ni Yuri nang makita niya akong kalalabas lang ng kuwarto.

Kahit pa man na may hinala ako sa kanya ay pinilit ko pa ring maging casual sa pakikitungo sa kanya. Ayokong mahahalata nila agad na may pinaplano ako. Ayokong mabuliyaso ang mga binabalak kong gawin.

Kaswal ko siyang nginitian. "Puwede ba? Hindi ba nakakahiya sa inyo?"

She chuckled. "Ano ka ba?! Friends na tayo diba? Bakit ka pa nahihiya?!"

I frozed then suddenly sadness started to consumes me. Friend. Naalala ko na naman si Tiffany. My one and only, bestfriend. Kung nabubuhay pa siguro siya, kamusta na kaya siya ngayon?

"Hoy!" Pukaw sakin ni Yuri dahilan kung bakit sa kanya natuon ang atensyon ko.

"Bakit natutulala ka na naman pagdating sakin? I know naman na maganda ako kaya tara na! Saluhan mo kami ni Taeyeon dito."

Wala na akong nagawa nang ipinanghila niya ako ng upuan. Napagpasyahan kong kumain kasabay ang dalawa kahit na pa may tensyon akong nararamdaman. Hindi ko alam kung nararamdaman ba nila ang pagiging uneasy ko kapag kasama ko sila lalo na ang babaeng pinagdududahan ko.

Sa mukha pa lang nila, mukhang wala naman yata silang nararamdaman. Inosenteng-inosente. But I know that looks can be deceiving kaya dapat hindi agad ako magpaniwala sa mga nakikita ko.

Nagpatuloy ako sa pagkain hanggang sa may naramdaman akong may nakatingin sakin. Napaangat ako ng ulo at nahuli kong sinusuri ako ni Taeyeon. Kunot ang noo habang nakatingin sakin.

"Why?" I asked out of nowhere.

Taeyeon just smiled at inayos ang kanyang eyeglasses kahit wala namang magulo roon.

"Nothing. May mga katanungan lang talaga na bumabagabag sakin.." May ngiting nakaukit sa kanyang mapupulang labi. Iyong ngiting nagbibigay kilabot sa sistema mo.

"Like kung bakit ka nagtransfer sa school na ito. Pangit ba ang dati mong school kaya lumipat ka dito?"

Natigil si Yuri sa pagkain. Tila napukaw ang interes niya sa tanong ng kasama. Pasimple akong nagmura sa isipan ko.

Damn! Sa klase ng tono ng babaeng ito mukhang may alam siya sa pakay ko.

I look at her as I remained my composure. Wearing a genuine smile, I spoke. "Yes. Kulang-kulang kasi ang mga facilities doon at masyado pang masikip. Nanggaling kasi ako sa public school. Bakit mo naman naitanong?"

Woah. Thank you brain for the immediate answer! Nice job!

Umiling ito. "Nothing. It just that—"

Pinutol ko ang kanyang sasabihin. "Bawal bang piliin ang school na ito? May itinatago bang sikreto ang paaralang ito?" Buwelta ko pa, sinusubukang makakuha ng isang impormasyon.

Pansin kong natigilan si Taeyeon. Napakagat-labi ito at napalunok ng laway. I smirked. Hmmm, it's like she's hiding something. I will watching her.

"N-nothing. By the way, puwede bang ituloy na natin ang kinakain natin?" Ngumiti ito, pilit inaalis ang kabang nadarama.

"Wait, may isa pa akong tanong!" Pagsingit ni Yuri sa usapan.

I glanced at her wearing a blank stare. Trying to act calm.

"What is it?"

"Aware ka ba sa kung anong meron sa school na ito?"

Doon na ako natigilan. Kumunot ang aking noo at clueless na nakatingin sa kanilang dalawa.

"What are you talking about?"

I heard Yuri gasped at what I said. Kita ko rin ang takot na bumalot sa mga mata nilang dalawa. Takot na hindi ko alam kung para saan.

"Taeyeon, sasabihin ba natin sa kanya?" Lumingon si Yuri sa kasama nito.

"Tell her. She needs to know everything para maging handa siya sa mga makikita niya paglabas natin ng dorm."

Kita ko kung paano huminga ng malalim si Yuri bago ako binalingan muli. Naguguluhan na ako sa inakto ng dalawa. Para bang may sikretong itinatago na kapag nalaman ko ay katapusan ko na.

Tumikhim muna siya bago nagsalita.

"This school is surrounded by different faces of people. Ofcourse, the weak, the average, and the stronger ones." Yuri said as she played the spoon on the teacup.

Seryoso siya. Ni walang halong saya ang makikita sa kanyang mukha. First time ko siyang nakitang seryoso sa sinasabi.

"What do you mean by that?" Medyo nagiging slow ako sa mga pinagsasabi niya. Bakit hindi na niya diretsuhin?!

"This school is an unextraordinary school, this is a school of gangsters where wealth and power is the ruler."

Nagitla ako sa nadinig. Gangsters?

"Kapag nakapasok ka na sa loob ng gate ng paaralang ito, asahan mo na may mga makikita kang komosyon sa bawat sulok ng campus. Mga kaguluhan na gawa ng grupo ng mga makapangyarihan o mas kilala bilang mga gangsters. Ito ay legal at hindi pinagbabawalan ng nakakataas ang mga kaguluhang nagaganap dito dahil sila mismo ay kontrolado ng mga gangsters. At lagi ang kaguluhan ang laging masusunod.." Pagpapatuloy pa niya tsaka niya inilapag ang kutsarang hawak ng matapos na itong kumain.

What the hell?! Anong klaseng paaralan ba itong pinasukan ni Tiffany?! Tsaka bakit hindi kaagad sinabi sakin ni Tiffany sa kung anong meron sa paaralang ito?! Hindi pala itong ordinaryong paaralan kung ganon.

Gulat ako at hindi makapaniwala sa nadinig. Iniisip kong binibiro nila ako ngunit sa tono ng boses ni Yuri ay hindi ko maiisip na nagbibiro ito. Talaga bang may school na para sa mga siga at adik sa kanto?

"She didn't believe on us, Yuri." Taeyeon said as she glanced at me. Mukhang nahahalata niya kung ano ang nasa isipan ko.

"Paano niyong mapapatunayan na totoo ang mga sinasabi niyo?" Nagkibit-balikat ako tsaka nagpatuloy. "Malay ko bang ginogoyo niyo pala ako."

Itinaas ni Yuri ang kanyang kanang braso. Iniharap niya sa akin ang kanyang pulso tsaka itinaas ang sleeve ng unipormeng suot. Muli, nakita ko ang kanyang tattoo na kagabi pang bumabagabag sa isipan ko.

"You see this tattoo?" Tanong niya. "Ito ang simbolo ng gang na sinalihan ko, ang White Wolves Group. Isa sa mga elite gang groups sa paaralang ito. Every members ng kahit anong gang ay dapat may pagkakakilanlan kaya may tattoo akong ganito." Ibinaba niya ang sleeve ng kanyang uniporme tsaka tumingin sakin. "Now, naniniwala ka na ba?"

Hindi ko alam ang dapat kong maging reaksyon. Parang nablanko na ako. Ang tattoo na iyon, may ganon din si Tiffany. Ibig bang sabihin nito ay sumali rin siya sa gang? Bakit niya inilihim sakin?

Kumuyom ang aking kamao. I felt like that I was being betrayed by someone who I trusted a lot. Naiinis ako kay Tiffany. Paano niyang nagagawang ilihim sakin ang tungkol sa paaralang ito?

"Yes. Thank you." I said then stood up from the chair. "I'll go now." Walang lingon na turan ko sa kanila at kinuha ang aking bag.

Mabigat ang loob ko ng lumabas ako ng dorm. Kuyom ko ang aking kamao dahil sa bigat na nararamdaman. Hindi ba ako pinagkakatiwalaan ni Tiffany kaya niya inilihim sakin ang tungkol sa paaralang ito? Why Tita Elene doesn't know about this school's whereabouts? I can't believe na may nag-eexist na ganitong school!

"Huwag ka nang haharang-harang diyan, weirdo! Tabi!"

Sa di-kalayuan ay may nakita akong isang lalaking may suot na malalaking eyeglasses habang nagkalat ang kanyang mga gamit sa damuhan. Magulo ang buhok nito at maging ang uniporme at nakahalumpasay ito sa damuhan kasama ng kanyang mga gamit.

Sa kanyang harapan ay nakita ko ang isang malaking lalaki. Hindi ko maiwasang mapangiwi sa itsura nito. Kalbo ito, may hikaw sa tenga at ilong. Nakasuot ito ng sando kaya napansin ko ang mga mapipintog na ugat sa magkabilang balikat nito. Mukhang nasobrahan sa gym ang isang ito. Jejemon.

"Hala, ayan na naman sila.."

"Geez, hindi ka na nasanay.."

Rinig ko ang mga bulungan ng mga tao sa paligid ko. Nakatuon din ang pansin nila sa mga adik na iyon at sa kawawang lalaki.

"Sorry po, hindi na po mauulit.." Paghingi ng paumanhin ng lalaking nakasalamin at kandaugaga ito sa pagpulot ng mga gamit nito.

Sinipa ng malaking lalaki ang likuran nito. "Alis diyan! Dadaan kami bilis!" Tsaka ko napansing may mga kasama pala itong katulad niya na mukhang mga jejemon din.

"Anong pinagbubulungan niyo diyan?!" Maangas na tanong nito sa mga taong nagbubulungan kaya natahimik sila at walang pasubaling umalis.

Mahina akong napabulong sa sarili. "Walang duda, paaralan nga ito ng mga adik sa kanto, sa pormahan pa lang ng mga lalaking ito mukhang pangpatay na." Tsk, kung makapagsalita akala niya sobrang guwapo niya. Eh, mukha nga silang mga bulldog.

"Hoy, ikaw!" Dinuro pa ako ng jejeng malaki nang mapansin niya ako. Kinunutan ko siya ng noo.

"Kailan mo balak umalis sa kinatatayuan mo? Sagabal ka sa dadaanan namin!"

Nanliit ang mga mata ko. Lumingon ako sa paligid ko at pansin kong nasa gilid naman ako. Hindi ako nakaharang sa daraanan. Mga may sira sa ulo etong mga loko.

Hindi ko sila inimikan. Nanatili akong nakatingin sa kanila. Kita ko kung paano lumaki ang butas ng ilong ng lider nila sa inasta ko.

"Sumagot ka kung ayaw mong masampulan!" Nanginginig ang kanyang kamay sa galit habang dinuduro ako.

Napakuyom ako ng kamao at walang pasubaling sinapak ko sa panga ang lider nila. He's so irritated! Nakakapikon!

Kita kong napanganga ang lahat sa sinabi ko at umugong ang mga bulungan ng mga tsismosang taong nasa paligid ko.

"Shit! Malaking gulo ito. Nagkamali siya ng binangga."

"Babae pa naman siya. Mamaya baka malampaso lang siya."

"Ang lakas ng loob ni gurl. Go Ateng!"

"You!" Galit na galit na dinuro ako ng jeje. "Hindi mo kilala kung sino kinakalaban mo, kanina ka pa! Gusto mo bang masampulan?"

Nagkibit-balikat ako tsaka humalukipkip. "Bahala kayo, hindi ko naman hawak ang isip niyo." Umugong pa lalo ang mga bulungan sa paligid dahil sa sinabi kong iyon.

Medyo nakakatawag na ako ng atensiyon ngunit wala akong pakialam. Masyado na akong naririndi sa mga taong ito at sa ginawa nila sa lalaki kanina, sa palagay ko dapat nilang magbayad.

"Yabang mo ah! Akala mo kung sino!" Rinig kong sabi ng isa pa nilang miyembro.

"Kebabaeng tao, ganyan umasta!" Komento ng iba pa.

Nanginginig ang kanilang kamao sa inis. Kita ko kung paano nila ako bigyan ng masamang tingin na siyang ipinagkibit-balikat ko.

"Magbabayad ka sa ginawa mo!" Singhal sakin ng kanilang lider habang hawak-hawak ang panga nito sabay sugod sakin.

Iniwasan ko ang pagsugod niya at tsaka malakas kong sinipa ang paa niya. Napatumba ito at sumubsob ang ilong nito sa lupa.

"Aray! Ang ilong ko!" Maluha-luhang turan nito, sapong-sapo ang kanyang ilong na dumudugo. Ganito pala ang mga gangsters dito?! Puro angas lang ang alam? How weak!

Pinalibutan siya ng kanyang mga kasama. Tinatanong kung ayos lang ba siya. Tumango ang jeje at inalalayan nila ito sa pagtayo.

Sinamaan ako ng tingin ng jejeng malaki. "Magbabayad ka sa ginawa mo sa ilong ko!" Galit na galit na turan nito.

Kinuwelyuhan niya ako ngunit hindi ako nagpatalo. Sinipa ko ang private part nito kaya napasigaw ito sa sakit.

"Aray! Shit, ang sakit!" Nagtatatalon pa ito habang hawak-hawak niya ang private part nito. Dinuro niya ang mga taong natatawa na lamang sa nangyayari.

"Huwag kayong tumawa! Malilintikan kayo sakin!" Ngumiwi ito. Natahimik ang lahat. "Kayong mga alagad ko, wala ba kayong balak sugurin 'yung babaeng iyan?!"

Napatingin sakin ang mga kakampi nitong mga jeje din. Lumunok sila ng mariin at ramdam ko ang mga panginginig nila sa takot at kaba.

"Ano pang hinihintay niyo?! Sugurin niyo na!"

Walang nagawa ang mga ito kundi ang sumunod sa takot sa lider nila. Humalukipkip lamang ako sa kinatatayuan ko habang hinihintay ang pagsugod nila.

Umilag ako mula sa mga suntok nila. Sinipa ko ang isa na sinusubukang sugurin ako patungo sa likod ko. Mabuti na lang at natuto akong makipaglaban kaya madali lang ito para sa akin.

Pinilipit ko ang kamay ng isa tsaka siya ibinagsak sa sahig. Narinig kong umaray siya ngunit hindi ko na iyon pinansin tsaka sinalag ang pag-atake ng kahuli-hulihang miyembro.

Tumba silang lahat sa lupa. Namimilipit sa sakit. I shrugged at inayos ang aking buhok na nagulo dahil sa laban. Maging ang uniporme kong nagusot ay inayos ko rin.

Gulat na napatingin sa akin ang lider. Nanginig ito sa takot. Napailing ako.

"You don't have to be afraid of me, I am not a monster. Then next time don't treat other people like a trash." I said in a monotone then started to walk away from them.

But I stopped when I heard his question.

"W-who are you?" That's his question.

Binalingan ko siya. "I am Jessica and trouble is my middle name."

Iniwan ko silang lahat na tulala roon at gulat na gulat habang ako ay naglalakad na patungo sa magiging room ko.

What a day to start with this gangster's school.

Patikim pa lang iyon, alam ko. May mga iilan pa akong makakasalamuhang mga siraulong jeje este mga gangsters kuno. At kanilangan kong maghanda kung sakaling may gawin silang bagay na hindi ko gusto.


Load failed, please RETRY

Weekly Power Status

Batch unlock chapters

Table of Contents

Display Options

Background

Font

Size

Chapter comments

Write a review Reading Status: C1
Fail to post. Please try again
  • Writing Quality
  • Stability of Updates
  • Story Development
  • Character Design
  • World Background

The total score 0.0

Review posted successfully! Read more reviews
Vote with Power Stone
Rank 200+ Power Ranking
Stone 0 Power Stone
Report inappropriate content
error Tip

Report abuse

Paragraph comments

Login

tip Paragraph comment

Paragraph comment feature is now on the Web! Move mouse over any paragraph and click the icon to add your comment.

Also, you can always turn it off/on in Settings.

GOT IT