Chapter 2: CHAPTER 1
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
XAILEY
Nakatingin lang ako dito sa labas ng bintana. Andaming bituin ang kumikislap sa langit.
Naalala ko nanaman tuloy sila Dad.
Kamusta na kaya sila?
Okay lang ba sila?
Ilang araw na ang nakalipas nung sapilitan akong isinakay dito sa barko pero hindi parin kami nakakarating doon.
FLASHBACK
Nagising ako sa ingay sa baba. May nag sisigawan at ano-ano pang hindi ko maipaliwanag.
Bumangon ako para tignan kong anong nangyahari sa baba.
Tumambad saakin ang isang lalaking naka all black. Kinakabahan ako.
Baka mamaya mag nanakaw pala toh.
"Sino ka?!" pasigaw kong tanong pero siya sumagot at marahas akong hinawakan sa mga braso ko.
Kinakabahan ako baka anong gawin nito.
Hinila niya ako pababa ng hagdan at ako naman ay nag pupumiglas.
"Ano ba?! Bitawan mo ko!" pagpupumiglas ko pero mas lalo niyang hinigpitan yung pag hawak sa mga braso ko. Hanggang sa makababa na kami ng tuluyan sa hagdan.
Nakita ko sila Mom doon na hawak ng mga lalaki.
Nilakas ko ang loob kong kumawala sa lalaking nakahawak sakin at nangiyak ngiyak na yumakap sakanila.
"Mom? What's happening?" nag aalala ko sabi. Pero nanatiling nakatikom ang bibig niya at niyakap muli ako.
Tumingin ako kay Dad at binitawan na rin siya ng Lalaki.
"Anak, Kailangan mong sumama sakanila." mahinahong sabi ni Dad.
Pero hindi ko siya maintindihan. Bakit kailangan kong sumama sakanila? Paano pag may nangyari saakin masama. Anong gagawin ko?
Para naman nabasa ni Dad lahat ng nasa isip.
"Anak magiging maayos ka doon." nakangiting sabi niya. Pero di ko parin maintindihan.
"Anak sige na. Sumama ka na sa kanila. Bago pa mahuli ang lahat."
"Pero paano po kayo? Dad, Mom ayaw ko po." mangiyak-ngiyak kong sabi.
"Magiging maayos ang lahat anak." nakangiting sabi ni Mom. "Ayos lang kami ng Dad mo."
"Dad!" umiiyak kong sabi.
"Anak listen to me. Naalala mo dati yung mga kwinekwento ng Lola at Lolo mo sayo?" natanong niya saakin at bahagya naman akong napatango.
"Lahat yung mag kakatotoo na. Lahat ng pangarap mo, doon mo makikita."
"Lahat ng bagay na hindi maipaliwanag ng dalawang mata ng isang tao, doon. Doon sa lugar na iyon lahat matututunan mo."
Di nako nakapag salita pa ng biglang lumiwang ang paligid.
Yung kaninang madilim na paligid. Napalitan ng magarbong paligid.
Na wala sila Mom sa paningin ko pati narin yung tatlong lalaking nasa bahay namin kanina.
Inikot ko ang aking paningin at nakita ko ang ibang taong nagkakasiyahan.
Bakit sila masaya? Bakit ako hindi ko kayang maging masaya?
END OF FLASHBACK
"Sana maayos lang ang lagay nila." bumuntong hininga ako at pumikit.
Xailey magiging maayos din ang lahat. Mag tiwala ka lang.
'Tok tok tok...'
Napahinto ako sa pag iisip at lumingon sa pinto. "Pasok Po!"
"Iha kakain na sumunod kanalang sa baba." tumalikod na siya at sinundan ko lang siya ng tingin hanggang sa isinirado na niya ang pinto.
Laging ganito ang eksena ko tuwing kakain kami. May pupunta sa kwarto ko tapos sasabihing kakain na daw kami.
Oh di kaya'y nalabhaan na yung dammit ko.
"Haytss, nakakatamad naman." bumangon na ako sa kama at nag ayos ng sarili syaka lumabas ng kwarto.
Nakakatamad ang bumaba pero kailangan eh.
.
Sa ilang araw na nandito ako sa Barko ay hindi parin ako nasanay sa mga patakaran at oras ng pag kain kaya laging may pumupunta sa kwarto ko.
Masisisi niyo ba ako? Eh wala ngang kahit anong orasan doon sa kwarto eh.
At syaka wala din yung phone ko at yung ibang gadgets ko dahil kinumpiska nung mga guards nung napapad ako dito.
Bawal daw kasi gumamit ng kahit anong gadgets dito sa barko. Pero sana ibalik naman nila yun saamin. Nakakaboring kaya pag walang phone. Lalo na kapag walang Wattpad.
Yung mga asawa ko doon. Paniguradong hinihintay na nila akong mabasa ang dusunod na kabanata sa Buahy nila.
d^_____^b
Nandito na ako ngayon sa hagdan at pinipilit na mag ingat sa pag baba.
Nung nakaraan kasi ay nadulas ako at dire-diretsyong lumagapak sa sahig. Nakakainis ang Clumsy ko kasi ehhh!!!
Pero kasalan talaga yun ng madulas na sahig at hindi ako!!
d- ___ -b
"Uyy Xai?!!"
dO____Ob
Ay putspa!!
Kasasabi ko lang ehh!! Muntikan na tuloy akong madulas !!
Punyeta, sino ba yang hinayupak nayan. Napahawak tuloy ako sa dibdib ko sa sobrang kaba.
"Hahahahahhhahahahahahahahahah"
d- _ -b
Sige tawa kalang. Sana mabilaukan ka!!
d- ____ -b
"Akkkk Akkk." napahinto ako at biglang bumaling sa puwesto niya.
Binibilaukan nga siya habang hinahampas pa ang dibdib niya.
dO_Ob
AHAHAHAHAHAH buti nga. Ambilis naman nung karma.
Nilapitan ko siya at sinuntok sa braso niya.
"Tangina mo ahh? Tulak kaya kita diyan para ikaw naman yung lumagapak sa sahig!"
"Sige subukan mo?" nakangisi niyang sabi habang taas noong nakatingin saakin at tinataas baba taas baba pa yung kilay niya.
Mukhang okay na ata siya ahh??
d- _____ -b
"Ahhhh!!! Buwesit ka!" agad na kong umalis sa harapan niya at dahan dahang naglakad pababa.
"Hahahahahahhhhhahahaha"
d- _ -b
Di ko na siya pinansin at dumiretsyo nalang sa dining area.
Nako nako nako. buwiset talaga yun sa buhay ko. King ina niya.
(-"-;)
"Xailey?!" Bilisan mo ang pag lalakad at mag dadasal na tayo.
"Opo!" binilisan ko na ang pag lakad gaya ng sabi ni Manang. Pero...
"Ahhh!!!" shit nadulas nanaman ako! bakit ba kasi ang dulas ng sahig dito!!! Mag tatayo ba sila ng basketball court?!!!
(╥ω╥')
I hate you All
Di nga ako nadulas sa hagdan. Eh nadulas naman ako sa sahig!!
Tang in a disc!!
(╥ω╥')
'Hahahahahahaga'
'hahahahhaha'
'Hahhhaha'
'Yan lampa kasi.'
'Clumsy Pre!'
"Shut up!" agad agad akong tumayo at dumiretsyo na sa upuan ko.
Mga lokong toh? Pero nakakahiya. Juice colored!!
(-"-;)
Huhuhuhu, napahiya nanaman si ako.
dT___'Tb
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
Nung pag katapos naming kumain ay agad na akong bumalik sa kwarto ko.
Nakakabuwisit tong barkong toh. Lagi na lang akong nadudulas. Lagi din akong napapahiya.
"Arghhhhh!!!! Nakakainis, napahiya nanaman ako!"
Di ko na napigilan yung sarili ko at padabog akong umalis ng kwarto.
Siguro kailangan ko lang ng sariwang hangin.
Nandito ako ngayon sa may Deck ng barko. Maganda ang tanawin dito at sariwa pa ang hangin.
Tumingin ako sa paligid at walang ni isang tao bukod saakin. Kaya humiga ako at tumingin sa kalangitan.
Napakaganda ng kalangitan andaming bituin. Sana ganyan din kaganda yung buhay ko. Yung tipong nag niningning sa sobrang saya.
"Haytss" pipikit na sana ako ng....
"BULAGA!!!!"
"Ay anak ng kabayo! Arghhhh, Bwisit ka, bwisit!!!!"
"Hahahahahaaa."
Sinamaan ko siya ng tingin at ayon. Yung loko halos mamatay na sa kakatawa.
Tss... mamatay kana sana.
Tss... tignan mo tong monggoloid na toh, may nalalaman pang pahawak hawak sa tiyan habang na tumatawa.
Actually siya si Zylus, lagi ko siyang kaaway, kakulitan, kaasaran, at the same time siya lang ang kilala ko dito sa barko.
Di kasi ako magaling tumanda ng mga pangalan at tanging pangalan niya lang ang natandaan ko sa mga nakalipas na araw.
"Hoy Zylus! Tigilan mo nga yang monngoloidan mo! Tatadyakan kita diyan!" pero ayun yung loko. Tawa lang ng tawa.
"Ptsss.. Bala ka sa buhay mo!" inis kong sabi at nanahimik na lang na nakahiga.
Bala ka diyan!!
SIRAULO!!!
"Hoy, Xaily! Patabi ako ahhh!"
Di ko na siya pinansin at tumingin nalang sa langit.
Hindi pwedeng masira yung pag Sky Seeing ko dito!
"Nireregla ka noh?" napalingon ako sa kanyan at ang loko. Tinataas baba taas baba pa talaga yung kilay. Excuse Me??
Aba'y bastos na bata!!
"Sinong namang nag sabi sayo?! Tss.. di ako nireregla!"
"Ohh, ba't ka highblood niyan? Hahahahaha. Nireregla kalang ehhh."
"Hindi nga sabi ehh!"
"Tss.. kunyari pa nireregla naman"
Inirapan ko siya at muling humarap sa langit.
"Alam mo? Kaabnuyan mo lang yan! Manahimik ka na nga lang diyan!"
"Oo na, oo na. Nireregla ka lang ehh."
Sinamaan ko siya ng tingin at yun si loko nag peace sign. hahahahaha
Madaan ka sa tingin. hahahahahhaa
*insert nakakatakot na tawa ;)
"Xailey?"
"Hmmmm"
"Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?"
dO_Ob
Nanlaki ang mata at padabog na tumayo.
"Seryoso? Eh gago ka pala ehh? Malamang hindi. Adik kana ba? Tss.. matutulog na ako baka sapak pa kita ehhh"adik lang Zylus? Upakan kita diyan.
Di ko na siya pinansin pa at dire-diretsyong nag lakad.
"Hoy tanga!Mali yung daan mo!"
Napasapo naman ako sa noo ko ng mapansing mali nga yung dinadaanan ko.
Tss.. Pahiya kananaman Xailey.
Agad akong dumaan sa kabilang side at dali daling pumasok sa loob.
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
"Ashhhh!!!! Mag patulog ka naman!" di ko na mapigilan ang sarili ko at pumagulong gulong nalang ako sa kama.
Kanina pa ako gising at hindi makatulog. Sa tingin ko nga ay alas dose na ehh.
d- _ -b
Paano ba naman ay di ako makatulog dahil sa sinabi niya saakin kanina.
Seriously? Xailey, ano ba matulog kana. Ginagago kalang nun.
"Ahhhh!! Nakakainis kang budoy ka!"
Oo ako na yung O.A eh kasi naman hindi naman kayo yung nasa kalagayan ko ehh. Nakakapangilabot.
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Pag inaya ba kitang mag pakasal, papakasalan mo ako?'
'Shut Up Brain!!'
Ohh, ayan naisip ko nanaman.
d- _ -b
Kinalabutan talaga ako nung sinabi niya yun kanina para akong mag kakaheart attack.
Sana wag niyang seryosohin.
At nasa wag kong ring seryosohin.
ZYLUS
Nandito parin ako sa Deck ng Barko at nagmuauni-muni.
Paano pag hindi ko siya napaasagot?
Ano na lang gagawin ko. Ito na ba ang mahiging katapusan ko?
Kailangan ko siya. Kailangan ko siyang maging asawa.
Hindi para sa sarili kong pakapanan pero para sa lahat ng nandirito.
Hindi niyo man maintindihan ngayon pero sa tamang panahon. Malalaman niyo rin ang lahat.
Balang araw Xailey mapapasagot din kita at magiging maayos ang lahat.
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
END OF CHAPTER ONE
⚠ ⚠ ⚠ ⚠ ⚠
PLEASE DON'T FORGET TO VOTE ⭐ AND COMMENT 💬.
THANKS FOR READING (^_^♪)
WAB U GUYSS LOVE LOTTTSS!!!!
사랑해요!
•×•×•×•×•×•×•×•×•×•
SecoPtionist
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone