Chapter 100: Gusto ko lang gumanap sa maliit na papel

"Kung umakyat ka sa bintana, maaari mo akong makita." Pagtawa ni Ye Xiu

"Ah?" nakabalot pa rin si Su Mucheng sa kanyang kumot. Pinanatili niyang nakabalot ang mga kumot at umakyat sa bintana. Tumingin siya sa labas at siniyasat niya ang daanan. Kahit na bahagyang nasa itaas siya at ang mga tao sa daan ay bahagyang maliit, madali pa rin para sa kanyang kumilala ng mga pamilyar na tao. Pero noong siyasatin na ni Su Mucheng ang labas, wala siyang nakitang kahit na ano: "Hindi kita makita…"

"Paglabas mo sa bahay, pag lumakad ka sa kabilang kalye, nandoon ang Happy Internet Cafe" sabi ni Ye Xiu

"Oh, alam ko ang Internet Cafe na iyan." Sabi ni Su Mucheng. Kahit na ano pa ang sabihin, nakatira pa rin siya rito. At kahit na hindi pa siya nakakapunta sa Internet Cafe, alam niyang mayroong Internet Cafe nga doon sa sinasabi ni Ye Xiu. Siya'y napatingin sa direksyon ng Internet Cafe, ngunit hindi pa rin niya nasilayan ang kaniyang hinahanap.