Chapter 32: แอปเปิลผลที่ 32 กฎประจำบ้าน

ชามะลิหอม ๆ ถูกนำมาเสิร์ฟในห้องทำงานของผู้เป็นนายที่ยังคงยุ่งอยู่กับกองเอกสารเหมือนเช่นเคยในทุก ๆ วัน คับฟ้าค่อย ๆ วางแก้วน้ำลงบนโต๊ะอย่างเบามือเพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนสมาธิพร้อมกับส้มแมนดารินที่ฝานเป็นชิ้นง่ายต่อการหยิบกิน คับฟ้ายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา เข็มยาวชี้อยู่บริเวณเลข 5 ส่วนเข็มสั้นอยู่ตรงเลข 6

วันนี้ณธีร์จะอยู่ทำงานถึงกี่โมงอีกนะ เมื่อวานกว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืน

คับฟ้ายืนมองณธีร์อยู่เงียบ ๆ เหม่อลอยคิดเรื่อยไปเปื่อยไม่รับรู้ว่าคนที่นั่งบนโต๊ะเหยียดยิ้มมองมาที่คับฟ้าก่อนจะโอบเอวบางลงมานั่งบนตักแกร่ง และไม่พลาดที่จะใช้จมูกโด่งฝั่งลงบนแก้มอีกตามเคย

สูดดดดด

"ชื่นใจ ได้รับกำลังใจเต็มเปี่ยม"

"เดี๋ยวก็มีคนเห็นหรอกครับ" คับฟ้าดิ้นแบบขอไปทีพอเป็นกระสายพยายามลุกขึ้น ถ้าไม่ติดที่ว่าลำแขนแกร่งรัดเอว

"ไม่มีใครเห็นหรอก ป่านนี้ทุกคนกลับกันหมดแล้ว"

"ทุกคนที่ไหนครับ ยังเหลือผมกับคุณณธีร์"

"หืมมม ในเมื่อเราอยู่กันสองคนทำไมยังเรียกผมว่าคุณณธีร์อยู่เลย อย่าโดนทำโทษหรือครับที่รัก"

"ก็นี่มันที่ทำงาน"