บทที่ 151-3 ชะตาชีวิตใครกำหนด
ชุดยาวสีดำที่ชิงเซี่ยสวมใส่อยู่นั้นปลิวไสวไปตามสายลม นางยืนอยู่บนแท่นสูงที่สายลมพัดผ่าน สายตาแหลมคมมองกราดไปที่ฝูงชน น้ำเสียงดุดันกล่าวว่า “ก่อนอื่นข้าขอฟ้องร้องเจ้าเมืองเสียนหยาง ทำให้แว่นแคว้นเสียอำนาจ ร่วมมือกับเผ่าหู สร้างกองทัพส่วนตัว เป็นกบฏคิดแต่งตั้งตัวเองเป็นเจ้า!”
สวีชางหลิงร้องอย่างโกรธเคือง “เจ้า!”
“ต่อไปข้าขอฟ้องร้องเสนาบดีตุลาการเลี่ยวไค่ เนื่องจากใช้อำนาจไม่สอดคล้องกับหน้าที่ ตอบสนองความต้องการส่วนตัว ให้ร้ายชินอ๋อง!” ชิงเซี่ยพูดขัดคำของสวีชางหลิง น้ำเสียงดุดันยังคงพูดต่อไปว่า “ข้อสามข้าอยากจะฟ้องร้องเจ้าหน้าที่ทางศาลทั้งสูงต่ำรวมแปดสิบกว่าคน เนื่องจากตัดสินคดีไม่มีความโปร่งใสและไม่รอบคอบ จนผลการตัดสินคลาดเคลื่อน ข้อสี่ข้าอยากจะฟ้องร้องเซียงอ๋องฉินจือเย่ ฆ่าพ่อฆ่าพี่ชาย ใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่น วางแผนชิงราชบัลลังก์ ร่วมมือกับศัตรูต่างแคว้น ขายชาติลืมวงศ์ตระกูล!”
“บัง..บังอาจนัก...”
สวีชางหลิงพูดไม่ออก เลี่ยวไค่ขมวดคิ้วแน่น น้ำเสียงดุดันของเขาพูดกับทหารว่า “ไปจับตัวนางมาเร็ว!”