Chapter 112: บทที่ 086-2 แดนหิมะไป๋หลิง

บทที่ 86-2 แดนหิมะไป๋หลิง

ชิงเซี่ยอยู่ที่นี่เป็นเวลาสองเดือนแล้ว และระยะเวลาจากสองเดือน เป็นสี่สิบกว่าวันเข้าไปแล้ว ชิงเซี่ยอาศัยอยู่ในบ้านที่สร้างยกพื้นขึ้นจากเนินหิมะอย่างอยู่ตัวเสียแล้ว และคิดที่จะรอหยางเฟิงอยู่ นางพิจารณาแล้วว่าหากการเดินทางเกิดความล่าช้า อย่างไรเสียก็คงไม่เกินสองเดือน ทว่าใกล้จะผ่านไปอีกหนึ่งเดือนแล้วหยางเฟิงก็ยังไม่มา คงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องกลับไปที่เมืองเซิ่งตูของหนานฉู่อีกครั้ง เข้าไปในวังหลวงแล้วลอบสืบข่าวจากตันเฟย หากรวบตัวคนอย่างตัวนางเองกับหยางเฟิงตั้งแต่แรก ฉู่หลีกับอูซือเม่ยเอ่อร์ก็จะไม่ได้รับผลประโยชน์อะไรเลย หากหยางเฟิงเกิดเรื่อง ก็ถือว่าเป็นเรื่องของจูตันเฉินเท่านั้น

“น่าเค่อตัว ปันปู้เอ่อร์ พวกเจ้ากลับมาเถิด!” น้ำเสียงสดใสเสียงหนึ่งจู่ๆ ก็ดังขึ้น ม้าพันธ์ดีตัวหนึ่งวิ่งห้อตะบึงเข้ามาใกล้ บนม้ามีเด็กหนุ่มผู้หนึ่งหล่อเหลาสูงใหญ่ ดวงตากระจ่างใส โครงหน้าคล้ายชาวเผ่าหู* อยู่บ้างเล็กน้อย ทว่าสีของดวงตากลับเป็นสีดำ

“เซี่ยชิง เจ้าก็มาด้วยหรือ?”