บทที่ 71-1 ยาปลุกกำหนัด
ศึกที่เดิมทีสมควรนองไปด้วยคาวเลือดหยุดลงทันทีที่ชิงเซี่ยกระโดดเข้าร่วมวง หน่วยซุ่มโจมตีจำนวนหลายนายจากค่ายอุดรแห่งหนานฉู่ที่ตามมาสมทบภายหลัง หลังจากที่มาถึง ศึกครั้งนี้ก็ใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดลงแล้ว อูซือเม่ยเอ่อร์ที่แต่ไหนแต่ไรมามีศักดิ์ฐานะสูงส่งและเป็นถึงธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งหนานเจียง เนื่องจากถูกบังคับจับเป็นตัวประกันจึงทำให้ทหารจากหนานเจียงยอมทิ้งอาวุธลงอย่างง่ายดาย และหลังจากที่พวกเขาจัดการกับพวกกบฏหนานเจียงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉู่หลีไม่ได้มีคำสั่งให้กลับไปยังไหเฉาอี้ในทันที แต่กลับมีรับสั่งให้ทหารทุกนายหยุดพักผ่อนอยู่ในกระโจมเดิมของอูซือเม่ยเอ่อร์แทน ส่วนตัวเองก็เดินกลับไปยังกระโจมที่ยังคงอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวราคะหลังนั้น
บรรยากาศด้านในกระโจมหลังใหญ่ช่างเย็นเยียบยิ่งนัก องครักษ์ชุดดำจำนวนห้าสิบกว่านายถูกวางไว้โดยรอบเพื่อคอยจับตาดูสตรีในชุดขาวผู้หนึ่ง พวกเขาหวาดกลัวยิ่งว่าสตรีนางนั้นจะสลายหายไปกับอากาศในพริบตา