Chapter 365: 0365 แวมไพร์ผู้มีงานอดิเรกพิเศษ

ราชันเร้นลับ 365 : แวมไพร์ผู้มีงานอดิเรกพิเศษ

วิหารสุขสงบสวยงามเป็นพิเศษในค่ำคืนปัจจุบัน โดยเฉพาะการมีจันทร์แดงเหนือท้องฟ้าคอยสาดแสงอ่อนโยนลงด้านล่าง

เลียวนาร์ดเดินเข้าไปในห้องพักเดี่ยวของตัวเองพลางโยนถุงมือแดงลงบนโต๊ะหนังสือ

มันนั่งลงหน้ากระจกเงาลวดลายซับซ้อนด้วยสีหน้าอึมครึม แสงจันทร์สีแดงนวลจากนอกหน้าต่างกำลังฉายฉาบแผ่นหลัง

หลังจากความเงียบงันผ่านไปราวสิบวินาที ชายหนุ่มกล่าวเสียงค่อยพร้อมกับขบกรามอย่างเจ็บใจ

“คุณเป็นปรสิต!”

น้ำเสียงเจือความโกรธชัดเจน และยังแฝงมาด้วยความตึงเครียด ผิดหวัง และหวาดกลัว

เสียงกึ่งชราของใครบางคนดังสวนขึ้นแทบจะในทันที

“จะพูดแบบนั้นก็ไม่ผิด…”

“แล้วคุณต้องการอะไรจากผม!! กลืนกินอายุขัยของร่างต้นเหมือนกับพวกปรสิตอื่น? หรือรอให้ผมแข็งแกร่งขึ้น จากนั้นค่อยเขมือบตะกอนพลังไปเป็นของตัวเอง เหมือนกับการเพาะเลี้ยงโอสถแบบมีชีวิต?”

เลียวนาร์ดบีบเสียงให้แผ่ว แต่ความโกรธไม่สามารถเก็บซ่อนกันได้

เสียงกึ่งชราในหัวพลันคิกคัก