ราชันเร้นลับ 299 : ดีดนิ้ว
เขตตะวันตก ถนนสวนกรีน
ไคลน์ผู้พกพาหนวดเคราหรอมแหลมรอบริมฝีปาก สวมแว่นตากรอบทอง ถือหมวกทรงกึ่งสูงและไม้ค้ำสีดำในมือ กำลังเดินตามหลังร็อค·คอร์โรมันเข้าไปในห้องรับแขกกว้างขวาง
กึ่งกลางเพดานมีโคมไฟระย้าคริสตัลประดับประดา ตามผนัง มุมห้อง และเครื่องเรือนล้วนถูกตกแต่งด้วยวัสดุเลี่ยมทอง สภาพแวดล้อมโดยรวมนับว่าโอ่อ่าอลังการ เปี่ยมด้วยกลิ่นอายความหรูหราและฟุ้งเฟ้อ
สมกับเป็นบ้านของพ่อค้าอัญมณี…การมีบ้านในเขตตะวันตกย่อมไม่ธรรมดา…ไคลน์ชำเลืองมองภาพวาดสีน้ำมันบนฝาผนังพลางถอนหายใจ
ทุกการย่างก้าวของร็อค ไขมันในร่างกายจะสั่นกระเพื่อมรุนแรงเสมอ ใครต่อใครคงผุดคำถามว่า เครื่องแต่งกายของชายคนนี้ไม่ปริแตกได้อย่างไร
แต่ด้วยฐานะของพ่อค้าอัญมณีรายใหญ่ ร็อคมีเงินมากพอจะหาซื้อเสื้อผ้าคุณภาพสูงสุดมาสวมใส่ประดับร่างกาย
“นักสืบโมเรียตี้ นี่คืออาโดล” ร็อคหยุดยืนบนจุดสุดพรมยาว ตามด้วยการชี้นิ้วไปหาเด็กหนุ่มวัยสิบห้าสิบหกผู้กำลังนั่งบนโซฟาเดี่ยว