Chapter 21: KABANATA 21
Ilang linggo na ang lumipas pero ganon parin, hindi nagpapakita sakin si Clifford. Halos hindi na ako kinakausap ni daddy at Lolo dahil palagi silang busy.
For now, sa isang linggong mag isa ang dami kong naiisip, hindi ko alam kong bakit ko iyon nararamdaman tila naninibago saking sarili. Hindi naman ako ganito noon, masaya ako nong single, masaya akong nambubully, masaya akong nag-iinom kasama ang kaibigan ko, masaya akong nakikipaglaro ng apoy sa mga ibat-ibat lalaki.
But now? Bakit ko kailangang Ikulong ang sarili ko sa bahay na ito? Bakit ko kailangang umuwi araw-araw sa bahay na ito? May pera ako, may kotse ako ngunit hindi ko alam kong saan nilagay ni Clifford at daddy ang kotse. Hindi ko makita sa bahay.
Kuyom ang kamao ko habang nakatitig sa kisame. Luminga ako sa orasan mula saking gilid. 6pm na pala at hindi ko manlang namalayan ang oras. Dali-dali kong inabot ang aking phone at nagtipa.
"Inom tayo, na bobored na ako dito."
agad namang nagreply ang dalawa at susunduin nila ako. Dali-dali akong nagbihis pagkatapos ay dahan-dahang tumakas sa bweset na bahay na ito. Tagumpay akong nakalabas ng bahay ngunit paglapit ko sa gate kusa itong bumukas. Nanlaki ang mata ko sa nakita dahil familiar ang kotse na papasok. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, kinakabahan ako. Napaatras ako ng dahan-dahan dahil sa nasilawan ako ilaw ng kanyang kotse.
Nang papalapit sakin ang kotse ay bumaba mula roon si Clifford. Kuyom ang dalawa kong kamao, gusto ko sya suntokin at sampalin. Gusto ko syang sipain sa galit.
"Clifford?" saad ko at dahan-dahan syang lumapit saking nakapamulsa. Napalunok, "Gago ka talaga!!!" aakmang sasampalin ko sya ng bigla niyang sinalo ang palapulsohan ko. Naglaban kami ng titig, hindi ko ma guhit ang mukha niya dahil wala itong eskpresyon.
"I miss you so much, you don't know how much you drove me crazy for losing you, Marilou." nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Halos lumuwal ang dila ko sa gulat. Anong sinasabi niya? "Mahal kita," huli niyang sabi bago hinila ang magkabila kong bewang at inilapit sa kanya.
Mas lalo akong nanginig ng bigla niya akong siniil ng halik. Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayoan ko ngayon, hindi ko sya magawang itulak manlang. Bawat sulok ng aking labi ay inangkin niya. Bawat himas niya saking likuran hanggang pwet ay eni'enjoy niya. Hindi ko magawang pumalag dahil sa iilang paru-parong kumiliti saking tyan.
Wala akong magawa kundi binalikan sya ng halik. Sobrang init at lambot ng labi ni Clifford. Biglang bumuhos ang malakas na ulan, napatigil kaming dalawa at nagkatitigan. Ang bawat patak ng ulan na dumadaloy sa buhok ni Clifford ay mas lalong nag papainit sakin. Sinuklaban niya ako agad ng halik at ganon din ako, dahan-dahan niya akong binuhat patungo sa kotse. Binuksan niya ang kotse ng walang kahirap-hirap, nagulat nalang ako dahil nakahiga na ang dalawang upoan mula sa likuran. Dahan-dahan niya akong inihiga habang nakapulupot ang aking dalawang kamay sa leeg niya. Bawat halikan naming dalawa ay maingay, pumipitik na para bang ayaw na naming bitawan ang isat-isa.
Mas lalong nanlaki ang mata ko ng ibinahagi niya ang dalawa kong hita, napamura ako dahil ramdam na ramdam ko ang maumbok niyang dinadala. Dali-dali niyang hinubad amg kanyang longsleeve, napatitig ako sa malaki niyang katawan ang maputi niyang balat ay napakaganda.
"Clifford," bulong ko habang pababa na ang kanyang halik mula saking tenga hanggang leeg, napahimas ako sa kanyang batok, napasabunot ako sa kanyang batok ng bigla niyang mahuli ang aking kiliti.
Bawat dila, sipsip at halik na ginagawa niya saking dibdib ay napapaungol ako.
"Ahhhh clifford, fuck...." halos hindi ako makapagsalita. Bawat himas niya saking dibdib ay mas lalong pinapainit ang aking katawan. Dahan-dahan niyang ginagalaw ang kanyang katawan rason kong bakit ako sumasabay sa galaw.
Bawat haplos ng kanyang kabuohan sakin ay para na akong mababaliw.
"Please hindi ko na kaya, ahhh please Clifford." bulong ko ngunit hinalikan niya lang ako. Walang kahirap-hirap niyang nahubad ang aking undies, sa puntong ito mas lalo akong kinabahan. Itinulak ko ang dibdib niya, natigilan sya. "I cant!" paos kong boses.
"Pssssss.....trust me, Marilou. Kong gano kalaki ang pagmamahal ko sayo ganon din kalaki ang akin." sa puntong ito ay napasulyap ako sa kabuohan niya. Halos malaglag ang panga ko sa nakita. Napalunok ako ng ilang ulit.
"Fuck....no, no, no," wika ko habang lumilinga. "B-bakit?" nanginginig kong saad ngunit hinalikan niya lang ako ulit, itinulak ko sya ng itinulak ngunit sobrang lakas niya.
"Are you scared? Hindi ka nga takot sakin diba ito pa kaya?" nguso niyang turo sa kanya. Itinulak ko sya agad.
"No, ayaw ko. Please tama na tama na please. Huwag mong gawin Clifford huwag...." sigaw ko ngunit tumawa lang sya ng malakas. Sa puntong ito ay mas lalo niyang ibinahagi ang magkabila kong hita, sinuntok-suntok ko ang dibdib niya ngunit sobrang lakas niya.
Sobrang lakas ng sigaw ko halos mapaos ako sa kakasigaw. Halos mabali ang buto ko sa gitna ng aking kabuohan, halos mawasak ang mundo ko. Sobrang sakit na para bang gusto ko ng mamatay.
Ang sakit, ang hapdi. Parang isa-isang pinunit ang mga ugat ko sa loob.
"H-huwag......" mabilisan akong napaupo sa kama ng sobrang hingal. Napakapit ako saking dibdib, napalinga ako sa buong paligid. Nasa kwarto ako, sa kwarto namin ni Clifford. Mabilisan kong tinignan ang aking katawan ngunit nakapangtulog parin ako. Niyakap ko ang aking sarili, hindi ko alam kong bakit ako umiiyak ngayon. Until now ay ramdam na ramdam ko parin ang sakit.
"Maam Marilou, nandyan na po yong dalawa nyong kaibigan." mabilisan akong napalingon sa pintoan. Kumakatok si Che kaya mabilisan ko syang pinagbuksan, nanlaki ang mata niya sa nakita. "Maam ano pong nangyari sainyo? Bakit kayo namamawis?" natataranta niyang wika.
"Umuwi si Clifford kagabi?" singhal ko.
"Po? hindi pa po maam, hindi pa po sya nakakauwi." napabuntong hininga ako sa sinagot ni Che. Dali-dali kong inayos ang aking sarili at tila nabunotan ng tinik.
"Pakisabi sa dalawa kong kaibigan, hintayin ako." huli kong sabi bago sya pinagsara ng pinto.
Maging sa klase ay hindi ako mapakali, wala ako sa sarili kong diwa. Palagi akong tulala at hanggang ngayon ay iniisip ko parin ang panaginip ko kagabi.
"Girl, kanina ka pa namin napaghahalata. Ano bang problema mo?" napalingon ako kay Jazzy. Umiling lang ako bilang sagot.
"Mar, pwede mo namang sabihin samin, para namang hindi tayo magkaibigan niyan." sa puntong ito ay napabuntong hininga ako sa sinabi ni Jilheart. Tama sya, pano ko maiibsan ang mga problema ko kong puro ako tago sa dalawa.
Hinila ko ang upoan at lumapit lalo sa kanila. Nasa cafeteria kami at ayaw kong may makarinig.
"I dreamed of Clifford last night," nakanganga sila habang nakikinig. Napasinghap ako, nakakahiya pero hindi ko na kayang magtago pa. "Nag sex kami sa panaginip ko," nanlaki ang mata ng dalawa. Napaupo naman si Jilheart at dali-daling uminom ng tubig.
"W-wait....omy gosh!" maarteng wika ni Jazzy habang pinapaypayan ang sarili gamit ang kamay. "Girl, na miss mo yong tao kaya ka nananaginip sa kanya." napataas ang kilay ko sa sinabi ni Jazzy.
"Huh? anong connection? FYI, hindi ko namimiss ang lalaking iyon." singhal ko at padabog na sumandal sa upoan.
"Oo nga Mar totoo yon, sabi kasi ni mommy pag lagi mong iniisip yong isang tao ay talagang mapapaginipan mo." sambit naman ni Jilheart.
"Tsssss...naniniwala naman kayo sa ganyan eh hindi naman totoo." usal ko habang kinakain ang fries. Natahimik ang dalawa hindi nalang nagsalita.
"May asawa naraw si Marilou kinasal daw nong isang araw," mabilisan akong napalingon saming likuran. Kumunot ang noo ko sa tatlong babaeng nag-uusap malapit samin.
Natawa ang dalawa kong kaibigan.
"Iyon din ang narinig ko, bali-balita hindi nila mahal ang isat-isa." wika nang isa pang babae.
"True, tsaka nakita ko na yong lalaki sa isang magazine at infairness huh ang gwapo niya. Hindi ko nga alam kong bakit pumayag yong lalaki na ikasal sya sa malditang Marilou na yon, eh hindi naman kagandahan." nanlaki ang mata ko sa sinagot ng isa pang babae. Kuyom ang kamao ko sa galit, pinigilan ako ng dalawa kong kaibigan.
Nagtawanan silang tatlo na para bang nasisiyahan sa pinag-uusapan.
"Alam nyo girls, sayang lang yong lalaki dahil napunta talaga sya sa babaeng madumi." sa puntong ito ay napatayo sa narinig. Nakatukod ang dalawa kong kamay sa mesa.
"Mar, huwag ngayon hayaan muna." si jilheart.
"Oo nga noh? hahaha! Naiisip ko lang kong ano kaya ang comment niya pagkatapos nilang mag honeymoon, eh hindi na nga yon virgin si Marilou ang dami pang lalaking pinaglalaruan dito sa campus. Ew!" halos umalingaw-ngaw ang tawanan nilang tatlo saking tenga, umuusok ang dalawa kong kamao na para bang gusto kong mamugbog ng tao ngayon.
Hindi ko na napigilan ang sarili. Inabot ko ang bottle of softdrink ni Jiheart at Jazzy. Dali-dali akong lumapit sa tatlo na nakangiti.
"Tapos na kayo?" nanlaki ang mata nila sa nakita. Nakagat ko ang aking ngipin sa galit. "Mga chismosa," binuhos ko ang softdrink sa mga ulo nila kaya sabay silang napasigaw. "Oh ito pa," inabot ko isa-isa ang mga pagkain nila at binuhos sa kanila-kanilang mga sarili.
"Fuck, anong problema mo?" halos maiyak sila sa ginawa ko. Lahat ng studyante sa cafeteria ay napalapit samin, may nag vivedio at kinukunan kami ng larawan.
"Kayo anong problema nyo sakin huh?" sigaw ko. Sa pagkakataong ito ay hingal na hingal ako. Sabay silang napatayo at lumapit sakin, dali-daling lumapit sakin ang dalawa kong kaibigan.
Iba ang pakiramdam ko ngayon, matapang ang tatlong ito.
"Problema namin sayo? Yang ugali mo, kong umasta ka ay parang ikaw lang yong matapang sa skwelahan na ito." matapang na wika ng isang babae. Lumapit sya sakin na nakataas noo, gusto niya ng laban. Sige pagbibigyan ko sya!
Mas lumapit ako sa kanya at mag kasing tangkad lang kami. Naglaban kami ng titig.
"Sabunotan muna yan, chin." saad ng dalawa niyang kaibigan. Napasulyap ako sa dalawa niyang kaibigan mula sa likuran bago ko ibinalik ang aking tingin sa kanya.
"You," turo ko sa kanyang dibdib rason kong bakit sya napaatras. "And you, and you?" sigaw ko sa dalawa niyang kaibigan. "How dare you, anong pumasok sa mga utak nyo na pag-usapan ako at my own school pa talaga?" singhal ko rason kong bakit sya napaatras.
"Bakit? anong ipinagmamalaki mo, itong school mo, rason ba iyon para magtapang-tapangan ka sa lahat huh? Ang laki ng ulo mo, Marilou palibhasa walang inang nagtuturo kong pano rumispeto." sa pagkakataong ito ay hindi ko na mapigilan ang sarili. Ramdam na ramdam na ko ang init saking katawan.
"Anong sabi mo?" mabilisan ko syang sinabunotan, kaya nag sigawan ang lahat. Maging si Jilheart at Jazzy ay kinalaban ang dalawa. Sinampal-sampal ko sya kaliwa, kanan at ganon din sya sakin.
Inaamin ko malakas sya, ngunit hindi ako magpapatalo. Halos mahiga kami sa sahig dahil sa palitan ng sampal, sabunot dito sabunot doon. Halos umalingaw-ngaw ang mga boses ng mga studyante.
"Dapat sayo ay kalbohin." hinila ko ang buhok niya, galit na galit ako at hindi ko maipaliwanag kong gano kainit ang ulo ko ngayon. Hinila ko sya patungo sa kinauupoan ko kanina at mabilisang kinuha ang aking gunting. Napasigaw sya sa takot at walang pag alinlangan kong ginupit ang kanyang buhok, itinulak ko agad sya rason kong bakit sya napaupo sa sahig.
Tinulongan ko ang dalawa kong kaibigan at itinulak ang dalawang kaibigan ni Chin. Sobrang naaawa ako kay Jilheart at Jazzy dahil nagawa nilang sumali sa gulong ito.
"Oh my gosh....ahhhhh oh my gosh! Anong ginawa mo sa buhok ko?" umiiyak sya habang kinakapa ang buhok. Itinaas ko ang nakuha kong buhok, sobrang laki ng kanyang mata sa nakita. Mahaba ang nagupit ko at tuloy nagmukha syang sira-ulo.
"Mar, ginupit mo?" si Jazzy at Jilheart na sabay. Maging sila ay nagulat.
"Yan ang nababagay sa mga taong katulad mong chismosa at pakialamera," itinapon ko sa kanya ang kanyang buhok at mabilisang hinila palabas si Jazzy at Jilheart. Dali-dali kaming naglakad palabas ng building.
"Mar, lagot tayo nito. Bakit mo kasi ginupit yong buhok ni Chin?" si Jilheart. Napahinto kami sa paglalakad, napatitig ako sa dalawa na may awa. Sobrang dumi nila at talagang nakipag sabunotan talaga sila sa dalawa.
"Hindi, hindi kayo kasali dito. Ako na ang bahala kay lolo, and beside hindi natin kasalanan, relax girls." napabuntong hininga ang dalawa. Sa totoo lang ay bigla akong nagsisi, nanginginig parin ang dalawang tuhod ko sa galit.
"Marilou!!!!!!!" isang bagsak boses ang pumalibot saming tatlo. Sa puntong ito ay napahawak si Jazzy at Jilheart sa magkabila kong braso. "In my office now!!!!!!!!" singhal niya habang nanlalaki ang dalawang mata. Napapikit ako, gusto kong maiyak sa galit.
Tinalikuran niya agad kami.
"Lo!!?" tawag ko, mabilisan syang lumingon sakin.
"I said go to my office right now!!!" mas lalong lumakas ang sigaw niya. Tuloyan niya kaming tinalikuran, dali-dali kong hinila ang dalawa kong kaibigan sa sulok ng hallway.
"Umuwi na kayo, ako na ang bahala dito. Wala kayong kasalanan ayaw kong malaman ng parents nyo. Please!" dali-dali ko silang tinalikuran at agad sumunod kay lolo.
Halos ang nadadaanan naming studyante mula sa corridor ay napapatingin sakin. Mas lalong lumakas ang tibok ng aking puso ng pinihit ko ang pintoan ng office ni lolo. Bumungad sakin si Chin at ang dalawa niyang kaibigan na nakaupo mula sa isang mahabang sofa. Umiiyak si Chin habang niyayakap ang sarili, sobrang taas ng nakuha kong buhok at halos makalbo sya.
Nanlaki ang mata ko dahil may dala-dalang gunting si Lolo. Inabot niya iyon kay Chin at hinila si Chin patayo. Napakapit ako saking dibdib!
Dahan-dahan lumapit sakin si Chin.
"Gumanti ka at gupitin mo rin ang buhok niya, pag di mo ginawa ako mismo ang magpapaalis sayo sa University na ito!!!" sa puntong ito ay isa-isang tumulo ang luha ko sa narinig.
Napasulyap sakin si Chin nang walang ekspresyon, dahan-dahan syang lumapit sakin habang paatras ako ng paatras.
"Lo?" tawag ko sa galit na tono ngunit hindi niya ako tinignan.
Ako na nga ang nasaktan, ako pa talaga ang may kasalanan?
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone