章節 3: Chapter 3: Friends
Bumangon na ko sa higaan ko at nagpalit ng uniform. May klase pa ko,kailangan ko na rin maglunch nagugutom na ko.
I went to the cafeteria and ordered orange juice, and beef steak.
Naghanap ako ng magandang pagpwestohan, and then I saw one vacant seat at the corner. Tamang tama at hindi ganun karami ang studyante sa part na yun.
Nilapag ko na ang mga inorder ko at umupo. Kakain na sana ako when I felt someone is watching me.
I look around to see who is watching me and then I saw him staring at me. The guy I really hate the most is with his friends, the twins and the guy with wind ability.
Why is he looking at me?
Mabilis kong inubos ang pagkain ko at dumiretso ng classroom.
Nagbasa muna ako ng libro at hinintay na dumating ang teacher at ang ibang classmates ko.
Maya maya lang ay unti unti ng dumadating ang mga classmates ko isa na dun ang grupo ni kuneho.
Naramdaman ko nanaman na may tumitingin sakin at hindi nga ko nagkakamali na siya parin yun. Nagfocus na lang ako sa librong binabasa ko para hindi na isipin ang tungkol doon.
Napatigil ako sa pag babasa ng may lumapit sakin.
"Hi! May I sit here?"
"S-sure no problem."
Umupo siya sa katabi kong upuan, wala namang umuupo doon kasi ayaw nilang tumabi sakin. Pwera na lang dito sa babaeng to.
"By the way I'm Mandy Delion, and you are?"
She has this green eyes na bumabagay sa tan skin niya.
"Miracle Josephine Beaufort, just call me Josephine."
"Beaufort?! So you are the only princess of Beaufort Kingdom right?"
"Yes"
"Ang ganda mo pala sa personal, hanggang kwento lang kasi sila mom and dad sakin tungkol sayo."
"Huh? Bakit naman nila ako kinukwento sayo?"
"Well usap usapan lang naman ang kaharian niyo dahil kayo ang pinakamakapangyarihan at may pinakamalaking nasasakupan dito."
"Hindi ko alam ang tungkol doon."
"What? Hindi ba sinasabi ng parents mo sayo o kaya naman hindi ka pinapasyal sa buong nasasakupan niyo?"
"No, ngayon lang ako lumabas ng kaharian namin."
"What? Ibig sabihin hindi mo pa nararanasan ang mamuhay sa labas ng kaharian niyo?"
I shooked my head as an answer at kitang kita ko ang gulat sa mukha niya pero agad din itong nawala.
"Ibig sabihin wala ka ring kaibigan?"
I shooked my head again as an answer at lalong lang itong nagulat na agad ding napalitan ng ngiti.
"Well if that's the case then, from now on ako na ang pinaka unang kaibigan mo, so friends?"
Inilahad niya ang kamay niya sakin, nagdadalawang isip ako kung tatanggapin ko ba o hindi pero sa huli tinanggap ko parin ito.
Tumingin ako sa mga mata niya at ngumiti.
"Friends."
Mabilis natapos ang klase namin kaya tumayo na ko at akmang aalis ng pigilan ako ni Mandy at hinila papunta sa mga kaibigan niya. Well kilala niyo na kung sino yung mga kaibigan niya.
Pinakilala niya ko sa mga ito at ganun din sakanila.
"Alam kong marami ng nakapagsabi sayo na maganda ka pero uulitin ko, ang ganda mo."
Nag init ang mukha ko dahil sa sinabi ng kakambal ni Mandy.
"Ayan ka nanaman sa mga banat mo Mardy, alam ko yang pakay mo, ibang babae na lang at huwag si Josephine. She's my friend at di ako magdadalawang isip na saktan ka kahit kakambal kita."
"Are you threatening me sister? Ohh I'm scared."
Binatukan ni Mandy si Mardy dahil sa ginawa niya at tumawa na lang ito. Ang saya siguro magkaroon ng kapatid, yung may kasama ka sa lahat ng bagay. Si Mandy at Mardy yung tipo ng magkambal na hindi magkamukha pero pareho ng kulay ng mata.
Napalingon na lang ako sa taong kumalabit sakin.
"Josephine right? Totoo nga yung sinabi ni Toby na ang ganda mo."
Huh? May sinabi si kuneho na ganun?
Tinignan ko si kuneho kung totoo nga ba yung sinabi ni Layne sakin. Nasa gilid lang ito at nakatingin sa bintana ng walang expression. Ang hirap talaga basahin ng iniisip nun.
"Your eyes are unique Josephine, alam mo bang Frost Family lang ang may ganyang mata, Beaufort ang surname mo so it means sa mom mo namana yang mata mo."
Napatingin ulit ako kay Layne dahil sa sinabi nito.
"Yes, I got this from my mom."
Naputol ang pag uusap namin ni Layne nang tawagin na kami ni Mandy.
"Tara guys cafeteria tayo."
Pumunta kaming cafeteria at naghanap ng magandang pwesto.
Sa gitnang parte ng cafeteria ang pinili ni Mandy, gusto daw niya doon kasi maraming tao.
Kung ako ang tahimik at mahiyaing klase ng tao, siya naman ang maingay at palakaibigang tao. Di ko man lang naisip na magkakaroon pala ako ng kaibigan.
Umupo na kami at naiwang nakatayo si Mardy dahil siya na daw ang oorder ng pagkain namin.
"Ako na mag-oorder ng pagkain natin, ano gusto niyo? Mandy?"
"Spaghetti at orange juice sakin, how about you Josephine?"
"Milk at apple na lang."
"Bread and coffee saming dalawa ni Tober pre."
"Got it."
Umalis na si Mardy para umorder ng pagkain at nagsimula na ring magdaldal si Mandy.
"Guys so eto nga gusto kong pumunta sa likod ng school, balita ko kasi walang pumupunta dun pero may malaking lawa raw doon, ano sasama ba kayo?"
"Kayo na la_"
Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil agad na sumang ayon si Layne sa balak ni Mandy.
"Sure! Sasama kami ni Tober, diba?"
Tinignan ko si Tober kung papayag ba ito o hindi. Tumango na lang ito sa sinabi ni Layne.
Dumating na si Mardy dala ang mga pagkain na inorder niya at isa isa niya itong inabot sa amin.
"Yow! Anong pinag uusapan niyo?"
"Wala, tungkol lang dun sa pinag usapan natin kagabi, sasama din daw sila."
"Oh edi maganda, mamayang gabi rin tayo pupunta doon. Exciting to!"
"Josephine, may cellphone ka naman diba? Kunin ko yung number mo para matextan kita mamayang gabi para dun sa plano natin."
Ibinigay ko kay Mandy ang number ko at nag simula nang kumain, puro gantilan lang yung dalawang magkambal sa harap ko samantalang yung dalawang lalaki naman nag uusap lang.
Bali ganito ang ayos namin.
Mandy Mardy
Tober
Ako Layne
Pagkatapos naming kumain ay pumunta na kami sa kanya kanya naming room.
Nasa room 318 si Mardy kaya siya ang naunang nagpaalam sa amin. 319 naman si Mandy.
"Dito na ko besty" hinalikan niya ko sa pisngi at tinuro ang dalawang lalaking kasama ko.
"Kayong dalawa katabi niyo lang ang room niya kaya bantayan niyo siya at huwag na huwag niyo siyang gagawan ng masama."
"Grabe ka naman samin Mandy, alam mo naman na hindi kami ganun no tyaka katabi mo lang yung room ko." pagdedepensa ni Layne.
"I know Layne, pinapaala ko lang sainyo. Oh sige babush na, papasok na ko."
Nagpaalam na kami kay Mandy at pumasok na ito.
"Room 320 ako Josephine, magkatabi lang tayo kung may kailangan ka katukin mo lang ako ha. Sige dito na ko."
Nagpaalam narin samin si Layne, kaya kaming dalawa na lang ang naiwan ni Tober kuneho.
Tahimik lang kaming naglalakad hanggang sa makarating kami sa tapat ng room ko.
Akmang papasok na sana ako ng pigilan niya ko.
"Miracle."
Miracle? Siya lang ang tumawag sakin nun ah.
"Yes?"
"Ahm ano kasi."
"What?"
"Ah wala wala."
Naglakad na ito paalis pero bago pa ito nakalayo ay bigla na lang ito nagsalita.
"You're so beautiful, princess."
What? Tama ba yung pagkakarinig ko? Tss, baka guni guni ko lang yun.
Pumasok na ko sa kwarto ko at nag ayos na agad para mamaya.
Sinusuklayan ko ang buhok nang biglang nag vibrate ang phone ko.
1 message
from: 09*********
Besty! Magkita kita tayo sa harap ng room ko mamayang 7:30 ah. See you!
Isa lang naman ang tumatawag sakin ng besty, si Mandy.
Sinave ko na ang number niya at nagpatuloy na lang ulit sa pagsusuklay ng buhok ko.
Nilibang ko muna ang sarili ko sa pagbabasa ng libro, nang umabot na ng 7:30 ay lumabas na ko.
Naroon na silang lahat at ako na lang ang kulang. Medyo kinakabahan ako sa balak ni Mandy dahil alam ko na malaking parusa ang ipapataw sa amin pag nagkataon na nahuli kami.
Pumunta na kami sa likod ng school kung nasaan ang malaking lawa na tinutukoy ni Mandy.
Wow, ang ganda.
Tinignan ko ang kabuuan ng lawa, napapalibutan ito ng mga pine trees, hindi naging yelo ang lawa dahil sa mga ilaw na lumilipad sa paligid nito.
Doon ko lang napagtanto na mga winter fairies pala ang mga ilaw na lumilipad nang lumapit ang mga ito sa akin. Take note, sa akin lang sila lumapit.
Kaya pala hindi naging yelo ang lawa kasi may mga winter fairies pala dito.
Ang cute nila! Parang gusto ko tuloy isama pabalik sa kwarto.
Napalingon ako kay Layne nang magsalita ito.
"Woah, mga winter fairies, di ko inaasahan ang mga to ah. Tyaka bat sayo lang sila lumapit?"
I just shrugged because I also don't know why.
"Ang daya naman besty, bakit sayo lang sila lumalapit? Share naman tayo oh."
Tumawa na lang ako sa naging reaksyon ni Mandy.
"Ayaw niyo ba mag swimming? Bahala kayo mauuna na ko."
"Wait lang Mardy hintayin mo ko, ako rin."
Naghubad ang dalawang magkambal at tanging panloob lang ang naiwan.
Teka hindi ba sila nilalamig?
"Hindi malamig sa parteng to dahil may mga winter fairies."
Nababasa ba ng kunehong to ang isip ko?
"Hindi niya binabasa ang isip mo Josephine, sadyang madali lang makita sa expression ng mukha mo." tumatawang sagot ni Layne at hinila na ko papunta sa gilid ng lawa, naiwan tuloy si kuneho.
Huwag mo nga siyang isipin Sephine.
Nauna ng naghubad si Layne at lumusong sa lawa, umupo ako sa gilid at pinanood silang naliligo.
"Why don't you join them?" narinig kong sabi ni Tober at umupo sa tabi ko.
"Mamaya na ko, eh ikaw?"
"Mamaya na rin."
Palihim akong tumingin sakanya at pinagmasdan ang mukha niya, inaamin ko na gwapo siya. Lalong dumagdag sa kagwapuhan niya ang mahahaba niyang pilikmata at mapupulang labi.
Bumalik ako sa realidad ng magsalita siya.
"Baka matunaw ako sa titig mo."
"Hah? Sinong tumititig? Nagpapatawa ka ba?"
Hindi na ito sumagot at walang sabing tumayo at naghubad ng damit hanggang sa panloob na lang ang natira.
Man! Hindi lang pala mukha niya ang perfect! Pati na rin katawan! Those 6 packs argh! Its making me drool! Sorry Toby kung pinagnanasaan kita pero ang hot mo kasi eh!
"Sabihin mo lang sakin kung gusto mo hawakan ang abs ko, hindi naman kita pipigilan eh."
"H-huh? Sinong nagsabing gusto kong hawakan yang 6 packs abs mo."
Oops! Ang daldal mo talaga! Stupid Sephine!
Maya maya lang ay narinig ko ng tumatawa si Toby.
"6 packs pala ha."
"Oh my! Tumawa ka?! Kurutin mo nga ko, baka nananaginip ako."
Hindi naman sa OA ako pero ngayon ko lang kasi siya narinig tumawa. Pero imbis na kurutin niya ko ay hinalikan niya ang noo ko at bumulong sa tenga ko.
"You're not dreaming princess but damn, what did you do to me?"
Tumayo na siya at lumusong sa lawa samantalang ako ay nakatulala parin dahil sa nangyari.
Maya maya lang ay tinawag narin nila ako para maligo. Hinubad ko na ang damit ko hanggang sa panloob ko na lang ang natira at lumusong na rin sa lawa.
"Ikaw besty ha, may hindi ba kami nalalaman?"
"Huh? Anong sinasabi mo?"
"Wag ka na nga mag deny, narinig kaya namin na tumatawa si Toby dun kanina. Infairness ikaw lang nakapagpatawa sakanya ng ganun bukod sa parents niya."
"Baka nababaliw lang siguro yun."
"Baka nga nababaliw sayo, tignan mo nga kinukulit na siya nila Mardy at Layne doon. Ganyan kasi kabigdeal samin ang pagtawa niya."
Nilingong ko kung nasaan ang tatlo at totoo nga na kinukulit nila si Tober.
Hmm sabagay, bihira lang magpakita ng emosyon yang si kuneho.
Nagbabad pa kami ng kaunti at maya maya ay umahon na rin kami para bumalik sa kanya kanya naming kwarto. Mahirap na at baka mahuli kami.
Ibinagsak ko kaagad ang sarili ko sa kama at agad na nakatulog dahil sa pagod.
Ano naman kaya ang sunod na mangyayari bukas?
創作者的想法 
MissKayeArco
MissKayeArco Have some idea about my story? Comment it and let me know.
每周推薦票狀態
-- 推薦票
榜單 
-- 推薦票