Kabanata 38: Ang Bagong Pag-asa sa AREP Viewdeck
Kinabukasan ng umaga, nang magtulungan ang buong grupo upang ayusin ang bagong teritoryo, si Mon ay napagod ngunit masaya. Ang lugar na tinatawag nilang AREP Viewdeck ay may malawak na espasyo, at kahit malayo mula sa Hilltop Compound, tila may bagong buhay na hatid. Dito, magtatayo sila ng taniman ng gulay at mag-aalaga ng mga hayop upang matugunan ang pangangailangan ng kanilang grupo sa pagkain.
Habang abala ang iba sa pagpaplano at paggawa ng mga kinakailangang gawain, si Mon ay kumuha ng sandaling pahinga sa isang bahagi ng Viewdeck na nakaharap sa malawak na tanawin ng kalikasan. Kinuha niya ang kanyang backpack at naupo sa isang malaking bato, ang mata'y tinitigan ang napakagandang tanawin na abot ang mata. Dumaan ang hangin sa kanyang mukha, at ang ingay ng mga ibon ay nagbigay sa kanya ng sandaling kapayapaan.
Hindi nagtagal, tinawag ni Mon si Joel, na abala rin sa pagtulong sa ibang bahagi ng proyekto. "Joel, tignan mo," sabi ni Mon, ang boses niya ay puno ng kasiyahan. "Ang daming tubig na maiinum dito. Unlimited ang supply ng tubig natin. Swerte natin, hindi tulad ng nasa lunsod. Sigurado akong hirap sila doon."
Si Joel, na may hawak na mapa at mga gamit para sa mga susunod na hakbang, ay lumapit kay Mon at tumingin din sa malawak na tanawin. Makikita sa kanyang mata ang pagsang-ayon sa sinabi ni Mon. "Oo nga, Mon. Kung may tubig tayo dito, maraming pwedeng mangyari. Hindi na natin kailangang mag-alala sa kakulangan sa tubig, at sa dami ng natural na resources dito, makakabuo tayo ng sustainable na pamumuhay."
Napansin ni Mon na ang malaking bahagi ng lugar ay matataas na bundok at mga natural na daluyan ng tubig, kaya't ang AREP Viewdeck ay tila isang ideal na lugar upang magtayo ng farm at magsimula ng isang bagong komunidad. Ang tubig na dumadaloy mula sa mga batis at ilog ay nagbibigay ng malaking kalamangan sa kanilang pagsasanay ng agrikultura at pangangalaga sa mga hayop.
"Dito, hindi lang tayo maghihintay ng mga magagandang bagay, magtatayo tayo ng mas matibay na buhay," sabi ni Mon, ang mata niya ay sumik ng pag-asa. "Sigurado akong kung hindi pa tayo naipit sa ganitong sitwasyon, hindi natin malalaman kung gaano tayo kaswerte."
Sumang-ayon si Joel at napansin ang pagtutok ni Mon sa mga bagay-bagay. "Dahil sa inyo, Mon, natututo tayong magtiwala sa ating lakas at kung anong meron tayo. Hindi natin kailangang magmadali. Isa itong bagong simula, at may lakas tayo para magsimula muli."
Sa sumunod na mga araw, mas naging buo ang kanilang plano para sa AREP Viewdeck. Habang si Mon ay nag-aalaga ng mga hayop at nagtataguyod ng mga taniman, si Joel at ang iba pang mga kasamahan sa kampo ay nagsimulang mag-organisa ng mga gawain upang masigurado ang kanilang kaligtasan at patuloy na pag-unlad. Nagsimula na ring maghanap ng ibang mga materyales, gamit, at tools upang mapabilis ang kanilang mga proyekto sa farm at livestock.
Sa mga sandaling iyon, sa Viewdeck, ang hangin ay tila may dala ng bagong sigla, at sa gitna ng lahat ng hirap, nakita nila ang tunay na halaga ng pagiging handa at pagtutulungan. Ang AREP Viewdeck ay hindi lang isang lugar—ito na ang magiging bagong tahanan ng kanilang grupo, isang kanlungan mula sa mga panganib at isang simbolo ng bagong simula.