บทที่ 354 : คุณเองเหรอ?
___________________________________________________
เจอหน้ากัน?
เรียบร้อย!
เยี่ยมเลย!
ขณะนั้น จางเย่ซึ่งกำลังซ่อนตัวหลังอาคารธนาคารพลันรู้สึกตื้นตันใจอย่างประหลาด ลงทุนไปตั้งมากมาย ถ้าเกิดไม่ได้พบหน้า อย่างนั้นก็ขาดทุนย่อยยับแล้วจริงๆ ฟ้าเห็นใจคนทุ่มเท ความพยายามอันยาวนานของจางเย่ไม่สูญเปล่า! ด้วยความตื่นเต้นขั้นสุด หากเป็นการพบหน้ากันธรรมดา จางเย่คงไม่รู้สึกกังวลหนักเช่นนี้ ทว่าตอนแรกเริ่มสุ่ยเหลียนเยว่ไม่ได้มีความตั้งใจจะพบหน้า ทั้งไม่ให้โอกาสเขาแม้แต่น้อยด้วย จางเย่ได้แต่ใช้ ‘ลูกเล่น’ ทั้งหมดออกมาด้วยการ ‘บันทึก’ เพื่อท้าทายความเป็นไปไม่ได้ครั้งนี้ เมื่อทำสำเร็จเขาจึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง
เท้าชา? แต่ตอนนี้ดูจะดีขึ้นหน่อยแล้วนี่?
อืม วันนี้อากาศเย็นไปหน่อยแฮะ
สุ่ยเหลียนเยว่ : ยังอยู่ไหม?
จางเย่ตอบรีบทันควัน : อยู่ๆ!
สุ่ยเหลียนเยว่ : ฮ่าๆ ยังอยากเจอกันไหม?
จางเย่รีบตอบ : เจอสิ ต้องเจอ ผมหาที่หลบลมอยู่ยังไม่ทันกลับบ้าน ข้างนอกมันหนาวไปหน่อย ขาชาหมดแล้วเนี่ย อืม ไม่งั้นให้ผมกลับไปเปลี่ยนเสื้อก่อนไหม?
สุ่ยเหลียนเยว่ : ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้มั้ง?