บทที่ 272 : ‘ทานตะวันกลางแดดจ้า’!
____________________________________________________________________
ยามตะวันโพล้เพล้
จางเย่หันหลังเดินจากไป
"อาจารย์จางเย่!"
"คุณทบทวนอีกครั้งเถอะ!"
"นั่นสิ บางทีอาจจะไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นหรอก!"
"ใช่ พวกเราอาจไม่โดนลากเข้าไปด้วยก็ได้นะ แต่ความวุ่นวายขนาดนี้ เบื้องบนไม่ตรวจสอบคงไม่ได้หรอก คุณยังมีโอกาสจะทำรายการต่อนะ!"
คนที่มีความสัมพันธ์กับจางเย่ไม่เลวล้วนพยายามรั้งเขาไว้สุดความสามารถ
แม้แต่อาจารย์หานที่ความสัมพันธ์กับจางเย่ไม่ค่อยดีนักยังออกปาก "ทุกคนพูดถูกแล้วล่ะ อาจจะยังมีโอกาสกลับตัว คุณรอดูหน่อยเถอะ"
พล่ามกันอยู่หลายนาที
จางเย่ยังคงลงบันไดไป
ทุกคนเลิกงานกันนานแล้ว จึงลงบันไดไปพร้อมกัน
ตอนลงบันได หวังเป้ยพยายามพูดอีกว่า "อาจารย์จางคะ คุณน่าจะยอมอ่อนข้อขอโทษทาง SARFT ก่อนดูนะ อย่างน้อยก็ให้เรื่องมันจบๆ ไปดีกว่านะคะ!"