บทที่ 372 : การยั่วยุของศิษย์ปรมาจารย์เว่ย!
__________________________________________________
ทุกคนนั่งประจำที่
แยกย้ายกันหาที่นั่งของตนเอง
จางเย่เดินไปยังโต๊ะเล็กด้านหลัง "อาจารย์ซู"
"ร้ายกาจมากอาจารย์จาง บทกลอนของคุณทำทุกคนแตกตื่นกันหมดเลยค่ะ" ซูน่าหัวเราะคิกคัก เธอไม่ใช่คนยึดติดกับธรรมเนียม ปกติก็ไม่ได้มีท่าทีของอาจารย์ของเป่ยต้าอะไรอยู่แล้ว เพราะมักจะพูดฮิฮิหัวเราะฮะฮะ "ฉันมีอะไรจะขอร้องคุณหน่อยค่ะ"
จางเย่นั่งลง "บอกมาสิครับ"
ซูน่ากล่าว "เอากลอนต้นคุณมาให้ฉัน"
จางเย่โบกมือ "รองอธิการฯ อู๋เอาไปหมดแล้ว คุณไปขอเธอเองนะ"
“งั้นคุณรับปากไหม? ถ้ารับปากฉันจะลองดู รองอธิการฯ อู๋น่ะชอบแค่โคลงกลอน ไม่ได้ชอบกลอนคู่สักหน่อย แต่พ่อฉันชอบมากนะ" ซูน่ากล่าว
จางเย่ยิ้ม "ให้อาซูเหรอ? งั้นได้ ไม่มีปัญหา"
ซูน่ายิ้มหน้าบาน "เอาตามนี้นะ ขอบคุณค่ะ!"
ขณะนั้น ปรมาจารย์โจวเหลียวซ้ายแลขวา เห็นร่างของจางเย่ก็โบกมือกล่าวว่า "ไอ้หนู ฮ่าๆ มานั่งโต๊ะใหญ่นี่มา"
โต๊ะใหญ่?
ทุกคนอึ้งงัน!
บนโต๊ะใหญ่ล้วนเป็นเหล่าปรมาจารย์ ขณะที่นักลิปิกรทั่วไปไม่มีความสามารถจะได้นั่ง!