บทที่ 147 รวบรวมค่าผ่าตัด!
_______________________________________________
ช่วงเที่ยง
ช่องข่าวของสถานีโทรทัศน์นครหลวงออกอากาศรายการข่าว
“ต่อไปเราขอนำข่าวด่วนมาให้ดูกัน นี่เป็นภาพเหตุการณ์ระทึกขวัญที่ผู้สื่อข่าวของเราเก็บภาพมาได้จากโรงพยาบาลประชาราษฎร์นครหลวงเมื่อเช้าวันนี้ ขณะนั้นเด็กสาวคนหนึ่งซึ่งตรวจพบว่าป่วยเป็นโรคร้ายแรงระยะสุดท้าย ได้ขึ้นไปยืนบนดาดฟ้าของโรงพยาบาลเพื่อจะฆ่าตัวตาย ทางครอบครัวของเธอและตำรวจได้พยายามเกลี้ยกล่อมเธอ ทว่าก็ไม่เป็นผล แต่ขณะที่เธอกำลังจะกระโดดลงมา อาจารย์จางเย่ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานของสถานีโทรทัศน์นครหลวงของเราก็มาถึงที่เกิดเหตุพอดี และได้ใช้กลอนหนึ่งบทรักษาชีวิตหนึ่งเอาไว้ได้!”
ร่างของจางเย่ปรากฏขึ้นในคลิปวิดีโอ
เป็นภาพเหตุการณ์ที่โรงพยาบาล มีคนห้อมล้อมอยู่มากมาย
“ยามหยากไย่เกาะกุมเตาไฟของฉันอย่างไร้ปรานี…”
“ยามเศษขี้เถ้าคร่ำครวญเพลงแห่งความขัดสน….”
“ฉันยังคงดื้อดึงแผ้วถางเถ้าถ่านบนทางตน บรรจงเขียนด้วยเกล็ดหิมะอันงดงาม : จงศรัทธาในวันพรุ่ง”