บทที่ 952 : คำเชิญร่วมงานวันเกิดเสี่ยวตง!
ตกบ่าย
เหล่าเหราพาเฉินเฉินกลับไปแล้ว
แม่หันมาด่าทันที “ทำบ้าอะไรของแกหา?”
“แกจะให้พี่สาวคนหนึ่งไปเสี่ยงรึ?” พ่อเองก็ไม่เห็นด้วยเด็ดขาด กล่าวตำหนิ “แกนี่ก็ช่างปล่อยให้เสี่ยวเหราต้องทุ่มสุดตัวได้นะ!”
จางเย่ร้องไอ้หยา “ไม่เป็นไรหรอกครับ”
แม่ “ถ้าเกิดเรื่องขึ้นเจ็บตัวมาจะทำยังไง?”
จางเย่ “ผมรับประกันได้เลย ใครจะเจ็บตัวก็ไม่มีทางเป็นเธอได้หรอก!”
แม่ทำปากส่งเสียงจิ๊ “เสี่ยวเหรานี่ก็นะ ขนาดเตือนแล้วว่าเจ้าเจี่ยงฮั่นเวยนั่นเป็นพวกฝึกยุทธ์ เป็นยอดฝีมือชาวยุทธ์ ทำไมถึงไม่ฟังกันบ้างนะ!”
กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง!
มีโทรศัพท์เข้า!
พอดูเบอร์ ก็รู้ว่าเป็นอู๋เจ๋อชิง
จางเย่รีบกลับเข้าห้องตัวเองแล้วกดรับสาย
จางเย่พูดกลั้วเสียงหัวเราะ “ฮัลโหล คุณอู๋ ฮ่าๆ”
คุณอู๋ “หืม? อารมณ์ดีหรือคะ?”
จางเย่ “ใช่แล้ว เพิ่งจัดการธุระลงตัวน่ะ”
อู๋เจ๋อชิงกล่าวด้วยน้ำเสียงละมุน “เพิ่งได้ยินเรื่องเจี่ยงฮั่นเวยมา ยังไงคะ? ไปแหย่ใครมาอีกแล้ว?”