บทที่ 321 : ประวัติศาสตร์ไม่เคยปรากฏ!
_____________________________________________________
“หา? ไรนะ?”
“108 บท?”
“เป็นไปไม่ได้ เชี่***!”
“อาจารย์จางนี่ถ้าไม่มีคนตกใจตายจะไม่หยุดใช่ไหม!”
“ทำไมถึงเป็น 108 บท? ทำไมต้องเฉพาะเจาะจงขนาดนั้น?”
แถวที่นั่งด้านล่างสับสนอลหม่าน ท่าทางและคำพูดของบรรดานักศึกษาเป่ยต้าแสดงออกว่าไม่เชื่อถืออย่างชัดเจน พวกเขาไม่อาจเชื่อและไม่อาจยอมรับได้ ถึงอย่างไร ‘ความฝันในหอแดง’ ร้อยยี่สิบบทก็ฝังรากในจิตใจของพวกเขาลึกเกินไป ก่อนหน้านี้คุณพูดว่า ‘ความฝันในหอแดง’ หลังบทที่แปดสิบเป็นคนอื่นเขียนนั่นก็ทีหนึ่งแล้ว มาตอนนี้ยิ่งเอาใหญ่ กระทั่งตัวเลขร้อยยี่สิบบทยังกล้าปฏิเสธ?
เหล่าหยางสำนักหงเสวียโต้แย้งทันที “พูดจาไร้สาระ!”
อาจารย์หยางเสียงดังมาก ทั้งหอประชุมพลันเงียบลง!
เหล่านักศึกษาพากันมองหาว่าใครเป็นคนพูด เพราะเสียงที่พูดผ่านไมค์ดังออกที่ลำโพง ซึ่งอยู่รอบทิศ ทำให้ฟังไม่ออกว่าต้นเสียงอยู่ทางไหน ต้องมองหาด้วยตาเปล่าเท่านั้น และสุดท้ายก็พบ ทุกคนล้วนหันไปมองคนดังของโลกวรรณกรรมที่อยู่แถวหน้าสุด
“นั่นใครอะ?”